
Astrid
29-10-2010 om 21:24
Krijg steeds meer de neiging om kind te slaan
Ik word zo gek van mijn autistische zoon van 12 dat ik heel regelmatig zin heb om hem te slaan. Hij drijft mij echt tot wanhoop. Daarbij vertoont zijn zus van bijna 10 ook verschrikkelijk gedrag en ook bij haar krijg ik deze neigingen. Het is hier alleen maar gekrijs gegil, niet luisteren en ruzie. Net moest ik me echt beheersen om ze beide niet met de koppen tegen elkaar aan te slaan. Ik heb ook vaak zin om er 1 voor een uur buiten te zetten. Zus van 7 was altijd de liefste maar begint nu ook te bevelen en te krijsen.
Nu is dit eigenlijk al jaren zo hier. Loop al jaren bij allerlei instanties, voor de kinderen en voor me zelf, krijg grote hoeveelheden medicijnen voor iedereen, krijg giga PGB's om een paar uur van mijn kinderen af te zijn of om ze uit elkaar te halen, maar aan de wezelijke gezinssituatie wordt totaal niks gedaan. Er is bv. nog nooit 1 hulpverlener hier thuis geweest. Het is echt een crisis huishouden hier. Ik krijg steeds meer de neiging om mijn jas aan te trekken en dit huis te verlaten. Zoek maar een andere moeder. De jongste neem ik dan nog wel mee. Meestal sluit ik me zelf op op zolder en laat ze dan maar lekker te keer gaan beneden. Sorry voor de buren. O, ja, een man heb ik ook nog, maar die vindt dat het gedrag van de kinderen door mij komt.

tsjor
29-10-2010 om 22:17
Astrid
Meid, wat goed dat je aan de bel trekt. Ik neem aan dat je alle hulpverleningstraject al kent? Family first, triple P, home-video, Leo Kannerhuis, etc. etc. Mis ik er nog een paar?
En nou wordt het tijd dat er iemand in huis komt om jou te ontzien en om je te helpen om het allemaal weer op zijn pootjes te krijgen. GEspecialiseerde gezinshulp, ook al ooit langs geweest? Heb je nog ruimte in je PGB om zo iemand in huis te halen? Liefst iemand met ervaring met een autistisch kind?
En dan voor jezelf. Je kind kan dan wel een paar uur weg zijn, maar misschien is het ook goed als jij af en toe eens even er tussenuit kunt gaan. Ik weet niet hoeveel financiële ruimte je hebt, maar het zou wat zijn als je komende tijd elke weekend een nachtje ergens anders zou kunnen slapen. Lekker twee dagen uitwaaien. Eventueel elke keer een ander kind mee, zodat je tijd krijgt om één op één weer opnieuw kennis te maken met je kinderen. Je man kan dan voor de andere twee kinderen zorgen.
Ik hoop dat je nog heel veel tips krijgt.
Tsjor

Guinevere
29-10-2010 om 22:22
Kan het me zo voorstellen
Ik kan me dat gevoel zó voorstellen, Astrid! Ik heb hier ook regelmatig dergelijke neigingen namelijk. Dan is het geduld volledig uitgeput, en het gedrag gaat maar door en door, tot aan de limit. En die kinderen weten elkaar dan helemaal tot het uiterste op te jutten, waardoor alles van kwaad tot erger gaat.
Kun je niet aan video hometraining komen? En gedragen de kinderen zich bij je man dan wel voorbeeldig? Dat zou mooi zijn, dan kun jij er een paar dagen tussenuit.
Wel denk ik dat er anyway altijd sprake is van een interactie, ook met de ouder(s), die het gedrag kan afzwakken of versterken. Hier helpt het om al bij het eerste signaal dat het weer uit de hand gaat lopen, al in te grijpen. Zero tolerance dus op dergelijke momenten. Dan mag er eentje boven gaan spelen, of er gaat een film aan. En ik zie die momenten steeds beter aankomen, dus ik kan vaker op tijd ingrijpen. Wat ook helpt is de kinderen sowieso fysieke afstand te laten bewaren, anders wordt het al snel knokken. Het klinkt trouwens wel alsof ik een nest vol zorgentypes heb, maar één ADHD-er met een heel pittige peuterbroer ernaast veroorzaken hier ook al dergelijke taferelen.
Sterkte ermee.

Prakje
29-10-2010 om 22:26
En ken je...
Geef me de 5 al? Die geven cursussen en thuisbegeleiding. Wij zijn dit traject net gestart en wat een verademing. Er komt iemand thuis die naar het hele gezin kijkt en met praktische tips komt die ook echt werken.
Dit hele traject wordt door onze verzekeraar vergoed, maar kan ook uit PGB betaald worden.
Echt een aanrader.
Heel veel sterkte trouwens, hier maar 1 van de 3 met autisme en dat is me/ons regelmatig al meer dan genoeg

ijsvogeltje
30-10-2010 om 00:00
Astrid
Ik heb helaas geen tips voor je, maar ik wil je wel heel veel sterkte en wijsheid toewensen. Je hebt hier al vaak over je gezin verteld en ik moet zeggen dat ik echt veel respect heb voor je kracht en moed. Jullie situatie is natuurlijk verre van standaard en je lijkt er altijd zo rustig en verstandig mee om te gaan.
Je grens lijkt nu bereikt; goed dat je nu aan de bel trekt. Sterkte!

Leen13
30-10-2010 om 15:33
Rust aanbrengen
Mogelijk dat je al tips hebt gekregen.
Bij mij hielpen de volgende zaken goed.
Vaste tijden en je daaraan houden, bijvoorbeeld huiswerk maken na het eten.
Aan tafel de kinderen niet naast elkaar maar apart.
Vaste plaatsen om in de huiskamer te zitten zodat er geen gedoe ontstaat over wie welk plekje op de bank inneemt.
Na school eerst wat eten en drinken en dan een uur naar je eigen kamer om je eigen zaken te doen.
Wie een scene schopt gaat eruit. Wie 'eruit' niet op zijn kamer wil doormaken mag naar buiten. Buiten 'koel' je sneller af dus dan kwam ik na 3 minuten 'de stand' opnemen of iemand alweer naar binnen kon.
Samen (spelen) alleen onder mijn begeleiding en aansturing, verder nam ik elk kind apart mee om een spelletje te doen of samen te koken.
Ruimtelijk zo indelen dat kinderen elkaar niet steeds op lastige momenten tegenkomen. Om de beurt in de badkamer en niet langs elkaar lopen op de weg daarheen.
Elke dreigende crisis direct de kop indrukken ook al liet mijn programma het niet toe. Ik liet direct alles los om eerst weer rust te brengen.
En uiteraard kinderen concreet toespreken wat de bedoeling is en bij de hand nemen als dat nodig was om het uit te voeren.
Stoicijnen lezen.

Leen13
30-10-2010 om 15:42
Zelf oplossen
Het lijkt wat extreem en ik heb wat commentaar gehad dat je kinderen zelf hun conflicten moet laten oplossen, daar leren ze van.
De kans dat een kind met autisme zelf een conflict oplost is echter vrij klein. Het kan namelijk zeer snel hoog oplopen. En dat moet je voor zijn of in de kiem smoren.
Dat werd beter toen ze ouder werden en leerden om zelf initiatief te nemen om zichzelf te kalmeren of zich aan situaties te onttrekken of deze met aansturing concreet op te lossen.

jasset
30-10-2010 om 18:10
Ggd
Een vriendin van me heeft in een soortgelijke situatie naar van alles en nog wat gebeld, en toen ze de GGD had, werd ze echt direct geholpen. er kon een cirsisplaatsing voor haar zoon geregeld worden, maar dat wilde ze niet, toen heeft ze direct intensieve begeleidng thuis gekregen.
Sterkte, ik hoop dat je de hulp krijgt die je nodig hebt!

Leen13
30-10-2010 om 18:36
Geef me de vijf
Hulp thuis zou ik alleen adviseren van een organisatie met aantoonbare ervaring met autisme in een gezin zoals op de wijze van Geef me de Vijf (ook een goed boek overigens van Colette de Bruin).
Reguliere opvoedingsondersteuners of ondersteuners met ervaring in instellingen kunnen behoorlijk de plank misslaan bij autisme en dat kan een hoop gedoe geven waar niemand blij van wordt.
Het is handiger om zelf de touwtjes weer in handen te nemen, uiteindelijk gaat het daar om en dat kan ook door gerichte instructie en bespreking buiten de deur. En tips van andere ouders die met hetzelfde bijltje hakken. Dan heb je meer vrijheid om uit te proberen of iets wel bij jou specifieke gezin past.
Hopelijk kan vader taken van je overnemen zodat je wat tijd voor jezelf krijgt om zelf weer wat rustiger te worden. Je kunt behoorlijk over de top raken van zo'n gezin.

Leen13
30-10-2010 om 18:40
Nva
Overigens houdt de NVA ook inloopmiddagen (AIC), ouderbijeenkomsten en cafe's op diverse plaatsen in het land. Bij de NVA zijn ook regionale contactpersonen die je van informatie en doorverwijzing kunnen voorzien.

Leen13
30-10-2010 om 18:48
Vaders
Soms heeft het zin om vaders concrete instructie te geven, controleren of ze het begrijpen en zonodig nog concreter te herhalen. Of na 5 minuten nog een keer rustig zeggen. Niet vragen of ze kind a naar zijn vioolles willen brengen maar zeggen kind a naar zijn vioolles te brengen en uitleggen wat daar voor nodig is en de eerste keer samen te gaan.
Sommige zaken zijn nou eenmaal erfelijk.

janneke
06-11-2010 om 15:28
Logeerhuis
Hallo Asrid
AL een aan logeerhuis voor je kind(ren0 gedacht voor een weekend, structureel in de maand bv??
Bij Stichting Philadelphia hebben ze de mogenlijk heid hiertoe!!