Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
koentje

koentje

11-08-2009 om 12:53

Loslaten adhdertje?

Mijn zoon van 11 is nog steeds erg slordig met allerlei dingen. Zichzelf slordig wassen en afdrogen, van alles laten slingeren... Bij sommige dingen vraag ik me wel eens af hoe ver ik moet gaan... Moet ik nog wel iedere keer vragen of hij zijn piemel wel goed heeft afgespoeld, zodat het niet gaat ontsteken? Moet ik iedere keer controleren of hij tussen zijn tenen afdroogt om voetschimmel te voorkomen? Moet ik blijven vragen of hij wel voldoende drinkt/eet, wat hij vaak ook niet doet als ik het niet in de gatenm houd?

Of moet ik inderdaad maar stoppen steeds alles te controleren? Ervan uitgaan dat ie zelf ooit wel gaat zorgen dat alles netjes verzorgt is, bijv. omdat tie vanzelf wel op zijn kop krijgt van een vriendin, alsie niet fris ruikt...? Of hem laten ervaren hoe vervelend het is voetschimmel te krijgen. Zou het helpen als ik het loslaat, zou hij het dan ook leren? Zo veel dingen kosten nu veel strijd. Spullen laten slingeren, daar zeg ik uiteraard wat van, en ik zorg dat hij checklijstjes heeft van allerlei dingen waar hij aan moet denken. Ik denk wel eens dat ik het anders moet gaan doen, veel meer loslaten, maar ik vind het zo moeilijk, ik weet niet wat het beste voor hem is. Hoe doen jullie dat met jullie kinderen met stoornissen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Dees 68

Dees 68

11-08-2009 om 13:22

Niet loslaten!

Is mijn devies. Je kunt van hem niet hetzelfde verwachten van een standaard 11 jarige. Je kunt alleen maar hopen dat door herhalen, herhalen, herhalen en structuur aanbieden er ooit iets blijft hangen van wat jij hem probeert te leren. Maar hij is er nog lang niet aan toe om op zichzelf te gaan wonen, dus waarom hem nu al op zijn gezicht laten gaan? Dat leidt alleen maar tot frustatie aan beide kanten denk ik.

En als je het toch wilt loslaten, dan klein beginnen. Maar eigenlijk doe je dat al. Hij mag zich zelf afdrogen en jij controleert/vraagt na of hij dat goed gedaan heeft. Hoe doe je dat trouwens met tandenpoetsen? Controleer je dat ook nog steeds?

Overigens loopt er hier ook een 10-jarige rond zonder ADHD die ik ook nog steeds achter zijn vodden moet aanzitten op alle gebied. Wellicht is het ook gewoon een jongensding, en is niet alles stoornisgerelateerd.

koentje

koentje

11-08-2009 om 13:32

Ja, napoetsen

is ook zo iets. Hij vind het vreselijk , maar napoetsen doen we iedere avond nog. Doen jullie dat nog?

Ik weet dat er van die controle stofjes zijn, om na te gaan offie goed gepoetst heeft. Misschien dat ik dat kan gebruiken om hem te stimuleren.

Die structuur probeer ik zo veel mogelijk aan te bieden zonder dat zelf steeds te hoeven doen, door checklijstjes en zo. Iemand nog andere ideeen hierover?

Dees, jij vraagt, waarom hem op zijn gezicht laten gaan...Maar het pun t is dat deze contole manier voor hem een manier is met gezichtsverlies. Hij wil dat niet en ergens kan ik me dat voorstellen. Dus is het alternatief hem op zijn gezicht laten gaan.
Want behalve dat ik hem constant achterna loop, zegt hij niet een "Fijn, dank je wel, lieve mama, dat je me helpt herinneren dat ik mijn natte handdoek niet moet laten slingeren. '
Het echte antwoord kunnen jullie vast wel zelf fantaseren?

Gaia*

Gaia*

11-08-2009 om 13:50

Hier wel

Om in mij nog wat energie te houden voor de verdere dag heb ik het wel los gelaten. Zoon (8) gaat zelf in de douche. Hij komt er echt wel goed schoon uit. Wel druipende haren. Want die droogt hij niet af. En die schudt hij dan altijd even flink uit ha ha.
Ik merk dat hij juist meer en beter doet dan wanneer ik er bij sta. Op zo'n moment laat hij zelf alles los, sterker, werkt tegen.

Wat bij mijn zoon heel goed werkt is hem een tijdslimiet te geven, maar dan wel in het positieve. Wij noemen het 'een recordje halen'. En dan doet hij het echt heel goed.

Tanden poetsen doe ik wel nog nadat hij klaar is hoor.

Handdoeken laten slingeren. Nou ja, hier nog maar 8 jaar. Dus dat komt nog wel he.

Wel erg leuk om te horen trouwens dat ze hem op kamp zo lekker zelfstandig vonden (trots trots trots)

Loslaten.

Mijn ADD-zoon is inmiddels 17 en ik zal hem -gezien zijn leeftijd- wel moeten loslaten. Gevolg: douched misschien één keer in de week; poetst zijn tanden het liefst helemaal niet (alleen op uitdrukkelijk verzoek van mij), loopt daaaaaagen met dezelfde kleding aan; neemt zijn medicatie niet in als ik het niet klaar leg (hij vergeet het eenvoudigweg). Dit verhaal ziet er natuurlijk heel anders uit als hij een vriendinnetje heeft, .

Pippin

Pippin

11-08-2009 om 19:06

Wat is belangrijk?

Wij hebben heel duidelijk wat we belangrijk vinden en wat niet. Afdrogen tussen de tenen vinden wij nu absoluut niet belangrijk bijvoorbeeld, maar als zoon schimmel zou krijgen, wordt het dat wel.
Tandenpoetsen vinden wij weer wel belangrijk. En zoon ook, mijn man hoeft alleen maar zijn eigen gebit even te laten zien, en het is al duidelijk waarom. ;( Maar dan liever een keer per dag goed, voor het naar bed gaan, dan twee keer per dag half.
Welke kleren hij draagt vinden we niet belangrijk, zolang er maar geen doodshoofden op staan (hij is al negatief genoeg van zichzelf) en het schoon is.
De belangrijke dingen controleren wij, maar dan wel op een terloopse, laconieke manier, zodat hij zich niet bespioneerd voelt. De onbelangrijke dingen laten wij hem zelf uitzoeken. En dan voelt hij zich zelf heel erg volwassen.

Dees 68

Dees 68

11-08-2009 om 19:49

Koentje

Bij mijn oudste (geen ADHD) poets ik niet meer na en toch gaat bij hem het tandenpoetsen ook niet helemaal zoals het moet. Dus laatst heeft ie bij de tandarts een mopperpreek gehad. Ik weet niet of dat gaat helpen, maar ik heb hem wel al verteld dat als het niet beter gaat wij weer gaan napoetsen. En dat wil hij dus echt niet want dan gaat hij voorschut (zoals hij zelf zegt).

Op zich heeft Pippin natuurlijk wel gelijk. Samenleven in goede harmonie of schimmelvrije tenen? In dat geval zou ik ook voor de harmonie kiezen.

Overigens zou ik het andere antwoord (mbt de handdoek) dus niet accepteren. Schimmel tussen zijn tenen en ontstoken geslachtsdelen zijn zijn eigen probleem, maar rondslingerende spullen worden al gauw ook mijn probleem en dat accepteer ik niet.

Asa Torell

Asa Torell

11-08-2009 om 20:48

Niet ervaringsdeskundig

dus geen idee of dit wat voor je is Koentje maar ik moet denken aan het boek How2Talk2Kids dat ik net aan het herlezen ben. Waar dit soort problemen (slordigheid, steeds helpen herinneren) ook veel aan de orde komen. Volgens dat boek maakt de toon van het eraan herinneren veel uit. Bijvoorbeeld alleen maar 'je handdoek' zeggen in plaats van 'ruim nou eens je handdoek op'. (dit voorbeeld komt echt in het boek voor dus ik bedoel niet dat jij het zo zegt).
Ikzelf heb gemerkt dat dit me bij zoon (pas 5) een stuk makkelijker lukt sinds ik mede dankzij dit boek accepteer dat het heel gewoon is dat hij dingen vergeet en zich bijvoorbeeld niet uit zichzelf aankleedt. Een soort knopje heb omgezet zeg maar. Juist als je vindt dat hij het eigenlijk al moet kunnen ontsnapt er al gauw een meer gefrustreerde opmerking (bij mij dan tenminste) en dat maakt het antwoord natuurlijk ook niet beter.

Dees 68

Dees 68

13-08-2009 om 00:10

Asa torell

Daar zit wel wat in ja. Overigens is de clou vaak ook dat een 10 jarige ADHD-er op dat gebied meer beschouwd zou moeten worden als een 5-jarige (en dat dus niet wil omdat hij AL 10 is).

Ik moet eerlijk bij zeggen dat het hier niet zo speelt. Mijn 7-jarige ADHD-er laat zich (nog) gewoon vrolijk controleren en corrigeren (en corrigeren en corrigeren) en mijn 10-jarige niet ADHD-er blijft gewoon lekker onverstoorbaar slordig, maar wordt nog niet boos al zou je het graag willen. Gisteravond bijvoorbeeld aan hem gevraagd om zijn vieze sokken op te ruimen. Er lag een paar in de hal en een paar in de woonkamer. Kom ik vanmorgen beneden en wat zie voor de bank liggen? Juist ja zijn sokken. Zodra hij beneden komt, meteen gevraagd om nu toch eens eindelijk zijn sokken op te ruimen (met de bekende irritatie). En dan gaat ik ook zonder mopperen aan de slag, maar wat zie ik een uur later liggen onder de bank.... zijn sok. Hoe moeilijk kan het zijn om dan ook meteen allebei je sokken op te ruimen. Argh!

Gaia*

Gaia*

13-08-2009 om 09:16

Dees

ha ha ha ha ha ha ha ha ha
Dit is zo leuk om te lezen. Eenvoudig, herkenbaar. Niet hoopgevend, maar lekker relativerend.
Zo kan je er een heleboel roepen he. Nee nee, ik doe het niet

Dees 68

Dees 68

18-08-2009 om 23:46

Gaia*

Ach ja, wat er in zit gaat er niet zo maar uit hè!

Zeker als ik kijk naar de 14 jarige puberdochter van onze buren. Die is werkelijk iedere dag wel iets kwijt: biebpasje, fietssleutel, rekenmachine, jas, sleutels, etc, etc. En dan zie ik haar moeder met een rood hoofd al mopperend in en rond het huis lopen.

Ik heb me daar vroeger altijd nogal over verbaasd, maar tegenwoordig ben ik toch vooral bang dat dat ook mijn voorland gaat worden. Maar ja, wat doe je er tegen?! Berusten in je lot schat ik zo in.

Moeilijk hé

Erg herkenbaar Koentje. Hier een net 13 jarige met ADHD en licht PDD-NOS. Ik word er helemaal gek van. Hij doet niks uit zichzelf. Hij gaat nu naar het VO, dus hij zal toch meer moeten gaan doen zelfstandig. En hij is bijv. buitenshuis heel zelfstandig, maar alle dingen in huis, erg diepe zuchtttttttttt :o). Als wij (vooral ik) niet zeggen douche, dan doucht hij weken niet. Tandenpoetsen wat is dat. Trekt rustig een hele week dezelfde onderbroek aan, pas als wij zeggen douche dan verschoont hij hem. Kleren kunnen ook rustig een week mee, kleding opruimen, huh wat is dat. Zijn tas inpakken voor scoutingkamp is een ramp, zijn broertje van 7 pakt zijn tas bijna zelfstandig in, het verschil is zo duidelijk. Zelfs eten moeten we aansporen, idem met medicijnen of spullen voor school, om over opruimen maar te zwijgen.

Nou ja ik zit mijn frustratie geloof ik nu te uiten. Het vreet ook zoveel energie. Wij hebben 3 kinderen, waarvan oudste dus met deze probelem. Ik kan wel zeggen dat hij voor 3 telt alleen al :o). Verder is het een hartstikke lieve jongen, maar dit maakt me echt gek. Vooral omdat hij nu er ook bij begint te puberen.

Ik neem mezelf ook voor om meer los te laten en hem zelf het te laten voelen. Maar het is moeilijk, het zit er zo ingesleten. En van dat laten voelen leert hij lnag niet altijd hoor. Van de thuisbegeleidster kreeg ik wel het advies om in ieder geval zijn lichamlijke hygiëne niet los te laten, omdat als ik dat eenmaal loslaat ik hem daar niet meer in terug krijg.

Nou ja ik herken het dus helemaal, dus wel hekenning, wat er aan te doen, uhhh dat blijft lastig :o)

Groetjes, Pinkelot

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.