
Ykinas
07-08-2010 om 12:07
Mcdd?
Onze oudste (8) zit momenteel middenin een traject bij de GGz, hij heeft uitgesproken kenmerken van ADHD. Bij hem uit zich dit in grote problemen met leren op school, omdat hij net een ballon is die steeds verder wegzweeft. De juf kan hem soms met moeite nog bij het touwtje pakken, maar lang bij de les blijft hij dan niet. Sociaal is hij wel goed. Alles moet op zijn manier, hij commandeert en delegeert, maar hij doet dat op zo'n manier dat zijn vriendjes (die hij bij de vleet heeft) dat van hem accepteren. Een geboren leiderfiguur. Thuis is dat niet altijd makkelijk, want hij accepteert maar moeilijk gezag van ons. Ook kan hij heel angstig zijn, met name rond bedtijd. Hij slaapt niet voordat ik zelf naar boven ga om te slapen. Het liefst heeft hij dan ook dat ik naar bed ga wanneer het voor hem bedtijd is. Iets dat ik natuurlijk niet doe. Even boven blijven heeft geen zin, want zodra ik naar beneden ga is het kassa..
Net zoals de oudste heeft ook onze middelste een enorme behoefte aan structuur. Hij is enorm van de afspraken. Als iets ook maar een beetje anders loopt dan ik vooraf heb aangegeven, raakt hij in de war. Anders dan de oudste, voor wie niets een automatisme wordt en bij wie ik eigenlijk bij elke opdracht met mijn neus er bovenop moet blijven staan, kan ik de middelste wel dingen aanleren. Als alles maar op dezelfde wijze loopt, vindt hij zijn weg er wel in. Hij voert dan zelfstandig taakjes uit. Maar altijd precies in dezelfde volgorde.
Wel heb ik ze beiden zo ver dat ze zich, wanneer ik hun kleding klaar leg, aankleden. Dat het nu vakantie is, maakt hen niet uit. Ze raken in de war wanneer hun kleding niet klaarligt 's ochtends. Komen dus altijd perfect aangekleed beneden (wel handig!!!
Middelste is enorm angstig. Kan fantasie en werkelijkheid moeilijk uit elkaar houden. Zo heeft hij een hele tijd terug per ongeluk bij zijn vader de clip "Thriller" van Michael Jackson gezien. Hij ziet dan nu ook continu overal "thrillers" of Michael Jackson (weet niet wat ik enger zou vinden.. een weerwolf of Michael
Is bang dat hij gepakt wordt door zo'n thriller en droomt de meest bizarre dingen. Dan is hij net in slaap gevallen en wordt helemaal in paniek wakker. Of nou ja wakker.. hij lijkt dan niet helemaal bij en zit nog helemaal in zijn nachtmerrie. Hij rilt en trilt en op een gegeven moment kraamt hij allerlei onzin uit. Over donuts met bloed en haaien die zijn broertje en hem opeten in het zwembad. Krijg hem er, ook overdag, maar moeilijk van overtuigd dat het niet echt is.
Ook heeft middelste een paar tics. Zo ruikt hij aan dingen, maar ook om de halve minuut aan zijn vingers. Als ik vraag waarom hij dat doet, zegt hij "Dat moet ik van mijn hoofd" Zo heeft hij ook een tijdlang de randen van zijn placemat door zijn mond laten gaan, ook omdat hij dat moest van zijn hoofd. Hij kon dat niet laten, ook niet wanneer we aangaven dat het gevaarlijk was, omdat hij zo in zijn mondhoeken kon snijden. Dit is overigens vanzelf over gegaan, maar nu is het dus dwangmatig aan zijn vingers ruiken.
Hij kan niet omgaan met uitgestelde aandacht en praat dwangmatig. Wanneer hij iets wil vertellen begint hij zijn zin en onderbreek je hem, dan begint hij zijn verhaal van voren af aan en vertelt het in exact dezelfde volgorde.
Sociaal is hij erg onhandig. Hij is een vrolijke clown, die geen gevaar ziet in de dingen die hij doet. Ook ziet hij niet dat hij anderen soms pijn doet. Eén op één gaat het vaak heel goed, ook met andere kinderen. Maar in een groep weet hij niet hoe zich te gedragen. Hij speelt dan ook steeds vaker liever alleen. Hij kan dan tijden bezig zijn met het sorteren van zijn poppetjes en autootjes. Tegelijk kan hij overbezorgd zijn om ons of zijn broertjes. En heel bang dat we dood gaan. Hij heeft weldegelijk empathie voor ons.
En dat laatste brengt mij in verwarring. Hij heeft zoveel kenmerken die aan een ASS doen denken, maar die empathie, die zou dan toch moeten ontbreken. (gelukkig van niet, overigens!)
Ik heb gelezen over MCDD en daar herken ik enorm veel in. Het feit dat ik zelf een psychotische kwetsbaarheid heb, draagt daar wel aan bij. Dat is toch ook een erfelijke kwestie. Maar dan toch weer die empathie, die ik bij de middelste duidelijk wel zie. Zo bezorgd als hij kan zijn om anderen..
Middelste staat inmiddels op de wachtlijst voor het "autismepad" van de GGz. Ook op aanraden van school overigens. Daar zien ze zijn sociale problemen vaak nog beter dan ik hier thuis..
Heb hier in t archief ook bijdragen gelezen van Lolo, weet alleen niet of die hier ook nog rond hangt
Groetjes Ykinas

Philou
07-08-2010 om 16:37
Herkenbaar
Het is heel herkenbaar wat je schrijft. Voor mij eindigde de zoektocht toen ik het boek "met plezier uit de pas" las (opvolger van "uit de pas"). Alle kwartjes vielen op hun plek. Wij zijn die weg ingeslagen met therapie en ik kan niet beginnen te vertellen wat een enorme verademing dat is geweest en wat een rustige, alerte en evenwichtige kinderen wij hebben gekregen. Ook het aanraken, angsten etc is heel herkenbaar.
Bedoel je met MCDD, Meervoudig complexe ontwikkelingsstoornis ? Zoja, ook herkenbaar. Maar toen we de oorzaak hadden behandeld, kwam de ontwikkelingsachterstand meerendeels vanzelf en hier en daar met wat begeleiding (van mij, mijn man) op gang.
Zo heeft een van mijn zonen pas met 4+ jaar zijn middenlijn ontdekt maar gaat nu als een speer. Eindelijk! En wat heb ik moeten zoeken. Dit was het voor ons in elk geval.

Ykinas
07-08-2010 om 20:21
Judith-t
Dat is inderdaad wat ik met MCDD bedoel. Wat bedoel jij precies met middenlijn, die je zoontje pas met 4+ jaar ontdekte?
Wat goed dat je samen met je man je zoontje zo goed hebt kunnen begeleiden. Ik zal zeker eens op zoek gaan naar dat boek!
Groetjes Ykinas

Philou
07-08-2010 om 20:47
Ontwikkelingsfase
Ik weet niet goed met welke leeftijd kinderen doorgaans hun middelijn 'ontdekken' maar ik denk al in de babyleeftijd. Ze 'ontdekken' dat je met twee handen iets kan doen, je met de ene hand iets kan over pakken van de ander, oa door met bijv je rechter hand de middlijn (van je neus naar beneden) kan doorkruisen naar de linkerkant van de middelijn. Coordineren van twee hersenhelften. De reden dat hij dat niet ontdekt had, lag in waar het boek het oa over heeft. daar is aandacht aan besteed en daarna (of eigenlijk gelijkertijd) is er voor hem ruimte gekomen om zelf (met hier en daar een steuntje, bijv door hem vla te laten drinken door een rietje --> ontdekking van de middelijn gaat eerst via de mond) te ontdekken.. toen vielen heel veel dingen om, grepen in elkaar. Hij is van heel onzeker nu een heel zeker jongetje geworden. Ik hoop dat je er net zoveel in herkent als ik, wat was dat een verademing.

Ykinas
07-08-2010 om 21:58
Aha
Ja daar heeft het wel mee te maken.. de coordinatie van hersenhelften die uit balans is. Dat is met mijn kwetsbaarheid ook wel zo. Wanneer ik in psychose was, werden mij ook bepaalde technieken aangereikt om dat weer in balans te brengen. Dat kon zoiets simpels als een potje kaarten zijn, waardoor je de andere hersenhelft stimuleert.
Dit maakt mij nog nieuwsgieriger naar dit boek, als daar dit soort handvaten in worden aangereikt.
Weet jij of het ook in de bieb te krijgen is?
Groetjes Ykinas