Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
hymn

hymn

03-06-2010 om 23:55

Moeilijk

Hoe benoem ik het???

Dochter 10 jaar met ontwikkelingsachterstand dus eigenlijk jaar of 8 , druk gedrag maar net geen adhd wel heel kort aandachtspanne van 1 minuut wel medicatie in de vorm van concerta ( als ze die niet heeft gehad dan merken we dat direct en lijkt ze wel ontploft)

doet rare dingen , ze liegt , is niet echt onder de indruk van straf, pikt snoep en eet dit in bed op , zit aan mijn of zus van 12 haar spullen neemt die ook mee naar eigen slaapkamer , mengt shampoos doorelkaar en smeert het in het haar van de poppen of zichzelf er mee in het haar , speelt met mijn make-up en verneilt dit dus eigenlijk , loopt graag in jurken of rokjes maar voetbalt en crost het liefst met haar fiets

hoe pak ik dit aan ???????????

ben alleenstaande moeder anderhalf jaar geleden gescheiden en vader laat zich niet horen of zien

ik weet het af en toe ff niet meer pffff

verder is het een heerlijk sociaal kind en heel begaan met haar medemensen maar echt tot haar doordringen lukt niet , ja voor een dag of 2 en dan doet het precies weer net zo

iemand tips?????????????????

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Maylise

Maylise

04-06-2010 om 01:15

Hymn

Waar ik gelijk aan dacht toen ik je berichtje las was wat je schreef over de vader. Als vader er twee jaar geleden zomaar vandoor is gegaan dan speelt dat misschien wel een hele grote rol in haar gedrag nu. Het is ook niet niks. Je bent 8 jaar en opeens zie je vader nooit meer terug. Ik kan me voorstellen dat dit ook enorm veel invloed heeft op haar gedrag. Zij jullie al eens bij een psycholoog geweest? Dat is misschien in dit geval wel aan te raden.

Je dochter gebruikt wel medicijnen maar heeft geen officiële diagnose begrijp ik? Hoe lang gebruikt ze die medicijnen al? Wanneer hebben jullie dat onderzoek laten doen? Als het al even geleden is zou je haar misschien weer kunnen laten onderzoeken. Wie weet komt er nu meer uit.

Overigens vind ik niet al het gedrag wat je noemt heel zorgwekkend. Bijvoorbeeld in een jurk gaan voetballen is toch niet zo raar? Je kan toch best en jurkjes en voetbal leuk vinden?

De andere dingen die je noemt vallen deels onder gewoon kattekwaad (shampoos mixen en met make up spelen) en zeker gezien haar ontwikkelingsachterstand is dat niet geheel onpassend. Een gewone 10 jarige doet dat misschien niet meer maar een gewone 6 jarige kan dat best doen. Ik vind dat niet zo zorgwekkend.

Spullen stelen is een ander verhaal. Dat is zorgwekkender. Het kan natuurlijk ook aandacht vragen zijn.

Het kan ook zijn dat ze gewoon heel weinig impuls controle heeft. Als ik zo jouw lijstje zie valt me dat op. Dat zie ik ook bij mijn jongste zoon. Wat hij bedenkt moet hij doen zonder er verder bij stil te staan of het een goed idee is. Het moet ook gelijk worden uitgevoerd bij hem en dan ontstaan er soms vervelende situaties (uit zichzelf kamer gaan verven bijvoorbeeld waardoor alles onder de verf zit)

Kortom ik zou eerst zien te kijken welke oorzaken er achter haar gedrag zitten. Het is misschien ook wel een combinatie, ontwikkelingsachterstand, druk, impulsief en dan ook nog vader weg wat misschien door haar achterstand ook weer moeilijker te begrijpen is voor haar.

Ik zou in eerste instantie de huisarts toch vragen om een verwijzing naar een kinderpsycholoog voor de emotionele kant.

Maylise

An

An

04-06-2010 om 09:59

Herkenning

Mijn zoon liet hetzelfde gedrag zien, met name stiekum eten en spullen pikken/pakken en liegen daarover. Toen hij ouder werd, pakte hij ook spullen van school mee, en als hij buiten speelde nam hij spulletjes van anderen mee. Hele fantasieverhalen bouwde hij eromheen over hoe hij eraan was gekomen, die hij met een stalen gezicht vertelde. Straf geven, belonen, met hem erover praten, boos worden, negeren, we hebben alles geprobeert en niets hielp. Uiteindelijk werden zijn ogen geopend, toen de politie voor de deur stond. Gelukkig was hij geen 12 jaar, dus waren er weinig gevolgen, maar we hebben hem wel een traject bij bureau Halt laten doorlopen.
Uiteindelijk zijn we via de kinderarts bij een organisatie terecht gekomen, die alles in huis heeft: ouderbegeleiding, arts, psycholoog, psychiater en kinderarts. We zijn door de molen gegaan, er is een diagnose gesteld en nu heeft hij hulp d.m.v. therapie en wij d.m.v. ouderbegeleiding.
De afgelopen periode hebben we het een en ander uitgeprobeerd en zo zijn we erachter gekomen dat er toch wel een aantal dingen zijn die goed helpen, bijvoorbeeld straf geven d.m.v. een bepaalde tijd op een stoel die uitkijkt op de muur. Als de tijd verstreken is, gaan we in gesprek. Hij moet vertellen waarom hij op de stoel zit, wat dat betekent voor iemand anders (als hij bijvoorbeeld heeft gepikt), hoe hij het zou vinden als het bij hem werd gedaan en bedenken wat hij in het vervolg kan doen om het te voorkomen. En, als daar sprake van is, moet hij zijn excuses aanbieden aan degene van wie hij iets heeft gepakt. Ook zijn we met de kinderen om de tafel gaan zitten en hebben alle regels gezamelijk op schrift gesteld, zodat er iets tastbaars is, waar wij, of zi,j naar terug kunnen grijpen. Bepaalde perioden gebruiken we een beloningsbord (bijvoorbeeld vakanties), elk goed gedrag wordt beloont (uitje, samen bepaald spelletje doen, samen koken/ taart bakken), bij bepaald slecht gedrag treed er een ander bord in werking, waar rotklusjes opstaan, die uitgevoerd moeten worden. Het vergt veel tijd en energie, maar het is alles waard, want we hebben na een heel wat turbulente jaartjes eindelijk rust in huis.

hymn

hymn

08-06-2010 om 10:56

Dank en

jullie wel , voor jullie reacties

ben met haar gestart met creatieve ondersteuning en hopelijk komt daar iets uit

ook word er pedagogische ondersteuning opgestart

en ik weet wel dat alle dingen die gebeurt zijn de afgelopen tijd impact hebben op mijn jongste

vader was niet leuk , bedreigde en intimideerde me waar de kinderen bij waren , wilde tijdelijk niet ergens anders gaan wonen en we zijn ook gevlucht als het ware omdat zijn bedreigingen te erg werden ( alcoholist)

aangeklopt bij jeugdzorg en kinderbescherming om wel paps bij de kinderen te krijgen maar het enigste dat werd gezegd was

mevrouw alleen als VADER het wil , huh?????????,

ik dacht dat ze er waren voor de kinderen ?
en nu.............
nu probeer ik die hummel weer op de rails te krijgen door er te zij , door haar te prijzen , te vertellen dat ze mijn kanjer is en dat het niet haar schuld is
alleen ik word er een beetje verdrietig van dat ze liegt en steelt van mij en aan spullen zit die van een ander zijn

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.