Nav magazine artikel: omgaan met autistische kinderen in de klas
Met veel interesse las ik het artikel in het Ouders Online magazine over autistische kinderen in de klas. In mijn zoons klas (groep 5) zitten twee jongens met Asperger die allebei goed meedraaien, slim zijn, maar wel vaak heel erg boos kunnen worden. Jammergenoeg is onze zoon vaak het mikpunt van deze woede (gedeeltelijk omdat ze nogal veel tijd met elkaar doorbrengen, zitten in hetzelfde leesgroepje, zelfde rekengroepje etc).
Het ene jongetje is een vriendje, dat erg boos kan worden als onze zoon de spelletjes niet speelt zoals hij ze wil. Hij uit vaak dreigementen, die soms vrij ver gaan (agressief) en mijn zoon nogal in de war brengen ('dat zegt een vriend toch niet?'). Het andere jongetje is juist geen vriendje, en reageert vaak zijn boosheid en verwarring op onze zoon af (door leerkracht bevestigd). Dit is aan een kant wel te begrijpen, helemaal vanuit de specifieke problemen die deze jongens hebben, en ik heb mijn zoon ook geleerd met begrip en geduld met deze twee jongens om te gaan. Maar zo langzaamaan lopen we toch wel tegen een grens aan. Onze zoon krijgt het steeds zwaarder, en hoewel hij weet dat vervelende opmerkingen niet persoonlijk bedoelt zijn doet het toch pijn.
Hoeveel moet hij over zich heen laten komen, en hoe reageert hij het best op zulke boosheid en de uitingen ervan? Gewoon weglopen lukt vaak niet, want beide jongens laten hem niet 'los' als ze ergens boos over zijn. En beide jongens zijn erg goed in het 'toesissen' van gemene dingen als de volwassenen even niet kijken.
Kortom, mijn geduld raakt een beetje op. Jammergenoeg staat er in het artikel in het magazine niet veel over hoe de kinderen in de klas hiermee om kunnen gaan.
Onze zoon is erg zachtaardig en moet wel leren wat beter van zich af te bijten. Op school leert hij de jongens uit te leggen dat hun gedrag vervelend is, maar het lijkt niet echt te helpen.
Heeft iemand (AS ouder?) advies voor ons?
Voor de duidelijkheid: dit heeft in mijn ogen niet echt met pesten te maken, verder ligt onze zoon juist goed in de klas. Hij is wel wat anders dan andere kinderen maar heeft wel vriendjes en ook de meisjes vinden hem leuk. Hij is allen niet goed in balspellen, dus heeft in de pauzes niet heel veel aan deze vriendschappen (de meeste jongens voetballen dan) dus speelt vooral met zijn AS vriendje.
José
Herkenbaar met mijn eigen zoon (maar dan thuis)
Ik heb een zoon van 10 met Asperger. Hij is op school de braafste van de klas, thuis is hij echter eender als die 2 jongetjes die jij beschrijft. Zoon kan super lief zijn voor zijn 2 zusjes van bijna 8 en 5, maar 5 min. later maakt hij ze uit voor alles wat lelijk is, knijpt ze, gooit ze op de grond of slaat ze letterlijk in elkaar.
Thuis zou zou makkelijker moeten zijn om hem aantepakken dan op school, maar ook thuis lukt het niet. Niks helpt. Zusjes zijn het zo langerzaamerhand gewend en kunnen ze redelijk goed van zich afbijten.
Ik heb helaas geen oplossing voor je. Ik denk dat het bij deze jongens ook opgekropte frustratie is die ze uiten op jouw zoon. Zal zeker niet persoonlijk bedoeld zijn, helaas is hij wel het slachtoffer.
Lastig emma
Bedankt voor jullie reacties.
Natuurlijk leer ik hem dat hij weg moet lopen, en met de meeste kinderen lukt dat ook prima, maar deze twee jongetjes zijn erg vasthoudend en een beetje obsessief.
Verder is het niet altijd mogelijk om weg te lopen. Ik liep vorige week bijvoorbeeld mee in de rij naar zwemles en hoorde hoe jongetje 2 mijn zoon toebeet dat hij alleen liep omdat hij toch geen vrienden had en niemand hem leuk vond. Op dat moment reageerde mijn zoon niet, maar kon ook niet weglopen, want liep in de rij. Toen deed jongetje er nog een paar scheppen bovenop. Hij probeert het vervelende gedrag dus wel te negeren, maar wordt er toch door geraakt. Het 'geweld' is met name verbaal, dus wordt door de juffen als niet zo erg gezien.
Op het schoolplein bijten beide jongetjes zich nogal vast aan zoon, de een door te claimen en de andere door letterlijk te achtervolgen. Vervelend genoeg hebben sommige andere kinderen er dan ook nog veel plezier in om jongetje 2 te wijzen waar mijn zoon speelt, zodat het praktisch onmogelijk is om zich aan de terreur te onttrekken.
Ik ga volgende week met de juf praten, maar die zegt begrijpelijkerwijs dat zoon het toch moet leren en nu eenmaal met deze jongens in de klas zit. Ik vraag me alleen af of we niet erg veel verwachten van een nogal vriendelijk en wat naief jongetje van 8.
En ik zin op een paar standaard antwoorden waarmee zoonlief van zich af kan bijten. Mijn eerste gedachte is om hem te leren 'whatever' (Engelse school) te blijven roepen totdat het andere jongetje ophoudt, maar ik denk dat dat uiteindelijk tot agressie leidt, en dat niet geaccepteerd wordt op school.
Meer tips welkom!
Jose
Ingrijpen juf
Dat claimen wat de jongen met ASS doet moet eigenlijk aangepakt worden door de leerkracht. Hier een 10-jarige jongen met ASS die ook heel erg kan claimen. Als hij iemand te pakken heeft, laat hij niet meer los (bij hem vaak positief, maar kan natuurlijk ook negatief), dit wordt door de leerkracht echt in de gaten gehouden en onze zoon wordt tot de orde geroepen als hij claimt en de andere jongen dat nietleuk meer vindt.
Ik vind dat jouw zoon dit probleem moet aangeven en dat school actie moet ondernemen. De jongen met ASS moet volgens mij toch geleerd worden dat er ook voor hem grenzen gelden in wat kan en wat niet.
Het is bij onze ASS-er gelukt.
Vieze dingen
Bij mijn kind zitten er twee in de klas met asperger. De ene doet vieze dingen in de klas, zit in haar broek of zegt dingen zoals kijk even de ander kant uit want ik ga mijn privates aan raken. Verder zit ze vaak te karren op haar stoel, kind is 10! De leerlingen vinden het vies maar de docent heeft het nooit door. (of doet alsof) Ik vind dit gedrag niet kunnen in een klas, maar omdat zij asperger heeft wordt het maar getolereerd?
Beschermen
José jouw kind heeft recht op bescherming in de klas. Hij moet ook veilig zijn, dat is hij nu niet.
Een kind met Asperger mag dan wel anders zijn, het anders zijn mag echter niet jouw kind zoveel last/problemen bezorgen. Hier ligt dus een taak voor de leerkracht.
Dus aankaarten op school en een andere, veilige plek opeisen voor je zoon.
Gisteren
Bedankt voor jullie reacties (de ene negeren we maar). Ik was het eerder deze week echt zat, en voelde me wat machteloos. Jullie hebben wel gelijk dat hij wel wat meer hulp van de juf mag verwachten. Ik heb volgende week een afspraak met haar staan om te bespreken hoe ze kan helpen.
En natuurlijk net als je het zooo zat bent gaat het ineens stukken beter. Gisteren kwam AS vriendje spelen. Hij deed even moeilijk over meegaan (onze zoon was volgens mij wat te enthousiast waar hij niet mee om kon gaan) maar eenmaal thuis was het over en hebben de jongens heerlijk samen gespeeld. Zijn moeder vertelde toen ze hem ophaalde dat het thuis de laatste tijd ook een stuk beter gaat met zijn woedeaanvallen.
En onder het eten vertelde zoon dat de andere jongen zich tegenwoordig op iemand anders richt en hem al een paar dagen met rust laat. We houden de vinger aan de pols, maar ik ben blij dat het beter gaat.
bedankt,
Jose
