Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
LJ

LJ

18-03-2011 om 07:00

Niet naar school - overprikkeld

Mijn dochter van 11 jaar heeft PDD-NOS. Ze gaat al een paar weken niet naar school, omdat ze de omgevingsprikkels niet trekt. Heeft iemand hier ervaring mee?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vera*

Vera*

18-03-2011 om 07:34

Hier

Mijn dochter slurpt alle omgevingsprikkels op en wordt (werd) daar zo ontzettend moe van dat ik op een kleine twee jaar geleden wel ritalin wilde proberen zodat ze beter met de prikkels kon dealen. Mijn dochter werd er veel minder moe van bij gebruik. Dochter wil(de) altijd heel graag naar school ondanks de moeheid.

Vera

T&T

T&T

18-03-2011 om 12:50

School is ook vermoeiend...

Mijn dochter (bijna 10/ pddnos) vindt ook al snel alles "te druk" en school is nou eenmaal zeeeeer prikkelrijk! Wij hebben met twee kinderen al 4 basisscholen "versleten" en deze waar ze nu zitten is ronduit de beste hoor is dochter ook met me eens. Maar dan nog is het moeilijk; er zitten 25 kinderen in een klas, die maken geluid, die lopen wel eens rond, en zeker het buitenspelen is moeilijk en onoverzichtelijk.
Er is wel veel aan te doen; Zorg dat ze een veilig plekje heeft waar ze zich kan afzonderen als het teveel wordt, maak ruimte voor een time-out, neem zoveel mogelijk onnodige prikkels weg, zorg voor een vaste structuur zodat ze weet wat er gaat gebeuren op een dag, die dagindeling kun je bijvoorbeeld ook zichtbaar maken door samen een agenda in te vullen, of een overzichtje dat in de klas opgehangen mag worden, een koptelefoon op als ze zelfstandig moet werken helpt omgevingsgeluiden buiten houden, een afgescheiden werkplekje kan ook tijdelijk rust geven (maar je wilt haar natuurlijk niet de hele dag daar laten zitten).
Heb je hier al gesprekken met school over gehad? wat denken die? wat doet juf of meester in de klas voor haar? kan ze zelf aangeven wat het moelijkste is?
Voor mijn dochter zijn bijvoorbeeld de gymlessen erg onoverzichtelijk, en dus eng! Ook het geklets van andere kinderen stoort haar, ze vindt het niet nodig, zelfs tijdens het knutselen of zo werkt ze het liefst in stilte, ze vindt een sociaal babbeltje moeilijk (en vaak ook nutteloos)en praat dan ook weinig in de klas.
Mijn zoon heeft klassiek autisme, zit op dezelfde school, en is er ook niet zo dol op maar hij trekt het wel in de klas, met heel veel duidelijkheid en een strenge meester! Hij vraagt er letterlijk om! als 1 dag een juf in de klas is geweest is hij boos, want die juf is niet streng genoeg, en dan wordt het maar een rommeltje in de klas, hij WIL die strenge meester! dan moet hij zich aan de regels houden maar al die anderen in ieder geval OOK!
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaal, groetjes, Tess

Tess en lj

Herkenbaar, ook onze zoon kan niet tegen drukte. Dat brak hem o.a. ook op tijdens de periode voor hij overstapte van school.

LJ, het thuishouden is niet handig. Beter is een oplossing te zoeken. Wat zegt school ervan?

Groep 8?

Zit je dochter soms in groep 8?
Mijn zoon had het moeilijk in het tweede deel van groep 8. Alle routinematige zaken waren verdwenen, er werden alleen nog maar leuke projecten gedaan. Dat was niets voor hem. Hij vond zaken ook leuk gelukkig maar werd er zeer gestresst van en ging er van spugen, kopjes vol. Die kwam ik overal tegen! Verder maakte hij er weinig drukte van. Ik vond het erg naar voor hem.
En hij is inderdaad ook een aantal dagen thuis gebleven als het te erg werd. Dat werd me overigens door school wel nagedragen. Maar bij ons was het begrip dan ook ver te zoeken.
Bij dochter was ik dan ook bang dat het een lastige tijd zou zijn omdat ze vanaf groep 5 zoveel problemen had gehad en schoolweigeren met drama en paniek.
Maar daar hadden ze juist in dat deel een strikt programma met veel schoolse zaken en herhaling die dochter in haar stressperiode gemist had. Dat kwam zeer goed uit.
Maar ook werd het pesten in de klas van dochter einde basisschool ook nauwelijks meer te hanteren. Daar hebben een aantal kinderen veel last van gehad. Toevallig dochter op dat moment niet. Zo gaat het altijd anders dan je denkt.

Valeriaan

Als school mee wil werken is er best wel wat mogelijk. Rust bieden en apart laten werken bijvoorbeeld. Een koptelefoon en meer.
Maar ik heb dochter in groep 7 een periode Valeriaan gegeven. Dat hielp tegen de angst en versufte haar zodat ze niet meer alles binnen kreeg.
Ook een noodgreep hoor.

LJ

LJ

19-03-2011 om 08:39

In overleg

Het is overleg met de behandelaren, omdat het echt niet goed ging met haar. Nu, met medicatie gaat het iets beter. Ze gaat inderdaad naar groep 8. Binnenkort ga ik een gesprek aan met leerkracht, want door het projectmatig werken is er wel minder structuur. Maar vooral zijn het de geluiden en beelden en mensen om haar heen waar ze slecht mee kan dealen. Zelfs hier in het gezin gaat dat al moeizaam. Een boodschapje doen kost haar minstens een half uur op de bank. Het is net pfeiffer (maar dat is niet uit bloedonderzoek gekomen)

Rust en voorspelbaarheid

Mijn ervaring is dat het opbouwt. Minder voorspelbare momenten en mogelijkheden om rust te vinden en het contact en de geluiden worden moeilijker te hanteren.
Niet focussen op een openlijk waar te nemen symptoom.
Zoon had veel aan haptotherapie. Ik lees hier ook weleens iets over sensorische integratie. Maar ook een voorspelbaarder dagindeling op school en meer rustmomenten.
Kinderen hebben na school een verplicht uurtje alleen.

Kost tijd

Het kost wel wat tijd om een doorgedraaid en overprikkeld kind weer beter in haar vel te krijgen.
Maar als het leven weer overzichtelijk wordt en kind er meer greep op krijgt is er meer tolerantie voor ergernis, is hier mijn ervaring.

LJ

LJ

20-03-2011 om 10:05

Ervaring?

Heeft iemand er ervaring mee? Ondertussen moet er ook leerplichtontheffing worden aangevraagd omdat ze al zolang niet op school komt. Ik suggereerde webcam- school, maar mijn man denkt dat ze dan weer in díe fiep vast blijft zitten. Alles wat een keer herhaald wordt, wordt namelijk aangegrepen om er haar regel van te maken.

Voortgezet onderwijs

Waar gaat je dochter volgend jaar heen? Als dit speciaal onderwijs is dan zou je alvast de problemen met de schoolgang van je dochter daar kunnen bespreken.
En ja, veranderingen kunnen hardnekkig vast komen te zitten, maar mogelijk als je vooraf zaken aankondigt en op de kalender zet is het iets makkelijker voor je dochter.

Tineke

Tineke

20-03-2011 om 10:39

Ervaring

Ja, hier volop ervaring. Je hoeft geen vrijstelling van de leerplicht aan te vragen. Wij deden het zo: school had een alternatief programma voor kind, dat werd goedgekeurd door het schoolbestuur. De leerplichtambtenaar, waar overigens wel regelmatig contact mee was, keek alleen toe.
Het alternatieve programma bestond vooral uit: schoolwerk mee voor thuis. Kind ging alleen naar school als dat werkelijk mogelijk was. In de loop van de jaren is dat opgebouwd van een dagdeel per week naar school naar zeker 5 dagdelen naar school. De rest was dus thuis. Het huiswerk was zo af en dat gaf ons ruimte om projecten te organiseren binnen de belangstelling van kind. Daarnaast was er alle tijd om te werken aan bijv. sociale vaardigheden.
In groep 8 heeft kind vast een vak gevolgd op het VO, om zo vast te wennen aan deze school. Ervaren hoe daar alles werkt.
Nu, in de brugklas, heeft kind voor een aantal vakken (waaronder gymnastiek) wel vrijstelling gekregen. Dat ging wel officieel via lpa. Dit om de energie naar de juiste dingen te laten gaan. Het gaat vrij goed met kind, maar wel nog regelmatig een dagje thuis om bij te komen.

LJ

LJ

21-03-2011 om 06:57

Vrijstelling, k. heksenvet?

Vrijstelling aanvragen deed de school.
Hoe hebben jullie dat aangepakt? Ging je zelf achter de lesstof aan? Ik merk dat de opdrachten die ze krijgt voor thuis veel te vrij zijn. Anderzijds denk ik dat de meester geen tijd heeft om het uit te splitsen, allemaal. Ik weet ook niet welk niveau wordt verwacht, klinkt maf, maar soms denk ik dat wat ze maakte niet heel goed was en dan hangt de meester er de vlag over uit.
Als ik het zo schrijf moet ik toch wat meer bij school aan de bel leuren.
Er zit niet echt progressie in het naar school gaan. Ze is ook totaal afhankelijk van mij, dat word ik best stiekum een beetje zat. Zodra ik even de was ga doen, roept ze mij al.
Er is nog veel om aan te werken en tegelijkertijd moet dat een hele kalme opbouw hebben.

Tineke

Tineke

21-03-2011 om 18:04

De leerkracht gaf wekelijks een pakketje mee, zoveel bladzijdes rekenen, zoveel taal, zoveel spelling, topo, etc. Daardoor deed kind precies hetzelfde als de klasgenoten. Soms werd het vergeten, maar dan ging ik het op vrijdagmiddag nog even ophalen. Kind maakte dan al het huiswerk op zaterdagochtend en had verder een heerlijk rustige week.
Wat betreft het zwaan-kleef-aan: geef kind voor ondertussen duidelijke opdrachten: 'ik ga nu de was ophangen, jij gaat ondertussen dit boek lezen, als ik klaar ben gaan we samen...'.
Wat ik nog niet begrijp in jullie situatie: is het niet-schoolgaan nieuw voor jullie? Is dat pas nu in groep 8? Hoe ging dat in voorgaande jaren?
Hier ging het definitief mis begin groep 4, en werd gevolgd door een heel schooljaar thuiszitten. Daarna dus heel rustig opgebouwd. Nu weten we veel beter hoe overprikkeling te voorkomen, en kunnen we goed op tijd rust inlassen.

LJ

LJ

22-03-2011 om 07:09

Schoolloopbaan

Het is altijd moeizaam gegaan, maar in groep 5 kwamen er achter dat ze hoogbegaafd was, dus daar is veel aandacht naar uit gegaan. Als het niet wilde lukken zeiden we dat het kwam door te weinig uitdaging (was soms ook wel zo) Daarna ging ze, in groep 7 naar een andere school met kleinere klassen en met speciale aandacht voor hb kinderen. Hier ging het goed.
Het niet (meer) kunnen filteren van prikkels wijt ik aan de naderende puberteit. Dus ja, pas in groep 8 ging het mis. En nu de diagnose is gesteld vallen de puzzelstukjes beter op de plek dan toen we er achter kwamen dat ze hb is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.