Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
billie

billie

28-03-2010 om 20:52

Nog eens pgb

Sorry, nog een draadje erover! Ik krijg mijn vraag toch niet goed ingepast in de andere draadjes, vraag is toch anders.
We hebben advies gekregen pgb aan te vragen. Enerzijds wil ik dat wel, anderzijds voel ik me daar nog niet klaar voor. We hebben de diagnose nog niet eens echt geaccepteerd (ass) en zijn nog zoekende. Van pgb weet ik helemaal niets, ik heb geen idee hoe het werkt. Daar zouden we ons dus eigenlijk eerst in moeten gaan verdiepen.
Thuis gaat het goed met zoon. Ik zou dus niet goed weten wat we met een pgb thuis konden doen. Op school gaat het niet goed, en ik wil hem onzettend graag (zsm) naar een plusklas hebben, om dat iig te proberen. We kunnen die klas zelf niet betalen, dus wil ik graag een pgb, maar dus eigenlijk alleen daarvoor. En ik heb ook geen idee hoe ik dat zou kunnen omschrijven.
Misschien zou een pgb ons meer kunnen bieden hoor, maar ik heb dus geen idee. Dat komt misschien ook omdat me zelf nog steeds niet goed duidelijk is wat zoon precies nodig heeft, of goed zou kunnen gebruiken. Het gaat op sociaal gebied niet echt goed lijkt het, maar waarom precies krijg ik gewoon niet goed duidelijk. In ieder geval denk ik dat de plusklas iets zou kunnen betekenen hierin, maar verder?
(voor school wordt ook een rugzak aangevraagd maar ik weet niet of we die gaan krijgen)
Wie heeft tips, voor geheel onervaren ouders?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
anna van noniemen

anna van noniemen

28-03-2010 om 21:41

Pgb

mag je niet inzetten voor school....wel bijv. iemand inhuren om jekind te begeleiden bij dingen, zoals leren plannen van huiswerk maken....

Madre

Madre

28-03-2010 om 23:40

Ik zou

Ik zou wel een PGB aan gaan vragen, maar niet én een rugzak én een PGB tegelijkertijd. Dus even wachten tot de rugzakprocedure afgerond is. Anders kom je erin om. Weet ik uit ervaring.
Een PGB mag je in principe inderdaad niet inzetten voor school, maar als je de dingen op de juiste manier weet te omschrijven en te benoemen kan er toch best heel veel hoor. Het is dan alleen wel verstandig om hulp in te schakelen bij het aanvragen van het PGB.

T&T

T&T

29-03-2010 om 09:31

Mee

Ik ben het draadje hierboven gestart, en heb besloten toch een verlenging vanhet pgb aan te vragen. Bij de eerste aanvraag heb ik hulp gehad van bureau MEE, niet dat ik de formulieren niet snap of zo... zo ingewikkeld is het ook alweer niet. Maar een buitenstaander kan helpen om de dingen goed op een rijtje te krijgen en ook duidelijk (kort maar krachtig) op papier! dat is soms moeilijk als het om je eigen kind gaat. Vooral ook omdat er natuurlijk niet naar de leuke dingen gevraagd wordt, alles wat mis gaat moet eigenlijk nog een beetje aangedikt... en daar word ik heel moe van. Ik hoor het niet graag, waar mijn kinderen allemaal op uitvallen, en wat ze allemaal niet kunnen. Dat is ook mijn grote struikelblok in het rugzakjes verhaal (wat ze wel allebei hebben). Ik ben wel eens heel boos geworden op die ambulant begeleider, die me tot in den treuren laat uitleggen en op papier laat zetten wat de problemen nou precies zijn... zucht... mijn kinderen hebben autisme, het zijn verder hardstikke leuke lieve kinderen, MAAR ze hebben autisme, en zijn niet na drie jaar opeens genezen zodat ze geen hulp meer nodig hebben op school!!! Helaas zijn een diagnose en een handelingsplan van school niet genoeg, steeds weer moet ieder probleem uitgekauwd worden. Ik heb vanmiddag ook weer zo'n gesprek, zie er nu al tegenop. Want ik weet dat ik geen leuke dingen ga horen, maar goed, dat hoort er schijnbaar bij.
groetjes, Tess

Madre

Madre

29-03-2010 om 10:49

Mee

MEE wil je alleen helpen als je kind(eren) een beneden gemiddeld IQ hebben. Tenminste, dat is mijn ervaring. Ik heb op advies van anderen al twee keer tevergeefs hun hulp ingeroepen.
En Tess succes vanmiddag. Ik weet er alles van. Ik heb er momenteel haast een fulltime baan aan met 3 stuks met én rugzak én PGB én alles wat er dan nog bij komt. En idd je moet echt alles uitkauwen en uitkauwen en er bovenop blijven zitten want anders gebeurt er niets. Om down en depressief van te worden, niet? Succes vanmiddag!

Bjz

Ik wilde ook via MEE maar daar was haar IOQ te hoog voor werd mij verteld. Dus toenb via jeugdzorg, heb daar een afspraak gehad en het hele verhaal verteld samen met dochter. Ook gezegt wat ik zelf wilde en heb dezelfde avond de indicatie via mail binnen gehad. Hun zouden verder alles naar zorgkantoor sturen en ik hoefde niets meer te doen.
Het was verder ook allemaal goed verlopen maar degene die mij hielp van BJZ had de week daarop zijn laatste werkweek en later bleek dat zij indicatie zoek was. Ben daar alleen achter gekomen omdat ik een maand later nog niets van zorgkantoor hoorde en hun ook niets van BJZ binnen hadden gekregen.
Uiteindelijk hebben ze een nieuwe indicatie verstuurd naar mij maar met de helft van de uren. Nou mooi niet, want ik had al zorgboerderij ingehuurd omdat mij dt door BJZ aangeraden was en betaalde mezelf PGB uit. Toen heb ik hun het mailtje van hun medewerker gestuurd en kreeg ik dat wat mij ook toegezegt was.
De laatste keer dat ik het moest aanvragen, heb ik er ook een verslag van het afgelopen jaar bij gedaan, wat beter ging en wat juist niet goed ging en hoe ik /wij dat aangepakt hebben. Nu heb ik er ook verblijf bij gekregen, zonder dat ik het er over had.

Ik had ook aangegeven dat ik maar de helft voor zorgboerderij nodig heb, maar omdat het geen klasse lager was heeft zij het zo gelaten en kan ik dat voor vakantie voor mezelf of iemand anders gebruiken.

T&T

T&T

29-03-2010 om 13:31

Madre

Jij snapt het! Toen mijn dochter nog in het speciaal onderwijs zat kwam ik na iedere bespreking bijna huilend naar buiten... er lag zo de nadruk op alles wat mis was, en ja, dat weten we nu in de tussentijd wel!!! Onze zoon is vanwege die ervaringen zelfs nooit in het speciaal onderwijs gekomen, ik wil het gewoon niet! ik zag mijn dochter trouwens ook niet bepaald vooruit gaan, ze konden vooral erg goed constateren wat er mis was, dat op papier zetten, en er vervolgens niks mee doen.
We hebben nu een school waar ze gelukkig een stuk optimistischer tegen onze kinderen aan kijken, ik ben er zo blij mee. Maar als er van die "rugzakjes gesprekken" aankomen voel ik de bui alweer hangen...
Oh ja, en over buneau MEE, ik heb gemerkt dat het heel veel doet welke medewerker je treft, ben zelf een aantal keren prima geholpen, en mijn dochter is zelfs bovengemiddeld intelligent.
groetjes, Tess

billie

billie

29-03-2010 om 20:47

Oke!

Word dus niet blij van jullie verhalen maar dat had ik ook niet verwacht.
Moet zeggen dat ik het nu al een hele kluif vind allemaal. Niet het bezig zijn met zoon en steeds kijken naar wat hij nodig heeft maar wel alles eromheen, de lijsten, de eindeloze gesprekken etc. En dan hebben we dus nog niet eens een rugzak en geen pgb.
En inderdaad, ik vind het ook erg moeilijk om op die manier tegen mijn kind aan te kijken. Bovendien zijn een aantal zaken mij zelf nog onvoldoende helder, waardoor ik het lastig vind zaken uit te spreken. Ik weet bij sommige dingen gewoon niet of er wel sprake is van onvermogen van zoon, en voel me dus niet klaar dat wel eindeloos zo te benoemen overal. Maar ben bang dat er met mijn vage verhalen nergens geld gaat komen. (juf gaf ook al aan dat ze zich afvroeg of ze niet meer had moeten invullen omdat nu wrs geen rugzak komt, ppfft, neee!
De plusklas waar ik zoon wil hebben (of verrijkingsklas, ik ken de termen nog niet zo) valt wel onder het bestuur van de school waar hij op zit maar staat dus apart. De mensen van die plusklas plus onze psycholoog zeiden dat ik pgb hiervoor kon inzetten. (kan ook deels vanuit school betaald worden maar grote kans dat zoon niet in aanmerking komt omdat school nog te weinig aan papierwinkel heeft.)
Het leek me zelf ook veel, pgb en rugzak tegelijk, maar ik heb het gevoel momenteel dat ik moet. (om zoon verder te helpen, hij wil gewoon niet meer naar school)

Billie

Ik wil je niet ontmoedigen, en natuurlijk zou ik als ik jou was proberen een PGB te krijgen, maar ik heb vandaag de herindicatie PGB gehad (zie draadje hieronder)en ik heb gemerkt dat ze het liefst zo min mogelijk PGB willen (en mogen) uitkeren.
Vorig jaar hebben wij een PGB gekregen waar we erg veel mee konden doen; we hadden PV klasse 4, OB individueel klasse 4, OB dag & vervoer klasse 3 en TV klasse 1.
Alleen de TV blijft zoals het was, de hele OB gaat terug naar klasse 1 (en daar heb ik voor moeten praten als Brugman, eigenlijk wilde ze het helemaal schrappen), en PV wordt nu klasse 2. (Daar wilde ze eigenlijk 1 van maken, opnieuw een heel gevecht).
De redenering van het CIZ is dat kinderen tot 12 jaar bij alles begeleiding nodig hebben, en bijvoorbeeld niet alleen gelaten kunnen worden. En het dus gebruikelijke zorg is. Een klein jaar geleden stond in de grondslagen en beleidsregels nog heel iets anders, blijkbaar zijn ze tot nieuwe inzichten gekomen wat kinderen allemaal nog niet (alleen) kunnen tot hun 12de...
Verder moet een kind echt extreem gedrag vertonen wil je in aanmerking komen voor begeleiding. En tja, wat is extreem?
Het wordt er allemaal niet beter op...
Zou je niet voor die plus-klas zorg in natura kunnen aanvragen? Ik heb daar verder geen ervaring mee, maar de mevrouw van het CIZ die ik vandaag aan de telefoon had verzuchtte op een gegeven moment dat een PGB beoordelen zo moeilijk was, en dat het beoordelen van zorg in natura veel gemakkelijker was. Dus wellicht dat ze daarin ook iets soepeler zijn? Dan kun je daarnaast altijd nog een PGB aanvragen voor de thuissituatie.
Misschien zijn er hier mensen die daar ervaring mee hebben?

T&T

T&T

30-03-2010 om 11:10

Weer twijfel...

Het liefst ben ik gewoon van de hele zooi af! en dan bedoel ik niet mijn kinderen natuurlijk, maar de pgb-rugzak- ambulante begeleiders etc... ik word er zo moe van. Naar aanleiding van mijn draadje hierboven besloot ik toch een herindicatie van het pgb in te gaan, als ik binnen twee weken niets doe verloopt het gewoon en krijg ik dus niks meer.
Punt is alleen DAT er al gekort is op ons toch al kleine pgb... en na een telefoontje met het zorgkantoor en wat speurwerk op internet ben ik ook niet echt optimistisch geworden. Het pgb mag niet meer "recreatief" ingezet worden. Dat betekend dat de paardrijlessen van mijn dochter dus "eraan" gaan, en juist daar heeft ze zoveel baat bij; ze bouwt veel zelfvertrouwen op, kan geweldig met de dieren omgaan, en leert via de paarden ook met andere kinderen beter contact maken. Maar dat mag dus niet meer. Ook de zwemles is al gesneuveld, want een normaal kind gaat immers ook op zwemles. Nou, ik heb nog nooit een normaal kind gezien dat 4 jaar zwemles heeft, met moeders continu naast haar in het zwembad, en speciale examens, om haar a en b diploma te halen! leg mij maar eens uit dat dat niet extra belastend is.
Maar goed, door die verhalen heb ik er eigenlijk niet meer veel vertrouwen in dat we uberhaupt nog iets krijgen. Want mijn kinderen mankeren idd "alleen maar" psychisch iets. Ik hoef ze niet aan te kleden, ik moet wel alles op volgorde klaar leggen en er geregeld naast staan om aan te sporen dat ze het doen... en dat soort dingen, die voor mij eigenlijk normaal zijn geworden, en waar ik me ook niet eens echt aan stoor, moet ik weer allemaal uit gaan leggen aan zo'n miep van het ciz. Eigenlijk vind ik dat alleen maar belastend. Ik weet dus ook niet of ik echt met de aanvraag doorga, want het kastje naar de muur verhaal is ook alweer begonnen; eigenlijk moet ik nu weer terug naar jeugdzorg (waar het hele verhaal ooit begon), en die moeten dan hun oordeel geven of mijn dochter een pgb nodig heeft. En wat ze te zien krijgen is een rustig, wat terug getrokken meiske met een goed stel hersenen, dat het sociaal gezien gewoon niet allemaal snapt, maar het op school toch heel aardig doet... de diagnose die ze heeft stelt in dit gebeuren eigenlijk niks meer voor (pdd-nos) en zo lang ze niemand anders lastig valt is hulp ver te zoeken...
groetjes, Tess

T&T

T&T

30-03-2010 om 11:20

En dan even leuk! (beetje ot)

Gisteren het "rugzakjes /begeleidings" gesprek gehad op school. Over ons manneke; klassiek autistisch, NIET de gemakkelijkste, ik zag er dus erg tegenop alhoewel ik weet dat zijn meester prima met hem kan... nu moeten alle moeilijke dingen natuurlijk weer benoemd worden...
De ambulant begeleider kwam idd meteen weer met de standaard vragen lijstjes / grafiekjes, en werd na twee minuten ietwat ruw onderbroken door de meester... die dat eigenlijk niet zo belangrijk vond, maar gewoon even zijn verhaal wilde vertellen over manneke, en resoluut alle grafiekjes/ vragenlijstjes aan de kant schoof en ons manneke omschreef zoals wij hem kennen: met een forse gebruiksaanwijzing! maar ook een heerlijk kind, met veel mogelijkheden, en zelfs een voorsprong in rekenen....
Ik was zo blij! Ik kan die man wel zoenen!
De grafiekjes juf zat er ietwat verloren bij (meestal weet ze allees HEEL goed), er zouden nog twee van deze evaluaties volgen dit jaar. Nou, eentje is wel genoeg (vond de ib-er) we hebben niet zoveel hulp nodig.
Zwaar gniffelend ben ik naar buiten gegaan, mijn manneke thuis nog eens goed bekeken, in zijn eigen ietwat eigenaardige doen... wat is ie toch leuk he!
groetjes, Tess.

Astrid

Astrid

30-03-2010 om 11:46

Aanvraag pgb

Een PGB aanvragen is een kwestie van doorbijten. Het kost mij ontzettend veel energie en ik ben 3 weken bezig voordat ik een goede brief in elkaar hebt, maar in ons geval loont het wel. Ik heb al 4 jaar elk jaar een nieuwe brief geschreven en elk jaar krijg ik exact wat ik wil. Dat is voor ons echt super en ik vraag echt niet weinig.
Ik heb net weer de indicatie van het rugzakje achter de rug. Ook dat kost ontzettend veel energie. Maar dit weekend kreeg ik daar ook een positief bericht over. Ook die hebben we weer voor 3 jaar binnen. Ik blijf het aanvragen een hel vinden, maar het moet!

Mijn zoon zit in de brugklas. Hij gaat daar alleen naar toe op de fiets en is na afloop ook alleen thuis. Hij kan zich prima alleen redden. Toch heeft hij een heel groot PGB omdat hij wel degelijk heel veel hulp nodig heeft. Gelukkig ziet Jeugdzorg dat ook in.

Toen ik 4 jaar geleden met m'n 1e PGB aanvraag zat heb ik ook buro MEE ingeschakeld. Ondanks dat zoon een bovengemiddeld IQ heeft (zelfs hoogbegaafd) wilde zij de aanvraag doen. Na 2 gesprekken heb ik de boel afgeblazen omdat ik er achter kwam dat de aanvraag veel simpeler kon. Gewoon via zoons G.G.Z. psychologe spelen en zelf slechts 1 brief schrijven. Geen papierwinkel hier. Dit toen we vanaf toen elk jaar zo. Werkt prima!

Makkelijk via bjz

Bij mij ging alles via BJZ, hun hebben alles door gestuurd. Wat ik nu doe, ik hou bij wat wle en niet goed gaat waar ze het beter op doet en wat juist aandacht vraagt, wat ik met het PGB doe en waarom zij bepaalde dingen niet wil doen met PGB. Een soort jaaroverzicht in het kort.Zij is 14 dus kan veel zelf maar juist omdat zij zelfstandig dingen doet moet ik uitkijken dat ik haar goed in de gaten hou.

ZIj gaat met verkeerde types om, verbieden kan niet dan doen ze het stiekem. Het enige waar ik gigantisch blij om ben is dat zij veel aan mij verteld ook dingen die een puber niet zo snel aan ouder zou vertellen. Zij heeft ook wel eens iets gedaan waavan ik denk dat het erg fout is, maar omdat zij daar zelf mee komt, kan ik haar daar niet voor straffen, alleen kan ik haar daar uitleg over geven waarom het fout is wat de gevolgen hadden kunnen zijn.
Zou ik haar straf geven is het gelijk afgelopen en verteld zij niets meer en zou ik er alleen achter komen als het te laat is.
Jeugdzorg weet dat zij heel pittig is en hebben haar zelf de eerste keer mee gemaakt. Ik krijg ook bij de aanvraag een brief van psycholoog mee waar zij elke maand komt. Wij hadden vorige keer een Ambulante begeleider en die heeft ook verslag opgestuurd.

billie

billie

04-04-2010 om 21:16

Dank

Sorrie, beetje late reactie. Beetje druk, en nog niet eens bezig met aanvragen pgb! (maar er wel veel mee bezig natuurlijk) Het kost emotioneel ook nogal wat. Vind het een hele stap, en ja, Tess, herken veel van je belevingen.
En ben ook wel een beetje boos. Hulpverlening stelt het zo simpel voor allemaal, probleem is zus en oplossing is zus en zo. Terwijl ik me nu afvraag of het ´t allemaal waard is, want de kans lijkt me zo best groot dat we niet eens iets krijgen. Wat een gedoe allemaal!

T&T

T&T

05-04-2010 om 10:54

Gestopt!

Ik ben gestopt met de aanvraag. Heb besloten dat het het allemaal niet waard is; je steeds te moeten verdedigen, alle zwakke punten van je kinderen steeds opnieuw benoemen, de administratie eromheen (al kost me dat nog de minste moeite), en ik vind het een continu gebedel: geef me a.u.b. nog wat hulp want mijn kinderen zijn echt zoooo moeilijk...
Ik ben het zat! Ik red het ook wel zonder, dank je feestelijk! Het scheelt ons behoorlijk in de portemonnee als het pgb stopt over een paar weken, en meer werken zit er helaas niet in, maar we doen het er maar mee. Het zal toch een kwestie van tijd zijn voordat we het zowiezo niet meer krijgen; tja mijn kinderen hebben "alleen maar" een diagnose in de psychiatrie, lichamelijk mankeren ze niks.
Ja ik ben er een beetje zuur over, maar ik zie ook wel mensen om me heen die het een stuk moeilijker hebben, en ook heeel veel die het een stuk gemakkelijker hebben en zich dat helemaal niet beseffen!
Ik hoop alleen niet dat hierdoor de rugzakjes in gevaar komen, alles wordt tegenwoordig zo aan elkaar geknoopt. In de aanvraag en herindicatie van de rugzakjes wordt ook gevraagd welke hulp je thuis hebt, met het verzoek om daar verslagen bij te doen. Als je geen hulp thuis hebt, natuurlijk de vraag: waarom niet??? moet ik me daar dus nog verdedigen voor mijn keuzes. Maar goed, ik hoop dat ze dat los van elkaar kunnen zien. Ik ben nl een zeeeer geduldige moeder, met goede kennis van autisme en maar twee kinderen... juf of meester voor de klas zal echt meer hulp nodig hebben
groetjes, Tess

Tineke

Tineke

05-04-2010 om 11:48

Jammer tess

Vooral ook jammer dat je het zo negatief ervaart. Mijn ervaring (maar die zegt dus niks over jou) is dat wanneer je netjes beschrijft waar je kind extra hulp nodig heeft buiten het reguliere, er heel veel mogelijk is. Maar ik vind het wel weer logisch dat regulier niet vergoed wordt, want dan wordt de grens wel erg diffuus.

anna van noniemen

anna van noniemen

05-04-2010 om 12:03

Het wordt

wel steeds moeilijker....ik heb net het gesprek voor de herindicatie gehad en ook daarin vooral veel de vraag, maar wat is dan boven-gebruikelijke-zorg.....eh, ja, weet ik veel? Ik heb geen vergelijkingsmateriaal....Ik weet alleen dat ik in zoon 1 veel tijd en energie moet steken om alles een beetje in goede banen te leiden en te houden....daarom gaat hij 1 keer per maand logeren en soms in de vakanties. Daarom huur ik een PGB-er in om hem dingen te leren die hij van mij gewoon niet aanneemt (of omdat ik als moeder teveel er boven op zit)....Maar ja, of dat voldoende is om het weer te krijgen?

T&T

T&T

05-04-2010 om 16:20

Boven-gebruikelijke zorg?

Ja, wat is dat? ik weet het vaak ook niet, en als ik het benoem voel ik me zo'n zeur... maar boven-gebruikelijke zorg heb ik absoluut, met twee autistische kinderen, maar benoem het maar eens precies! Dat is heel moeilijk, zeker wanneer je geen vergelijkingsmateriaal hebt, en dat heb ik dus niet, ik ben als moeder ook hierin gegroeid, en heb nooit "normale" kinderen gehad. Ja ik verbaas me wel eens wat andere kinderen van 7-8 jaar doen, soms sputter ik zelfs "jaaa, dat kan toch helemaal niet voor een kind van die leeftijd!". Blijkt het heel normaal te zijn, alleen niet voor mijn kinderen.
En ja, ik wil ze zo normaal mogelijk mee laten draaien in de maatschappij, maar dat kost wel extra moeite, en DIE moeite wordt bepaald niet beloond. Dus ja, ze kan paardrijden in een normale groep, maar nee ze kan daar niet alleen naartoe, en nee ze kan niet ook op ponykamp. Ze kunnen ook niet zomaar op een sportclub, de sportclubjes op redelijke afstand zijn allemaal ongeschikt, maar ik wil wel graag DAT ze iets aan sport doen. Scouting is ook al zoiets, het gaat echt niet zoals het hier in het dorp eraan toe gaat. Dat ligt niet aan de scouting, want die is berepopulair, heel veel kinderen kunnen dat dus! die van mij niet. En zo kan ik nog wel effe doorgaan.
De g-teams zijn veel gericht op meervoudig gehandicapte kinderen, of op kinderen met een laag iq, ook daar vallen ze buiten... ik weet het soms ook allemaal niet.
Maar ik weet wel dat ik het pgb officieel helemaal niet kan inzetten voor wat ik wil. Dan kan ik er wel voor gaan bedelen en praten en zeuren, ws krijg ik toch een keiharde NEE, want er is al van alles geschrapt. Vandaar dat ik ermee stop.
groetjes, Tess

Nickelo

Nickelo

05-04-2010 om 20:39

Tess

Wij mogen de dramatherapie voor onze zoon (12, Asperger) niet betalen uit het PGB, want het hoort bij de zorgverzekering, zegt men. Maar de zorgverzekering dekt het maar gedeeltelijk. Vorig jaar heeft het ons zelf 2500 euro gekost. Ik heb extra verlof gekocht om genoeg snipperdagen te hebben om alle schoolvakanties op te kunnen vangen. Want mijn brugklasser kun je echt niet hele dagen alleen laten. Zolang hij in huis blijft gaat het nog wel, maar zodra de buurjongens aanbellen (ook allemaal brugklassers) dan is het wachten tot de vlam in de pan slaat.

Dat verlof kopen kost me netto 2500 euro.
Dus ik betaal nu mezelf uit het PGB uit. Keurig volgens de regels. Maar in onze netto huishoudportemonnaie gaan we er zo nauwelijks op achteruit.

Jij gaf aan dat je jezelf niet wilde uitbetalen, maar als je dat nu wel zou doen, dan kun je het geld dat dit oplevert gebruiken om je dochter wel die zorg te geven die ze nodig heeft.

We hebben hier ook meerdere PGB-ers (gehad), maar het blijkt dat onze zoon het beste gedijt bij ons. Hij luistert het beste, hij reageert het beste.

Ik snap ook je gevoel over dat negatief praten over je kind. Toen ik voor de aanvraag (vorig jaar voor het eerst voor rugzakje en PG de hele waslijst van acties van de afgelopen 8 jaar had opgeschreven, heb ik zitten janken. Voor mijn man voelde die beschrijving zelfs als hoogverraad aan onze zoon. Alsof hij een akelig kind was. Maar toen de mevrouw van BJZ vroeg of ik ook iets positiefs kon benoemen van mijn zoon, golfde het er ook uit: zijn knuffeligheid, zijn grapjes, zijn creativiteit, zijn betrokkenheid en zorgzaamheid. Ze lachte en zei dat het leuk was om te zien dat ik ondanks alles nog steeds van hem genoot.

Ik probeer het nu meestal maar te zien als 2 werelden. Een wereld waarin ik zakelijk de ellende beschrijf, waardoor ik het geld krijg om mijn zoon te helpen in de andere wereld: onze echte wereld, waar hij gelukkiger kan zijn dankzij het geld.

Ach tess

Ik word verdrietig van je post.
Wat begrijp ik je goed maar wat doe jij jezelf en je kinderen nu tekort. Zal ik je helpen? En dan toch maar weer doorgaan met aanvragen? Natuurlijk moet jij een PGB, azlleen al om heel af en toe zelf te kunnen ademhalen. Ik herken het probleem wel overigens. Ik heb ook geen idee hoe een kind zich "normaal" ontwikkeld. Immers ik heb 2 speciale kindjes gehad en heb geen idee wat normaal is. Ik leer van andere ouders. Het befaamde kijk en jat gedrag!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.