Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Quin van der Veer

Quin van der Veer

27-08-2011 om 08:21

Nu al conflict met nieuwe leerkracht, help

Graag jullie advies over het volgende. Onze zoon van 9 (ADHD, op zijn minst trekken van PDD NOS) is nu sinds 2 weken gestart in groep 6. Alleen lijkt het niet erg te klikken tussen ons en zijn nieuwe leerkracht.
Kinderen die hun werk niet afhebben moeten bij hem regelmatig nablijven om het werk alsnog af te maken. Onze zoon heeft natuurlijk nóóit zijn werk af, dus dan weet je het wel. Nou vinden wij nablijven feitelijk een vorm van straf. En zeker voor een kind met ADHD, dat vanwege zijn gebrek aan aandacht in die situatie terecht komt. Dan moet ie zich na school gedwongen extra lang blijven inspannen in plaats dat hij even tot zichzelf mag komen, op het moment dat ook zijn medicatie nog uitgewerkt raakt.
Leerkracht erkent dat deze aanpak voor onze zoon niet werkt, maar vindt dat hij één lijn moet trekken vanwege de andere kinderen. Wij zijn het daar niet mee eens. Dit is gisteren al geëscaleerd toen mijn man zoon gewoon mee naar huis heeft genomen ipv hem op vrijdagmiddag in een lege klas zijn werk te laten afmaken. Leraar heeft (nu!) al aangegeven dat hij zoon op deze manier nooit op het eindniveau kan krijgen. Saillant detail is ook dat zoon kennelijk in de klas ander werk moest afmaken, terwijl de rest uitleg kreeg over iets anders.
Dinsdag heb ik (alweer) een gesprek met deze leerkracht. Enigszins stomend van boosheid over het gebeuren van vrijdagmiddag, heb ik geëist dat daar óf de directeur, óf de IB-er bij aanwezig is. Waar zouden jullie op inzetten? Ik denk aan plaatsing in een parallelklas, aangezien elke chemie met deze rigide leraar afwezig lijkt te zijn. In groep 5 waren eind vorig jaar geen problemen van deze aard trouwens, hoewel het natuurlijk niet 100% op rolletjes liep.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Pfffffff

Stap 1 zou me lijken dat je probeert om met leraar tot een gedeelde probleemanalyse te komen... maar hoe je daar moet komen vanaf hier weet ik niet.

Ik snap dat je een conflict hebt, maar wie geeft de garantie dat de leerkracht van de parallelklas als was in je handen is?

Ik zou dus inzetten op een rustig gesprek waarbij je de boel gaat uitvlooien. Jullie moeten duidelijkheid krijgen over wat school wil bereiken en wat jullie willen bereiken.

Mijn inzet zou dus geen oplossing zijn maar een opening.

Keuzes

Het lijkt me lastig als een kind meer tijd nodig heeft om het werk af te krijgen. En als school dan ook geen rustige plek kan bieden waar kind zich kan concentreren omdat de rest dan uitleg krijgt. Hoe los je dat op?
Het alternatief zou kunnen zijn dat werk dat niet af is mee naar huis gaat of anders accepteren dat zoon het niveau niet haalt. Je kunt afspreken dat kind na het eten zijn werk afmaakt dan is er eerst weer rust geweest.
Ik zou ook inzetten op mogelijkheden om op school meer rust te bieden maar kan me voorstellen dat dat ook lastig is. Hier gingen op de basisschool kinderen voor straf op de gang. Om daar dan kinderen bij te zetten omdat ze rustig moeten werken geeft ze ook geen leuke boodschap. Bovendien werkt het niet altijd omdat er dan weinig toezicht is, dat hangt weer van de instructie, het moment en de belangstelling van het kind af.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

27-08-2011 om 12:05

Vorige week heb ik al een gesprek gehad met deze leraar. Die geeft zelf aan dat deze aanpak (nablijven) niet gaat werken bij onze zoon, maar houdt er aan vast vanwege de "eerlijkheid". Ik snap niet wat er eerlijk aan is om "zo'n" kind iedere keer te dwingen zijn werk af te maken terwijl de rest grotendeels naar huis mag. Daarbij ga ik niet iedere keer een uur staan wachten totdat zoon eindelijk mee mag naar huis, kom nou toch. Liever krijg ik dan idd af en toe werk mee naar huis, zodat we zelf een geschikt moment kunnen bepalen om bij te werken.
Het ergste is dat wij er nu al eigenlijk geen vertrouwen in hebben dat deze leraar ooit de juiste snaar gaat raken bij onze zoon. Die frustratie zou ik zoon willen besparen. Aangezien je bij deze school een leraar 3 jaar houdt en deze persoon al in de eerste week aangeeft handelingsverlegen te zijn.
Overigens is extern advies voor de leraar mogelijk vanuit de behandelinstelling, maar deze leraar heeft niet het geduld daar op te wachten, gezien de reacties van de eerste 2 weken.
Ik doe nog een poging tot overeenstemming, maar ik ga wel opperen of zoon niet in ieders belang beter in een andere klas geplaatst kan worden. Ik zal proberen niet te bot te zijn en mijn irritatie elders af te reageren...

dihanne

dihanne

27-08-2011 om 12:06

Naast elkaar staan

Hoi Quin,

balen zeg!
geen fijne start van het nieuwe schooljaar inderdaad.

In mijn ervaring zijn sommige leerkrachten er kampioen in om tegenover ouders te gaan staan. En als ouders daar dan in mee gaan, dan heb je echt een probleem.

Dus als het je lukt, zou ik steeds denken: we (leerkracht en ouders) staan NAAST elkaar. Ga telkens naast die leerkracht staan, en probeer met hem mee te denken.

Het is een beetje judo. Maar je wilt uiteindelijk voor je kind iets bereiken, dus het eigen ego moet maar even de kast in.

Ik denk dat er diverse praktische oplossingen voor dit probleem zijn, maar dat de houding van de leerkracht eerst bijgesteld moet worden.

In hoeverre is deze leerkracht echt op de hoogte van de problemen van je zoon, en wat voor hem moeilijk is? In mijn ervaring is de overdracht van leerkracht naar leerkracht slecht. Dus misschien eerst eens een open gesprek, waarin jullie uitleg geven over jullie zoon.

En natuurlijk de leerkracht prijzen dat hij in het nieuwe jaar zo'n goede start gemaakt heeft met het schoolwerk, en zich zo inzet e.d.

Hopelijk ontstaat dan een klimaat waarin je kunt bespreken wat het beste is voor jullie zoon.

Onze dochter zit op een montessori-school, dus het is heel makkelijk om haar werkhoeveelheid aan te passen.
Kan dat bij jullie zoon ook? Heeft hij het echt nodig om alle oefeningen te maken, of kan hij ook met wat minder oefening toe om op niveau mee te blijven draaien? Als het wat minder kan, dan kan dat een oplossing zijn.

Hij kan misschien ook een spreekbeurt houden over ADHD, zodat alle kinderen informatie krijgen, en snappen dat het voor hem moeilijk is lang geconcentreerd te werken, en dat hij dus minder doet.

En je kunt natuurlijk kijken naar een rustige werkplek, koptelefoon, wiebelkussen enz enz om hem beter te laten doorwerken. Als het goed is, weet de IB'er allerlei dingen die je uit kunt proberen.

Ik zou me niet bang laten maken met dreigementen over het eindniveau. Dat zeggen ze tegen ons al jaren, we laten het gewoon langs ons afglijden. Is zo'n leerkracht helderziende ofzo? Er moet gewoon positief gewerkt worden met een kind, op een goede manier, zodat het eindniveau ook echt het eindniveau van het kind wordt.

Je schrijft niets over hoe jouw zoon de leerkracht ervaart. Ziet hij ook positieve kanten aan deze man? En hoe zit het met de klas, heeft je zoon vriendjes? Zijn de kinderen aardig voor hem? Dat zijn toch ook factoren die meewegen als je denkt aan een andere klas.

Als hij sociaal goed zit in zijn klas, zou ik eerst proberen er met deze leerkracht uit te komen.

Veel succes!
Dihanne

Sassie

Sassie

27-08-2011 om 12:58

Weten

"Leerkracht erkent dat deze aanpak voor onze zoon niet werkt, maar vindt dat hij één lijn moet trekken vanwege de andere kinderen."

Ik betwijfel echt of deze leerkracht het probleem wel echt snapt gezien zijn reactie. Ik bedoel daarmee: begrijpt de leraar wat ADHD precies is en PDD-NOS?

Dat het niet "eerlijk" is naar de andere kinderen toe, vind ik belachelijk. Weet je wat niet eerlijk is? Een kind dat ADHD Heeft en PDD-NOS en daardoor tegen problemen aanloopt! Dat is niet eerlijk. Kinderen zijn daar overigens heel flexibel in en ze begrijpen en accepteren al snel dat een klasgenootje anders is. Het lijkt erop dat de leraar er zelf problemen mee heeft.

Check het even bij hem of hij de problematiek echt snapt.

Nooit werk af

Dat een kind met ADHD zijn werk niet af heeft, is niet gek. Zaak is het dat een leerkracht daarop in speelt zodat een kind positieve ervaringen op doet. Iets minder opdrachten geven (en eventueel iets mee naar huis geven)
Eén lijn trekken werkt niet. Geen kind is gelijk. Een kind dat veel langzamer leest, heeft ook meer tijd nodig voor eenzelfde tekst, als een kind zonder dyslexie.
met het "samen naar school" beleid van de overheid, is het zaak dat een school kan inspelen op de verschillende leerlingen, werktempo/niveau, in een klas. Ook mag je van een school, leerkracht, ib-er verwachten dat ze weten hoe je een kind met ADHD, PDD-nos, ADD, dyslexie, kunnen motiveren om vooruit te komen.

Eisen dat een IB-er of directeur erbij is, is een goede zaak. Nog beter is het om iemand mee te nemen, buitenstaander, iemand die meer weet van ADHD (iemand die betrokken is geweest bij het testen?) om goede adviezen te kunnen geven.

Praten over wat er gebeurd is, dat lost niks op. Wel praten over hoe de leerkracht/IB-er denken te kunnen voorkomen dat zoon een hekel krijgt aan school. Hoe ze denken zoon te betrekken bij de les en wat er aan kennis is op school over ADHD.

De plannen worden vastgelegd in een handelingsplan (moeten ouders ondertekenen) en er zal een datum worden geprikt om de plannen te evalueren.

Karmijn

Karmijn

27-08-2011 om 16:45

Quin

He jakkes, wat vervelend! En hij komt daar ook nog drie jaar bij in de klas? Dan is het wel de moeite waard om er nu erg bovenop te zitten.
Wij hebben een gelijksoortige situatie gehad en onze zoon is daar toen bijna aan onderdoor gegaan, dus ik zou er zeker voor zorgen dat het pico bello geregeld wordt.
Wat ik zou doen?
In het eerste gesprek dat jij van de week heb, zou ik aangeven dat je een groot probleem constateert, wat bij jou grote zorg wekt.
Daarna zou ik aangeven wat precies het probleem is. Het afmaken van het werk is natuurlijk maar een bijzaak. Het belangrijkste is, dat juist bij een kind met adhd (en pdd-nos kenmerken) het van cruciaal belang is, dat het een relatie kan opbouwen met zijn leerkracht. Dat is een eerste leervoorwaarde. Als dat niet gaat lukken, kan het kind nooit tot leren komen en blijft de leerkracht in het stadium van conflictbeheersing hangen. Dus, hoe gaat deze beste man ervoor zorgen dat hij een vertrouwensband opbouwt met je zoon? Dat lijkt mij een mooie vraag.
Hieruit volgt, dat hij moet weten, dat hij, met je zoon, de komende jaren, vele problemen zal tegenkomen. Kleine en grote, sommige zeer praktisch van aard, sommige zijn meer op relationeel gebied. Als hij geen manier gaat vinden, om deze problemen samen met je zoon op te lossen, is er opnieuw niet aan een leervoorwaarde van je zoon voldaan en zal hij weer niet tot leren komen.
Een van die problemen is nu al aan de orde. De leerkracht denkt: eerlijk is gelijk. Dat is een misvatting van hem. Gaat hij ook zo om met kinderen met een bril? Mogen zij ook geen bril op, omdat het anders oneerlijk is voor de andere kinderen, die geen bril hebben? Eerlijk is passend bij het kind. Een klas kinderen is prima in staat om te zien dat hun klasgenoten verschillende behoeftes hebben en het geeft hen alleen maar een gevoel van veiligheid als de leerkracht aan deze behoeften tegemoet komt.
En dan pas kom je uit bij het nablijven om je werk af te maken. Ook jullie zien in, dat het van belang is, dat je zoon werktempo opbouwt. Jullie zijn daar thuis ook mee aan de slag gegaan. Hoe gaat de leerkracht dat op school aanpakken? Nablijven is om vele redenen niet wenselijk. Dus hij zal iets anders moeten bedenken. Ik vind huiswerk mee nemen een heel goede oplossing. Onze dochter heeft dat ook twee jaar gedaan, nu is het niet meer nodig.
Nou ja, bla bla, een lange post. Maar ik hoop dat je snapt wat mijn gedachten erover zijn.
Probeer zelf rustig te blijven. Neem iemand mee naar het gesprek die jou kan helpen rustig te blijven.

Alcedo atthis

Alcedo atthis

27-08-2011 om 19:01

Balen!

Balen hoor, om het schooljaar zo te beginnen! Er zijn al veel goede tips gegeven, ik heb daar niets aan toe te voegen
Heeft je zoon nou trouwens een 'echte' diagnose erbij gekregen?

Asa Torell

Asa Torell

27-08-2011 om 20:32

He bah

wat een naar begin, Quin. Geen tips maar ik hoop erg dat jullie gauw een oplossing kunnen vinden.

roanne

roanne

27-08-2011 om 23:19

Als ik het zeggen mag

Zou ik toch even afwachten met direct overplaatsing aan te vragen. Wie weet kom je van de regen in de drup.

Er zijn andere oplossingen. Heb je geen IB-er of RT leerkracht die kan ondersteunen? Onze zoon maakt de helft van het werk en dat lukt wel, maar hij kan dat ook aan.

Nu gaat er wat mis, natuurlijk, het is niet goed en het is behoorlijk mis maar een andere klas..ik zou het persoonlijk nog niet doen (en heb ook best wat meegemaakt).

Succes met wat je ook besluit!

Roanne

Karmijn

Karmijn

28-08-2011 om 09:23

Nog een idee

Hoi Quin,
Ik bedacht nog iets.
Stel nu, dat het lukt, om het met die meester uit te praten, om het goed te maken voor je zoon. Dus de meester gaat begrip hebben, jouw zoon gaat het goed doen bij hem en zich op zijn gemak voelen.
Wat een succeservaring moet dat dan wel niet zijn. Dat zou dan betekenen, dat het je zoon lukt om zijn omgeving zelf vorm te geven op een manier dat hij het naar zijn zin kan hebben.
Dat is veel leerzamer dan weglopen uit de situatie.
Dus als dat lukt, en niet ten koste gaat van het zelfbeeld van je zoon, zou ik ook niet direct weggaan naar een andere klas of een andere school. Ik zou heel alert zijn en signalen serieus nemen. Maar in eerste instantie zou ik het echt gaan proberen met deze man.
Nou ja, sterkte!

Quin van der Veer

Quin van der Veer

28-08-2011 om 12:04

Tnx

Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik ben het helemaal met jullie eens. Ik ga dus nog niet inzetten op klassewissel. Wel wil ik dat indien nodig school zelf op dat geweldige idee komt. Sociaal gezien zou een klassewissel overigens geen punt zijn, omdat zoon in de andere groepen ook vrienden heeft. Zou hij alleen niet meer bij zijn vriendin in het lokaal zitten (misschien wel goed voor de relatie ).
Dus ik ga mijn zorgen uitspreken over de komende jaren en ze uitleggen waarom nablijven zinloos is voor een kind met ADHD, of dat nou het bovenbouwbeleid is of niet.
Iemand van buiten komt over een week of wat meepraten over de gewenste aanpak. En ja, daar hebben ze nog een extra etiketje geplakt. Alleen zijn wij het er niet mee eens, dat ie PDD NOS erbij zou hebben. Wel trekken, maar niet meer dan dat. Daar zijn we nog over bezig met de diagnosesteller.

Kind zelf

Hier heeft het mijn dochter heel goed geholpen dat ze zelf een pijnpunt besprak met de leerkracht. Over een kind praten en beslissen kan wegredeneren worden maar het kan helpen als het contact zelf geleged wordt.
Tot mijn verbazing lukte het kind, had ik niet verwacht, maar het was zo belangrijk voor haar dat ze zich over haar angst heenzette.
Helaas veranderde het gedrag van de leerkracht niet, ze bleef brullen waar dochter niet tegen kon, maar omdat ze meldde dat het niet voor kind bedoeld was, kon dochter er mee leven.

Pfff

"Leerkracht erkent dat deze aanpak voor onze zoon niet werkt, maar vindt dat hij één lijn moet trekken vanwege de andere kinderen."
Dat zou alleen werken als 1 en hetzelfde gevolg op een oorzaak een resultaat zou opleveren dat voor iedereen gelijk is. Maar kind heeft adhd en het medicatieverhaal. Nee dat is niet inzetten op een win-win. Integendeel. Op deze manier maak je het voor dit kind nog moeilijker en in de ogen van kind zal de leerkracht geen respect meer krijgen. Het zou anders zijn als de leerkracht de instelling heeft om iemand die zijn werkje niet af heeft, na school nog te helpen. Andere instelling, zelfde resultaat (nablijven) maar dan nog is het voor jouw zoon niet passend. Maw: als je een schroevendraaier bent (leerkracht) is elk probleem een schroef, ongeacht wat je voor je neus krijgt.

Ik weet niet waar je op in moet zetten. Ik snap heel goed dat je dan maar naar de andere klas wilt maar is die zo anders dan? En daarbij, is dat haalbaar om voor elkaar te krijgen? Sowieso is het handig om voor jezelf te formuleren wat wel een goede aanpak zou zijn (en dat heb je vast al helder) en bedenken wat nodig is om school zover te krijgen dat zoon over wil plaatsen en op welke termijn? En welke van de twee is het meest realistisch op deze school. Gezien de verhalen hier en daar is op een aantal scholen in elk geval niet realistisch om snel een kind naar een parallelklas overgeplaatst te krijgen.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

30-08-2011 om 18:16

Pittig doch goed gesprek gehad

Met al jullie adviezen in mijn hoofd geprent (en zelfs geprint) hebben we vanmiddag het gesprek gevoerd. Dat ging wel enigszins met gekruiste degens want de IB-er is nogal eh... explosief van aard en erg snel met het trekken van conclusies. Toch de boel tot bedaren weten te krijgen en toen bleek dat iedereen uiteindelijk toch dezelfde bedoeling had met onze zoon: dat hij zich in een prettig leerklimaat waarin hij zich goed voelt kan ontwikkelen.
Resultaat: niet meer nablijven maar incidenteel thuis iets belangrijks afmaken. Er wordt iets minder werk in de werkuren op school aangeboden zodat hij meer kans krijgt het af te krijgen. Ook wordt hem meer sturing geboden, zowel planmatig als in de details van de uitvoering van het werk. Een grote oef dus. Nu even kijken hoe het gaat lopen in de praktijk.

Karmijn

Karmijn

30-08-2011 om 18:53

Quin

Fijn joh!

ishtar

ishtar

30-08-2011 om 18:58

Quin

wat goed!

Quin van der Veer

Quin van der Veer

30-08-2011 om 20:06

En bedankt natuurlijk

En dan vergeet ik nog te bedanken voor de goede input, dankzij jullie ben ik niet met mijn katapult in handen daarnaartoe gegaan, al eisend dat zoon in de andere groep geplaatst zou moeten worden.
Handelingsplan met handtekening hebben we overigens niet opgesteld, maar dat is m.i. niet veel meer waard dan goede afspraken. Wel vervolgafspraken gepland.

Goed

Goed gedaan. En het feit dat je die vervolgafspraken hebt, is goud waard mi. Een teken dat school het belangrijk vindt, gecommitteerd aan welbevinden zoon. Hoewel je er nog niet bent, is het een vruchtbare eerste bijeenkomst geweest .

Asa Torell

Asa Torell

31-08-2011 om 10:04

Gelukkig

dat er een positieve richting in de zaak lijkt te zitten! Wat goed van jullie, het lijkt me enorm moeilijk om rustig te blijven bij zo'n gesprek.

He wat fijn

om dat terug te horen.
Het blijft natuurlijk een eeuwig aandachtspunt, maar wat goed dat jullie de neuzen voorlopig dezelfde kant op hebben gekregen.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

13-09-2011 om 09:15

Update

Kennelijk is er daadwerkelijk iets ten goede veranderd sinds we het gesprek hebben gehad. Zoon beweert dat hij gisteren zijn werk af heeft gekregen, voor het eerst. Hij heeft een schema gekregen waar precies op staat wat het weekrooster is (waarom niet iedereen dat krijgt is me een raadsel). Ik zie duidelijk dat hij extra op weg wordt geholpen bij opdrachten.
En het belangrijkste is dat hij nog niet één keer thuis zijn werk heeft hoeven afmaken. Kennelijk was dat meer een principekwestie dan bittere noodzaak, dat ál het werk afkomt. Principes zijn leuk maar niet als ze ze op je eigen IADH-kind gaan uitproberen.
De andere ouders zuchten en steunen nog steeds, want hun kinderen moeten dus wél regelmatig nablijven om werk af te maken. Ben ik het eigenlijk ook niet mee eens, maar goed.

Karmijn

Karmijn

13-09-2011 om 11:43

Quin

Wat lekker voor jullie zeg. Ik weet niet of je dat vanzelf al doet, maar bij ons werkt het altijd erg wonderbaarlijk goed, als wij dan later er bij de leerkracht op terug komen. 'Oh, wat fijn, dat het nu goed gaat, wat fijn dat JIJ dit allemaal zo goed hebt opgelost met zoonlief, wat leert hij toch veel van jou, wat is dit toch goed voor hem, wat ben je een goede leerkracht!'
Nu ja, zo iets
*wast de stroop van haar toetsenbord*

Yay!

En vooral lekker dat het systeem Quin-man-zoon dit zelluf uit het slop heeft getrokken...

Quin van der Veer

Quin van der Veer

13-09-2011 om 21:00

Ja mooi he

Ja, goed idee, ik zal er eens een emmertje stroop tegenaan gooien! Of honing.
Wij vinden het stiekum ook wel knap van onszelf dat we dit bereikt hebben zonder onze ouderbegeleider. Denk eigenlijk dat die dezelfde aanpak had voorgesteld. Dankzij jullie input kunnen wij deze gesprekken zonder officiële externe adviseur voeren, dus pluim voor de ouders van OO!

Fianna

Fianna

15-09-2011 om 14:02

Hier ook nablijven

Ik heb niet het hele draadje gelezen, dus verder weet ik niet wat er allemaal gezegd en gedaan is.
Hier moest zoon (groep 5) op de eerste dag al nablijven! Hij was niet de enige. In de eerste week moest hij nog een keer nablijven en sinds dit school jaar in totaal 5 of 6 keer, weet het niet precies.
Alleen, hier geeft het geen problemen. Ten eerste benadrukt de meester dat het géén straf is, is hij ook niet boos. De boodschap is: het is heel belangrijk dat je werk af is. Ik vind het prima. Ook mijn adhd-er moet leren dat hij verantwoordelijkheden heeft en dat school een serieuze bezigheid is. De laatste tijd hoeft hij helemaal niet na te blijven omdat het goed gaat, de meester zorgt er voor dat hij kan werken in de klas door hem met tafel en al naar de muur te draaien (zonder dat ik dat aan hem hoef te vragen om een oplossing te zoeken, supervent!).
Hier werkt het dus prima!
Maar goed, we lopen beiden (zoon en ik) weg met zijn meester, dus dat scheelt een hoop Hij laat soms de hele klas (combi 5 en 6) keten om vervolgens weer stilte te eisen zodat iedereen weer rustig verder werkt na zich even uitgeleefd te hebben.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

17-09-2011 om 11:35

Fianna

Prima als jij die insteek hebt, maar de mijne is anders. Ik vind structureel nablijven op de basisschool sowieso geen goede zaak, maar al helemáál niet als het geen enkel positief effect heeft op een kind.
"Ook mijn adhd-er moet leren dat hij verantwoordelijkheden heeft en dat school een serieuze bezigheid is". Ja. De mijne ook. Maar niet als het een zinloze exercitie is. Daarom heb ik ook voorgesteld om bepaald werk mee naar huis te geven. Ik ben echt niet iemand van de zijden handschoentjes en de uitzonderingsposities. Maar structureel nablijven en dezelfde eisen qua kwantiteit stellen aan een etikettenkind heeft m.i. aardig wat weg van ADHD-ertje demotiveren.

Jillian

Jillian

17-09-2011 om 16:57

Nablijven

Nablijven is in de huidige maatschappij vaak niet de meest handige straf. Ik vind nablijven een prima straf maar op de school van mijn kinderen werkte het niet meer. De kinderen die naar de BSO gingen konden namelijk niet nablijven waardoor er toch een soort tweedeling ontstaat. Daarom is het nablijven afgeschaft. Ik vind dat een hele begrijpelijk reden. Nablijven is of voor iedereen of voor niemand.

Als de school nablijven structureel als straf heeft dan hoort de school dat wel te vermelden IMHO voordat je het kind aanmeldt. Tenslotte heeft zoiets ook impact op de agenda van de ouders. Ik heb jarenlang mijn kinderen op twee basisscholen gehad dus logistiek al een kleine nachtmerrie. Nablijven was dus wel heel onhandig geweest.

Ik vind nablijven pedagogisch niet perse verkeerd maar het is gewoon te onhandig in de huidige maatschappij. Toen ik jong was moesten we ook altijd nablijven als we ons werk niet af hadden. De meeste kinderen moesten wel een paar keer per week nablijven. Niemand vond het raar of vervelend. Bijna alle kinderen gingen ook alleen naar huis vanaf 6 jaar en bijna alle moeders waren thuis. Kinderen hadden ook meer vrijheid om alleen buiten te zijn dus geen moeder die in paniek raakte als kind een half uur later thuis was. In die context was nablijven een prima straf/maatregel. In de huidige context is het gewoon minder handig.

Een kind wat enorm overstuur raakt van nablijven zou ik me toch wat zorgen om maken. Als het echt als zo'n erge straf wordt ervaren dan lijkt me dat het eerder zaak is om het kind in te laten zien dat nablijven echt niet zo erg is. Op de meeste middelbare scholen is nablijven een veel gehanteerde straf dus het is niet handig als een kind het echt als zo zwaar ervaart. Dat wordt dan nog wat. Het lijkt me beter om het kind weerbaarder te maken tegen dit soort dingen dan hierover boos te worden op de school. Zeker als het maar 2x in het jaar voorkomt is het ook nog eens blijkbaar geen maatregel die heel vaak wordt opgelegd.

Ik vind ook niet dat je perse wat moet leren elke keer van een straf. Straf kan ook gewoon vervelend zijn en niet leuk. Een kind moet ook leren daarmee om te gaan

Wel vind ik in zijn algemeenheid dat als een kind zeer regelmatig straf krijgt voor steeds hetzelfde vergrijp het wel aan de ouder is om hier verder naar te kijken. Dan is er blijkbaar iets wat wrikt en dan zou ik wel degelijk eens willen kijken wat er nu structureel aan de hand is en waarom het steeds misgaat.

Fianna

Fianna

17-09-2011 om 20:23

Nablijven is in dit geval geen straf!

Dat is mijn insteek. Vanaf het begin hebben we (de meester en ik) zoon duidelijk gemaakt dat hij langer moest blijven omdat het belangrijk is dat hij zijn werk af heeft en niet omdat hij straf heeft, iets fout doet of dom is. We hebben uitgelegd dat het belangrijk is dat hij niet achter raakt met zijn schoolwerk, dan wordt het alleen maar moeilijker voor hem op school enz en dat hij dan de kans krijgt om in rust nog af te maken wat hem eerder niet gelukt is.
En kennelijk werkt deze insteek prima, want hij vindt het niet erg, voelt zich niet minderwaardig of dom.
Het is denk ook maar net welke draai je er zelf als ouder en leerkracht aan geeft.
Tuurlijk is het lastiger voor adhd-ers om hun werkt af te maken, maar ik heb liever dat hij dan wat langer op school blijft dan dat hij hopeloos achter gaat lopen en gaat stranden. Hij moet leren omgaan met zijn beperkingen en zich realiseren dat dat betekent dat sommige dingen wat moeizamer gaan.
Ik vind na schooltijd in de klas blijven om werk af te maken dus helemaal niet slecht, maar het ligt er erg aan hoe je het brengt.
Overigens is werk mee naar huis nemen natuurlijk hetzelfde idee, alleen zou dat hier echt veel minder goed werken. Liever 10 minuten langer op school en dan de rest van de dag echt vrij.
Ik denk dat sommigen nablijven in zo'n situatie niet moeten verwarren met nablijven vanwege straf. Want dat is het dus niet.
Maar goed, ik denk mijn zoon boft omdat hij een goede, leuke meester heeft die dat ook goed duidelijk maakt en ook regelmatig complimenten geeft.

Jillian

Jillian

17-09-2011 om 22:57

Fianna

Dat is inderdaad een andere insteek en die snap ik heel goed. Het is eigenlijk een hele positieve insteek. Je werk afhebben is fijn voor jou want snap je de les ook veel beter en dan haal je mooie cijfers. Zeker op de basisschool zal zo'n positieve insteek goed werken.
Op school werk afmaken of thuis werk maken is in de praktijk ook niet veel anders. Het is natuurlijk ook geen gezeur van de leerkracht dat het werk af moet. Werk af = de stof beter beheersen = betere cijfers.
Natuurlijk zijn er ook kinderen die met minder werk ook goede resultaten behalen maar niet alle kinderen.
Mijn zoon besteed ook veel aan zijn schoolwerk. Niet omdat hij ADHD heeft (hoewel dat ook meespeelt) maar vooral vanwege zijn dyslexie. Dat belemmert hem echt. Natuurlijk kunnen we deels zijn werk wel verminderen maar uiteindelijk heeft hij de oefening ook gewoon heel hard nodig. Hij is nu ook wat ouder dus beseft heel goed dat hij het voor zichzelf doet.
Wij gaan er ook niet van uit dat het zielig is als je meer tijd moet besteden aan je schoolwerk. Iedereen is anders.
Ik begrijp je insteek dus inderdaad heel goed.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.