Over prikkelende kerstboom?
Even jullie mening. Ben ik nu zo'n ouwe zeur als ik erover val dat de speciale naschoolse opvang waar mijn zoon gebruik van maakt een kerstboom neerzet met aan en uit springende lichtjes?
Ik word daar zelf altijd al een beetje moe van. Laat staan al die gevoelige snel overprikkelde kindertjes. Waar mijn zoon er een van is!
Ik heb er niets van gezegd maar erger me wel. Jullie?
Zou ik ook
Je zegt ,speciale naschoolse opvang???Dan snap ik eigenlijk niet goed hoe ze aan en uit springende lichtjes in een kerstboom kunnen doen.Daar gaan toch veel kinderen op reageren?Ik kan er zelf ook niet tegen.(Mijn zoontje ook niet)De lichtjes gaan echt overheersen.Ik vind je dus absoluut geen ouwe zeur.
Daar wordt iedereen toch gek van?
Ik vind die dingen sowieso al vreselijk, laat staan wat het voor een snel overprikkeld kind betekent. Is het dus een BSO voor Bijzondere Kinderen (bestaan die?)?
Ik zou ze er op wijzen en vragen of ie uit kan op de dagen dat je zoon er is, en ook waarom. Of dat ze hem in elk geval goed in de gaten houden met dat knipperende ding, kijken hoe hij erop reageert.
Sbso,
niet bijzonder, maar speciaal!
Ik heb gevraagd of ze het willen vervangen met onderstaande motivatie
Ik was gisteren oprecht verbaasd over de kerstboom met knipperlichtjes. Ik heb er even over nagedacht of ik me hiermee moet/ mag bemoeien maar ik wil jullie toch ter overweging geven dat een kerstboom met knipperlichtjes echt wel veel negatiefs kan opleveren voor de prikkelgevoelige kinderen waar jullie mee werken.
Houd er rekening mee dat dit echt een enorme invloed kan hebben!
Ter illustratie schets ik een situatie met Koen (ADHD en ?PDD-NOS?) die hier rechtstreeks mee te maken heeft.
Op een middag reed ik met Koen in de auto naar huis. Het was winter en donker. Hij had de hele middag goed gespeeld met een rustig kind, het was wel in december waardoor hij al enigszins overprikkeld was.
Op een bepaald moment stonden we in een verkeersopstopping, het was druk en we konden maar mondjesmaat door de stoplichten. Koen zat voorin en begon op steeds meer-paniekerige toon te vragen of we nu eindelijk door konden rijden. Hij raakte langzaam maar zeker overstuur en ik begreep eerst niet goed waardoor. (ik had deze situatie eerder met hem meegemaakt toen hij jonger was, maar had het nooit kunnen verklaren).
Hij raakte zo overstuur dat hij in de auto met zijn voeten begon te trappelen en begon te huilen. Hij kon steeds niet zeggen wat er was. Ik heb hem op een bepaald moment tegen mij aangedrukt, met zijn gezicht tegen mijn lijf waardoor hij wat rustiger werd. Toen vroeg ik hem wat er was ; hij zei eerst steeds: ‘ik weet het niet, ik wil gewoon doorrijden’. Toen ik hem langzaam weer losliet en hij weer even opkeek, werd hij opnieuw onrustig en kon toen verwoorden;
’Mama, ik word helemaal gek van die knipperlichtjes!! (richtingaanwijzers)’.
In deze situatie leverde het ons zelfs een gevaarlijke situatie op! Het geeft aan dat de knipperlichtjes veel kunnen doen, zeker op bepaalde momenten. Kinderen zullen dit lang niet altijd kunnen verwoorden of zelfs maar beseffen.
Het is ook niet altijd invoelbaar voor ons als minder prikkelgevoeligen.
Persoonlijk zou ik het erg op prijs stellen als jullie de lichtjes vervangen zodat jullie opvang beter ‘prikkelproof’ is!
Koentje
Ik vind dat je het netjes,maar duidelijk uitgelegd heb.Het is ook voor hun niet prettig als de kinderen overprikkeld raken,ik persoonlijk zou blij zijn met je advies.
Misschien nog een tip,al heb je die waarschijnlijk zelf al bedacht.Maar ik lees hier zelf soms adviezen dat ik vebaast ben over mezelf dat ik er zelf niet aan gedacht heb.Mijn zoontje draagt een zonnebril in de auto.Die bril blijft in de auto liggen,zodat hij hem altijd op kan zeggen.Hij wordt al gek van de lichten van een tegemoetkomende auto.
Joh,ik zag de situatie van jullie in de auto helemaal voor me.Zonde dat hij dan niet meteen kunnen zeggen wat er is.
Hier omgedraaid!
Ons manneke (7 en klassiek autistisch) is ook meestal snel overprikkeld. Wij hebben zelf een kerstboom met lampjes die "stil kunnen staan" of kunnen knipperen... en wie denk je dat dei dingen steeds op de hardste knipperstand zet??? juist! ik moet zelf ook wel eens lachen om onze hieper boom.
Toch vind ik je niet raar hoor! en goed dat je het aangekaart hebt. Mensen die niet weten hoe heftig hij daarop kan reageren houden er ook geen rekening mee. Niet uit onwil, maar uit onwetendheid. Ik heb al gekkere blunders meegemaakt; in het speciaal onderwijs nota bene! dus: blijf je mond open doen! een vragende mens kan geholpen worden!
groetjes, Tess
Oh maar tess
dat betekent niet dat het bij hem anders hoeft te zijn. Het is juist een bekend feit dat , zeker kinderen met ADHD, prikkels juist opzoeken. Ook als ze ervan overprikkeld raken. Dat is een stukje hang naar sensatie ook.
Bij jouw zoon kan ook sterk schelen DAT hij ze zelf op knipperstand kan zetten. Juist het gevoel van controle ergens overhebben maakt het leuk.
Ik heb mooi geen reactie gehad op de mail...
