Pdd nos en pesten op school
Mijn dochter van 10 heeft pdd nos. Zij zit op regulier onderwijs. Nu heeft zij daar problemen met gepest worden. Nu is het van de week uit de hand gelopen en is ze door 8 jongens in elkaar geslagen. Ik vind dit erg heftig. Op dit moment ben ik bezig om met school op 1 lijn te komen. Erg moeilijk. Ik wil dat de ouders van deze jongens aangesproken worden door school. Maar tot nu toe heeft school dit nog niet toegestemd. Ook hebben veel mensen mij gezegd dat ik aangifte moet doen. Help...wat is hier wijsheid. Mijn dochter heeft ook hulp nodig. Zij is bezig om dit weg te stoppen en zichzelf hiervan de schuld te geven. Ik weet echt even niet meer wat ik moet doen.
Even een paar vragen (na een opmerking)
Fladderbeestje schrijft: "Aangifte doen is nutteloos als het kind nog geen 12 is" --> bedoeld wordt (denk ik, corrigeer me als ik verkeerd zit, fladder!) dat aangifte weinig zin heeft als de dáder(s) nog geen 12 jaar oud is (zijn).
En verder heb ik wat vragen ter verduidelijking Moggie: is je dochter op school in elkaar geslagen of buiten school(tijd)? Heeft de school een pest protocol? Heeft je dochter ondersteuning op en/of buiten school? Is er door iemand gesproken met de kinderen die haar in elkaar geslagen hebben, of met hun ouders? Zijn het klasgenoten eigenlijk? Wat zegt de onderwijzer van je dochter er over?
Je dochter is bezig dit weg te stoppen en zichzelf ervan de schuld te geven schrijf je. Wat goed dat jij hier oog voor hebt, dat betekent namelijk dat jij hierover met haar kunt praten! Sterkte daarmee, want het zal ook jou niet in de koude kleren gaan zitten als je dochter zo behandeld wordt.
Moggie
wat balen dat school weinig tot niks onderneemt! Hier liep het ook behoorlijk uit de hand met ons Aspergerkind, maar school is er uiteindelijk goed op ingesprongen. Er is heel, heel veel gepraat in de klas, ze zijn begonnen met trainingen, de pesters werden flink aangepakt (die moesten op een gegeven moment standaard nablijven zodat zoon veilig bij mij kon komen), daarnaast werden (en worden) bij extreme excessen de ouders gebelt.
Het pesten is niet over, maar wel minder. Zoon hoort niet bij de groep, maar wordt niet meer geslagen of geschopt.
Hier in de buurt is een ander verhaal, maar helaas is daar gewoon echt onwijs weinig aan te doen
Sterkte!
Oh moggie...
Ik heb hierboven ook al een keer gereageerd, maar nu schrik ik echt! Als je het mij vraagt zou ik mijn kind echt van school halen, zeker als de school hierin niks onderneemt.
Verder vind ik dat je hoe dan ook aangifte moet doen hiervan, dit mag je niet accepteren! ook niet van kinderen onder de 12 (juist niet) Als de politie hier niks mee kan doen moeten zij je verder verwijzen naar de instantie die hier wel iets mee kan. Ik weet het ook niet, misschien dat er een jeugdzorg in beeld komt of zo. Maar het lijkt me ook al erg zinnig dat de kinderen, maar ook de ouders hierop aangesproken worden.
De school heeft nog niet toegestemd om met de ouders te praten???? waar denken ze over na dan? dat moet gewoon, straks gaan die kinderen nog denken dat het normaal is om met z'n achten eentje in elkaar te slaan.
Oh ik word hier zo boos over. Overal word natuurlijk wel eens gepest, en een vechtpartij komt ook op iedere school wel eens voor, maar de manier waarop dit opgepakt word is echt te sullig voor woorden.
Tess
Ooo..wat erg.
ik zou wel aangifte doen; er wordt wel een melding van gemaakt en de ouders worden ingelicht door de politie.( hier wel tenminste)
Wat zielig en dat de school niet in gesprek wil met de ouders. Tjonge....gaan ze wel zelf wat doen??
Sterkte.
Moggie
Mijn zus is mentor van een brugklas en begeleidster van een jongen met Asperger en eentje met ADD. Zij vond dat de klas moest weten wat er met de jongen met Asperger aan de hand was, zodat er meer begrip zou komen. In overleg met de jongen en zijn ouders is besloten dat in een mentoruur te doen. Mijn zus heeft iedereen in een kring gezet en de jongen heeft, geholpen door mijn zus, aangegeven wat hij heeft, wat er anders is aan hem en hoe anderen hem kunnen helpen. Daarna mocht iemand met dyslexie vertellen, daarna de jongen met ADD. En daarna mocht iedereen die iets kwijt wilde vertellen. Er bleek iemand claustrofobie te hebben en een meisje had een gen dat borstkanker veroorzaakt (12 jaar en nog nauwelijks borsten). Een Bosnisch meisje had een oorlogstrauma,een jongen vertelde dat zijn moeder kanker heeft, iemand had een huidziekte enz. Ineens was "die asperger" helemaal zo vreemd niet meer! Sinds die dag is er veel saamhorigheid in de klas en helpen kinderen elkaar. De jongen met Aperger kan bijvoorbeeld erg doorgaan met bepaald gedrag. Pas als iemand heel duidelijk zegt dat hij moet stoppen, doet hij dat ook. Niet alleen zijn kinderen nu op een vriendelijke manier duidelijk, ze geven ook een tip wat hij dan wel kan gaan doen (doorgaan met zijn werk of zo). Mijn zus zegt dat het supergoed werkt. Eén meisje had in de kring helemaal niks (niet eens gescheiden ouders) en die is nu de (blije) uitzondering in de klas.
Is dit niet iets voor in je dochters klas?
"En weet je... dit schijnt echt geen uitzonderlink verhaal te zijn."
Vreselijk Fladder!
En dat het geen uitzonderlijk verhaal is blijkt o.a. helaas wel weer uit het stukje uit het AD van vandaag:
http://www.ad.nl/binnenland/2736457/Autistisch_kind_van_school_gepest.html
Vreselijk!
Bah
dat zijn echt vreselijke verhalen!!!!
Nog bah!
Ik heb hier zo'n rotgevoel over, bah! En dan vanmiddag mijn zoon van school halen, en zien dat een meisje echt over het schoolplein wordt gesleurd, en geduwd en getrokken... bah. Ik heb de leerkracht erop attent gemaakt en zij greep ook in, ik denk dat een leraar dit in de klas moet oppakken en dat het dan meer doet dan wanneer een willekeurige ouder ingrijpt. Maar wat mij het meest verdriet deed was dat er een aantal ouders bij stonden, en iedereen stond erbij en keek erna... volgens mij een van de grootste problemen in deze samenleving.
Tess
Fladderbeestje
Wat ontzettend rot voor je zoon allemaal... ik kan er met mijn verstand niet bij dat ouders dit pestgedrag dan ook nog eens gaan ondersteunen! vreselijk.
Ik ben er gisteren zo mee bezig geweest, dat meiske dat zo gepest werd, en uiteindelijk maar gedacht dat ik in ieder geval iets heb ondernomen om het in zeker op dat moment te stoppen. Ik wil haar moeder ook nog eens aanspreken, want het kan best dat die het niet eens weet.
Ouders die mee gaan doen zijn volgens mij echt niet te redden... maar ouders die gewoon toekijken en niks doen zijn helaas geen uitzondering, dat heb ikzelf als kind ook wel eens mogen ervaren. (gelukkig niet heel veel) en ik zie het nu weer. En hoe gemakkelijk het ook is om maar de andere kant op te kijken... ik probeer er toch iets aan te doen als zoiets gebeurd. (altijd al een belachelijk groot gevoel voor rechtvaardigheid gehad 
)
Soms voel ik me echt een magneet voor kinderen met problemen... ik zie ook altijd dat soort dingen, en kan me er zo boos over maken!
bah bah bah, Tess
