
lolynn
09-11-2010 om 13:58
Rechtzetten of zo laten?(ruzie van zoon)
Mijn zoon(10 jaar) is verbaal niet sterk,hij zit op speciaal onderwijs.Een week voor de vakantie was hij ziek thuis.Nu heeft een klasgenootje verteld tegen andere klasgenoten en leerkrachten dat zoon niet echt ziek was en dat hij dit weet ,omdat hij met zoon gespeeld heeft.Zoon vertelde dit thuis,klasgenoten waren er een hele week over bezig tegen hem en ook een leerkracht had hem aangesproken.Ik ben met zoon naar zijn leerkracht gegaan en toen heeft hij een gesprek gehad met zoon en klasgenootje en in dat gesprek vertelde klasgenootje dat hij IN de vakantie bij zoon gespeeld had.Zoon raakt dan in de war,gaat twijfelen en zegt dat hij in de vakantie niet ziek meer was.Dat is ook zo,maar klasgenootje heeft zich er weer uitgelogen,want hij is in de vakantie ook niet geweest.
Dus zoon komt thuis en weet dan heel goed wat er gebeurt is.Hij zegt,nu denkt de meneer dat ik me vergist heb en dat klasgenoot niet gelogen heeft.Nu wil zoon dat ik dit tegen zijn leerkracht ga vertellen,zelf durft hij niet.Wat moet ik hier nu mee,ik vind het zelf erg kinderachtig om hiervoor naar school te gaan,maar voor mijn zoon is het wel een echt probleem.

rixt
09-11-2010 om 14:30
Reageren
Ik zou even bij de leerkracht langsgaan en het er toch nog even over hebben. Want jouw zoon komt in de knel doordat hij zich waarschijnlijk achteraf pas realiseert wat hij had kunnen zeggen en hoe, en welke indruk er nu ontstaat bij de leerkracht.
Ook zou ik het persoonlijk niet prettig vinden als mijn zoon door een leraar werd aangesproken op zoiets als ongeoorloofd absent zijn. Als er een dergelijk vermoeden zou zijn, dan hoort dat bij de ouders thuis en niet bij het kind. Zeker als hij verbaal niet vlot is, (wat ze op school toch ook wel zullen weten), hadden ze kunnen begrijpen dat zoiets hem in het nauw drijft.
Je hoeft het niet groter te maken dan het is, maar ik zou wel willen dat het juiste beeld ontstaat op school.

Kobalt
09-11-2010 om 15:44
Hier
In dit soort gevallen, werkt het bij ons echt prima om te emailen. Ik voel me dan minder een zeur, want de leerkracht leest de mail op zijn eigen tijd. Ik zet er vaak bij dat de mail alleen is ter informatie en dat er wat ons betreft niet op gereageerd hoeft te worden (anders hebben ze er weer extra werk van). Het voordeel van mailen vind ik, dat je even rustig kunt nadenken hoe je het allemaal gaat formuleren.
Want dat is best moeilijk. Wat is nu het probleem? Het probleem is niet of die jongen nu wel of niet bij jullie is geweest, het probleem is ook niet of je zoon nu wel of niet ziek was. (Het zou overigens belachelijk zijn, als klasgenoten, of school daarover gaan oordelen, er zijn genoeg ziektes, waarbij je nog prima in staat bent om even met een klasgenoot te spelen, maar niet in staat bent om naar school te gaan)
Het probleem is, volgens mij, dat het gevoel van rechtvaardigheid en eerlijkheid van jouw zoon in het gedrang komt. Het wordt voor hem een onduidelijk verhaal, hij zit er mee, jij wilt dat even rechtzetten.
In ons geval laat ik zoon dan vaak lezen wát ik aan de leerkracht mail, of ik laat hem in ieder geval de strekking weten. Vaak lucht hem dat enorm op.

Guinevere
09-11-2010 om 17:47
Psies kobalt
Precies, Kobalt, dat blijft na het lezen van de posting van Lolynn ook maar door mijn hoofd spoken: de leraar is absoluut níet degene die kan bepalen of een ziek kind in staat is tot een speelafspraak. Het is geen arts! Bovendien is het allemaal een privézaak.
Onze zoon heeft bijvoorbeeld ook lustig speelafspraken gehad toen hij ziek thuis zat. Hersenschudding, niet in staat om te leren, maar wel om rustig te spelen.
Dat neemt niet weg dat je de kwestie kunt doorspreken met de leraar, zuiver omdat het je niet lekker zit. En je zoon al helemaal niet.

koentje
10-11-2010 om 09:55
Voorbeeld
beste meester,
Ik vind het erg belangrijk dat mijn zoon goed onderwijs volgt en hij gaat gelukkig graag naar school. Dat wil ik zo houden!
Nu is er een vervelend verhaal de wereld ingeslopen. Namelijk dat mijn zoon voor de vakantie niet echt ziek zou zijn geweest. Een ander jongetje zou bij hem gespeeld hebben. Dit jongetje heeft dit (blijkbaar op nogal overtuigende wijze) aan anderen verteld.
Waarschijnlijk door een gebrek aan tijdsbesef heeft dit jongetje hier wel eens gespeeld, maar niet op een tijdstip dat mijn zoon stond ziekgemeld.
Ik zou namelijk nooit toestaan dat mijn zoon met andere kinderen speelt als hij ziek is. Op het genoemde tijdstip van zijn ziekte had hij namelijk ..... en hij heeft zo'n beetje de hele dag op de bank gelegen.
Doordat mijn zoon verbaal niet in staat is zich te verdedigen, betekent dit dat hij nu moet ondergaan dat iedereen die 'vergiftigd' is met dit roddeltje hem met de nek aankijkt. Dit vergald zijn plezier in school
Ik ga er dus vanuit dat u als meester van deze klas dit verhaal uit de wereld helpt en zorgt dat wel of niet echt ziek zijn, geen punt van discussie tussen kinderen onderling wordt. Mocht u zelf twijfels hebben over zijn ziekmelding dan zou ik graag willen dat u met mij contact opneemt. Maar u kan er vanuit gaan dat ik geen 'nep-ziekmeldingen' toesta! Voor mijn zoon vind ik het tenslotte veel te belangrijk dat hij goed onderwijs volgt.
vriendelijke groet mama van........

Philou
10-11-2010 om 16:52
Msschien
Ik ben het met je eens dat het kinderachtig is. Maar niet van je zoon maar van de rest. Kennelijk heeft de meester het niet goed opgelost. En daar hoort het te gebeuren. Omdat dat niet gebeurt, moet jij met hem mee. Ik zou het doen en heel duidelijk zeggen wat ik van de meester verwacht. Als het in de klas besproken is, moet ook in de klas helder en duidelijk worden gesproken over liegen en beschuldigingen. Dat kan zonder namen te noemen. Meester moet iets repareren bij zoonlief. Misschien moet je dat ook duidelijk zeggen.