Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Karmijn

Karmijn

25-05-2011 om 18:57

Stoornis versus handicap

Ik vind dat er in een andere draad iets interessants wordt benoemd.
Is een stoornis een handicap, of is een handicap iets anders? Wat vinden jullie.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Karmijn

Karmijn

25-05-2011 om 19:05

Ik vind

Ik vind de stoornissen van mijn zoon (adhd en stemmingsstoornis) zeker wel handicaps. Ze beperken hem in zijn functioneren en ontwikkeling. We moeten een hoop aanpassingen doen, om die beperkingen te voorkomen.
Ik denk dat hij er misschien wel minder last van krijgt op de duur. Dan zal de beperkende factor misschien wel afnemen. Maar toch, ik denk dat (vooral de adhd) net als een andersoortige handicap, hem altijd zal blijven bedreigen en beperken in zijn functioneren en ontwikkeling.
Ik ken iemand die zijn voet mist. Na jaren van zoeken en aanpassen, heeft deze persoon heel goed gefunctioneerd. Hij deed weer alles, kon alles. Pas als hij zijn prothese uit deed, viel die handicap op. (ik schrok me rot, toen ik dat als puber voor het eerst zag: die man heeft maar een voet!)
Maar nu wordt hij ouder. En de prothese past elke keer minder goed. De stomp heeft wondjes, ontsteekt. En je ziet nu ineens wel: deze man is toch echt wel gehandicapt.
Ik zie de adhd van mijn zoon ook zo. Hij kan er goed mee functioneren, maar alleen dankzij aanpassingen. Zijn hele leven zal hij er rekening mee moeten houden, dat ontregeling weer verergering van zijn handicap kan veroorzaken.

Aanpassen

Het is maar net tegen wie je het hebt. Voor de indicatie wil ik best stoornis zeggen. Voor dagelijks gebruik zeg ik dat de kinderen een wat minder algemeen karakter hebben of een bijzonder karakter, of een niet veel voorkomend karakter. Net als mensen die heel lang zijn geeft dat omgevingsgedoe en daar moeten ze mee leren omgaan.

Karmijn

Karmijn

25-05-2011 om 19:33

Mooi idee

Dat is een mooi idee, wat je me geeft AnneJ. Het staat me vrij de stoornis/handicap/beperking/eigenaardigheid/karaktertrekken van mijn zoon, zo te noemen als ik zelf wil. Het hoe het in zijn voordeel het beste uitkomt!
Dat is natuurlijk weer het mooie van taal, je kunt het buigen en vormen naar behoefte.

Fruit&co

Fruit&co

25-05-2011 om 19:47

Schalen

Het is voor mij in ieder geval een kwestie van schalen. En is een handicap iets dat zegt over dat wat je niet hebt. Een stoornis over iets dat niet altijd lekker loopt. Zo heeft mijn kind af en toe een klein duwtje nodig en kan het vervolgens zelf. Dan gaat kind als een tierelier. Maar een stoornis kan misschien wel ervaren worden als een handicap. Als je door een stoornis niet naar disneyland, bioscoop, zwembad kan, kan je het ervaren als iets belemmerends, als een handicap.

Karmijn

Karmijn

25-05-2011 om 20:39

Toch anders

Fruit, bij ons ligt het toch anders.
Mijn zoon ervaart elke dag belemmering door zijn stoornis. Als hij zich 's morgens klaar moet maken voor school. Als hij op school zijn opdrachten doet. Als hij pauze heeft. Als hij op de fiets naar huis zit.
De hele dag door gieren die gedachten en prikkels door hem heen. De hele dag door moet hij zijn impulsen onderdrukken, om het goed te doen, om een beetje tevreden met zichzelf te zijn. Bijna alles wat hij doet, kost hem meer moeite dan een ander.
En hij heeft ook elke dag, de hele dag door aanpassingen nodig. In de vorm van acceptatie, begrip, flexibiliteit, ruimte. Het is hier een onderdeel van ons leven geworden, maar als deze aanpassingen wegvallen (doordat moeders ziek is bijvoorbeeld), zie je gelijk dat hij gaat struikelen. Hij houdt het even vol, een weekje of zo.
Maar op het eerste gezicht, ziet hij er erg 'normaal' uit. Gaat naar een normale school, heeft normale vrienden, gedraagt zich normaal in de klas.
Toen hij nog kleiner was, kon ik het 'handicap' aspect van de adhd niet zien. Ik probeerde iedere keer weer de aanpassingen die wij deden, weg te halen. Als hij dan weer 'normaal' leek, gingen wij ook 'normaal', tegen hem doen. Alsof hij 'genezen' zou zijn, alsof het 'over' was. Dat ging dan een aantal weken goed. Hij werd dan overvraagd en gleed langzaam weer af.
Op dit forum heb ik heel veel geleerd over het accepteren van die beperking. Hierdoor heb ik afgeleerd om steeds weer in die valkuil van 'gewoon doen' te lopen. Vanuit het handicap perspectief kan ik zoon veel beter begeleiden en kost het allemaal veel minder energie.
Onze inzet is nu niet meer 'normaal'. Wij willen hem leren accepteren wie hij is. En die adhd is daar een onlosmakelijk deel van.

What's in a name?

Mijn collega heeft dwarslesie en zit in een rolstoel maar noem hem niet gehandicapt. Wordt ie woest van. Hij heeft wat belemmeringen, zegt hij.
Mijn aspergerdochter, heeft zij een handicap of een stoornis? Ik vind geen van beide. Ze heeft een andere aanpak nodig en ze ondervindt beperkingen, zo zie ik het. Stoornis heeft voor mij een negatieve conotatie, alsof ze 'gestoord' is. Gehandicapt is ze in mijn ogen ook niet. Ze is niet gemiddeld, en dat maakt haar ook erg leuk

amk

amk

25-05-2011 om 21:52

Beperking

dekt de lading beter wat mij betreft.
Handicap heeft een wat negatieve bijsmaak, net als stoornis.

En idd taal is gelukkig zo handig en vrij te gebruiken als je zelf het handigst uitkomt op dat moment.

Guinevere

Guinevere

25-05-2011 om 22:22

Geen idee

Ik weet het niet en het maakt me ook niet uit. Lijkt me dat je door allebei flink gehinderd kunt worden. Bij een handicap denk ik wel eerder aan iets fysieks en bij een stoornis aan iets psychisch.

Karmijn

Karmijn

25-05-2011 om 23:45

Lol aardbei

Karmijn

Karmijn

25-05-2011 om 23:53

Naam van het beestje

Wel grappig. Een woord als 'handicap' of 'stoornis' wordt toch als een negatieve benaming gezien. Voor mij heeft het eigenlijk geen negatieve lading. Het geeft mij hetzelfde gevoel als: 'beperking' bijvoorbeeld. Het betekent voor mij niet anders dan: 'Anders/moeilijker dan 'normaal'.
Het was voor de leerkrachten van onze zoon wel een eye-opener. Ze verwachten iets van hem, wat hij absoluut niet kon. Toen wij zeiden: 'Ja en dat is nu precies zijn beperking, zijn handicap, dat kan hij dus op zo'n moment echt niet, dat mag je niet van hem verwachten,' zagen we ineens allemaal lichtjes in de ogen van de leerkrachten aanfloepen. 'OOOH, nu snap ik het!'

Nancy

Nancy

26-05-2011 om 20:14

Tja....

Net als Guinevere denk ik bij een handicap aan iets lichamelijk / fysieks en bij een stoornis aan iets psychisch. Mijn dochter heeft een beperking, want als gehandicapt zie ik haar zeker niet ondanks dat op een school zit waar wel veel kinderen zitten met een (lichamelijk) handicap. Ik noem het het liefst in alle gevallen een beperking. Veel minder stigmatiserend...

Ook

"Net als Guinevere denk ik bij een handicap aan iets lichamelijk / fysieks en bij een stoornis aan iets psychisch." Ik ook op het eerste gevoel. Maar ik realiseer me net dat, hoewel het natuurlijk niet politiek correct is, ik de "fysiek zichtbare" psychische beperkingen soms ook als handicap betitel. Het is hoe dan ook altijd iets waar je je aan pijn kunt doen, welk woord je ook kiest. Handicap, stoornis, beperking - het geeft taalkundig in feite allemaal aan dat iemand minder kan dan een NADH-er.
Ik heb in Duitsland op de afdeling Ergonomie gewerkt van een groot bedrijf. Daar hadden we de term "Mitarbeiter mit Einsatzeinschränkung" - een beetje simpelig vertaald als medewerker met inzetbeperking. Daar viel echt alles onder waar je als afdeling iets moest bijverzinnen om alles wel goed te laten verlopen, van een blinde die toch zaken kon monteren en zelf controleren of dat goed was tot mensen die lichaamsdelen misten tot het uitbesteden van deelprojecten naar de sociale werkplaats.

Uitdaging

Voor kind benoem ik het als uitdaging. Ik ga er vanuit dat het met mijn hulp en die van anderen hun zaak is om er mee rond te komen. En iedereen heeft zo zijn/haar uitdaging in het leven zullen we maar zeggen.

soepstengel

soepstengel

27-05-2011 om 11:18

Zoon( nu 12) en ik hadden eens een gesprek....

Over zijn hartafwijking, er was iets met hem gebeurt en toen kwam het ter sprake; zoon wil niet dat we zeggen dat zijn hartafwijking een handicap is, woest was hij want dat klonk volgens hem heel vervelend. Hij vindt beperking een veel beter woord zegt hij;" ik ben niet gehandicapt ik kan alleen niet alles, dus dat is beperkt."

Fruit&co

Fruit&co

27-05-2011 om 15:41

Verschil

Ik merk dat het mij niet zoveel kan schelen hoe het genoemd wordt: het blijft semantiek. Alleen kan het me wel heel wat schelen als ons kind er (verkeerd) op afgerekend wordt.

Nancy

Nancy

30-05-2011 om 19:14

Soepstengel

hoi soepstengel,

wat zijn er toch af en toe rare nicks, maar dit terzijde.
Soepstengel, ik vind dat je een hele slimme lieve zoon hebt. Ik hoop dat mijn dochter het straks ook zo ziet, dat zou mij echt goed doen.
Chapeau, hoe hij het kan verwoorden ! daar heb ik bewondering voor....

soepstengel

soepstengel

31-05-2011 om 17:54

Nancy....nick

ik ben vele jaaaaren zo genoemd door de broers van mijn vriendin Ik had eerst mijn eigen naam maar toen was er een draad dat je beter een andere naam kon kiezen dus, mijn bijnaam

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.