Therapie voor pdd nosser
Ik zoek een goede therapie voor onze zzoon van 11 met pdd-nos.
Het is heel belangrijk dat hij meer inzicht gaat krijgen in zijn gevoelens, en hoe hij er mee moet omgaan. Het grootste probleem is zijn extreme jalouzie. Hij vind een meisje in de buurt leuk en vervolgens maakt hij met iedereen ruzie die ook maar bijhaar in de buurt komt. (vooral jongens ). Ook kent hij nagenoeg geen remmingen in uitspraken. Hij bemoeit zich met iedereen en krijgt vervolgens : ruzie.
Dat maakt hem vervolgens weer extreem verdrietig ( en mij dus ook). Kortom. Hoe helpen we hem om beter om te gaan met gevoelens, meer inzicht krijgen in actie/reactie enz.
Ik heb al eens gehoord over Psycho motorische therapie en Relatieve emotionele therapie (oid)
wie o wie heeft goede tips. We hebben een pgb en hopen daarmee dit soort hulp voor hem in te huren.
Zoon
heeft integratieve kindertherapie en ik vind dat echt een geweldige therapie voor dit soort dingen
Anna
hallo anna,
kun je mij een beetje uitleggen wat dat inhoud?
Ik heb daar nog niet eerder van gehoord.
gr. ponpon
Sova
Mijn zoon heeft sociale vaardigheidstraining gehad. Bij de bascule, waar hij ook zijn diagnose kreeg.
Uitgaande van het kind
Het kind staat centraal. Het kind "bepaald" ook wat er gedaan wordt (spelen, praten, wat dan ook) en de therapeut begeleid dat. Voorbeeld, een kind kan zijn verhaal soms makkelijker vertellen door bijv tegen een pop te praten. Vooral ASS-kinderen schijnen dat makkelijker te vinden. Of situatie naspelen met playmobiel....dat stelt jezelf buiten de situatie, en je hebt er de controle over....Hieronder een paar sites, kun je wat dingen nalezen....
http://www.integratievekindertherapie.nl/
http://www.kindertherapiepraktijk.nl/
http://www.ruimte-kindertherapie.nl/
Inzicht in gevoelens?
Volgens mij vraag je te veel.
Je kan gedragcodes aanleren amar is niet juist het gebrek aan inzicht in gevoel een symptoom van ASS?
Pas op
Therapie mag echt niet van een PGB. Begeleiding wel.
noemen we het dan ook.....begeleiding....
En nikus, het kan....echt
Dramatherapie
Wij hebben onze zoon dramatherapie laten doen.
Ik had van te voren een aantal situaties geschetst waar het misging. De dramatherapeute is toen met hem die situaties gaan naspelen.
Later ontdekte ik in situaties thuis hoe hij in staat was het geleerde toe te passen in andere situaties.
Mijn zoon vertoont soms ontzettend empathisch gedrag waarbij ik helemaal verbouwereerd ben. Na het compliment dat ik hem dan geef, vraag ik hoe het komt dat hem dit zo goed lukte. Ik krijg dan vaak de reactie:
"Nou, ik heb bij J. geoefend. Zij deed mij na en toen voelde ik hoe vervelend het was als ik me zo gedroeg, dus ik heb toen geoefend hoe het anders moest. Dus voortaan denk ik eerst na over hoe het bij mij zou voelen en dan pas doe ik iets".
Hij gedraagt zich dus sociaal, puur op cognitie.
We zijn in mei vorig jaar begonnen met 1 keer in de week. Inmiddels zijn we terug naar 1 keer per maand.
Het heeft onze zoon enorm geholpen. Het is voor hem wel hard werken, want invoelen gaat nu eenmaal niet vanzelf. De beloning is echter groot, want al die onbegrijpelijke ruzies deden hem ook heel erg pijn en die zijn nu grotendeels verdwenen.
Annavannoniemen
Ow...bij mijn exemplaren lukt het niet ondanks uren therapie.
Of wij doen iets fout...of het zit er bij ons niet in.
het was niet de juiste therapie voor je kind....geloof me, ook ik had mijn scepsis, zoon heeft ook heel wat therapien gehad, zonder resultaat. Waarom? Omdat het hem opgelegd werd, hij moest erover praten, Bij SOVA moest hij toneelstukjes meespelen, bij Psychomotorische therapie moest hij met een bal gooien om zijn woede te uiten, bij creatieve therapie moest hij een tekening maken om zijn gevoelens te uiten....En vooral het woordje MOEST is hier de trigger, dan doet zoon het juist niet, gooit de kont tegen de krib....
Bij deze therapie MAG hij zelf weten wat hij doet, MAG hij zelf weten wat hij zegt. De therapeut leidt een en ander wel in bepaalde banen, maar het komt vanuit zoon zelf...en dat bleek de gouden vondst....ik weet nog dat zij op een ouderavond op school over haar therapie kwam vertellen en dat menig ouder wat wazig begon te kijken, ze vonden het allemaal veel te zweverig.....maar ik had meteen zoiets, dat is het, dan kan zoon zelf bepalen hoe of wat! De orthotherapeut van school was ook niet meteen overtuigd dat het voor onze zoon zou werken maar het bleek echt te werken voor hem. Hij heeft veel meer inzicht in zichzelf en zijn gevoelens gekregen.....
Therapie
sovatraining heeft hij al gehad.
Dat heeft hem wel iets geleerd maar zodra zijn jaloezie de kop op steekt is hij alles vergeten.
Misschien dat inderdaad dramatherapie iets is voor hem. Ik ga daar eens naar kijken. Ook op de sites die zijn aangegeven.
En ja, inzicht krijgen in zichzelf is inderdaad een groot probleem. Maar we willen echt gaan proberen dat hij leert omgaan met deze gevoelens. Hij is nu 11 en ik voorzie hele grote problemen in de toekomst als hij zich blijft uiten zoals hij nu doet.
Ook bemoeit hij zich met iedereen, moet overal iets van zeggen, reageert op alles en iedereen.
Ik maak mij er zorgen over als hij dalijk groter is en de boze wereld in trekt. Zodra hij de verkeerde treft kan het wel eens verkeerd aflopen.
Hij weet absoluut niet wat de grens is van iets wel kunnen zeggen en niet kunnen zeggen.
Integratieve therapie
Ja, die heeft mijn zoon ook gehad. Vier jaar geleden. Geweldig goed. Het mooie vind ik eraan dat ze echt het kind volgen in wat hij of zij wil.
Dat we daarna gekozen hebben voor dramatherapie was om 2 redenen: mijn zoon heeft ook amateurtoneel gedaan en dat vond hij heel leuk en ik kende hem goed genoeg om te weten dat hij toneel kon gebruiken om inzicht te krijgen in gedrag.
Maar als je niet weet wat je kind inspireert, dan is integratieve therapie de beste keuze.
Ponpon
ik lees je beginposting nog eens, en ik denk dat integratieve therapie best weleens een goede keuze zou kunnen zijn. Overigens, volgens mij kan deze therapie ook gewoon via je zorgverzekering, als je geen problemen met je PGB wil.
Okee, maar waarom geen therapie via pgb
ik begrijp eigenlijk niet zo goed waarom therapie niet meer via pgb mag worden betaald.
En alleen maar ondersteuning en begeleiding.
Ben ik nou de enige die de regels omtrent het pgb zo vaag vind?
Awbz
Tja, ik heb het me ook wel afgevraagd. Zodra iets goed lijkt voor zorgen-kinderen mag het, zo lijkt het, niet uit pgb. Mijn idee is dat als je over PGB praat, niet meer het kind centraal staat, maar het geld. En ja, dan kijk je niet meer wat goed is voor zo'n persoontje.
Maar goed, het idee is dat therapie vanuit de awbz gefinancierd moet worden. Dat zou dan de reden zijn. Je krijgt ook een lijst met wat allemaal NIET mag en niet wat WEL mag. Zo zie je hoe de focus is. Waarschijnlijk is dat een lijst die steeds meer uitgebreid wordt.
