
Renee
25-12-2009 om 21:56
Therapie voor selectief mutistische dochter
Onze dochter van 4 is waarschijnlijk selectief mutistisch. Deze term is een tijdje geleden geopperd door een kennis en na veel surfen op het net is bij ons het kwartje gevallen.
Onze dochter heeft een zeer sterke eigen wil, heeft soms driftbuien waarin ze moeilijk bereikbaar is (is een stuk minder sinds ze op school zit) en hangt erg aan haar moeder. Of aan vader als moeder er niet is. Thuis drukt ze vaak een grote stempel op ons gezin door haar gedrag. Als wij links gaan gaat zij rechts, er is altijd wel iets. Haar zus van 8 delft vaak het onderspit in haar bijzijn.
Aan de andere kant is ze dus zeer zwijgzaam. Als er door de buurvrouw of zelfs nabije familie iets aan haar wordt gevraagd bevriest ze ter plekke. Ze kijkt naar de grond en staat stokstijf stil. Tegen mijn zus (zelf moeder) heeft ze nog nooit gesproken. Ze gaat er wel graag heen. Ook op school gaat het goed. Ze zoekt contact met klasgenootjes en tegen de juffen praat ze redelijk. Ook zingt ze mee in de klas. Tijdens de kerstviering echter zat ze een uur bevroren op haar stoeltje....
We moeten iets doen, is ons gevoel. Ze KAN gewoon niet lekker in haar velletje zitten. Ook bij iemand thuis spelen wil ze graag, maar ze durft bijna niks. Niet praten, niet uit eigen beweging speeltjes van het vriendinnetje oppakken.
Hoe pakken wij dit aan? We wonen in het midden van het land en willen graag contact met iemand die specifiek ervaring heeft met SM. Ondertussen zijn we redelijk moe van alle goede bedoelingen: Ach joh, het komt wel goed. Of: Het is gewoon een pienter kind, als ze ouder wordt komt dan vanzelf.
Ik denk het niet.
Ervaringen en tips (therapie in de buurt?) zijn van harte welkom.
Groeten Renee

jacci
26-12-2009 om 12:34
Amc
In het amc, amsterdam, zit de Bascule. Die hebben een gespecialiseerd team in sm. Mijn zoontje is daar heel goed geholpen en is nu er van af. Als dat te ver weg is, neem contact met ze op, wellicht weten zij iets meer bij jou in de buurt. Jacci

Pippin
26-12-2009 om 14:19
Renee
Ik heb geen ervaring met selectief mutisme. Wel met kinderen met driftbuien en een enorm sterke wil die een stempel op het hele gezin drukken.
Voor ons was het boek 'Het explosieve kind' van Greene, een grote hulp. Hij beschrijft een methode om driftbuien en inflexibel gedrag te analyseren, te voorkomen en je kind te leren om flexibeler te worden. Hier heeft de methode grote positieve gevolgen gehad.
Misschien goed om te lezen?
Sterkte ermee. Als je als ouder, het gevoel hebt, dat het geen fase is, en niet over gaat, klopt dat volgens mij meestal. Dus ik vind het heel verstandig dat jullie hulp gaan zoeken.

Gaia*
27-12-2009 om 10:34
Hier ook
onze dochter heeft ook selectief mutisme. Ze heeft vorig jaar een terugval gehad. Ze is nu 10 jaar en praat tegen niemand, alleen gezinsleden en 1 vriendin (die ze kent uit een betere periode).
Ze krijgt integratieve kindertherapie en sinds kort op school ondersteuning van een mevrouw die ook contact heeft met Els Wippo van de Bascule. Zij volgt dus ook het programma. Het mooi ervan is dat ze dus op school echt dat programma volgt en de integratieve kindertherapie hebben wij vooral bedoeld om dochter weer goed te laten voelen. En dat gaat heel goed samen. bij de integratief kindertherapeut ging ze al fluiten en de hulp op school gaat daardoor misschien ook wat sneller.
Dat 'het komt wel goed' hebben wij ook jaren aan moeten horen (kennissen, familie, huisarts, orthopedagoog/psycholoog). En omdat dochter wel veel stappen voorwaarts heeft gemaakt lieten wij het ook zo. Maar blijkbaar heeft ze zo vreselijk op haar tenen gelopen. Vandaar haar terugval. Goed dus om je gevoel te gaan volgen en hulp voor haar te zoeken.
Kindertherapeut zit trouwens in Bussum. Zij heeft nu ook contact met de coach van school. Is dat voor jou te doen? Dan geef ik haar adres door. Vanuit Almere wel te doen.

anna van noniemen
27-12-2009 om 21:53
Integratieve kindertherapie
wat een fantastische therapie is dat! Zoon heeft het ook gehad en nu weer, vanwege zijn grote angst naar het voortgezet onderwijs te gaan, je merkte gewoon dat hij niet lekker in zijn velletje zat sinds hij dat te horen had gekregen....

Renee
28-12-2009 om 10:15
Reactie
Wij wonen meer aan de kant van Arnhem.
Weet je.. ik heb nog niet eens contact gehad met onze huisarts. We hebben sinds een paar maanden een nieuwe maar daar zijn we nog nooit geweest. Volgens mij heb ik wel een doorverwijzing van hem nodig, maar ik wil allereerst weten welke therapeut/psycholoog ik nodig heb. Wil beslagen ten ijs komen en ben zooo bang dat deze nieuwe (jonge?) huisarts ook zegt "Het komt wel goed mevrouwtje"
Hebben jullie trouwens het idee dat het SM van jullie kind voortkomt uit iets uit jullie eigen jeugd?? Ikzelf had na de scheiding van mijn ouders paniekstoornissen en daarvoor slik ik nu al jaren een lichte dosis antidepressiva. Mijn man is zeer introvert en schijnt in zijn jeugd erg verlegen geweest te zijn. Dat was op school overigens wel over hoor, en nu heeft hij een baan waarin ie veel moet praten (als Brugman).
Want gek genoeg probeer ik toch "de fout" bij mezelf te zoeken...
Liefs Renee

Guinevere
28-12-2009 om 12:41
Zelfdiagnose
Hier geen ervaring met sel. mutisme. Wel wil ik je ervoor waarschuwen dat het erg moeilijk is om zelf diagnoses te stellen. Deze zaken liggen erg ingewikkeld en je hebt echt een prof nodig om iets dergelijks te kunnen vaststellen. Pin je dus nog niet teveel vast op die diagnose. Zoek een goede expert die het onderzoek breder insteekt dan alleen op SM. Natuurlijk was dat je insteek al, maar ik wilde het nog even kwijt..
Succes met je zoektocht.

Gaia*
30-12-2009 om 14:52
Renee
Ik sprak een tijdje geleden met een nicht. Zij vertelde dat ze als kind nooit praatte en dat ze heel vaak is bekeken bij specialisten (gehoor, intelligentie, want dom? en nog meer). Uiteindelijk is het goed gekomen en ze vertelde dat dat zo is gekomen omdat ze altijd de steun van haar ouders heeft gevoeld. Dat was fijn om te horen.
Ik kan me trouwens niet eens herinneren dat zij niet praatte. ik vond haar wel altijd wat terughoudend. Moet je nagaan hoe dat op leeftijdsgenootjes een andere indruk maakt.
Dat zoeken in je zelf. Ja ja ja, heel veel gedaan. Want als iedereen zegt dat het wel goed gaat komen en dat het wel okee is en dat je je niet zo'n zorg moet maken. Tja, dan moet het wel aan jou liggen he. Afscheid nemen, je kind los kunnen laten, zelfstandig maken etc. Ik heb het onderzocht joh. Ik ben daar mee gestopt. Het is niet zo dat een kind niet praat omdat jij in je jeugd iets hebt meegemaakt. Het niet praten is dan al een aanleg. Maar wel onderzoeken dus.

Renee
30-12-2009 om 16:37
De bascule
Een helder bericht Gaia.
Als moeder denk ik misschien al gauw in de trant van "had ik het misschien beter kunnen doen"? En ik kan het ook wel loslaten hoor.
Maandag de 4e zijn beide psychologen (gespecialiseerd in SM) weer aanwezig bij de Bascule en kan ik ze bellen. Op zich vond ik dat al fijn om te horen! De telefoniste was heel vriendelijk en vroeg niet waarom het ging, ik kon gewoon bellen! Tegenwoordig is het soms zo moeilijk iemand aan de telefoon te krijgen. Ben erg benieuwd naar dat gesprek, onze eerste stap.
Wat fijn voor je nicht dat ze er zelf is uitgekomen, met haar ouders als sterke achterban. Ik hoop dat mijn dochter later ook zo op haar jeugd kan terugkijken. Want ik ben hoe dan ook trots op haar, en dat ze ondanks haar ontoegankelijke momenten wel kan genieten van mensen om haar heen en intensief contact zoekt met andere kinderen. Dat pleit voor haar.
Liefs Renee