Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
24-06-2009 om 22:35
Een tijdje geleden heb ik hier gereageerd op een ander draadje over autisme en een second opinion.
Omdat het met mijn zoon zo goed ging/gaat, twijfelde ik of de drie jaar geleden gestelde diagnose van Asperger wel terecht was. Inmiddels is het nieuwe onderzoek grotendeels afgerond en heb ik een adviesgesprek gehad.
Het blijkt dat mijn zoon wel degelijk Asperger heeft maar dat een combinatie van intelligentie en de thuissituatie er toe bijdraagt dat hij zich heel goed redt. De orthopedagoge alsmede de kinderpsychiater benoemde het voor mijn gevoel wel heel mooi; mijn zoon was kwetsbaar op sommige gebieden en af en toe kwam dat tot uiting. In de uitleg die gegeven is, kan ik mij vinden. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik inmiddels wel op een roze wolk leefde voor wat betreft mijn ideeën over mijn zoon's autisme. Want toen ik de uitleg kreeg, herkende ik wel wat er bedoeld werd. Maar omdat het thuis zo goed gaat, hij op school amper opvalt en de omgeving vaak niet gelooft dat hij autisme heeft, ging ik er zelf ook in geloven.
In die zin ben ik wel blij dat ik de stap naar een second opinion gezet heb. Ik sta weer met beide benen op de grond en al was dat even slikken, ik denk dat ik er goed aan heb gedaan. Dit onderzoeksteam biedt zorg op maat, zij gaan niet zozeer in op algemene autistische kenmerken maar willen mijn zoon's profiel als uitgangspunt nemen. Waar heeft hij last van (is hij kwetsbaar in) en waar gaat het goed? De eerdere info die ik kreeg - drie jaar geleden - gaf toch meer handvaten voor hele algemene kenmerken van autisme. Die ik dan vaak niet als zodanig bij mijn zoon herkende....
Deze nieuwe persoonlijke insteek geeft mij toch meer vertrouwen in het beeld dat er geschetst wordt van mijn zoon.
Groetjes, Mopke