Vragen/zorgen over dochter
Lieve allemaal,
Al geruime tijd maken we ons zorgen over het gedrag van onze dochter, ze is 8, zit in groep 5 en ja, ze maakt het zichzelf en ons soms heel erg moeilijk. Begon ze(volgens haar juf in groep 1) als een bijzonder bijdehand meisje die voor liep op de groep, inmiddels zakt ze af van gemiddelde naar matige leerling. Ze is vergeetachtig, heeft geen besef van planning en tijd, maakt een potje van rekenen en met lezen komt ze niet voorbij AVI 5. Tijdens de lessen dwaalt ze af, zit te frutselen of te dromen. Alleen bij wereldorientatie of tijdens creatieve lessen is ze bij de pinken. Daarbij komt dat ze als ze boos is, de boel letterlijk ontploft, we noemen het maar een kort lontje, want zo voelt ze het zelf ook. Ze lacht weinig, uit zich heel moeilijk en zit niet lekker in haar vel. Vooralsnog geeft haar leerkracht dit niet aan als een groot probleem maar ik ben bang dat dat wel gaat gebeuren dit of komend schooljaar. Thuis gaat het redelijk, wel veel strijd en boze buien, maar zolang ik niet teveel eisen aan haar stel is het te doen. Ze heeft wel veel vriendinnetjes en is sociaal redelijk sterk.
Ik heb geprobeerd thuis extra met haar te oefenen, dit werkte averechts, ze raakt gefrustreerd en boos als iets niet lukt. Voelt zich stom en wil (terecht eigenlijk) als ze vrij is niet ook nog schoolwerk doen.
Heel vervelend voor haar is, dat haar "kleine" broertje 
juist heel makkelijk leert en een kei is in alles waar zij moeite mee heeft. Hij is hoogintelligent heeft een groep overgeslagen en doet alles fluitend, niet leuk natuurlijk als grote zus zijnde, dat je broertje je voorbij komt.
Als achtergond moet ik hierbij vertellen dat broerlief ernstig ziek is geweest, ondanks dat het nu heel goed gaat met hem heeft het natuurlijk wel een impact gehad op ons hele gezin. Tot voor kort dacht ik dat haar gedrag daar door kwam, ze zal ongetwijfeld nog aan het verwerken zijn. Maar nu twijfel ik dus ...is er toch meer aan de hand en wat moet ik er mee, hoe kan ik een evt probleem vaststellen?
Voor de kerstvakantie heb ik nog een gesprek met haar leerkracht, maar ik ben ook benieuwd wat jullie hierover denken.
Alvast mijn dank,
Groet
Andrea2
Herkenning
Hoi Andrea,
Ik herken heel veel van je verhaal bij mijn zoon, het afzakken op leergebied, gebrek aan concentratie, het korte lontje, geen besef van planning en tijd.
Nadat hij op leergebied zo was afgezakt dat hij ver onder gemiddeld scoorde en hij thuis steeds vaker ontplofte hebben wij hem laten onderzoeken hier kwam uit PDD-NOS, wel even moeilijk want hij is eigenlijk best sociaal en dat verwacht je niet bij iets autistisch.
Na de diagnose is hij begonnen met ritalin (nu concerta) en toen werd het een heel ander kind, hij onploft alleen nog als de concerta is uitgewert of nog niet werkt dus 's morgens of 's avonds en dan nog heel weinig, op school lukt het nu wel en dat is voor hem natuurlijk heel fijn. Verleden week heeft hij als schooladvies havo gekregen en daar was hij heel trots op en wij natuurlijk ook.
Dat jouw dochter heel veel lijkt op mijn zoon zegt nog niet dat zij hetzelfde heeft natuurlijk maar misschien is er wel een rede voor verder onderzoek? Bij mijn zoon op school vonden ze het niet nodig maar wat zijn wij blij dat we het wel gedaan hebben.
groetjes
An Mien
Onderpresteren?
"ze (volgens haar juf in groep 1) als een bijzonder bijdehand meisje die voor liep op de groep, inmiddels zakt ze af van gemiddelde naar matige leerling" en "Tijdens de lessen dwaalt ze af, zit te frutselen of te dromen. Alleen bij wereldorientatie of tijdens creatieve lessen is ze bij de pinken"
Zou hier geen sprake kunnen zijn van -ernstig- onderpresteren, di. onder het niveau werken dat ze aankan / zou moeten kunnen? Misschien is alles veel te gemakkelijk voor haar, kent ze het eigenlijk al, zodoende is het niet interessant en zit ze zich op school de hele dag te vervelen, met alle gevolgen vandien (thuis ontploft ze na een hele dag zich te moeten inpassen in die saaie stof). WO en crea is net weer wat anders en daarmee dus interessanter.
Bovendien is het haar de eerste jaren blijkbaar komen aanwaaien, ze heeft niet 'leren leren'. Mogelijks heeft ze daarmee faalangst ontwikkeld. En dus nu wil / kan ze niet oefenen. En als ze toch moet: frustratie ten top.
Zeker bij een hoogintelligent broertje zou ik bovenstaande ernstig overwegen; al kan ik er natuurlijk helemaal naast zitten, maar toch.
Als je wat ziet in mijn beschrijving, zal je zo snel mogelijk een aanpak met school moeten bedenken. Ik geloof niet dat een ooit zo slim kind ineens gaat afzakken.
Andrea
Andrea, net als Sasvangent moest ik ook direct denken aan onderpresteren. je schrijft dat ze als kleuter heel bijdehand was en voorliep op de rest. Als alles je komt aanwaaien, ligt het gevaar op de loer dat je niet leert leren. Je doet geen studievaardigheden op. En dat kan zich gaan wreken. Zeker met een zere slimme broer, lijkt het mij de moeite waard om eens in die richting te gaan zoeken met de school.
Testen?
Ik sluit me bij de vorige sprekers aan. Misschien is het een idee om je dochter te laten testen.
Ook herkenning
Heel herkenbaar. Mijn dochter is HB én stevig dyslectisch. Ze scoorde altijd E op alle cito's vanaf groep 3. Thuis de meest verschrikkelijke huilbuien en depressief. Nu zit ze op een Leonardoschool en het gaat heel, heel, heel veel beter. Maar ja, jouw kind is weer anders. Van een afstand kunnen we niet zien wat er met haar aan de hand is.
Laat haar testen want dit is niet goed. Probeer je tot in de puntjes van je tenen te realiseren dat je kind in alles laat zien dat ze diep ongelukkig is. Behandel haar met veel liefde (dat is overigens niet hetzelfde als laat over je heenlopen). Driftbuiten op deze leeftijd: onmacht Wel intelligent zijn maar niet gemakkelijk lezen: heel frustrerend. Dag na dag niet op een juist niveau worden uitgedaagd: dodelijk voor zelfvertrouwen en levensgeluk(kan ik uit eigen ervaring zeggen).
Ze laat je zien dat ze ongelukkig is en vraagt met haar gedrag thuis en op school om hulp. Geef haar die. De school moet ook wat doen en wel heel snel.
O ja, nog een tip uit ervaring: blijf niet op de school zitten wachten. Zoek zelf een goed testbureau en laat uitzoeken wat er aan de hand is. Alleen als je weet wat het probleem is kun je haar helpen weer gelukkig te worden. School zal waarschijnlijk alleen aan symptoombestrijding doen en kan er dan zo ontzettend naast zitten dat het kind er alleen maar slechter van wordt. Mijn dochter lieten ze bijvoorbeeld extra spelling doen zonder ook maar iets te doen met haar hoge IQ. Resultaat: ze deed de hele week niets op school. Echt letterlijk helemaal niets.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor je meissie
Onderpresteren
Dank jullie wel voor de reacties,
Onderpresteren...daar heb ik niet aan gedacht. Als ik met haar oefen thuis (klokkijken, rekenen) dan lukt het dus echt niet, het kwartje valt niet...als ze zou onderpresteren zou het toch juist opvallen dat thuis alles oke zou gaan.
Jammer genoeg is het niet gelukt om met haar leerkracht te spreken, die is ziek thuis. Dus dat zal pas na de vakantie worden.
Hes@, dat m'n meisje hulp vraagt op deze manier is me wel duidelijk, ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken.
Ik heb idd ook het gevoel dat ze snel getest moet worden op dyslectie en misschien ook op andere stoornissen maar hoe gaat zoiets in z'n werk? Via school of via een instituut, welke is goed? Kan het via de huisarts? Worden kosten vergoed? Ik weet het niet. Wie vertelt me meer?
Liefs,
Andrea
Andrea
Hoi,
Als je graag wilt dat ze getest wordt kan je naar de huisarts gaan, je dochter hoeft dan niet mee, hij kan je doorverwijzen. wij zijn toendertijd doorverwezen naar de GGZ en zijn daar erg goed geholpen. het nadeel is dat er een wachtlijst was is? het voordeel is dat het niets kost. Bij mijn zoon hebben ze een iqtest afgenomen, schoolobsevatie en moesten wij en de school vragenlijsten invullen.
Ik hoop dat je wat aan 'mijn antwoord hebt.
groetjes
Claudine
