Waarschijnlijk asperger en broekpoepen

Schema al geprobeerd?

Heb je al geprobeerd om samen met hem een schema op te stellen?

Hier werkte dit prima bij zoon (toen 5,5 jr, geen Asperger). En inderdaad door het langdurig ophouden van ontlasting/urine voelt hij niet meer wanneer hij moet of niet.

Wij hadden een schema waarbij zoon 7x per dag naar de WC moest waarvan 2x langer om te poepen. De langere keren lazen wij hem een boekje voor.

We hadden hierdoor geen discussies meer of hij wel/niet moest. Het schema gaf aan wanneer het WC-tijd was, en hij moest dan gaan. We hebben dit een paar weken strikt aangehouden en eigenlijk was het vanaf dag 1 helemaal over met broekpoepen.

Nu wil hij nog wel eens de boel te lang ophouden, dan lees ik hem een paar dagen voor op de WC en heeft hij het ritme weer te pakken.

Overigens was zoon zichtbaar opgelucht dat wij hem een oplossing boden, hij zat er zelf ook erg mee, al liet hij dat absoluut niet merken. Hij werd alleen erg stil en teruggetrokken.

En als dit niet helpt zou ik me laten doorverwijzen naar een poeppoli.

sterkte!

Chantal

Dit is een groot probleem geweest bij mijn zoon (Asperger/McDD). Pas op zijn 7e begon het de goede kant uit te gaan, inmiddels is het (gelukkig!) helemaal in orde.

Ik denk dat je zoon het inderdaad niet voelt, dat was mijn conclusie bij onze zoon uiteindelijk ook. Hier ook van alles geprobeerd, en uiteindelijk besloten dat straffen geen zin heeft en belonen heeft ook pas nut als hij zelf invloed kan uitoefenen.

Uiteindelijk is het hier goed gekomen. Door eerst te besluiten dat hij er écht niets aan kon doen en dus te accepteren dat het hem overkwam en er zo weinig mogelijk woorden aan vuil te maken. En vervolgens
door hem iedere avond verplicht 10 minuten op het toilet te laten zitten(kookwekker erbij, dat geeft duidelijkheid). Daarvoor beloonden we hem (dus voor het zitten-zonder-drama, niet voor poepbroekvrije dagen).

Daardoor kwam er langzamerhand steeds meer regelmaat in en kon hij langzamerhand ook weer iets gaan 'voelen'. Door al dat gegoochel met stickers en straffen en belonen, en onze ergernis en teleurstelling (want echt, echt, ik begrijp dat je er dol van wordt!) was het voor hem ook een heel beladen toestand geworden. En juist die stress en spanning verhinderen hem adequaat op prikkels te reageren.

Daarnaast heeft hij probiotica voorgeschreven gekregen. Veel kinderen met autisme hebben onduidelijke darmproblemen (broekpoepen komt heel veel voor!), waar reguliere artsen weinig mee doen. Of het de probiotica waren of de rest van de maatregelen weet ik niet, maar in ieder geval is het met deze maatregelen langzamerhand helemaal goed gekomen.

Rixt

Hoi Rixt,
Wat fijn om te lezen dat het bij jullie ook zo ging. De ene keer hebben we het idee dat hij er niets aan kan doen en de andere keer zegt hij dat zolang wij blijven straffen, hij in de broek blijft poepen. Of als ik zeg dat hij morgen na elke maaltijd even moet proberen te poepen, dan zegt hij dat hij dan lekker van te voren in de broek doet. Dan denk ik dat hij het erom doet. Wat een enorm moeilijke kwestie zeg!
Vandaag zijn we een dagje naar de camping geweest. Hij heeft 2 keer op de w.c gepoept, maar hij had ook poep in de broek. Ik heb hem geprezen voor het op de w.c poepen en niets gezegd over zijn vieze broek. 's Middags zeg ik tegen hem dat hij nog even naar de w.c moet gaan en hij weigert. Ik herinner hem nog 2 keer, maar hij moet echt niet. (we hadden van te voren afgesproken dat hij zonder te zeuren naar de w.c zou gaan) Vervolgens heeft hij zoveel poep in de broek dat je het door de onderbroek en de korte broek heen kunt zien aarggghh! Dan ben ik echt boos, niet om de vieze broek, maar omdat hij niet naar de w.c wil en toch gaat het mis.
Soms denk ik eraan om hem weer luierbroekjes aan te doen. Maar dat vindt hij zo'n vernedering.
Ik weet het ook niet meer.

Ik herken dat helemaal:

je vraagt of hij moet, hij zegt van niet, en dan gebeurt het toch. Jij boos en teleurgesteld("zie je nou wel!"), hij voelt dan wel jouw boosheid, maar begrijpt niet precies hoe dat nu zo gekomen is.
Waarschijnlijk voelt hij het echt niet, misschien had hij geen zin om te gaan omdat hij met andere dingen bezig was, misschien is het nog iets anders.
Feit is, dat je daar nu niet achter komt.

Voor mijn zoon was het geen keuze meer of hij zou gaan of niet: hij móest gewoon iedere dag na het eten 10 minuten daar zitten, of hij nu dacht dat het nodig was of niet. Het was geen kwestie meer van hem eraan herinneren, maar ik bracht hem er gewoon naar toe, zette hem zonodig persoonlijk op het toilet, eventueel boekje erbij, keukenwekkertje op 10 minuten en pas eraf als het belletje ging, óf eerder als hij gepoept had. (dat was meteen de prikkel voor hem om het te proberen)
De eerste paar keer onder (hevig) protest, daarna was het routine geworden.

Je kunt niet op zijn oordeel ('ik hoef écht niet...") vertrouwen. Neem hem dat uit handen tot het echt in orde is, want in feite geef je hem verantwoordelijkheid die hij niet aankan.

Het helpt ook als je voor jezelf een strategie hebt uitgestippeld waar je niet meer van afwijkt. Die hele riedel die jij beschrijft: 'ga naar het toilet!' 'nee ik hoef echt niet' gevolgd door de zoveelste (erg) vieze broek, boosheid, teleurstelling, ergernis over jezelf én hem ben je dan kwijt.
Leg hem uit wat de aanpak wordt, en wijk daar niet meer van af. Hij zal protesteren, maar uiteindelijk blij zijn met de regelmaat en structuur die je hem biedt. Echt, uiteindelijk komt het goed, maar hij heeft gewoon meer tijd nodig dan andere kinderen.

Nikus

Hoi Nikus,
Ik ken het boek niet, ik ben heel benieuwd.
Groetjes Chantal

Rixt

Was bij jullie 1x per dag voldoende? Vandaag heeft hij 2 keer op de w.c gepoept(veel) en ook 2 keer in de broek (ook veel). Hij heeft ook helemaal geen ritme in het poepen. De meeste mensen hebben een vast moment op de dag, maar hij kan soms wel 4 keer per dag poepen en dan echt niet steeds kleine beetjes. De ene keer poept hij 's middags en dan weer 's avonds.

Ik zette

hem op vaste tijden op het toilet, maar alleen 's avonds na het eten 10 minuten, de andere keren korter, maar wel lang genoeg voor hem om even rustig zijn aandacht op zijn lichaam te richten. Aanvankelijk ook steeds met kookwekkertje erbij. Het is de bedoeling er zo een beetje ritme in te krijgen, en de stress die inmiddels aan het hele zindelijk worden gekoppeld is te verminderen.

Wat een herkenning!

Mijn zoontje is nog maar 4 1/2 maar nog nooit zindelijk geweest voor het poepen. Hij heeft de voorlopige diagnose Pdd-nos en zeer binnenkort de officiële uitslag. Hij komt sinds kort bij de poeppoli en krijgt laxeermiddel aangezien hij last heeft van obstipatie (heeft hij overigens persoonlijk geen last van, geen buikpijn of pijn bij het poepen oid).
Sinds een week of 8 à 10 gebruiken we een schema, maar ons kleine mannetje vindt dit zeer lastig. Het is toch elke keer een strijd om hem op de wc te zetten. 2x per dag moet hij langer zitten, mét kookwekker, maar doet van alles daar, maar zeker niet poepen. Merk dat de strijd helemaal geen nut heeft en ondanks dat ik zeg: "zo, het is nu tijd voor de wc." Komt hij ondanks dat we het al zoveel weken doen, met de opmerking dat hij niet hoeft en niet wil. Soms moet ik hem bijna huilend op de wc zetten. (En mama huilt bijna mee!) Voel me een vreselijke moeder, maar je moet wat. Heb al zoveel gesurfd op internet en niemand heeft volgens mij de tip die voor onze zoon helpt.
Helaas mama van 2 boys, geen tips van mij dus. Ik heb bij mijn zoon het idee dat hij zelf de knop nog om moet zetten. Hij zegt ook zeer regelmatig: "Als ik 5 ben kan ik op de wc poepen hè mam" Nou de vlag gaat uit als het zo is hoor.
Hoop dat bij jouw zoon ook een keer de vlag uit kan!

Hier ook heel erg lang

Mijn oudste zoon heeft dit probleem ook altijd al gehad. Schrik niet, hij is ruim 15. De laatste jaren gaat het op-en-af. Soms gaat het maandenlang goed en ineens zitten we er weer middenin. Ik heb het altijd vreselijk gevonden maar op deze leeftijd is het echt helemaal erg. We negeren het nu zoveel mogelijk en hij steekt zelf ook zijn kop in het zand. Wel douchet hij tegenwoordig gelukkig elke dag en als het mis is twee keer. Dus ik kan het nu ook beter van me af laten glijden en negeren. Maar inwendig kook ik.... En vooral omdat het een heeele tijd goed kan gaan en dan ineens weer een hele tijd niet. Hij kan het dus wel, maar waarom doet hij het dan toch steeds weer? arrrch!
Al met al kunnen we wel zeggen dat het steeds beter gaat. Maar ik heb er wat energie inzitten, ongelooflijk!
Vanaf toen hij een jaar of 5 was hebben we hem ook op vaste tijden op de wc gezet. Ook met een kookwekker erbij en als hij gepoept had een sticker. Bij zoveel stickers een cadeautje oid. Hij heeft wat bij elkaar gespaard! Maar het werkte allemaal niets. Ook speciale fysiotherapie en de poeppoli brachten niet blijvend resultaat. Ik was ten einde raad.
Toen tegen de pubertijd bleek dat er langzaamaan ook goede periodes begonnen te komen en deze ook een tijdlang steeds langer werden, heb ik het een tijd (bewust, want ik kon er niet meer tegen en kon er alleen nog maar boos om worden wat juist weer negatieve uitwerking had) laten zitten. En idd het gaat ook beter. Al zijn er ook nog heel veel periodes dat het weer terugkomt. Hij vindt het zelf ook vreselijk al merken we dat niet echt aan hem. Hij is een kei in struisvogelpolitiek. Maar omdat wij het nu loslaten, negeren en alleen helpen als we merken dat hij dat zelf wil, is de druk van de ketel en lijkt het erop dat het langzaamaan steeds minder wordt. De goede periodes worden langer en de slechte periodes korter en minder heftig.
Ik kan je helaas dus geen advies geven. Alleen maar aangeven dat ik weet wat je meemaakt en dat het veel voorkomt bij vooral jongens met ASS. Maar dat wist je eigenlijk al wel... In elk geval heel veel sterkte!

Wat een herkenning!

ooooooooooooooooooooooo wat ene herkenning!!
ook hier elke dag weer die ellende, we hebben al van alles gedaan, onderzoeken naar allergieën, poeppolie, gezette tijden, verplicht naar de wc, plas training en poetraini mee gaan naar de wc en hem de goede spier laten voelen zodat hij weet hoe hij moet poepen, boos worden, straffen, niks zeggen, negeren, ik ben al blij dat hij het nu allemaal zelf geregeld en ik er niet meer achter aan hoef!!
wij weten nu sinds 2 weken dat hij pddnos heeft .
Ik hoop ook dat het beter gaat worden ik vind het zo sneu voor hem, 14 jaar en nog dat probleem!!

En wat heerlijk om te lezen struisvogelpolitiek ihihihih moest wel lachen ja hier ook!!
en het moeilijkste zelf niet kunnen bedenken waarom hij het doet en of hij het niet vervelend vind en het niet kunnen benoemen.

Ik ga meteen mijn boek geef me de 5 erbij halen heb denk ik dat "poep" stuk overgeslagen?
gr roompie

Misschien

Er heeft misschien al iemand gereageerd, maar is hij misschien bang? Mijn zoon was toendertijd bang om 'het' op de wc te doen. Mijn oplossing was het gat in de luier.
Ik liet toe dat het in de luier gebeurde als hij erom vroeg. Dat was stadium 1. Bij stadium 2 (en lang soebatten) ging hij met luier om op de wc. Toen heb ik stiekum een gat in de luier geknipt. Stadium 3 hoef ik niet uit te leggen.