
*Twinkel*
13-11-2009 om 21:25
Wat doen als een kind geschorst is?
Donderdagmorgen had ik de directeur van de school van mijn dochter (9 jaar, PDDNOS, ADHD en verstandelijk beperkt, SBO-school) aan de lijn. Ze was onhandelbaar. Haar eigen leraar was ziek, de hele week al en na een aantal akkefietjes was de maat donderdag vol.
Ik heb er begrip voor, ik weet dat dochter slecht tegen wisselende leerkrachten kan (3 verschillende in 1 week is echt teveel) en als haar eigen leerkracht er weer is wordt ze weer in de klas verwacht.
Maar nu: Dochter vind het allemaal wel prima! Lekker met mama de hele dag, lekker spelen met je jongste zusje, het is een groot feest!
Ik heb mijn best gedaan het zo saai mogelijk te houden: geen tv, geen DS, geen Wii. Ik heb op internet wat schoolwerkjes opgezocht wat ze kon doen.
Nu hoop ik niet dat het nog een keer gebeurd, hoewel ik bang ben dat ze zich nu erg zal misdragen omdat ze dan naar huis mag...
Heb ik het goed aangepakt of wat kan ik een volgende keer anders doen?

anna van noniemen
13-11-2009 om 21:35
Oei...
ja dat is moeilijk te zeggen...je kent mijn zoon....die heeft dat natuurlijk ook een paar keer gefl.... Naast het zo ongezellig mogelijk maken, mocht hij tijdens schooluren ook niet beneden zijn....echt heel ongezellig dus...alleen voor drinken koek en eten, de rest op je kamer....het heeft geholpen want het is al een tijd niet voorgekomen....

*Twinkel*
13-11-2009 om 21:51
Ja, ik heb aan jullie gedacht
Ik wist wel dat je het zo ongezellig mogelijk maakte. Aan de andere kant heb ik ook wel met haar te doen, maar weet niet hoe haar te helpen. Maandag hangen we wel weer aan de lijn met de psychiater (die blijkt toch tot het einde van het jaar te blijven en in maart komt er een vervanger? Snap jij het nog???!)

anna van noniemen
13-11-2009 om 22:04
Wat ik vooral
heel zielig vind, is dat het eigenlijk onmacht is, haar vastigheid is weg, en dan vinden ze het gek dat een PDD-er flipt....en mag jij het probleem oplossen....dat was ook mijn frustratie....

billie
13-11-2009 om 23:44
Ha!
Wat een vervelende situatie voor jullie!
Snap best dat je dochter niet wil stimuleren te proberen nog eens thuis te komen, maar volgens mij kun je het niet echt goed doen in deze. (en het positieve is; dus ook niet slecht!)
Want grote kans dat je dochter zo overprikkeld is geraakt door de toestanden dat ´saai thuis` voor haar alleen maar fijn was.
Lijkt me lastig hoor. Volgens mij is het geheel al niet goed aangepakt. Ik zou hier toch over gaan praten. Een optie zou bijv kunnen zijn dat ze preventief meer thuis blijft in lastige omstandigheden, volgens mij heeft iedreen daar winst bij.

Pippin
14-11-2009 om 16:12
Met billie eens
Ik zou hier afspraken over maken met de school. Als er een onrustige situatie te verwachten is, met veel invallers en dergelijke, waarbij je al van te voren kan weten dat het mis zal gaan, zou school dat bij je aan moeten geven.
Aan de hand van de toestand van je dochter op dat moment (goede of slechte periode) kun je afspreken dat je je kind preventief thuishoudt. Dan kun je haar thuis schoolwerk laten doen. Niet als straf, maar uit principe. Het hoeft niet eens veel te doen, werk van haar weektaak, of een werkstuk/spreekbeurt/muurkrant/powerpoint/knutstelproject laten voorbereiden of zo.
Ten minste, zo hebben wij het weleens gedaan in een periode dat het slecht met onze zoon gaat.
Ik heb er namelijk enorm veel moeite mee, om hem naar school te sturen, als we allemaal van te voren al weten dat het gaat escaleren. Van die escalaties leert hij niet, het maakt alleen maar dingen kapot die we met moeite aan het opbouwen zijn.

*Twinkel*
15-11-2009 om 20:54
Maar ik wist niet...
Dat het zo zou gaan escaleren. Zij zelf verteld namelijk erg weinig over wat er op school gebeurd. Toen ik in het zwembad was met mijn zoon (op maandag), hoorde ik van een oud klasgenoot van mijn dochter dat zij die dag bij hem in de klas had gezeten en dat de juf veel te streng was voor haar. Toen ik thuiskwam heb ik haar ernaar gevraagd en dan verteld ze wel, maar je moet dus wel eerst het "praatknopje" gevonden hebben. De rest van de week had ik niets gehoord tot ik donderdag gebeld werd. Ik was dus redelijk overvallen erdoor. Ze zit daar ruim 4 jaar op school en nog nooit zijn we gebeld. Ik ging er dus eigenlijk vanuit dat de slechte periode thuis zich niet zo reflecteren op school, zoals het voorgaande jaren ook niet had gedaan.
Maar goed, ik denk dat het voorlopig wel goed zal gaan. Ze heeft een leerkracht die nu voor het eerst in 15 jaar zich ziek heeft moeten melden. Dus denk ik dat hij de rest van het schooljaar wel weer aanwezig is.

Pippin
15-11-2009 om 21:02
Hoe kun je dat ook weten
Tinkel, dat kun je toch ook niet weten. Ik vind dat de school het moet aangeven als het slecht gaat met je dochter. Dat kan toch gewoon een aandachtspuntje zijn voor de (inval)leerkracht. Bij Twinkeldochter moeten we extra opletten. Als ze tekenen van stress vertoont, contact opnemen met de ouders.
Lijkt me ook moeilijk van speciaal onderwijs. Omdat kinderen een reistijd hebben, zie je ze niet vers uit school. Bij onze zoon zien we altijd al hoe de dag is geweest, aan zijn gezicht als hij de school uitloopt.
Voor hij thuis is, is het meestal al weer over en gaat hij gewoon zijn dingetjes doen. Als ik dat gezicht dan niet gezien zou hebben, zou ik nooit weten dat er een en ander mis is gegaan.
Maar in ieder geval fijn dat de leerkracht weer beter is.

billie
16-11-2009 om 10:51
Inderdaad
Lieve Twinkel, het is zeker geen aanval op jou. Maar je vraagt je af hoe je in deze situatie goed kunt doen, nou niet denk ik. Het kwaad is al geschied en het zou fijn zijn als je samen met school iets kunt bedenken om dit soort situaties voor te zijn.

koentje
18-11-2009 om 21:07
Ik vind dit
wel erg makkelijk van school uit. Een probleem op school los je daar op, zou ik zeggen.
Laat ze voor jouw dochter anders een veste vervangplek hebben voor als haar eigen juf/meester er niet is. Zorg dat ze gewend is aan een bepaalde plek waar ze dan heen kan. Bijv. dat ze naar de juf of meester van vorig jaar verhuist met werkjes en opdrachten en al. Zo zit ze toch bij iemand die haar kent en die zij kent.