
MRI
22-01-2010 om 14:14
Wat kan er nog met 17 en odd/ hechtingsstoornis (tsjor?)
Vriendin van mij heeft een dochter met ODD en reactieve hechtingsstoornis. De dochter is 17 jaar. Kind heeft vanaf haar dertiende gesloten gezeten, vorig jaar half open, kan ze helemaal niet aan. Liep steeds weg naar haar moeder. Op het laatst hoefde ze niet meer terug te komen bij de instelling.
Okay zei mijn vriendin, je kan een paar maanden thuis op voorwaarde dat er wel wat gebeurt en dat er plannen en doelen zijn. Ja natuurlijk, zei dochter, ik wil bijvoorbeeld wel een tijdje vrijwilligerswerk doen in het buitenland en dan september 2010 met SPW beginnen en dan via begeleid kamerwonen op mijzelf.
Goed ze begon met een klein baantje bij de AH om de tijd tot buitenlands vrijwilligerswerk op te vullen. Nou, binnen een maand ontslagen (ze kon het tempo gewoon niet bijhouden). Ze heeft geen zin meer in het buitenlands vrijwilligerswerk (vriendin had al veel geregeld, compleet met vrijstelling leerplicht), wil meteen op kamers, nee ook weer niet, dan maar bij moeder blijven hangen.
Mijn vriendin staat met haar rug tegen de muur. Ze zit met een kind dat niks wil en niks kan en nog agressief wordt ook. Ik voel haar helemaal wegsijpelen, dit is gewoon te zwaar voor een persoon. Wat moet ze. Er ligt nog een OTS maar voogd schijnt het ook niet zo te weten meer, tja kind is al uitgek#tst door Jeugdzorg dus wat kan er nog.
Wie weet iets?
MR

mirreke
22-01-2010 om 16:14
Woongroep en begeleiding?
Geen tsjor, en ik weet er ook niet zoveel van, maar zijn er geen mogelijkheden voor begeleid wonen? Ze is al zeventien, maar voor je achttiende mag je daarna een minimumperiode daar blijven.
Verder weet ik dat jongeren met een psychiatrische stoornis een WAJONG uitkering kunnen krijgen en dat er ook voor hen woonplekken met begeleiding zijn. Misschien is de RIBW een mogelijkheid, bij hen heeft mijn stiefdochter een periode een kamer gehad.
Zij bieden begeleid kamerwonen voor jongeren (en ouderen, er zat ook een man van 39) die het psychisch in de maatschappij niet redden. Er komt dan ook begeleiding, afhankelijk van hoeveel je het nodig hebt.
Ik neem aan dat er een diagnose ligt, en dat er dus contacten zijn met de hulpverlening. Snel contact opnemen en overleggen, eventueel via MEE, of de GGZ.
Trouwens, het feit dat een bepaalde woonplek dit meisje uitkotst betekent volgens mij 'gewoon' dat het niet de goede plek is voor haar. Doorzoeken, dit gaat de moeder namelijk niet trekken!

MRI
22-01-2010 om 18:51
Mirreke
Bedankt voor je reactie, ik ga het allemaal doorgeven. Kind wil al niet meer op begeleid kamerwonen en moeder trekt het al niet meer. pff ik zou haar graag willen helpen. Dit is geen doen.
wordt vervolgd
MR

mirreke
23-01-2010 om 11:37
Mariarosa
Dan moet dochter worden overgehaald. Zij heeft niets te willen, in mijn optiek, omdat zij namelijk een last is voor anderen.
Desnoods gesloten als het niet anders kan. Daar hebben wij onze dochter destijds mee gedreigd (gemeen he, maar ze moest gewoon meewerken, dus ze moest ahw wakker geschud). We zijn bij een paar plekken gaan kijken, en van de kliniek in Zetten was ze erg geschrokken. Daarna heeft ze altijd redelijk meegewerkt.
RIBW: "Wie wij zijn…
De RIBW Nijmegen & Rivierenland is een regionale instelling voor begeleiding en wonen. Wij begeleiden en ondersteunen mensen die vanwege psychiatrische problematiek voor langere tijd ondersteuning nodig hebben. De RIBW wil haar cliënten in staat stellen een zo gewoon mogelijk bestaan als burger in de samenleving te leiden. In onze begeleiding gaan wij uit van de kracht en de zelfredzaamheid van de cliënt.
Wat wij doen…
Ons aanbod bestaat uit beschermd wonen, ambulante begeleiding en dagbesteding.
Bij beschermd wonen bewoont een cliënt een woning van de RIBW. Ambulante begeleiding houdt in dat mensen die in staat zijn om zelfstandig te wonen, maar op bepaalde levensgebieden hulp nodig hebben, begeleiding aan huis krijgen. Daarnaast hebben wij drie dagactiviteitencentra. In Nijmegen, Druten en Tiel kan men terecht voor activiteiten of cursussen."
Er zitten overal RIBW's. Ik neem aan dat zoiets vanuit de AWBZ wordt vergoed.

MRI
23-01-2010 om 12:44
Mirreke
Ze heeft dus al jaren gesloten gezeten, dus ze weet uit ervaring wat het is. Maar goed, zou Jeugdzorg/rechter/voogd meewerken bij een meisje van 17 en een half om haar gesloten te krijgen? Al is het maar als dreigement? Hoe oud was jouw dochter?
MariaRosa

tsjor
23-01-2010 om 13:41
Ouder zelf
In de nieuwe wet op gesloten jeugdzorg kan een ouder zelf om een gesloten plaatsing vragen. Moet wel voordat het kind 18 is starten en dat kan daarna nog enkele jaren doorgaan. Er moet wel een indicatie voor zijn en daarvoor heeft je vriendin BJZ nodig. Ik weet alleen niet of het helpt.
Als je vriendin een PGB kan krijgen is er ook tijdelijk opvang mogelijk, zelfs in het buitenland. Er zijn particuliere initiatieven, o.a. in Portugal en Frankrijk. In Nederland zijn een aantal zorgboerderijen die verschrikkelijk goed werk doen. Dt kan betaald worden als je een PGB krijgt en dat PGB zou je moeten kunnen krijgen op basis van de eerdere diagnoses.
Mirreke heeft al heel veel tips gegeven die allemaal konkreet zijn en uitvoerbaar zouden moeten zijn.
Verder zou je vriendin zich kunnen verdiepen in 'borderline' en de hulpverlening die daarmee kan. Vanaf 18 heeft hechtingsstoornis namelijk borderline. Over de behandeling daarvan bestaan nog veel opvattingen. Indertijd stond 'de viersprong' goed bekend, maar daar waren wachttijden. Dus wellicht kan je vriendin nu al kontakt opnemen (is ook voor jongeren overigens).
Waar loopt je vriendin nu tegenaan? Wat maakt dat ze het u niet trekt? Ik kan me daar van alles bij voorstellen, maar ik weet niet wat het specifiek is.
Overigens: als het meisje 18 wordt komen er nog problemen bij, met name financiële (zorgverzekering, geen inkomen, geen kinderbijslag etc.).
Veel sterkte voor je vriendin.
Tsjor

mirreke
23-01-2010 om 22:43
Jonger
Toen mijn (stief)dochter een traject in ging was ze tussen de twaalf en dertien. Met twaalf jaar is aan de bel getrokken door school en de lpa, terwijl wij zelf eigenlijk al jaren aan het modderen waren met psychologen, hulpverlening via school enz. In ons geval speelde ook een hechtingstoornis.
Er speelde van alles door elkaar maar uiteindelijk is dochter via een crisisplek en allerlei tijdelijke plekken een poos op een zorgboerderij gekomen, zoals tsjor die al noemde. In ons geval was die in België. Hoewel die haar wel veel goed heeft gedaan, gek genoeg, is het achteraf ene vreselijke plek geweest, waar de het stel dat aan het hoofd staat via allerlei oneigenlijke methodes de meiden een beetje mangelt. Uiteindelijk is dochter daar weggestuurd, en is ze terecht gekomen in een woongroep. Daar is ze eindelijk ook weer naar school gegaan wat gelukkig erg goed ging. Daarna begeleid kamertraining en daarna kwam ze bij de RIBW. Via hen heeft ze bijna twee jaar gewoond terwijl ze telkens beter en zelfstandiger werd, 2 MBO opleidingen afgerond enz.. Nu woont ze alweer een poosje samen, heeft een baan, en het gaat echt heel erg goed met haar.
Er zijn ook veel dingen fout gegaan, maar gelukkig is zij er toch erg goed uitgekomen. Hoewel het heel naar was om haar uit huis te laten wonen, heeft het haar, ons, en ook onze relatie met elkaar heel veel goed gedaan. Ineens had ze ons niet meer om tegenaan te trappen en zich tegen af te zetten, dat soort ongevoelens kon ze allemaal bij de begeleiding kwijt. Ze is nu bijna 21 en woont zoals ik zei nu ongeveer een half jaar zonder begeleiding.
Ik denk dat je vriendin als de wiedeweerga hulp moet inschakelen, praten en de situatie uitleggen. Zoals het nu gaat gaat het mis. Hoe erg het ook is om je kind weg te moeten sturen, ze kan haar niet bieden wat ze nodig heeft, ze kan haar niet helpen, wel door haar naar de goede hulpverlening te sturen.
Er is hulpverlening die goed kan omgaan met hechtingstoornis/borderline. Misschien eerst ook zelf googelen, zodat ze gerichte informatie heeft als ze gaat praten.

MRI
23-01-2010 om 23:23
Tsjor
bedankt voor je reactie, ik print het en geef het door aan mijn vriendin die even geen internet heeft.
Voor bijvoorbeeld Frankrijk en Portugal geldt dat dochter er totaal geen zin in heeft. Tja wat moet je dan? Als je idd een stok achter de deur hebt (dat of gesloten), kom je al iets verder. Maar ja de vraag is of jeugdzorg meewerkt. Pff soms is het voor mij ook ondoorzichtig
Waar vriendin tegen aan loopt is een puber die niets wil en niets doet (alleen haar gek maken door de hele dag op haar in te hakken met verhalen en beledigingen) en daarbij een steeds verder oplopende agressiegraad van haar dochter. Ze is nu weer twee maanden thuis en de drama's en het gegooi worden met de dag erger. Vorige keer heeft Jeugdzorg ingegrepen toen het kind met een mes gooide naar een medewerkster die op bezoek was. Tegen dit gedrag zit dochter nu weer aan.
En inderdaad de hopeloosheid voor de toekomst: wat als het kind niks wil, alleen maar thuis hangen en 18 wordt. Vriendin staat er alleen voor en voelt zich met de rug tegen de muur staan.
MR

MRI
23-01-2010 om 23:25
Mirreke
Ja zo oud was dochter van vriendin ook toen ze de vorige keer een gedwongen besloten plaatsing kreeg. Maar wat jonger kun je toch meer kanten uit. Enfin, vriendin heeft dinsdag een gesprek met de voogd.
bedankt weer, MR

tsjor
24-01-2010 om 15:07
Wellicht
helpt het je vriendin om een knop om te zetten: ik kan me voorstellen dat ze zich verschrikkelijk veel zorgen maakt en niet weet hoe het verder zal gaan. Ze wil eigenlijk dat het gedrag van haar dochter verandert, maar daar zijn tot nu toe weinig hoopvolle tekenen voor.
Ze kan haar aandacht richten op: hoe houd ik het leefbaar voor mezelf. Bijvoorbeeld: een rondhangende, irritante puber om je heen is lastig. dochter kan ook 'op kamers wonen in haar eigen huis. Als je vriendin dan bepaalde tijden afspreekt waarop ze alleen in de woonkamer wil zijn (dochter naar eigen kamer, met eventueel 'vermaak' als televisie of computer) dan heeft ze in elk geval wat meer rust. Meer vanuit haar eigen behoefte redenerend dus. Dochter doet toch lelijk.
Heeft je vriendin een PGB of kan ze daar aanspraak opmaken? De zorgboerderijen zijn niet alleen in Portugal etc., maar ook in Nederland. Evenals particuliere opvangplekken, alleen is de kwaliteit nogal wisselend, zoals Mirreke laat zien.
Woont je vriendin in de buurt van Utrecht? Dan zou er nog iets heel anders eventueel experimenteel mogelijk zijn met een PGB, maar dat kan ik hier niet omschrijven. Is te uitgebreid. Als je daar meer over wil weten, laat het dan even weten.
Tsjor