Wat kan school doen?
Volgende week hebben we op school gesprek met leerkracht en IB. Het gaat over zoon. Ik wil graag goed voorbereid daar naar toe, zodat school nu echt eens iets goeds kan betekenen.
Zoon is bijna 10. ADHD en een IQ-kloof (performaal 126, verbaal 95). Medicatie werkt niet dus hij moet veel op eigen kracht doen.
Zoon heeft veel momenten van depressief zijn. Hij vind het leven dan helemaal niets aan, elke dag is hetzelfde. Wat op school gebeurt is voor hem erg voorspelbaar.
Hij is heel creatief, maar school doet niet veel aan knutselen. Wel is er een klasje voor meer begaafde kinderen, gekoppeld aan een klas voor leonardo onderwijs. Zoon is heel goed in rekenen. Omdat hij niet heel sterk is in taal e.d. ligt daar vaak de focus. Mijn vraag is nu of hij zijn 'doe-kant' en dat wat aan de performale kant zit ook mag ontwikkelen. Of moet alles altijd gericht zijn op zijn zwakkere vermogen.
De plusgroep doet in principe wel aan raketjes bouwen etc. Dat zou de school al veel spannender maken. Bovendien vind ik dat hij dan ook zijn talent kan ontwikkelen. Juf vindt ook dat hij daar best in past, maar ja, klasje is vol. Juf geeft hem nu en dan wel eens een taakje of puzzel, maar dat houdt natuurlijk ook al weer snel op.
Zoon heeft bovendien geen vriendjes, geen aansluiting. Hij geeft aan dat hij zich voelt alsof hij er niet is.
Ondertussen doen wij er in buitenschoolse tijd veel aan om hem toch tegemoet te komen. Hij heeft daarnaast ook integratieve kindertherapie. Als hij weer in een dip komt, kan hij daar even terecht en dat doet hem echt goed. Toch vind ik dat de school nu eens goed moet kijken om hem structureel iets te bieden.
Wat kan ik van school vragen? Ik zie ook wel dat de alledaagse, voor hem sleurtaken, moeten gebeuren. En als ik het bovenstaande zo omschrijf. Is dan duidelijk wat het probleem is en wat we vragen?
Werkt school alleen aan zijn zwakke kanten?
Dat lijkt me zwaar voor je kind.
Ooit kregen wij van een psych het advies voor slimme zoon om hem dingen aan te bieden die hij makkelijk kon, naast dingen die hem uitdaagden. Dit had te maken met de faalangst die zoon aan het ontwikkelen was.
Ik zou van school vragen om hem dingen te laten doen die hij goed kan (goed voor het zelfvertrouwen) dingen die hij leuk vindt (goed voor de 'zin in school' en dingen die hij moeilijk vindt (moet toch ook aan gewerkt worden) En dan mag het best het meest 'moeilijk' zijn, als de rest ook maar regelmatig en voldoende aan bod komt.
Succeservaringen
Ik vind dat je van school kan vragen ervoor te zorgen dat je zoon succeservaringen opdoet. Dus juist dingen laten doen waar hij goed in is.
Dat moet je langzaam opbouwen. Dus van een klein succesje langzamerhand naar grote successen.
Misschien is het een leuk idee om een 'leuk'map voor hem te maken? Een multo met verschillende taken die hij leuk vindt, waar hij uit mag kiezen als hij klaar is met zijn werk. Een soort plus map, maar dan anders. Toen onze zoon zo depressief was, legde school nog steeds de nadruk op het afhebben van de weektaak en het goed uitvoeren van de verschillende lessen. Achteraf heeft dit het herstel van onze zoon geschaad. De prioriteit had eerst moeten leggen bij het 'zin' in school krijgen. Als ouders zijn wij daar te berustend in geweest. Onze zoon zat zo vast, dat wij ook niet meer zagen dat het anders kan. Maar dat kan wel. Ik zou dit met de ib-er opnemen. Volgens mij moet zo'n map bijvoorbeeld haalbaar zijn, volgens mij.
Daar kan hij zelf in betrokken worden. De leerkracht kan met hem inventariseren wat hij leuk vind om te doen, maar als die dat niet ziet zitten, kun je ook thuis ideen op doen. Ik denk dan aan dingen als: een bepaalde tekenopdracht, sudoku's, logikwissen, een lego bouwwerk nabouwen, een computerspel/programma/opdracht, een langdurig project waar hij zelfstandig aan kan werken (bijvoorbeeld een schoenendoos ombouwen tot een model winkel, of een veld van zijn favoriete sport), een spelletje (schaken?) doen met een klasgenoot, een stripfiguur ontwerpen, verkeersborden ontwerpen, een stukje schrijven voor de klassepagina van de schoolwebsite. De sleutel is dan volgens mij, dat je kind ZELF mag kiezen wat hij gaat doen, autonomie dus.
Nou ja, het is maar een ideetje, heb je er iets aan?
Juist zorgen voor balans
Juist voor kinderen met AD(H)D is het zo belangrijk de positieve kanten te benadrukken en ze uit te blijven dagen en niet alleen de zwakke kanten te ontwikkelen. Onze school heeft onze zoon (ADD, 11 jaar, zeer intelligent maar nooit zijn werk af) gelukkig goed begrepen. Sinds groep 5 werkt hij (samen met een vriendje) een uur per week aan Lego Mindstorms (robots die je moet bouwen en programmeren). Eerst onder begeleiding van een jongen uit groep 8 die ver voorliep op zijn groep en heel handig is met die Mindstorms. Was ook voor hem dus heel goed. En sinds groep 6 werken ze er zelfstandig aan. In datzelfde uur hebben de andere kinderen uit de Eureka-groep andere lessen, maar zoon werkt dus aan zijn Lego. Hij leeft er helemaal van op, was een gouden greep. Kortom, het kost een uurtje per week, begeleiding is nauwelijks noodzakelijk (maar is er wel, want de verantwoordelijke leerkracht vindt het zelf ook geweldig spul 
en het levert heel veel op. Moet op jullie school ook kunnen, zoiets.
Je zoon moet zijn creativiteit kwijt kunnen, positieve ervaringen opdoen en vooral zin houden/krijgen in school. Van school mag je vragen dat ze daar energie in steekt.
Je schrijft dat school weinig doet met knutselen. Wat is dat jammer, voor alle kinderen. Op onze school is er eens in de twee weken op vrijdagmiddag 'workshop'. De hele bovenbouw werkt dan, door elkaar, in tweetallen, aan een project dat loopt van vakantie tot vakantie. Er zijn steeds 3 thema's waar ze uit kunnen kiezen. Dat varieert van 'Egypte' (piramides bouwen en spijkerschrift leren) tot origami en alles wat daar tussen zit. Daar kunnen alle kinderen zich heerlijk in uitleven. En aan het eind van de periode is er een tentoonstelling van alle kunstwerken. Geweldig project!
Nou ja, dit laatste terzijde natuurlijk, daar heb je op zich niet veel aan. Maar dring er bij school op aan dat ze niet alleen kijken naar wat er niet gaat. Daar zou je zelf toch ook depressief van worden. Dat snapt school vast ook wel.
Sterkte en succes met je gesprek,
Engeltje
Hier ook
Zoon mocht juf helpen met iets waar hij goed in is: computers. Hij was 2 meter gegroeid toen hij thuis kwam en vond school toch wel leuk, zei hij.
Sociale vaardigheden
Overigens is het heel belangrijk dat juf ook helpt bij de sociale vaardigheden. Tenslotte ben jij er niet bij op het schoolplein. Als zij af en toe in zijn oor kan fluisteren hoe hij iets moet oplossen, is dat goud waard. Daar kan ze ook ondersteuning ij krijgen van AB érs en zo.
Zoveel dank
Wat geweldig om jullie reacties te lezen. Gelukkig is deze juf wel veel gericht om hem ook te laten durven vragen. Wat dat betreft heb ik ook veel vertrouwen. Zo heeft hij laatst ook tutor-gym mogen geven. En inderdaad, dan groeite hij 2 meter 
Maar het effect is na een paar dagen ook wel weer wat weg gezakt.
De map is een geweldig idee. Het geeft ook gelijk een inzicht van het zelf leuk kunnen maken, bedenken. Ja autonomie. De school is nieuw, dus het is wel even kijken hoe open ze staan voor dit soort dingen. Maar ik kan er natuurlijk flink de nadruk opleggen.
Fijn ook om te horen dat het geen raar idee is om ook aan zijn kwaliteiten veel aandacht te gaan geven. Positieve resultaten kunnen zoveel plezier geven. dAn kan hij ook de minder leuke dingen echt wel aan.
Nog een week dan is het gesprek.
