Wat nu, gaat niet goed op school

Even laten bezinken....

Je hebt een pittig gesprek op school gehad. Er wordt dan in korte tijd veel informatie gegeven door de leerkracht en vaak blijven "negatieve" onderwerpen erg hangen.
Even op een rijtje: Je zegt dat hij behalve lezen, schrijven en gym achterloopt. Hoeveel loopt hij "achter"? Is dat een paar maanden of is er sprake van een enorme achterstand? Je schrijft "hij weet de antwoorden" niet. Daar heb jij je twijfels over. Want "verstandelijk is er niets mis met hem".Dus hij kan het wel, maar kan de juiste werkhouding niet vinden. Daar lijkt het meer op. Hij kan geen "plan van aanpak" maken. Dat blijkt ook uit vele andere momenten, ook thuis Dat kan onzekerheid zijn of hij is niet erg zelfstandig. Een kind van 7 is ook nog niet echt zelfstandig. Daar wordt op school soms erg op gehamerd, maar ik denk dat ze daarin vaak te veel verwachten van een kind. Misschien kan je daar hulp voor krijgen. Een andere planning bij het aanbieden van zijn werk zou de leerkracht kunnen uitproberen. Misschien heeft je zoon genoeg aan 2 min. instructie bij juf aan tafel. "Deze bladzijde moet je maken, in je groene schrift, ik kom over enkele minuten even kijken hoe ver je bent" kan al voldoende zijn.
Er zijn bij zoon ook kinderen in de klas die moeite hebben om de instructie op school goed te volgen. Zij nemen belangrijker werk mee naar huis en lezen het daar nog eens extra door. Dat hoeft niet altijd "samen" met de ouders. Deze kinderen hebben wel meer huiswerk, soms ook aangepast werk. Het ligt meer aan de inzet van een kind of dat problemen geeft. Veel tijd gaat er niet in zitten. Ik zou je zoon inderdaad de rest van dit schooljaar thuis extra begeleiden, ook in zijn onzekerheid.
"Mag ik naar het toilet?" Wat is jouw antwoord op zijn vraag? Misschien is hij op school zo gewend om alles te vragen en een afwachtende houding aan te nemen dat hij niets meer uit zichzelf durft te doen?
Ik lees in je stuk een groot stuk onzekerheid bij je kind. Ik zou de rest van dit schooljaar gebruiken om te zien hoe je zoon zich ontwikkelt met wat meer begeleiding en je nog geen zorgen maken voor de volgende schooljaren.

Onzekerheid

Ik ben het eigenlijk heel erg met Wil eens. Ik denk dat je zoon thuis niet alleen moet oefenen met zijn schoolwerk. Maar veel belangrijker, met het uitvoeren van opdrachten en het zelf oplossen van problemen.
Onze adhd-er heeft ook wel last van het mechanisme van overcorrectheid. Omdat hij geleerd heeft dat zijn impulsieve gedrag 'fout' is, zet hij een rem op al het gedrag wat er mee te maken heeft. En dan gooit hij het kind met het badwater weg. Zo kon het gebeuren dat onze sociaal begaafde assertieve peuter op school een zielig stil vogeltje werd. Werkt het misschien bij jou zoon zo met initiatief nemen en problemen oplossen?
Je kunt hem leuke opdrachten geven thuis en die dan zelf laten plannen, uitvoeren en afronden. Bijvoorbeeld koekjes bakken, of iets voor papa knutselen, of een ruimteschip maken van een limonadefles o.i.d. En dan geef jij geen kritiek (tenzij het gevaarlijk wordt) en help je alleen als hij je een gerichte opdracht geeft. Dus wel: 'mam wil je de augurkenpot voor me opendraaien?', maar niet 'Ik krijg de pot niet open.'
En ik zou het schoolwerk gewoon thuis nog eens gaan herhalen hoor. Dat wordt vanzelf minder nodig, dat zal je merken. Afgelopen vakantie bleek bijvoorbeeld dat onze dochter niets begrepen had van de spellingsregels. Het was net alsof ze in de klas heeft zitten dagdromen tijdens de instructie. We hebben het spellingsboek nog eens doorgewerkt van de vakantie en nu zit ze weer op niveau.

Orthopedagoog?

Bedankt voor jullie reacties, ik ben al wat meer gerustgesteld omdat ik toch ook wel enige herkenning zie. Gedeelde smart is halve smart tenslotte.
Zoon loopt nog niet heel zwaar achter, maar hij is begonnen er eentje op te lopen. Er is dus nog geen sprake van een enorme achterstand. Ik vermoed dat ie een maand of 2 achter loopt, maar dat kan snel gaan op lopen als ie de aansluiting mist natuurlijk. Ik denk inderdaad dat ie geen flauw idee heeft hoe hij een probleem (op papier) moet aanpakken. Als ie het niet meer weet gaat ie gewoon zitten wachten totdat de andere kinderen klaar zijn in plaats van het stukje werk over te slaan en verder te gaan met het volgende.
We gaan in elk geval thuis speels met hem aan de slag. Hij heeft zelf al ontdekt dat je goed tafels kunt oefenen met legostenen :'Ja zeg, als er op het plaatje een "8" staat, kan ik toch net zo goed 4 blokjes van 2 nemen!'. Daaruit blijkt dat ie in de praktijk juist heel goed overweg kan met dergelijke vraagstukken. Ik heb nu ook het familiepakket van Ambrasoft besteld, kunnen we flink mee aan de weg timmeren hoop ik.
Die overcorrectheid (ik noem dat überbraaf ) en die onzekerheid moeten we misschien toch eens voorleggen aan een orthopedagoog, in combi met die andere dingen natuurlijk. Heeft iemand daar ervaring mee? In mijn beleving is dat iemand die alle problemen op alle gebieden doorziet en daar passend advies bij levert, dat hij/zij ook door een ander kan laten uitvoeren. Klopt dat beeld een beetje?
Over die onregelmatige medicatie: we zitten nu net weer in een periode dat hij het elke dag keurig krijgt. Hij was gewoon té stuiterig en té heftig in de weekenden, iedereen incl. hijzelf had er last van. Wat wel mee kan spelen is dat ie momenteel maar de helft hoort, want zijn buisjes zijn er kennelijk uitgevallen. Daarvoor gaan we spoedig naar de KNO-arts.
Erg bedankt voor de reacties tot nu toe, het geeft me echt weer dat steuntje in de rug dat ik nodig heb!

Orthopedagoog

Hoi Guinevere,

Ik denk dat een orthopedagoog zeker kan helpen.Mijn dochter is nu net een paar maanden geweest en is zoveel veranderd.Ze is wel een stuk ouder,14 jaar,maar durfde haar vinger niet op te steken in de klas,durfde niet alleen in een bus te stappen,deed alles maar mee met vriendinnen ,omdat ze anders bang was dat ze haar niet aardig meer zouden vinden.De pedagoog kon haar anders laten denken,ze kreeg iedere week opdrachten mee.We inden het ongelooflijk,maar we hebben nu een zoveel sterker kind.Heeft zelfs een voordrachtje bij drama gedaan zonder giechelbui.Durft leraren om hulp te vragen en ziet nu dat die mesne dat gewoon fijn vinden.Ze is nu vaak verbaast dat mesen anders reageren dan dat zj verwacht had.Ik zou zeker eens gaan kijken met je zoon.
Ik zou niet naar ander onderwijs gaan kijken.Zoontje heeft hetzelfde probleem en is naar speciaal onderwijs gegaan,maar is nu zeker niet minder onzeker,alleen is het daar dat de juf tijd heeft om even naast hem te gaan zitten en hem op weg te helpen.
Thuis moet ik hem ook nog veel begeleiden.

Groetjes.