Wel of niet een spreekbeurt houden over autisme
Onze zoon van bijna 10 zit in groep 6 en weet sinds kort dat hij pdd-nos heeft (overigens heeft hij er ook adhd bij).
We hebben het boekje: weet jij wat autisme is in huis en hij is zeer geinteresseerd hierin. Vandaag kwam hij in de bieb aanzetten met een informatieboekje: ik heb autisme.
Zoon wil graag zijn spreekbeurt houden over autsime. Dan weet iedereen wat hij heeft zegt hij.
Het gaat op school eigenlijk best heel goed met hem. De juffen snappen hem goed en hij ligt best aardig in de groep. Ik hoor tenminste nooit verhalen dat hij gepest wordt of zo. Hij heeft ook 1 goede vriend en verder wat andere kinderen waar hij leuk mee overweg kan. Natuurlijk merken zijn klasgenootjes wel eens dat hij anders reageert, maar niet overdreven. Hij werkt wel regelmatig op de gang, omdat hij het te druk vindt in de klas enzo.
Is het wijs om hem een spreekbeurt te laten houden of leg je er dan juist teveel de nadruk op dat hij ass heeft? Of werkt het juist in zijn voordeel? Misschien een jaartje wachten? Ik vind het moeilijk! Ik ben blij dat hij zelf zo geinteresseerd is, maar ja als hij het vertelt weet echt iedereen het. Aan de andere kant....waarom verbergen?
Wie wil mij raad geven?
Al 2x spreekbeurt over autisme gehouden.
Zoon heeft destijds toen hij 10 was in groep 7 een spreekbeurt over autisme gehouden. Zoon was een eenling in de klas, maar iedereen mocht hem. Hij is ook nooit gepest. Nu in de brugklas heeft hij in het begin weer die spreekbeurt gehouden. Nu ligt hij eigenlijk nog beter in de klas.
Ik vind dat zo'n spreekbeurt wel bijdraagt aan het begrip van medeleerlingen. Nu ze het weten betrekken ze hem meer bij dingen. Dit jaar was er ook een ouderejaars die hem om ver liep en toen namen klasgenoten het ook meteen voor hem op.
Spreekbeurt over add gehouden
Mijn zoon van 10 heeft eind vorig jaar in groep 6 een spreekbeurt over zijn ADD gehouden. Dit was op verzoek van de juf, omdat zij zag dat zijn klasgenoten vraagtekens gingen zetten bij de andere behandeling van zoon (minder werk hoeven maken bijvoorbeeld). Hij vond het zelf eerst geen fijn idee, want hij wil niet 'anders' zijn. Maar hij heeft het toch gedaan en het was een succes. Samen met mijn man (zelf ook ADD) heeft hij een multimedia presentatie gemaakt en er zoveel mogelijk humor in gestopt. Dat sprak de kinderen erg aan, en zorgde er meteen voor hij niet 'zielig' overkwam. Juf zegt dat ze merkt dat hij nu beter wordt geaccepteerd.
Dat je zoon het zelf wil lijkt mij heel belangrijk en heel goed. Ik denk dat eruit blijkt dat hij het van zichzelf accepteert. Ik zou wel eerst met juf overleggen en bespreken hoe hij het het beste aan kan pakken.
En achteraf weet je natuurlijk pas of iets een goede keuze was, maar ik zou afgaan op je zoon. Het geeft hem misschien ook wel een gevoel van controle, het zelf vertellen en uitleggen wat het is.
Succes!
Engeltje
Zooo belangrijk; psycho-educatie
hier geen spreekbeurt, wel uitgebreide voorlichting aan de klasgenoten van mijn toen 1e klas middelbare school asperger. en dus begrijpen ze nu waarom hij soms anders dan verwacht reageert en ze helpen hem als hij zich onaangepast gedraagt. en ook nemen ze het voor hem op als andere kinderen op school hem onaardig bejegenen ...
doen dus!! voorlichting is zo belangrijk!
We gaan het doen!
Zoon gaat een spreekbeurt over pdd-nos houden. Hij wil het zelf wel heel erg graag en zijn juf vindt het ook een goed idee. Misschien krijgt hij wel negatieve reacties van kinderen, maar die krijgt hij anders op den duur toch ook steeds meer. Volgens juf beginnen steeds meer kinderen te klagen over gedrag van zoon. Tijd om het uit te leggen dus.
Wat wel lastig is, dat is om aan goede informatie te komen die zoon kan gebruiken ( infromatieve boekjes, filmpjes etc.)
Ik zoek me suf op internet en sprokkel wel wat bij elkaar, maar makkelijk aan te komen is het niet.
Bedankt voor jullie reacties, het heeft me goed geholpen om deze beslissing te nemen. Jullie waren zo overtuigd dat het goed zou zijn.
