Why tell me why, het korte eindje[ongewenste/onterechte inzet kinderbescherming]
Hallo mensen,
Ik wil even mijn verhaal kwijt omdat ik met een hoop dingen zit.
Het gaat erom dat ik en mijn man een bekommeringsmelding hebben gekregen. kinderdagverblijf zegt zich zorgen te maken over algeheleomtwikkeling, verhoudt tot hygiene, motoriek, spraak, familie omstandigheden.
Onze zoon van 3 3n n half wordt in hoek van autisme geålaatst doordat hij niet met andere kinderen samen wil spelen, taal moeilijk verloopt, nieuwe situaties hem angst in boezemen.
Hygiene berust op kleding en feit dat hij nog niet zindelijk is, ze zeggen dat hij met ouwe ontlasting aankomt, indiceert dus dat wij de luiere niet verschonen en hem niet stimuleren op de wc
wel gedaan dus maar alleen maar weerstand van zoon, en die luier, wij moeten met de bus dus ik sta niet in de bus in zijn broek te kijken, toch...
taal is ook omdat hij te maken heeft met meer dan een taal, ik woon niet in ndederland en weet wel dat ik in eigen land de feiten moet nagaan maar ik wil mijn frustratie kwijt als onbegrepen verkeerd neergezette moeder die haar kind niets bijbrengt.
en dat terwijl wij de aanvraag hebben gedaan voor speciale hulp, ppt en nu ook observaties van jeug ggz, en wat staat er, dat zij ons hebben verwezen naar die instanties, is niet waar
zoon heeft ontwiikkeling in taal en dat jhij alle klimrekken niet kent, is dat dan zo erg, impliceert weer iets maw wij gaan nergens heen met hem zitten waarschijnlijk veel binnen.
wij zijn wel veel thuis en hebben weinig familie maar wij, ik, dioe dingen met hem, ik luister en kijk nar hem zoals hij is en doen zij niet, alleen maar vergelijken en bezig met normaliseren en wij zijn degenen die hulp nodisg hebben dus krijgen wij de kinderbescherming op de stoep.
daar ben ik woedend om, niet gezien, niet gehoord worden, ze draven alleen maar door, als wij de diagnose van ggz krijgen gaat hij toch mooi naar ander dagverblijf, maar dat doen wij wel op zoeen manier dat ze er niet achter komen.
ze zien niet in dat zijn beperkingen te maken hebben met zijn anders zijn, ik ga vandaag naar ver voor autisme hier voor info en over zijn ekseem hoeven ze ook niet meer te zeiken want ik ben pas nog naar huidarts geweest.
denk dat ik maar gewoon niks terugzeg tegen ze, als ik zou zeggen, hij heeft nu deze kreme, dan luiteren ze toch weer niet maar neem toch wel mooi die papieren van arts mee zodat ze wel mooi weten dat wij niks doen zonder een arts.
toch is dit, hoe dan ook, een les om te leren, wil er liever niet aan denken en maak me zorgen, ik wil voor mijn kind gaan, helemaal, dan maar een ondersteuning van kindbesch, ik weet het nu even niet meer, kan er wel om janken....
als ouder trek je aan het korste eind en allen de zogemaamde eksperts worden gelooft omdat ze een machtspositie hebben waarvan ze houden en die ze gebruiken, liefde, als je over liefde praat, lachen ze je uit, geld moet je hebben en mooie vlekloze schoenen, je bent geoon niet goed genoeg voor hun heilige dagverblijf.
zeg me maar wat jullie van mij denken of als jullie tips hebben ook welkom, tot een andere keer
Rianne
Ik vind helemaal niks van je hoor 
Maar volgens mij zit je niet bij het goede dagverblijf. Een kind moet ook zichzelf kunnen zijn (ja, ook als hij wel autistisch blijkt te zijn) mijn zoontje is klassiek autistisch, maar werd op het kdv gewoon in zijn waarde gelaten, daar hoefde hij nog niks te kunnen! als hij alleen in een hoekje met een auto wilde spelen, dan mocht dat! ik ben die leidsters nog dankbaar, want zo gaat het dus echt niet overal.
Wel maakten ze mij er toen al op attent dat hij wel erg veel alleen was, en meerdere autistische trekjes vertoonde, die op school wel voor problemen konden gaan zorgen. Maar onderzoeken kan dan altijd nog "hou hem wel in de gaten" zo werd er gezegd. Dat deden we, en toen hij 5 was kreeg hij alsnog de diagnose autisme. Daar is hij niet door verandert, hij is nog steeds ons manneke, en hij gaat naar een gewone school.
(met een rugzakje.) Dat is niet allemaal vanzelf gegaan hier. Als jou kind anders is zul je hem 10x meer voor hem op moeten komen, maar jij kent jou kind het beste, en dus zullen ze jou als moeder altijd serieus moeten nemen. Als je het idee hebt dat dat niet zo is dan heb je heel wat uit te praten.
Ik zie in jou boze verhaal wel dat er "hulptroepen" onderweg zijn (kinderbescherming? of jeugdzorg?) Spring niet te snel in de verdediging maar hoor ze eens aan, en maak duidelijk wat je al allemaal voor je kind hebt gedaan. Beter nog; zet zoveel mogelijk op papier! dat doet het altijd goed bij de instanties. Ik weet niet waar je vandaan komt, maar in nederland kan bureau MEE je helpen als je even door de bomen het bos niet meer ziet in hulpverlenersland zij kunnen je helpen de boel op een rijtje te zetten, en ook om goede verslagen naar bijv. jeugdzorg samen te stellen.
Daar heb je geen geld of mooie schoenen voor nodig kom op! jij wilt helemaal gaan voor je kind, en dat zul je ze wel eens laten zien!
groetjes, Tess
Ja tess, is zo
hallo tess,
dank voor je reaktie en voor het advies.
ja, ik denk zelf ook dat onze zoon niet op de juiste plek zit, heb ik al lang gedacht. Ik kan wel over mijn of onze wensen praten maar weet je, ze horen mij of ons gewoon niet.
Ze zien alleen maar de vlek op zijn broek of dat hij met een korst brood binnen komt, dat zien ze dan zo van oh hij heeft niet behoorlijk gegeten.
alles analyseren ze en alhoewel ze met ip plan en speciaal pedagoge zijn gekomen, hij moet nog steeds presteren.
ik ga dat toch aankaarten op de volgende groepsbijeenkomst, aangezien ze nu wachten met details en kritiek tot die groepsbijeenkomsten zal ik dat ook eens gaan doen, dingen opschrijven, goeie volzinnen maken, desnoods neem ik dat papier mee, ik wil gehoordt worden.
gisteren bv had mijn boefje nachtmerries, echt heel hard gillen, ik kon hem bijna niet rustig krijgen, ik denk dat het stress is
dat hij zo reageerd ga ik niet zeggen maar pak het in met woorden en goeie termen zeg maar, als je een melding van nalatigheid krijgt zeg maar, wordt je daar niet blijer van
ja, ik moet het wel een kans geven denk ik, we hebben toch wel anderen hierbij nodig want zoals je zelf ook weet moet je als moeder konstant op je tenen lopen en geduld en begrip hebben. ik hou van mijn manneke zoals hij is en bewonder hem om zijn oog voor details, vandaag bv zaten we in de bus en op de stoel was de zitting afgescheurd, zegt hij, dit is een....., zeg ik, dit is een driehoek, zegt hij, nee....vraag ik, wat is het dan, antwoordt hij...een ijsje...en ja, het leek er precies op qua vorm als je er goed naar keek
