Wie heeft ervaring met pmt?
Hallo,
Met 1 van onze kinderen zitten we in een observatie-en diagnostisch traject ivm ontwikkelings- en gedragsproblemen.
Inmiddels is kind ook gescreend door een Psycho-motorish-therapeut, en die heeft in het team aangegeven dat zij psycho-motorische-therapie (PMT) wel ziet zitten voor kindlief.
Op internet kan ik echter moeilijk heldere informatie vinden wat dit nu concreet inhoudt. Het lijkt al snel wat zweverig te worden ("het kind helpen aarden").
Zijn er ouders die PMT hebben gedaan met hun kind ? En wat vond je er van ? Heeft je kind er baat bij gehad ?
Ons kind heeft moeite met nieuwe ervaringen, niet alleen in sociale situaties maar ook met zintuigelijke ervaringen bijv aanrakingen, hoe iets voelt (bijv een veertje langs je arm, je lijf insmeren met creme). Kind verstijft en verkrampt in deze situaties en dat werkt nogal belemmerend. PMT schijnt hierbij te kunnen helpen, maar ik zou dus graag meer praktijk-info/ervaringen willen horen.
Mvg
Rixt Maren
Niet zweverig
Hoi,
ik weet niet waar je hebt gezocht, en wat je hebt gevonden, maar het is niet zweverig.
Ik vind de ondergaande 2 links vrij duidelijk
http://www.pmtinfosite.nl/(onder algemeen, wat is PMT)
en
http://www.therapiehulp.nl/therapie/psychotherapie/lichaamsgerichte/psychomotorische-therapie/
In essentie komt het er op neer dat het een vorm van psychotherapie is waarbij in plaats van alleen door praten er ook met beweging wordt gewerkt.
Ik ben zelf ooit met de opleiding begonnen (maar nooit afgemaakt) en één van de voorbeelden die me nogsteeds bijstaat gaat over een kind met faalangst. In plaats van met het kind te gaan praten over hoe en wat worden er oefeningen gedaan waarbij het juist succeservaringen op doet. Bijvoorbeeld, met een honkbal knuppel een bal weg slaan, maar dan ipv een tennisbal (wat moeilijk is) een skippiebal nemen. Zo ervaart het kind successen, terwijl er tegelijkertijd met het kind gepraat kan worden over 'problemen'.
Ook met sensorische integratie (combineren van wat je fysiek voelt en je gedachten) wordt veel gewerkt. Het zalf verhaal van je zoon lijkt daar wel wat op.
Ik vond PMT juist heel erg geschikt voor kinderen, waar je toch iets minder makkelijk mee kan praten.
Hier ervaring
en het is absoluut niet zweverig. Hier is Oudste bij pmt geweest i.v.m. leren samenwerken. Samen met nog een jongen die dezelfde problematiek had. Spelenderwij (beetje op de gymmanier) leerden ze omgaan met elkaar en samenwerken. Hier is het toen erg goed bevallen.
Fijn!
Bedankt voor jullie reacties. Hanne bedankt voor de info, ik heb er nu wat duidelijker beeld van. Kindlief klapt helemaal dicht bij het idee van 'moeten praten' (waarom huil je, waarom kan je niet slapen, wat is er, wat wil je hebben), dan voelt kind zo'n (groeps)druk waardoor het helemaal niks meer zegt en fysiek helemaal verkrampt. Ik merk dat afleiden en het gevoel geven dat er geen druk meer is, dan goed helpt. Ik herkende dus wel het nodige in jouw voorbeeld, dat ze dan al spelend wel gaan praten.
Jessy en Nikus, kunnen jullie nog wat praktijkvoorbeelden geven over hoe PMT werd gegeven bij jullie/jullie kinderen ?
Rixt
Oudste moest samen met een andere jongen een hut bouwen in de gymzaal, maar dan wel in overleg. Beiden moesten tevreden zijn.
Of een spelletje waarbij ze samen tegen de juf moesten. Dus kijken hoe ze het samen van de juf konden winnen.
Of hoe komen we met 3 hoepels en 2 personen het makkelijkste aan de overkant??
Voor Oudste was het meer gymles, alhoewel er na elke les natuurlijk wel even een evaluatie volgde.
Wij hebben echt gemerkt dat oudste daar leerde te communiceren tijdens conflichten. Hij praatte nog wel zo dat het uiteindelijk zijn doel was waar ze op uitkwamen, maar hij praatte wel i.p.v. dat hij meteen woest werd.
