23 augustus 2002 door Diederik Bosman
Mijn dochtertje heeft vorig jaar, toen ze 9 maanden oud was, een mastoiditis gehad. De huisartsen stelden tweemaal ten onrechte de diagnose "de bof", zodat ze er twee weken mee rondgelopen heeft. Vanwege het uitblijven van herstel zijn we uiteindelijk naar een KNO-arts doorgestuurd, die direct de diagnose "mastoiditis" stelde en deze dezelfde avond heeft verwijderd.
Sindsdien heeft ze buisjes. En iets later zijn haar neusamandelen verwijderd. Gedurende een groot deel van het jaar heeft ze nu onafgebroken loop-oren.
Mijn vraag is: waarom heeft ze geen gewone middenoor-ontsteking gehad maar kreeg ze een mastoiditis? Ze had daarvoor nog nooit een oorontsteking of iets dergelijks gehad. En waarom heeft ze sindsdien die loop-oren? Of is dat toeval?
Een mastoïditis (ontsteking van het tepelvormig been achter het oor) ontstaat meestal in aansluiting op een middenoor-ontsteking. Het middenoor zit namelijk vlakbij het mastoïd. Als een middenoor-ontsteking zich uitbreidt, dan kan dat een mastoïditis tot gevolg hebben.
Het kan echter ook voorkomen dat er een mastoïditis ontstaat zónder middenoor-ontsteking.
Kortom: het kan allebei (met of zonder middenoor-ontsteking), al komt het wel veel vaker voor dat een mastoïditis ontstaat uit een ontspoorde middenoor-ontsteking.
Wij vermoeden dat uw dochtertje naar alle waarschijnlijkheid tóch eerst een middenoor-ontsteking heeft gehad. U zegt van niet, maar soms is een middenoor-ontsteking bij kleine kinderen moeilijk te ontdekken.
De loop-oren kunnen ook een teken zijn van middenoor-ontstekingen waarbij het trommelvlies geperforeerd is.
