19 december 2008 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoon van 9 jaar heeft in ons huis 'met open mond' gezoend met een vriendinnetje. Hij vertelde het pas - in stapjes - na een paar weken. Hij klonk erg verliefd en zei ook dat hij het meisje zo lief vond.
We waren compleet overdonderd, ook omdat hij op ander sociaal gebied juist niet zo snel is. We hebben hem gezegd dat we het leuk vonden dat hij verliefd is, en dat hij wel een kusje mag geven, maar dat hij nog te jong is om met open mond te zoenen. Hebben wij dat zo goed gedaan?
Hoe komt hij er in godsnaam zo vroeg bij om dit te doen? Tot welke leeftijd is het voor kinderen ongewenst om te zoenen?
Inmiddels is het meisje alweer "op iemand anders", dus ik hoop dat herhaling voorlopig niet aan de orde is.
De meeste kinderen van 9 jaar zijn al eens verliefd geweest, weten we uit onderzoek. Wat we niet weten, is of al die verliefdheden ook beantwoord zijn. Maar als dat wel het geval is, blijken de meeste kinderen op deze leeftijd niet veel meer te doen met hun 'verkering' dan:
Enig fysiek contact is er dus wel, door dicht tegen elkaar aan te zitten, maar niet veel meer dan dat. Pas rond een jaar of 12 (groep 7 à 8) gaan sommige kinderen ook voor het eerst zoenen.
Uw zoon is dus aan de jonge kant, maar zal zeker geen uitzondering zijn, die met zijn 'geliefde' het tongzoenen uitprobeert.
U vroeg hoe hij erbij komt om dat zo vroeg te doen. Waarschijnlijk omdat hij het ergens heeft gezien: op TV, in zijn omgeving, buiten op straat, etc. Zoenende mensen zijn geen zeldzaamheid in onze cultuur; dat kan zomaar openlijk gebeuren. Of misschien heeft het vriendinnetje wel gezegd: "Laten we eens zoenen met onze monden open."
Hoe het ook zij: kinderen leren van de voorbeelden die zij in hun omgeving zien. Nu is een tongzoen, of zoenen met open mond, ook weer niet het allerergste dat er kan gebeuren. En als het niet tegen zijn wil is gebeurd, is het ook niet ongewenst of schadelijk.
Check nog wel even of het inderdaad uit vrije wil is gebeurd. (En zo niet: leg dan uit dat je nooit dingen moet doen die je niet echt wilt, en omgekeerd, dat je ook de ander nooit onder druk moet zetten om ongewenste dingen te doen.)
Op zich was uw reactie niet verkeerd, maar maak er ook geen zwaarwegend punt van. U heeft hem duidelijk gemaakt dat met-open-mond-zoenen wat u betreft nog niet hoeft. Dat betekent dat hij de volgende keer wel even nadenkt voor hij weer zoiets doet.
De reden dat u het niet al te zwaar moet maken is dat het niet de bedoeling is dat uw zoon zich schuldig of onzeker gaat voelen als hij weer eens verliefd wordt, waardoor hij niet meer goed weet wat hij wel en niet mag doen. Daarom zou ik er bij een volgende verkering ook niet bovenop gaan zitten om te informeren wat hij dit keer wel of niet doet.
Overigens denk ik dat u nog wel even aandacht moet geven aan zijn gevoel, nu dat meisje alweer 'op iemand anders is'. Het zou best kunnen dat uw zoon daar verdrietig over is of zich afgewezen voelt. Zelf bent u daar misschien opgelucht over, maar uw zoon heeft mogelijk nog wel wat steun nodig.
