11 november 2005 door Joanna Sandberg
Mijn ex-man (oorspronkelijk West-Afrikaan, maar in het bezit van een Nederlands paspoort) heeft begin dit jaar ervoor gekozen om met zijn huidige vrouw en drie kinderen naar Engeland te verhuizen en daar te gaan werken. Ikzelf woon in Nederland, met onze zoon van 8 jaar.
Mijn ex komt eens in de twee maanden naar Nederland om een weekend met onze zoon door te brengen (vind ik prima). Ik wil echter niet dat onze zoon naar Engeland gaat om te logeren; ik ben bang om hem kwijt te raken. (Mijn ex heeft twee jaar in de gevangenis gezeten in Nederland).
Nu neemt mijn zoon het mij (dus niet zijn vader) kwalijk dat hij zijn vader niet vaak ziet. Dat maakt me verdrietig. Ik heb het beste met hem voor en ik wil niet dat mijn zoontje ongelukkig is. Mijn ex is nu ook een rechtszaak begonnen om onze zoon toch in de vakanties naar Engeland te krijgen.
Mijn vraag aan u is: wat zou u doen in mijn geval. Mijn zoontje in de vakanties naar Engeland laten gaan of gewoon volhouden dat zijn vader hem in Nederland moet blijven opzoeken? Ik vind het fout van mijn ex dat hij daar is gaan wonen. Kunt u alstublieft advies geven? Wat is het beste voor een kind? Dit vreet echt aan me.
Ik kan me voorstellen dat u de situatie moeilijk vindt, maar een aantal dingen die u noemde, wil ik toch wel relativeren, of althans in een ander perspectief plaatsen. Misschien dat u de situatie daardoor ook wat anders kunt gaan zien:
Uw zoon houdt van u, maar ook van zijn vader. Hij is loyaal aan beiden, en kinderen willen niet kiezen tussen hun vader of moeder. Hij mist zijn vader, en hoogstwaarschijnlijk is hij verdrietig, maar ook boos op zijn vader omdat die met een nieuw gezin in het buitenland is gaan wonen. Wanneer hij zijn vader ziet is hij blij.
Er lopen dus allemaal gevoelens door elkaar, en dan is het heel moeilijk om boos te worden op je vader als je hem weer ziet, nadat je hem twee maanden hebt gemist. Vader en zoon zullen dan hun best doen om het zo fijn mogelijk te hebben, want een weekend is zo voorbij.
Uw zoon weet dat u niet wil dat hij naar Engeland gaat. Waarschijnlijk weet hij ook dat zijn vader hem vaker wil zien, en dat wil hij zelf ook, maar hij mag niet van u. Uw zoon woont bij u en dan is het sowieso makkelijker om boos te worden op u dan op zijn vader.
Ik kan me voorstellen dat u het moeilijk vindt om uw 8-jarige zoon naar zijn vader in Engeland te laten gaan. Het is mij echter niet helemaal duidelijk waarom u dat niet wilt.
U schreef: "Ik wil niet dat onze zoon naar Engeland gaat om te logeren, ben bang om hem kwijt te raken (ex heeft 2 jaar in de gevangenis gezeten in Nederland)."
Bedoelde u dat u bang bent dat hij jullie zoon niet meer terug laat gaan naar Nederland omdat hij in de gevangenis heeft gezeten? Ik vind u daar eerlijk gezegd nogal onduidelijk en dubbel in. Als uw ex-man écht een onbetrouwbaar sujet zou zijn, dan zou hij jullie zoon toch al láng meegenomen hebben naar Engeland, na zo'n tweemaandelijks weekend in Nederland?
Misschien is er dus eigenlijk iets anders aan de hand. U zou het bijvoorbeeld moeilijk kunnen vinden dat uw zoon zo ver weg gaat zonder u. Of dat hij liefdevol opgenomen wordt in een ander gezin, met alle jaloezie-gevoelens van dien. Of dat u een vakantie zonder uw zoon moet doorbrengen.
Het ene gevoel sluit het andere niet uit, maar ik neem aan dat er toch wel één overheersend gevoel zal zijn. Welk gevoel is dat?
Ik zou u sterk aanraden om met een mediator (bij voorkeur een psycholoog die ook juridisch onderlegd is, of die samenwerkt met een jurist) te gaan praten. Onderwerpen die dan ter sprake zouden kunnen komen, zijn bijvoorbeeld:
Zodra u op die manier wat helderheid hebt geschapen voor uzelf, kunt u de mediator vragen om te bemiddelen tussen u en uw ex-man.
Het zou kunnen zijn dat u – na lezing van het bovenstaande, en na de exercitie met de mediator – tot de conclusie bent gekomen dat uw zoon misschien wél naar zijn vader in Engeland kan gaan.
In dat geval zou ik u aanraden om eerst een weekend samen te gaan, en eventueel een vriendin mee te nemen. Dat zou dan iemand moeten zijn die u kan ondersteunen, maar die geen partij trekt voor u, waardoor ook zij rustig in contact kan treden met uw ex-man en zijn vrouw, zodat zij – indien nodig – ter plekke kan bemiddelen.
Een volgende keer kunt u dan wat langer naar Engeland gaan met uw zoon en uw vriendin, waarbij u uw zoon alleen kunt laten bij uw ex-man, en u en uw vriendin een paar dagen samen wat kunnen gaan doen. Vervolgens haalt u samen met uw vriendin uw zoon weer op.
Het lijkt mij dus verstandig om de bezoeken in Engeland (als ze plaats gaan vinden) langzaam op te bouwen, waardoor het vertrouwen kan groeien, en ook uw zoon de tijd krijgt om te wennen aan een hele nieuwe situatie bij zijn vader.
Veel succes!
