Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen

25 februari 2011 door Fleur de Lorijn

Kan een waterbreuk tot plas-ongelukjes leiden? (4 jr)

Bij mijn zoontje van 4 jaar is een 'waterbreukje' vastgesteld. Nu vergat ik te vragen aan de arts of er een verband kan zijn met bedplassen en broekplassen.

De laatste maanden heeft hij geregeld een periode gehad dat hij in bed of in zijn broek plaste. We konden nooit een echte reden vinden, en telkens ging het na enkele weken (met wat beloningen als hij droog bleef) weer over.

Kan er inderdaad een verband zijn tussen dat waterbreukje en de plas-ongelukjes?

Antwoord

Ik denk dat er geen verband is tussen het waterbreukje (liesbreuk) en de plas-ongelukjes (urine-incontinentie).

Een liesbreuk (hernia inguinalis) is een uitstulping van het buikvlies in de liesstreek, waardoor organen die normaal in de buikholte zitten, uit gaan puilen. Dit ontstaat vaak door een aangeboren zwakke plek in de buikwand. Het buikvlies, en een deel van de buikinhoud (meestal vetweefsel, maar soms ook een stukje van de darm), komen dan door de breukpoort 'naar buiten', wat zichtbaar is als een zwelling in de lies. De nieren en de urinewegen spelen daarbij geen enkele rol, vandaar dat een verband met bedplassen of broekplassen mij zeer onwaarschijnlijk lijkt.

Kinderen kunnen echter wel 'wisselend zindelijk' zijn. Dat zien we vaak. Het feit dat ze een hele periode toch zindelijk zijn, zoals ook bij uw zoon het geval is, is dan geruststellend. (Ze kunnen het wel!) Ook geruststellend is dat uw zoon weer zindelijk is als hij zijn best doet en daarvoor beloond wordt.

Bepaalde life events – zoals een nieuwe school, een sterfgeval, een echtscheiding, een verhuizing, een nieuw broertje of zusje, etc. – kunnen bij kinderen leiden tot een periode dat ze niet, of minder, zindelijk zijn. We noemen dat 'regressie'.

Daarnaast moet je ook altijd denken aan een urineweg-infectie. Die kan ook tot dit soort klachten leiden. Laat bij twijfel de urine even nakijken door de huisarts.

In principe is 'motiveren' en 'positief belonen' de beste aanpak. Maar als dat niet lukt, kun je natuurlijk altijd de hulp van de huisarts of een kinderarts inroepen.

Lees ook: