17 oktober 2001 door Joanna Sandberg
Mijn dochter van 8 is net een ekster. Wat andere kinderen hebben en wat zij mooi vindt (zoals pennen, glimmende dingen, munten, e.d.) 'steelt' ze en neemt ze mee naar huis. Ook vindt ze dingen in de speeltuin, en op straat.
Dit 'stelen' vind ik niet leuk. Ik heb geprobeerd haar uit te leggen wat het is om iets kwijt te zijn. Als ik haar ermee confronteer, is ze wel eerlijk, en voor zover ik weet geeft ze het ding dan wel terug.
Wat kan ik hier verder nog aan doen?
Van een kind van 8 mag je verwachten dat het de verleiding weerstaat om iets moois van een ander te pikken. Een kleuter heeft nog moeite om zich zelf te beheersen en het verschil tussen mijn en dijn echt te begrijpen, maar op de basisschool worden de meeste kinderen kleine moralisten en zijn ze juist vaak heel star in wat eerlijk is en wat niet.
Vanwege de leeftijd vind ik dat er paal en perk gesteld moet worden aan het gedrag van uw dochter. Hieronder zal ik uitleggen hoe dat zou kunnen. Maar eerst ga ik kort in op uw eigen houding.
Het valt mij op dat u het stelen tussen aanhalingstekens zet. U heeft het over 'steelt' en 'stelen'. Dit maakt het moeilijk om te bepalen of u het echt als stelen opvat. Maar niet alleen voor mij vormt dit een onduidelijkheid; ook voor uw dochter.
Ook legt u uw dochter uit dat het niet goed is om te stelen, maar u lijkt geen consequenties aan haar gedrag te verbinden. Dat vormt het aanknopingspunt voor mijn advies.
Het advies dat ik u wil geven, is dat u aan het stelen consequenties verbindt. U bent degene die haar moet leren dat stelen niet mag. En daarom moet u haar heel duidelijk zeggen dat u stelen niet goed vindt, en dat ze daar meteen mee moet stoppen.
Ik zou u aanraden om tegen uw dochter te zeggen dat als ze weer wat steelt van een ander kind, zij het gestolen ding moet teruggeven. En niet alleen dat, maar ook in uw aanwezigheid. Dat maakt de impact nog wat sterker.
Wanneer u merkt dat ze tóch door gaat met stelen, of gestolen dingen voor u achterhoudt, moet u haar – naast het terugbrengen in uw bijzijn – ook straf geven.
U weet zelf wel wat ze echt een vervelende straf vindt, bijvoorbeeld een week geen televisie kijken, of vroeg naar bed.
Als ouder bent u erg belangrijk voor uw kind om haar normen en waarden te leren. U kunt echter ook de school betrekken in dit probleem. Daar bedoel ik niet mee dat u gaat vragen of haar leerkracht extra op haar gaat letten, maar wel dat er (kring)gesprekken gehouden kunnen worden over normen en waarden.
