30 oktober 2009 door Frea Kruisinga
Onze dochter van net 11 jaar is ca. 1.40. Ze is veruit de kleinste van haar leeftijdsgenoten. Ik denk dat ze de laatste 2 jaar amper 2 cm is gegroeid.
Toen ze geboren werd, was ze 3.700 gram. Haar lengte weten we niet, want er is een heel korte periode geweest dat baby's niet werden 'gelengd' bij de geboorte. Ze had wel normale proporties, dus ik denk dat ze gewoon zo'n 50 cm was.
Verder is ze gezond, beweeglijk en zelden ziek. Ze eet niet echt veel: 2 boterhammen per dag, een kleine portie avondeten, 2 stuks fruit, een pakje Sultana, een gewoon koekje en een paar snoepjes.
Ze is slank, maar niet broodmager (ik zie klasgenootjes die eng dun zijn, maar wel een stuk langer). Verder nog geen enkel lichamelijk puberteitsverschijnsel.
Moet ik me zorgen maken?
Over uw specifieke situatie kan ik helaas weinig zeggen (daar zou ik meer gegevens voor nodig hebben) maar ik kan wel een paar algemene zaken op een rijtje zetten waar u zelf conclusies uit kunt trekken.
De eindlengte van een kind wordt vooral bepaald door de lengte van de ouders. In het algemeen zal een kind van kleine ouders dus zelf ook niet zo lang worden. Voor een grove schatting, zie de FAQ - Groei en ontwikkeling onder het kopje 'Hoe lang wordt mijn kind?'
Zoals u zelf al constateerde, is uw dochter kleiner dan gemiddeld. Maar ook niet zó klein dat dat als abnormaal beschouwd moet worden. Om hier een betrouwbaarder uitspraak over te kunnen doen, zijn oude groeigegevens nodig en de lengte van de ouders.
Verder is het zo dat ongeveer 17 à 18% van de uiteindelijke eindlengte wordt verkregen tijdens de puberteit (met de bijbehorende groeispurt) en uw dochter heeft daar nog geen tekenen van. Dit wordt bij een meisje pas als abnormaal beschouwd als er nog geen enkel puberteitskenmerk is na de leeftijd van 13 jaar.
Een late puberteit – inclusief de gevolgen die dat kan hebben voor de groei – kan allerlei oorzaken hebben. Vaak is er een relatie met de leeftijd waarop de ouders in de puberteit kwamen. Ook kan er sprake zijn van een chronische ziekte. En uiteraard speelt de voeding een belangrijke rol.
Als u zich zorgen maakt over de voedingstoestand van uw dochter en/of haar lengte, kunt u dit het beste een keer voorleggen aan de huisarts.
