Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen

1 januari 2000 door Ward van Alphen

Mijn kind van 17 raakt opgewonden van luiers dragen

Wat moet ik doen met een kind van 17 jaar dat opgewonden geraakt van een luier te dragen?

Antwoord

Een korte maar krachtige vraag deze week. U vraagt wat u moet doen. Allereerst een aantal zaken eens rustig op een rijtje zetten.

Bepalen context

Ik zou proberen de informatie die u heeft, zo goed mogelijk in kaart te brengen. En dan bedoel ik niet alleen het dragen van een luier op zich, maar ook de context. Wat voor een kind betreft het, hoe gaat het met hem/haar? Hoe ontwikkelt het kind zich?

Grappig trouwens dat u het woord kind gebruikt. Voor de meeste 17-jarigen geldt dat je niet goed weet hoe je ze moet noemen. Ze zijn geen kind meer, maar ook nog niet volwassen. Jong volwassenen kan je ze noemen, maar het hangt echt van het kind af of ze als 17-jarigen al iets van volwassenheid in zich hebben.

Is uw kind (betreft het uw eigen kind?) nog een kind? Het dragen van een luier roept wel iets "kinderlijks" op, alsof het een onvolwassen vorm van seksualiteit is. Maar daar is natuurlijk een zeker waarde-oordeel aan gekoppeld. En ik weet ook niet hoe het bij uw kind zit. Misschien ontwikkelt die zich wel "normaal", ook op seksueel gebied, en houdt het om een of andere reden ook van luiers.

Raapleeg archief

In september heb ik ook een vraag beantwoord van een ouder van een puber die graag een luier droeg. U moet nog maar eens in ons archief kijken, wellicht hebt u ook iets aan dat antwoord.

Belangrijk was toen, en is nu ook, hoe je contact legt met een kind waar je zorgen over hebt. Dat ligt soms moeilijk bij pubers, zeker als het zorg om de seksuele ontwikkeling betreft. Voor sommige ouders is dat ook moeilijk: ze zijn zelf niet gewend om over seksualiteit te praten, of ze gaan meestal op een praktische manier met problemen om, terwijl dit een soort probleem is waarvoor je je ook moet verdiepen in een kind.

Professionele hulp

Als u denkt dat er echt een probleem is en het kind in kwestie vindt dat ook, en u komt er samen niet uit, dan kunt u natuurlijk professionele hulp zoeken om de zaak op tafel te krijgen.

In Nederland zou u bijvoorbeeld naar het Rutgershuis kunnen gaan. Informatie: http://www.rutgers.nl

Ik weet niet of zo'n dergelijke instelling in België bestaat. Anders zou u in uw geval misschien naar Eindhoven kunnen gaan, daar is wel een Rutgershuis.