24 februari 2006 door Sanderijn van der Doef
Een dochter van mijn vriendin (de dochter is nu 11 jaar) heeft aangegeven dat onze zoon (nu 14 jaar) drie jaar geleden in een bootje met zijn plasser in haar vagina gezeten heeft. Ze heeft dit nu pas verteld aan haar moeder en ze heeft hier heel veel problemen mee.
Mijn zoon wordt nu gezien als 'de dader' terwijl hij toen mijns inziens nog echt een kind was. Bovendien geeft dit meisje niet aan dat hij haar destijds gedwongen heeft.
Mijn vriendin is naar haar huisarts geweest. Deze heeft gezegd dat mijn zoon hulp nodig heeft, omdat kinderen die dit doen ofwel zelf misbruikt zijn, ofwel een slecht zelfbeeld hebben.
Maar na alles wat ik tot nu toe heb gelezen in deze Vraagbaak-rubriek, vraag ik me af of het niet meer seksuele nieuwsgierigheid was. En als dit zo is, moet ik het dan mijn zoon aandoen om hem nu naar een hulpverlener te sturen? Misschien geven we er dan wel een (volwassen) lading aan die veel te groot is?
Daarbij komt ook nog eens dat onze zoon op dit moment midden in zijn puberteit zit en heel moeilijk communiceert. We hebben het nog helemaal niet met hem besproken, omdat we bang zijn om fouten te maken die voor hem een trauma zouden kunnen oproepen.
Wat raadt u ons aan te doen?
Seksuele spelletjes komen voor bij kinderen van alle leeftijden. Op zich hoeft dat geen gevolgen te hebben. Maar soms kan zo'n spelletje wél gevolgen hebben, met name voor het kind dat de 'passieve' rol heeft gespeeld. Zoals in dit geval, aangezien het meisje zegt dat ze er veel problemen mee heeft. Dat betekent dat er toch wel actie ondernomen zal moeten worden.
Of het indertijd wel of niet een onschuldig spelletje is geweest, is niet aan de orde. Veel belangrijker is dat het spelletje blijkbaar zóveel gevolgen heeft gehad voor het meisje, dat ze er nu problemen mee heeft. Dat feit moet serieus genomen worden.
De eerste stap is dan dat u achter een aantal zaken moet zien te komen. Wat heeft het voor effect op uw zoon gehad; heeft u daar enig idee van? Weet hij al (via een andere route dan er met u over gepraat te hebben) dat het meisje er nu problemen mee heeft? Is hij het hele gebeuren vergeten, of zit hij er misschien ook mee, maar weet hij niet goed hoe hij ermee om moet gaan?
U vertelde dat u nog niet met hem hierover heeft gesproken, omdat u bang bent fouten te maken die voor hem weer gevolgen kunnen hebben. Dat begrijp ik. En ik begrijp ook dat u voorzichtig te werk wilt gaan. Toch denk ik dat het goed is om er eens met uw zoon over te beginnen. Hij moet namelijk weten dat het hele gebeuren op dit moment zeer onprettige gevolgen voor het meisje heeft.
Hoe kan zo'n gesprek verlopen? Misschien lucht het hem op om erover te praten, als hij er ook al jaren mee heeft rondgelopen. Maar het kan ook zijn dat hij het hele gebeuren bagatelliseert en dat hij niet snapt wat er nou zo erg aan is geweest.
Dat wat ze gedaan hebben, is niet zomaar een kleuterspelletje geweest. Weliswaar waren ze beiden op een leeftijd dat er nog wel geëxperimenteerd wordt, maar dat ze ook heel duidelijk weten wat wel en niet kan. Aan de andere kant is het ook niet goed om kinderen van die leeftijd al het stempel van 'dader' te geven.
Mijn advies zou dus zijn om met uw zoon te gaan praten over het gebeuren, al is het alleen maar om erachter te komen hoe hij er nu over denkt.
De volgende stap zou kunnen zijn om hem inderdaad met een gespecialiseerde hulpverlener in contact te brengen (maar dan wel met een iets andere insteek dan die van de huisarts van uw vriendin).
Dat is helemaal geen slecht idee, vooral omdat u vertelde dat uw zoon op dit moment zo moeilijk communiceert. De kans dat hij met een hulpverlener zal praten is groter dan de kans dat hij met u zal praten, omdat het een buitenstaander is. Een en ander betekent wel dat het een hulpverlener moet zijn die goed kan omgaan met jongens van zijn leeftijd.
In die gesprekken zou het er dan niet om gaan hem als 'dader' aan te spreken, maar om achter zijn gevoelens te komen, en daar met hem over te praten. U zou eens aan uw huisarts kunnen vragen wie er in uw omgeving geschikt is.
