7 maart 2008 door Annelou de Vries
wij hebben een dochter van 6. Ze zit op een speciale school, met minder kinderen in de klas dan normaal, en twee leraren. Ze is getest en qua niveau zit ze op een leeftijd van 4, zeggen ze. Verder weten we niks. Maar volgens ons is er meer aan de hand.
Ze is supersnel afgeleid. Ze kan haar aandacht bij niks vasthouden. Ook heeft ze een taalachterstand. Ze praat slecht en draait heel veel worden om. Je dringt bijna niet tot haar door. Als je iets vraagt, komt ze met wat anders terug.
We proberen haar dingen zelf te laten doen maar dat gaat niet. Bekers laat ze vallen, bij het melk inschenken houdt ze het pak op z'n kop, en als ze klaar is met eten zet ze de vuile spullen terug in de kast.
Kleren aandoen gaat nu redelijk, maar knopen dichtdoen lukt haar niet. Als ze aan het spelen is bij iemand, plast ze altijd in haar broek. Ook is ze altijd heel nerveus: vingers in haar mond, niet stil kunnen zitten, etc.
Begrijp ons niet verkeerd; we willen haar niet afkraken. Maar we willen wel graag advies. We weten niet waar we terecht kunnen met deze vragen en problemen.
Uw dochtertje van 6 heeft een flinke ontwikkelingsachterstand. Dat kwam al uit de test naar voren, maar ik lees het ook in uw eigen verhaal. Gelukkig zit ze op het speciaal onderwijs, waar men in kleinere klassen meer aandacht aan haar kunnen geven dan op een gewone school.
Toch heeft u nog veel vragen over haar, die nog niet beantwoord zijn. Ik zal proberen om dat voor u te doen.
Voor ouders is het altijd verdrietig om te ontdekken dat een kind niet goed kan meekomen met leeftijdgenootjes. Vaak kun je dat verdriet beter een plek geven (dus: de gevoelens verwerken en accepteren) als je goed begrijpt wat er precies aan de hand is. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat u meer hierover wilt weten.
Er is echter nóg een reden waarom het nuttig is om te weten wat er aan de hand is. Een ontwikkelingsachterstand vereist namelijk niet alleen een speciale aanpak op school maar ook thuis. Het is dus belangrijk dat u meer duidelijkheid krijgt over wat er met uw dochter aan de hand is, en wat u zelf kunt doen om haar te helpen. Ook wat dat betreft is uw vraag dus volkomen terecht.
Er zijn drie plekken waar u naartoe zou kunnen met uw vragen. Hieronder zal ik hieronder uitleggen waar u terecht kunt met welke vraag.
1. De stichting MEE - De stichting MEE is een instelling voor iedereen met een beperking. Ook een ontwikkelingsachterstand behoort daarbij. MEE stelt geen diagnose en doet geen onderzoek, maar is erom te adviseren en te helpen bij het zoeken naar de juiste praktische hulp:
Na aanmelding krijgt u iemand toegewezen die samen met u gaat uitzoeken waar u behoefte aan heeft, en die helpt bij het vinden van de persoon of instantie waar u het beste terecht kunt. Via hun website kunt een vestiging vinden bij u in de buurt. Zie: www.mee.nl
2. De kinderarts - Een ontwikkelingsachterstand heeft altijd een lichamelijke oorzaak. Het is immers een uiting van het niet optimaal functioneren van de hersenen. Een bekend voorbeeld is het Syndroom van Down, maar er zijn er nog tal van andere mogelijke oorzaken. Een kinderarts is het startpunt om dat uit te zoeken.
Alhoewel het vinden van een oorzaak natuurlijk niet automatisch betekent dat die oorzaak ook weggenomen kan worden (vooropgesteld dát er al een oorzaak wordt gevonden) en het vaak niets verandert aan de manier waarop je er al mee omgaat, geeft meer duidelijkheid meestal wél een – prettig – gevoel van erkenning.
Ieder kind met een flinke ontwikkelingsachterstand moet daarom minimaal één keer grondig onderzocht worden door een deskundige kinderarts of kinderneuroloog. Uw huisarts kan u vertellen of dit al een keer gebeurd is en wat de uitslag van het onderzoek toen was. Zo nodig kan hij of zij u doorverwijzen.
3. De geestelijke gezondheidszorg (GGZ) - Veel van het gedrag dat u beschreef (onhandig met een beker, slecht praten, knopen niet dicht kunnen doen), past bij een kind met een ontwikkelingsachterstand. Eigenlijk moet u haar dus behandelen alsof ze een 4-jarige is. Jonge kinderen kunnen zich nog slecht concentreren, dus ook dat kan bij haar ontwikkelingsachterstand passen. Maar...
Het zou kunnen dat er naast haar ontwikkelingsachterstand ook psychische problemen zijn. Dat komt vaak voor. De nervositeit en het feit dat u soms moeilijk tot haar door kunt dringen, zouden in die richting kunnen wijzen.
Op de school van uw dochter hebben ze veel ervaring met kinderen met een ontwikkelingsachterstand. U zou eens met hen kunnen overleggen wat zij van het gedrag van uw dochter vinden. Misschien komt daaruit dat het goed is om haar eens te laten onderzoeken door een kinderpsychiater bij een GGZ-instelling.
Veel succes ermee!
