3 november 2008 door Frea Kruisinga
Mijn zoon is 15 jaar en zijn skeletleeftijd is 12½ à 13 jaar. Wat betekent dit precies? Hij vindt het erg dat hij zoveel kleiner is dan zijn leeftijdsgenoten.
Om antwoord te kunnen geven op uw vraag over de skeletleeftijd moet ik eerst iets vertellen over groei in het algemeen en met name het achterblijven daarvan.
Een geringe lengte kan allerlei oorzaken hebben, zowel medisch als niet-medisch. Om te beginnen wordt iemands lengte grotendeels bepaald door zijn ouders. Kleine ouders zullen over het algemeen niet opeens lange kinderen krijgen. U vertelde niet hoe lang u zelf bent, maar dat speelt dus wel een belangrijke rol.
Maar er kunnen ook medische oorzaken zijn, zoals:
Ook kan een kind een zogenaamde 'late rijper' zijn. De puberteit begint dan later dan bij zijn leeftijdsgenoten, maar het groeien houdt ook later op, zodat uiteindelijk toch een redelijk normale lengte bereikt wordt. In het begin kan het lengteverschil (tussen de late rijper en zijn leeftijdsgenoten) echter aanzienlijk zijn, vanwege de groeispurt die de leeftijdsgenoten op dat moment doormaken. Misschien is dit bij uw zoon het geval.
Nu uw vraag over de skeletleeftijd, ook wel botleeftijd genoemd. Die kun je beschouwen als 'de lichamelijke leeftijd' (naast de geestelijke leeftijd en de kalenderleeftijd).
Aan de skeletleeftijd kun je zien welk percentage van de eindlengte inmiddels is bereikt. Bij een late rijper zal de skeletleeftijd achterlopen bij de kalenderleeftijd. Dat lijkt dus het geval te zijn bij uw zoon, die een kalenderleeftijd heeft van 15 jaar, maar een skeletleeftijd van 12½ à 13 jaar. (En omgekeerd zal bij een kind dat al vroeg – of eventueel té vroeg – in de puberteit is gekomen, de skeletleeftijd voorlopen op de kalenderleeftijd.)
Maar let op: er kunnen ook andere oorzaken zijn voor een achterlopende skeletleeftijd. U kunt dit het beste bespreken uw arts.
