2 maart 2022
Zwanger zijn is en blijft een wonder, maar dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat je 9 maanden lang op een roze wolk zweeft. Sterker nog, een zwangerschap kan gepaard gaan met ongemakken en flink wat ergernissen. Zin in een feest van herkenning? Lees dan hier de grootste ergernissen tijdens de zwangerschap met leuke anekdotes en uitspraken van andere moeders!
Mensen die aan je buik zitten, je voeten niet meer kunnen zien, spataderen: het leven van een zwangere vrouw gaat niet altijd over rozen. Natuurlijk is zwanger zijn heel speciaal, maar soms mag je best even klagen. Gelukkig ben je niet alleen en voelen heel veel zwangere vrouwen zich soms geïrriteerd. Lees hier de grootste ergernissen tijdens de zwangerschap.
Helaas bestaan ze nog steeds: (vreemde) mensen die ongevraagd je buik aanraken. Blijkbaar werkt het nog steeds als een magneet.
Madelon: ‘Ik had een shirt gekocht uit pure noodzaak. Hierop stond: ‘DO NOT TOUCH!’ Blijkbaar was dat nodig.’
Anne: ‘Ik had een klant die zich op haar knieën stortte en mijn buik begon te kussen… Ik was zo van mijn stuk dat ik niet eens bij machte was te zeggen dat ik daar niet van gediend was…’
Jaline: ‘Vreemde mensen die je buik aanraken, verschrikkelijk. Wat dat betreft ben ik blij met corona. Scheelt een hoop irritatie!’
Zwanger zijn is een zegen en helaas niet voor iedereen weggelegd, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat je nooit een keer mag klagen? Toch schijnt dat niet te mogen en word je verplicht op die roze wolk gezet. Ook al is dat voor jou een donderwolk.
Paula: ‘Als ik voor iedere “geniet ervan hè” een euro had gekregen, had ik voor een half jaar luiers gehad.’
Marieke: ‘Ik durfde juist bijna niet te zeggen hoe fijn ik het vond om zwanger te zijn en hoe goed ik me voelde. Als ik dat deed, deden mensen vaak zo lamlendig of gekwetst omdat zij een zware zwangerschap hadden. En dat vertelde ze dan uitgebreid, waardoor mijn zwangerschap al niet meer interessant was. Ik voelde me geweldig en als ik dat aangaf, kreeg ik vaak de opmerking: ‘Wacht maar, het komt nog wel, het is echt een drama.’ Wat een negativiteit!’
Je zou bijna het liefst de hele dag een wasknijper op je neus zetten, want er zijn ineens zoveel geuren! En van heel veel geuren word je spontaan misselijk. Ineens valt het je op hoeveel mensen naar zweet ruiken, dat je moeder zichzelf lijkt onder te dopen in een parfum die naar een wcverfrisser ruikt en daarnaast kun je de plaatselijke viskraam wel schieten.
Angela: ‘Ik werd verschrikkelijk misselijk van de lucht van ontlasting.’
Nicole: ‘De geur van de flessen van Moeders voor Moeders. Ik heb het heel graag gedaan, maar die geur is niet te harden in de eerste zwangerschapsweken!’
Dunja: ‘Ik werd zo moe van mensen die zeggen “Ow ben je zwanger van een tweeling?” Of: “Weet je zeker dat er niet 2 inzitten?”. Blijkbaar een super grappige manier om te zeggen dat je mega dik bent. Ik was juist trots op mijn buik! Belachelijk dat mensen zo reageren.’
Blijkbaar mag je tegenwoordig niet meer jong moeder worden. Als je begin 20 bent en zwanger, kijkt iedereen vreemd op. Zijn ze hun eigen tijd vergeten? Of als jouw kinderen snel achter elkaar komen, denken ook veel mensen dat er per ongeluk raak geschoten is.
Lisette: ‘Ik was 22 toen ik zwanger was en iedereen ging er vanuit dat het een ongelukje was. Heel irritant.’
Veel hersenen van zwangere vrouwen veranderen in een zeef waardoor ze alles vergeten. Hoe vaak stond jij ergens dat je niet meer wist wat je nou ook alweer ging doen? Of vraag je jezelf ook af waarom je sleutels in vredesnaam in de koelkast liggen? Troost je, je bent echt niet alleen.
Natasha: ‘Ik heb een heel goed geheugen, maar tijdens de zwangerschap vergat ik echt alles. Ik kon wel 10x naar dezelfde ruimte lopen om daar weer te vergeten wat ik er ging doen. Boodschappen doen was echt een uitdaging. Sowieso al om maar niet te vergeten waar ik naar toe moest, maar ook om te onthouden dat ik mijn boodschappenlijstje moest meenemen. Maar waar had ik die dan gelaten?’
Even hard lachen, een (soort van) sprintje trekken of hard niezen en je broek is weer nat. Heel veel vrouwen hebben er last van: incontinentie.
Angel: ‘Ik liep bijna alle maanden met Tena lady in mijn onderbroek anders kwam ik thuis met een natte broek.’
Of je moet wel 5 keer naar de wc om te plassen of je wordt weer geplaagd door die ontzettend vervelende onrustige benen. En in die tussentijd kun je maar geen fijne houding vinden om in te liggen. Ja, al tijdens de zwangerschap zijn de nachten zwaar. En dan heb je ook nog eens mensen die zeggen: ‘Dan kun je er alvast aan wennen.’ Helpt ook niet, deze opmerking.
Het is om moe van te worden, al die adviezen. Dan mag je dit niet eten, maar moet je dat eten. Dan moet je lekker vroeg met verlof gaan of vragen mensen zich juist af waarom je zo lang verlof neemt. En wat dacht je van alle adviezen over het moment dat je baby er is?
Lisette: ‘Mensen die kinderen hebben denken het altijd beter te weten. Die gaan tijdens je zwangerschap uitvoerig tegen je aan zeiken over hoe anders alles wel niet gaat worden. “Je zult nachtenlang niet slapen, je zal geen behoefte meer hebben om uit te gaan, je zal niet meer in de stad willen wonen en een tuin willen (rot op met je tuin) en welk kind doe je er nou een plezier mee als je de wereld rond gaat reizen?” Nou, die van mij dus.’
Anouk: ‘Alle bemoeienissen van buitenaf vond ik storend. Met name als mensen voor je gaan invullen wanneer je wel of niet zou moeten stoppen met werken. Of überhaupt mensen die voor jou gaan bepalen wat je wel of niet meer kunt doen.’
Als zwangere vrouw zou je denken dat je toch wel minstens 1 privilege hebt: dat mensen voor je opstaan in de bus/tram/trein of metro. En als dat dan niet gebeurt…
De bevalling is voor veel vrouwen geen moment waar je naar uitkijkt (los van de ontmoeting van je kindje natuurlijk) en dan zit je natuurlijk al helemaal niet te wachten op bevallingsverhalen from hell. Verschrikkelijk. Of mensen die je telkens sterkte wensen voor de bevalling.
Hilde: ‘Ik vond het vervelend dat mensen me steeds sterkte wenste voor de bevalling. En nu ben ik zelf geneigd hetzelfde te doen, maar ik houd me in en zeg: “Ik wens je een mooie bevalling.” Ik snap nu wel beter waarom het gezegd wordt, maar toch was het vervelend.
Even boodschappen doen zit er bijna niet meer in zonder dat je een keer naar de wc moet. Dat wordt dus altijd van te voren even plannen waar je zou kunnen gaan. Of je moet ervoor zorgen dat je binnen een half uur weer terug bent.
Soms wil je van te voren het geslacht niet weten. En dat is dan blijkbaar heel gek.
Anja: ‘Ik zei altijd: ik hoop een baby.’
Daar sta je dan met je zwangere buik die geen millimeter meegeeft… Lekker dan…
Charlotte: ‘Het zou fijn zijn als je als zwangere vrouw voor het parkeren tijdelijk een parkeerpas kon krijgen. Net zoals voor invaliden. Want vaak zat moest ik ver lopen omdat er geen parkeerplekken dichtbij de winkel waren. En de normale parkeerplekken zijn soms zo krap, dan kon ik de deur niet goed openmaken en moest ik met mijn zwangere buik onhandig uit de auto rollen.’
Renske: ‘Ik kon een keer mijn auto niet meer in omdat iemand te dicht bij die van mij stond. Dat werd wachten.’
En dan de laatste uit de lijst van de grootste ergernissen tijdens de zwangerschap: een kind dat er niet uit wilt. Ben je eindelijk op die felbegeerde 40ste week aangekomen, zijn de weeën nergens te bekennen en blijft je baby nog 2 weken zitten. Voor veel vrouwen een periode waarin hun geduld op de proef wordt gesteld.
