Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Sascha2

Sascha2

19-11-2008 om 16:28

Schreeuwende baby in de nacht

Mijn dochter van 9 maanden slaapt al maanden maar 2 uur aan een stuk in de nacht. Overdag doet ze 3 hazeslaapjes van ongeveer een half uur. Ze oogt vrolijk, ontwikkelt zich prima en eet ook goed. Maar sinds een tijdje krijst ze in de nacht als ze neergelegd wordt. In de eerste paar maanden deed ze dat ook, daarna maanden niet. Ik heb niet het idee dat haar iets dwars zit, ze is ook niet overmatig verkouden en krijgt 's nachts nog bv. De enige manier om haar rustig te krijgen is haar oppakken en dragen, of haar op onze buik in slaap laten vallen.
Nu is mijn man van mening dat het een gewenning is en een bewuste roep om aandacht, waar ik nog het idee heb dat ze het nog nodig heeft en dat er nog geen gewenning is. Misschien heb ik gelijk, misschien mijn man.
Wat denken jullie? Is ze al oud genoeg om over gewenning te praten, of over "bewust" roepen om aandacht, of hoort het bij de leeftijd? Mijn andere twee kinderen deden dit niet, maar die sliepen op deze leeftijd al tijden door. Mijn jongste heeft zo goed als nog nooit doorgeslapen.
Omdat het erg vermoeiend is, die onderbroken nachten met een krijsende baby, weet ik het even niet meer. Iedere tip/ervaring is welkom!
Overigens heb ik haar vannacht ongeveer 20 minuten laten huilen, maar dat hielp niet, het volume neemt met de minuut toe, het is een volhoudstertje
Alvast bedankt voor het meedenken!
Sascha

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Asje2

Asje2

19-11-2008 om 16:35

Oren / nek

Heb je haar oortjes wel eens laten controleren? Druk op de oren is vooral als ze liggen..

Ook kan ze last van haar nek hebben, misschien dat een chiropractor naar haar kan kijken?

Toch laten huilen

Beste Sascha,

Ik zou als ik jou was eerst een medische oorzaak uitsluiten. Dus inderdaad controleren of het niet aan haar oren ligt of rug/nek. Als je dat zoveel mogelijk hebt uitgesloten zou ik haar toch laten huilen, hoe moeilijk het misschien ook is. Baby's kunnen vanaf 6 maanden verwend worden, dat wil zeggen dat ze vanaf die leeftijd kunnen manipuleren. Dat klinkt wat onaardig maar vanaf die leeftijd kunnen ze bewust hun gedrag sturen om een bepaalde reactie te ontlokken. Ik denk dan ook dat het inderdaad een roep naar aandacht is en ook een bepaalde gewoonte. Ze slaapt blijkbaar licht omdat ze gewend is geraakt aan het wakker worden en dan lekker bij pappa en mamma in bed kruipen.

Als je zeker weet dat er geen medische oorzaak is en je wil er echt vanaf, dan moet je gemotiveerd beginnen aan het laten huilem. Omdat ze 9 maanden oud is, is ze zich al erg bewust en is krachtig om veel weerstand te bieden. Een uur huilen is dan eigenlijk niks. Maar je zal merken dat het snel minder wordt en dat je er vanaf komt. Fijner voor haar en fijner voor jullie. Wat ik overigens wel zou doen, is het haar van te voren uit leggen. Een kind van 9 maanden begrijpt meer dan je denkt.

Succes
groeten
Christa

Wat ik nog vergat: als je van plan bent om haar te laten huilen, doe het dan alleen als je voor 100 % achter je keuze staat en vastberaden bent. Voor enige twijfel hebben die kinderen een radar is mijn ervaring.

groeten

Guinevere

Guinevere

19-11-2008 om 20:45

Nee

Nee, ik vind het wreed om een baby een uur te laten schreeuwen. Als er geen medische oorzaak is, lijkt het me gewoon dat ze niet alleen wil slapen.
Ik zou erbij blijven zitten als ze in slaap valt, weggaan als ze slaapt. Als ze wakker wordt en gaat huilen, even controleren. Je kunt dan kiezen: elke 5 minuten gaan kijken of je blijft erbij zitten tot ze weer slaapt. Geen oogcontact maken, niet oppakken, alleen geruststellend praten. Ze moet het vertrouwen hebben dat ze gehoord wordt, zodat ze met een gerust hart kan gaan slapen. "Papa en mama zijn in de buurt, het is veilig", dat idee.
Sterkte, ik leef met je mee want ik heb meer dan een jaar met een slaapmonstertje overleefd, en weet nog wel hoe slopend het is.

Sascha2

Sascha2

19-11-2008 om 21:21

Laten huilen

Ik heb er nog te veel gemengde gevoelens over of laten huilen een oplossing kan bieden. Bij mijn tweede merkte ik al gauw dat ze gewoon even moest huilen, om alles te verwerken of zo, maar zij viel na een minuut of 5 in slaap. Als zij 's nachts wakker werd, huilde ze niet. Mijn oudste heeft sowieso weinig problemen gehad in de nacht. Mijn jongste daarentegen wel. De manier waarop ze huilt is erg intens, echt krijsen. En dat terwijl het overdag een rustig meisje is, vrolijk en alert.
Laten huilen, ik weet het niet. Het voelt niet goed en ik ben er dan ook nog niet gemotiveerd in, ben ik bang. Ze slaapt overigens nog bij ons op de kamer, dat lijkt me haar veiligheid te bieden.
Ergens ook wel weer mooi om te zien hoe ieder kind inderdaad helemaal anders is en dat je zelf ook weet dat je met je ene kind anders omgaat dan met het andere.
Maar goed, die wetenschap lost mijn probleem niet op. Inmiddels lopen we allebei op apengapen, omdat ze al sinds juni 2-3 keer per nacht wakker wordt en er nu dus bij krijst. Heel vermoeiend...

Bed omhoog

Wij hadden net zoiets, wat hier hielp was het bedje aan het hoofdeinde omhoog zetten, we hebben er een paar flink dikke boeken onder gelegd. Vermoedelijk had ze toch wat last van haar oren of zo.

Hier ook met 8 maanden

Zoon had ons nodig om in slaap te vallen en dat lukte steeds moeilijker en duurde langer. Ook werd hij 's nachts vaak wakker. Toen hij 8 maanden was zijn we begonnen met laten huilen en om de zoveel tijd heengaan om even te troosten maar niet op te pakken. De 1e nacht nam het 3 * 5 en 2 * 10 minuten. De 2e nacht nog maar 3 * 5 en de 3e nacht heeft hij slechts een paar minuten gehuild. Hij sliep gelijk 's nachts vrijwel door. Helaas heeft hij nog steeds opeens weer periodes waar slapen niet lekker gaat maar hij heeft toen wel geleerd dat hij alleen in slaap kan vallen.

Maar je moet dit echt idd alleen doen als je er helemaal achter staat - als je het halverwege opgeeft heb je het voor niks gedaan.

juno

juno

20-11-2008 om 00:17

Bij je nemen

Huilen om aandacht dat bestaat niet als ze zo klein zijn. Gewoon lekker bij je nemen.

ayla

ayla

20-11-2008 om 09:57

Hier

slaapt zoon opeens sinds 3 nachten door, hij is nu 20 maanden. We hebben hem ook wel eens laten huilen, hielp alleen niet. Dat intense huilen wat jij zegt dat doet hij ook, groot verdriet en dat uren achter elkaar. Bij hem was het een groot gedeelte honger, hij had gewoon voeding nodig 's nachts, blijkbaar kon hij niet van 8 tot 8 zonder voeding. Verder was hij continu verkouden, vocht achter zijn trommelvliezen. Dus nu zijn anderhalve week geleden na lang aandringen van mij zijn amandelen eruit gehaald. Ik weet natuurlijk niet of dat de reden was maar hij slaapt nu wel opeens sinds 3 nachten door en dat heeft hij nog nooit gedaan.

Zolang je twijfelt of er iets is zou ik haar niet laten huilen, ga naar de ha, ga naar de osteopaat en laat haar nakijken. Misschien is er wel een goede reden voor het huilen.

Asa Torell

Asa Torell

20-11-2008 om 10:30

Ayla

Ik hoop het voor jullie, dat dat de reden is en het nu beter blijft gaan met slapen!!!!

Sacha2

Hier ook eentje van 9 maanden die een paar keer per nacht wakker wordt. En het is SLOPEND!!!!!!!!! Ben echt kapot, dus leef met je mee. Wij laten hem ook niet huilen, ook vooral omdat hij enorm hard huilt. Dus dan zijn we bang dat onze dochter wakker wordt. Meestal heeft hij aan zijn speen genoeg. Maar ook niet altijd. Soms brengen we hem naar beneden in de kinderwagen! Dan slaapt hij vrijwel meteen. Het lijkt wel of hij graag ingebakerd ligt. Maar in bed worsteld hij zich los van alles.

Hier ook regelmatig een bezoek aan de osteopathe. Maar dat is niet de oorzaak/oplossing voor zijn slapen.

Ooit gaat het goed komen hoop ik. Tot die tijd alleen maar hopen dat hij slaapt. Gelukkig mogen we regelmatig gebruik maken van het aanbod van mijn schoonouders. dan blijven ze daar slapen en kunnen wij een nachtje doorslapen!

Groetjes,
Joyce

Sterkte

Hoi Sascha,
Hoe gaat het nu? Ik las in een ander draadje dat Tessa inmiddels op haar eigen kamertje slaapt. Heeft dat enig effect? Ik wil je veel sterkte wensen, want spoken 's nachts is zo slopend, maar dat hoef ik jou natuurlijk niet te vertellen.
Ik ga er trouwens zelf wel van uit dat je kids vanaf een half jaartje best kunt verwennen/gewennen, maar ja, wat is wijsheid? Als je haar wilt laten huilen zul je heel sterk in je schoenen moeten staan. Schijnt dat je zo'n 2 weken moet rekenen, dat je dan een patroon hebt doorbroken. Maar ja, ga er maar aan staan. Pffff.

Mariska

Mariska

23-11-2008 om 10:15

Hi sacha

Ik lees nu net pas je draadje hier en de reacties... En die zijn niet echt eenduidig wb de aanpak Lastig... Ik vroeg me af hoe het inslapen gaat. Is het inslapen ook lastig? Of is het alleen het doorslapen?

Tis vaak: vieze luier? *check* honger? *voeden* heeft ze het koud? *check? extra dekentje/kruikje* Misschien is het te donker op de kamer? *klein lichtje plaatsen*

Verder zou ik het medische ook laten nagaan: dus afspraak bij de huisarts om oren na te laten kijken.

Uit mijn kennis weet ik dat kindjes die overdag rommelig slapen vaak 's nachts spoken. Dus mss kun je iets doen aan de slaapjes overdag? je zegt dat het 3 hazeslaapjes zijn. Wanneer zijn die precies? Ik zou toewerken naar een slaapje om 10:00 en om 14:00 en anders 1 slaapmoment om 13:00 proberen (rest van de dag niet meer).

Soms kan het eetpatroon overdag ook van invloed zijn op wakker worden in de nacht van een knorrend maagje. Dus je kan ook kijken naar hetgeen ze binnenkrijgt en op grond daarvan jezelf de vraag stellen of dat genoeg is. Hier krijgen ze 4x 200 ml flesvoeding, een liga met fruit, een broodje met boter en smeerkaas of worst en s avonds eten ze een bordje mee. De ochtend en avond fles zijn papflessen. Misschien kun je de laatste bv geven in een fles met daaraan toegevoegd nutrix rijstebloem?

Laten huilen zou ik nooit doen. Ja even miep miep, oke maar echt intens brullen? Echt niet! Ze zijn nog zo klein en kunnen niet zeggen wat er is maar alleen door huilen kenbaar maken dat er iets is.

Tycho is hier degene die moeite heeft met in- en doorslapen. We hebben hem vorige week voor het slapen een zetpil paracetamol gegeven en dat had wel een effect. Misschien toch ook last van die doorkomende tanden in de bovenkaak? Het is soms moeilijk vat op te krijgen he?

Nou sterkte!!! X Maris

Sascha2

Sascha2

23-11-2008 om 16:07

En nu

Dank voor de reacties! Ayla, 20 maanden, o jee... Hopelijk slaapt hij nog steeds door!
Tessa slaapt inderdaad sinds twee nachten op haar eigen kamer. De eerste nacht ging goed, uiteraard is ze een paar keer gekomen, maar zowaar zonder schreeuwen. Vannacht helaas een heel ander verhaal. Zodra ze neergelegd werd was het krijsen, krijsen, krijsen. Geen honger, dat kon niet na de hoeveelheid melk die ze nog gedronken had. Puur boosheid, verdriet, weet het niet. Uiteindelijk heb ik haar bij me genomen omdat ik liever half slaap dan helemaal niet slaap (kan ik me nu even niet permitteren). Het was echt hopeloos. De andere twee kinderen slapen er gelukkig dwars doorheen. Ik heb Tessa overigens wel laten huilen. De eerste keer duurde het bijna een half uur, de tweede keer 15 minuten en vanaf dat moment ging het bij mij niet. Ze huilt zo intens driftig, dat het geen zin heeft om haar te laten huilen volgens mij.
Mariska, ik had ook al zitten denken om haar slaapjes overdag aan te passen. Op het kdv slaapt ze bijna niet, al met al 2x een half uur. Thuis niet veel meer. Ik zat er ook al aan te denken om haar naar 1 slaap te gaan brengen. Alleen, tegen een uur of 10 valt ze echt om, tegen 17.30 ook. Nou ja, zoetjesaan proberen kan natuurlijk geen kwaad. Het is wel een vreemde gewaarwording hoor, een kind wat weinig slaapt. Mijn andere twee sliepen tot ver na hun tweede verjaardag nog lekker 2x per dag een flinke periode. Maar goed, die zijn standaard om 06.00 wakker (en dan valt Tessa net in slaap...).
Of ze meer te eten nodig heeft, weet ik niet. Ze eet alles weg, met smaak en eet dit nu per dag: 1 boterham, 1 warme maaltijd (flinke zelfgemaakte portie of een potje), 1 fruit (potje of banaan), wat yoghurt, een halve rijstwafel en dan nog aardig wat borstvoeding (in 24 uur ongeveer 8-9 keer). Ze is aardig lang, maar mag wat zwaarder zijn (althans, de vorige keer bij het cb). Dinsdag gaan we weer naar het cb, ben benieuwd hoe lang/zwaar ze nu is.
Al maandenlang zitten er knobbels in haar bovenkaak, maar of het dat is, ik weet het niet. Zodra ze op haar buik op mijn buik ligt of tegen mijn schouder aanhangt, is ze meteen vertrokken. Maar owee als je haar neerlegt.
Gevoelsmatig is het geen gewenning, maar wat het wel is, weet het echt niet meer. Het echte krijsen duidt wat mij betreft op iets wat niet goed is en geen aandachttrekkerij.
Op naar vannacht, ik durf al bijna niet meer te gaan slapen uit angst dat ik binnen een uur weer wakker moet worden...

Even uit het archief

Lieve Sascha,

Ook al weet ik dat jullie situatie anders is, ik herken veel. Je hebt het stuk hieronder volgens mij, toen der tijd van mij gelezen, maar ik copieer het toch nog een keer, want ik hoop zo dat je er misschien wat aan hebt.
Ik herken vooral het entens verdrietig, boos en krijsend schreeuwen. Zo, dat je je niet anders voor kunt stellen dat er iets moet zijn wat haar dwars zit. Dus, dan toch maar weer voeden, desnoods alle kleertjes uit om te kijken of er iets niet goed zit, deken eraf, deken erbij... dansen, zingen, huilen.... en overdag? Weer een blij kindje en niets aan de hand!

Ik zeg niet dat het met Tessa zo is maar...
je kan je afvragen wat een kindje wil: ze is gewend uit bed gehaald te worden zo gauw ze wakker wordt. DIt is veilig. Maar ze is doodmoe, eigenlijk wil ze slapen, maar ze weet niet hoe ze zichzelf in slaap kan krijgen en ze weet als ik huil, wordt ik eruit gehaald. Maar ze wil er niet uit, want eigenlijk wil ze slapen... dus het cirkeltje is dan rond, niets is meer goed...

Het was voor ons echt een opluchting haar er niet meer uit te halen, maar wel bij haar te blijven als ze huilde, schreeuwde en krijste. Ik had echt besloten: het helpt niet haar er eruit te halen. Ik laat haar weten dat ik er ben (door te hummen en sussen en afhankelijk van hoe het voelde een hand op haar borst. Niet tegen haar praten en geen oogcontact, want daar werd ze alleen meer van overstuur als ik er meeophield).

Natuurlijk is het echt belangrijk dat je kijkt of er niet iets fyzieks is, maar ik vraag het me echt af, als ze overdag zo vrolijk is en weinig slaapt, of dat zo is.

Verder hebben jullie volgens mij de extra handicap dat Tessa geen speentje wil. Misschien wel een sabbeldoekje of iets anders wat haar kan troosten?
Ik denk echt dat de kans groot is dat jullie haar moeten gaan leren dat ze uit zichzelf in slaap moet vallen, en niet jullie daarvoor kan gebruiken (daar wordt ze immers alleen maar vaker wakker door en vermoeider).

Misschien zit ik er naast. Ik hoop dat je mijn verhaal snapt (moeilijk helder op te schrijven) en je kan hieronder nog een keer lezen hoe we het gedaan hebben.

Titel: Sleepy: mijn ervaring, lang verhaal...
Rubriek: 4. Baby-tijd (0-1)
Datum: Za, 4 Oktober 2008 21:07
Afzender: lunamaya [adres bekend bij de redactie]

Na wat wij de afgelopen week hebben meegemaakt met onze baby van 8 maanden, neig ik te zeggen dat het mogelijk is een baby te leren doorslapen (in ieder geval de onze

Zij sliep vanaf drie maanden door, maar in onze vakantie is ze erg uit haar ritme gekomen en sinds dien werd ze wakker, ontroostbaar en voedde ik haar 1 a twee keer per nacht. Omdat ze aan de zware kant is, en voorheen niet voor voedingen kwam snachts, had ik niet de indruk dat ze dit echt nodig had, maar blijkbaar wel iets. Wij zijn daarom begonnen met haar wiegen en troosten en een speentje geven. (de speen vond ze al prettig). Vooral de laatste maand werd het van kwaad tot erger. Ze werd om het uur wakker en viel pas weer in slaap als we gingen wiegen en in beweging bleven. Zitten met haar was geen optie. Wegleggen ook niet.

De laatste week werd ze weer wakker zo gauw we haar in haar bedje probeerde te leggen. En huilen... heeeeeel hard. In het begin wilde ze nog wel tegen mij aan slapen. Later ook niet meer...

Vorige week heb ik besloten haar niet meer uit bed te halen. En wat denk je?... ze sliep na 1!!! nacht al weer door.

Wat ik gedaan heb is haar in bed leggen 20.00 uur (wakker). Even laten mopperen. Als ze "echt" begon te huilen weer naar haar toe. Haar haar speentje en muisje aanbieden. Laten huilen, maar wel bij haar blijven. Hand op haar borstkas en hummen. Laten merken dat ik er was. Speentje nog een keer aanbieden. Weg gaan als ze niet meer huilde. De eerste nacht werd ze nog wakker om half vijf. Toen heb ik het zelfde gedaan. Even een slokje water gegeven. Maar niet meer uit bed gehaald.

De nacht daarop werd ze om half vijf wakker, maar heb ik niet direct gereageerd op piepjes. Is ze weer in slaap gevallen en heeft ze tot 6.30 doorgeslapen. Als ze nu wakker wordt, huilt ze soms twee minuten, en slaapt dan weer door. Ze heeft in een week tijd geleerd zichzelf te troosten (niet meer afhankelijk van ons haar uit bed halen, rond dansen en zingen en weet ik veel wat om haar stil te krijgen).

Met laten huilen bedoel ik in mijn geval dus haar niet uit bed halen, maar wel naar haar toe gaan en laten weten dat ik er ben.

Mijn belangrijkste conclusie is wel in haar geval, dat het haar ook veel rust heeft gegeven niet meer uit bed getild te worden. Onze volledig goedbedoelde aandacht voor haar, heeft haar erg aanhankelijk gemaakt, en heeft gemaakt dat ze niet meer doorsliep. Het is nu duidelijk, voor haar en voor ons. Als ze snachts in bed ligt, dan wordt ze er niet uit gehaald (behalve voor een volle luier of als er echt iets blijkt te zijn waar ze last van heeft).

Wat een enorme opluchting. Wij gingen er ook bijna aan onder door, ze huilde zo hartverscheurend en hard, maar we konden niets voor haar doen, en we waren zooooo moe!

Wat ik er nog wel bij moet vertellen is dat we haar sinds vijf dagen twee van de vier voedingen half aanvullen met opvolgmelk, en begonnen zijn met rijstepap in de ochtend. Zelf heb ik niet het idee dat het hier iets mee te maken heeft, maar je weet het natuurlijk nooit.

Ik wens iedereen veel succes met hun kleintjes, het blijft een hele uitdaging, een genot maar ook een flinke klus wat mij betreft!

groeten Lunamaya

Terug naar berichtenoverzicht Vorige bericht Volgende bericht

--------------------------------------------------------------------------------

Copyright © 1996-2008 Ouders Online
Uitsluiting aansprakelijkheid

Julie

Julie

25-11-2008 om 17:18

En de mijne...

ook. nu ruim 7 maanden, borst gevoed, en elke nacht een drama. Slaapt op onze (mijne ondertussen) kamer en heeft nog geen nacht doorgeslapen, max dat hij heeft geslapen is 3 uur achterelkaar. Zijn ritme: om ongeveer 7.30 uit bed, om 9.30 half uur slapen, om 12.30 half uur slapen, om ong 5uur half uur slapen. Om 20.00 als een blok in slaap vallen, om 23.00 wakker, voeden, om 1.00 wakker, om 3 uur om 4uur om 5uur, 6uur, en of niet meer of om 7uur. Ikh eb alles geprobeerd, dikke papfles voor het slapen, laten huilen, voeden, in bed, in zijn eigen bed, speen, kruikje, kleinere wieg, met slaapzak, zonder slaapzak, knuffeltje.

Ik ben dus wanhopig. Ik heb er nog een van bijna 4, die bijna geen aandacht meer krijgt omdat ik er de energie niet meer voor heb.

volgens kinderarts hier (spanje)niets aan de hand, osteopaat nog niet geweest, wellicht de moeite waard.

Ik ben trouwens ook van mening dat laten huilen niet de opplossing is, aangezien hij er letterlijk niet gelukkiger van wordt. Hij is groot, 70 cm en weegt bijna 10 kilo. Ik heb ook het idee dat hij veel nodig heeft.Ik zou het ook niet erg vinden om hem nog een keer extra te voeden ´s nachts als hij verder maar door zou slapen...

nog meer handige tips?

Mariska

Mariska

26-11-2008 om 13:29

Julie & sacha

Ik zou idd proberen iets te doen aan de slaapjes overdag. Daar 1 of 2 slaapjes van proberen te maken. Hier is het bijvoorbeeld 7.30 uit bed, om 09:00 fruithap met liga, spelen in de box of op de grond en om 10:00 naar bed. Om 12:00 broodje eten met wat sap/thee in fles, dan spelen in de box en om uurtje of 2 fles - daarna weer naar bed. En dan om 20:00 weer naar bed. De avond en ochtendfles zijn papflessen. Ik heb zelf een 2ling van nu 9 maanden, waarvan 1 er moeilijk in slaap komt en ook het doorslapen kan bij hem problemen geven. Ik heb nog 2 oudere kinderen en zij hadden hetzelfde. De oudste van onze 2ling is de makkelijkste baby die we ooit hebben gehad. Hem leg ik neer en hij slaapt. Met open ogen en zonder te huilen. Ik heb hem gevraagd hoe ie dat doet maar hij geeft geen antwoord Zijn kleine broertje is dus anders. Die kan naast hem liggen te brullen en dan kijkt broertje hem met grote ogen aan - gaat er zelf ook niet van/door huilen. Duidelijk een ander tiepje/karaktertje. We volgen voor beiden verder hetzelfde voedings- en verzorgsstramien. Wat betreft de slaapproblemen is mijn ervaring dat regelmaat overdag wel een effect heeft op de nacht. Dus terugkerende voedingstijden en ritueeltjes op de dag. En ook wat betreft de aanpak van het slaapprobleem steeds hetzelfde doen. Hier is dat: een duidelijk avondritueel - badderen, daarna fles. De 1 valt daarna als een blok in slaap om de volgende ochtend wakker te worden, terwijl de ander even wegsukkelt om daarna feest te gaan vieren Dus hij blijft als enige van onze 4 kids bij papa en mama lang op. Gegeven moment wordt ie van de vermoeidheid zo moe dat ie gaat miepen. Uiteindelijk valt ie na lang gemiep bij ons in slaap. Dan is het ondertussen een uur of 10 en gaat hij naar zijn eigen bed. Als hij in de nacht wakker wordt dan nemen we hem bij ons in bed en dan slaapt ie wel weer door tussen ons in. We voeden hem niet. Ik denk dat je door steeds wel te voeden, onbedoeld een soort van gewenning aan voeding in stand houdt. Ik zou die voedingen 's nachts dan ook afbouwen. Als het ervoor zou zorgen dat ie verder zou doorslapen dan heeft het effect maar dat is dus helemaal niet het geval. Hier is het motto; veiligheid bieden door hem bij ons in bed te nemen en een speen en hydrofiele doek doet ook wonderen. Hij heeft enorme behoefte iets vast te grijpen en dat kan mooi in die doek. Uiteindelijk leert ie zo zelf in slaap te komen. Niet doordat wij hem sussen, wiegen e.d. Gewoon zelf. Ik moet het afkloppen maar de laatste 3 nachten heeft ie in zijn eigen bed doorgeslapen. Weliswaar tussendoor wat gemurmel maar hij wist dan zelf speen weer te vinden en door te slapen in zijn eigen bedje. Wat trouwens de gouden greep was bij nu oudste zoon als baby... een cdspeler naast zijn bedje met rustgevend muziekje. Dan konden we hem in bed leggen zonder dat ie begon te huilen! Hij luisterde graag naar het muziekje en er stond ook een verhaaltje op voorgelezen door een mannenbromstem... nou, mooi dat ie daar op in slaap viel he hahaha Ik heb het niet lang geleden mijn schoonzusje geadviseerd en ook bij neefje bleek het te werken. Kennelijk hefte dat de stilte op waar ie last van had? Ach, zo is en blijft het zoeken. En zo denk ik maar wat mee... wellicht hebben jullie er wat aan... Suk6!!! X Maris

Mariska

Mariska

26-11-2008 om 13:35

Sacha

Als het zo is dat Tessa het echt op een krijsen zet als je haar op haar rug neerlegt dan zou ik naar de huisarts gaan om haar oren na te laten kijken. Dat kan nl duiden op een oorontsteking. Lijkt me wel iets om uit te sluiten. Balen dat het zo is zoals het is... Ik duim dat het snel beter mag gaan met de nachten.
Kus, Maris

Vageltje

Vageltje

27-11-2008 om 09:59

Wel herkenning, geen tips

Hoi,

Hier ook een dame van ruim 7 maanden die nog geen nacht heeft doorgeslapen en ook sinds een aantal weken ligt te gillen 's nachts. Opvallend genoeg (wat Mariska schreef) heeft zij overdag ook rommelige slaapjes. De ene keer een half uur de volgende keer 3 uur (ja, ja) Ze heeft die slaapjes wel echt nodig, want ze is gewoon moe en begint te mopperen. Meestal krijgt ze een fles en gaat ze dan slapen, overdag zonder problemen en ook de nacht ingaan (om 6 uur al, langer redt ze het niet) gaat zonder problemen. Dan wordt ze wakker rond 10 uur, wil ze niet drinken, maar huilt wel. Dat is vervelend want ze ligt bij haar grote zus op de kamer en dus hebben wij sinds een aantal weken het campingbedje in de woonkamer opgezet (geen extra kamer..) waar ze dan naartoe verhuist. Vaak heeft ze een uur nodig om dan weer een slaap te komen. Ze krijst dan niet echt, maar moppert de hele tijd, even stil, even huilen etc.
's Nachts komt ze dan rond half 3 en dan krijgt ze een klein flesje (drinkt ong. 60 cc) en ook daarna kost het haar weer veel moeite om in slaap te komen, soms wel met flink huilen. Begrijp er niks van, want overdag en de nacht in gaat het zo makkelijk. Helaas (..) hier ook geen speen. Alleen een knuffeltje. Mijn ervaring is dat ik er beter niet naartoe kan gaan, want dan gaat ze echt gillen als ik wegga. Maar het duurt zo lang en ik hoor het toch en lig wakker....

Groetjes, Vageltje

Mamvantwee

Mamvantwee

28-11-2008 om 10:06

Ook herkenning

Tja, heel vermoeiend zo'n nachtbraker. Allebei mijn kinderen deden dat. En niet om je bang te maken, maar bij ons hielp helemaal niets. Het ging spontaan beter toen ze ongeveer anderhalf jaar oud waren. Ze schelen 19 maanden in leeftijd, dus we waren 3 jaar zoet....

Ik gaf het zoeken naar een oorzaak en remedie op een gegeven moment gewoon op. Beide kinderen hebben wel eens 2 uur aan een stuk gebruld. Heel vervelend, maar met oordopjes, wisseldiensten en excuses aan de buren hebben we de periode overleefd.

Sterkte!

Julie van Bosbeek

Julie van Bosbeek

28-11-2008 om 10:32

Mariska, vageltje

Ik denk dat mariska erg gelijk heeft met haar ritme van overdag. Ik doe nu sinds twee dagen overdag een vast ritme, nog maar om de 4uur eten, niks even aan de tiet tussendoor, alleen het slapen overdag is zoo kort. Hij slaapt namelijk ook gerust om 6uur even een hazeslaapje maar heeft om in slaap te vallen savonds echt geen probleem. Overdag heb ik wel geprobeerd om hem langer te laten slapen maar hij blijft dan gillen.

Er is hier (in spanje) een methode die zegt dat je de eerste dag, baby in bed,na bad,fles ritueel, na 1 minuut moet gaan kijken. Je mag niet de baby aanraken, alleen praten en zeggen dat het goed is en dat hij lekker moet gaan slapen bladiebla.. dan na 3 min dan na 5 en dan elke 5. dag 2 eerst na 3 dan 5 dan 7 en weer 7 etc. zo elke dag wat langer wachten, en dat heeft dus het effect dat de baby niet het gevoel krijgt dat hij verlaten wordt.

je moet wel volhardend zijn en bij Ruben heb ik het 3 dagen gedaan en toen werd hij verkouden... en om opnieuw te beginnen heb ik niet de kracht. Het lijkt met wel wat om niet meer te voeden ´s nachts, in bed te nemen tot dat hij daar aan gewend is en dan verder in zijn eigen bed. Ga ik proberen, dank je mariska.

en voor vageltje lijkt mij zowiezo de minutenmethode een aanrader en regelmaat... jij succes.

adios

Sascha2

Sascha2

28-11-2008 om 20:38

Mariska

Thanks voor het meedenken! Haar oren zijn goed, gelukkig. Die heb ik vorige week bij het cb laten checken. De cb-arts herkende het gedrag overigens van haar eigen dochter (inmiddels al een heel stuk ouder, tegen de 20) en kon goed aangeven wat ik ook allemaal merk. Haar visie: inderdaad proberen om de nachtvoedingen ietwat te gaan afbouwen, maar wel in het oog houden dat ze er een misschien gewoon nodig heeft (madammeke mag wel iets zwaarder zijn bij haar lengte). En verder hopen op een oplossing, het kan bij het kind horen.
Maar: ze ligt tegenwoordig op haar eigen kamertje en ik durf het bijna niet te zeggen, maar de laatste drie dagen slaapt ze in ieder geval van 18.30-22.30/23.00 en die ruk heb ik al heel lang niet bij haar meegemaakt! Ze kan het dus wel. Inmiddels krijgt ze nog maar 1 voeding 's nachts, de keren dat ze wakker wordt neem ik haar wel uit bed en wieg ik haar voorzichtig in slaap of tot rust. Als ik haar neerleg mekkert ze nog wel maar het lijkt alsof ze het begint te accepteren. De ene keer beter dan de andere keer dan. Soms klaagt ze en heeft ze pech, dan valt ze wel weer in slaap. De andere keer krijst ze en blijft ze stug volhouden. Dan pak ik haar wel op.
De slaapjes overdag zijn nog moeilijk te regelen, omdat ze geregeld bekaf is en echt in slaap valt (van de week lag ze gewoon op de houten vloer te slapen ) maar ze slaapt heel kort. Nou ja, stap voor stap maar...
x Sascha

Sascha2

Sascha2

28-11-2008 om 20:42

Hihi lunamaya

Wat een lange tekst!! Maar wel een goede tekst, ik snap wat je bedoelt en herken het ook wel een beetje. Ik denk ook dat Tessa voor een groot gedeelte zich heeft aangeleerd om met onze hulp in slaap te vallen. En dat kan uiteraard niet zo doorgaan (duurt niet lang meer voordat de wallen op de grond hangen ). Inmiddels heeft ze al een paar dagen niet meer op onze buiken hoeven slapen, is er 1 nachtvoeding weggevallen en verder krijst ze niet steeds meer. Het gebeurt ook dat ze wel protesteert als ik haar neerleg, maar dat is dan in normale proporties en daar lig ik (letterlijk) niet wakker van. Ze valt dan al gauw in slaap. De keren dat ze wel nog krijst haal ik haar nog uit bed en wieg ik haar. Niet teveel veranderingen ineens lijkt me. Vannacht heb ik zowaar 3,5 uur achter elkaar geslapen! Manlief kan haar namelijk ook heel goed wiegen heb ik bedacht. Dus als ze geen voeding nodig heeft maar wel aandacht, springt hij bij om mij een beetje te ontzien.
We komen er wel!
x Sascha

Sascha2

Sascha2

28-11-2008 om 20:45

Vageltje

He vervelend dat het bij jou ook zo moeizaam gaat! Het is zo vermoeiend, ook voor die kleintjes uiteraard, als ze een heel rommelig slaappatroon hebben. Mijn dochter slaapt maximaal een half uur per keer overdag, en dat dan maximaal 3x. Sinds een paar dagen slaapt ze om 18.30 in om dan een langere ruk te maken tot 22.30-23.00 en dat is al zo'n verademing! Ik heb nog twee kinderen, waarbij dit niet is voorgekomen. Zodoende herken ik het ook niet. Het is (naar mijn idee) een heel gevoelsmeisje en dat zal ook wel een rol spelen. Maar goed, het komt echt een keer goed, ik hoop alleen dat dat niet te lang duurt
Sterkte in ieder geval!

Sascha2

Sascha2

28-11-2008 om 20:47

Julie

Jij dus ook al problemen in de nacht, balen zeg! Wat je beschrijft klinkt heel herkenbaar. Ook ik vind het niet erg om 's nachts nog te voeden, alleen niet om het uur. Dat heeft ze ook zeker niet nodig.
Sterkte ermee hoor!

Julie, kon het niet laten

Hoi Julie,

Ik kan het even niet laten om te reageren op je berichtje. Ik woon ook in Spanje, dicht bij Valencia (en jij???) en herkende de Estivill-methode, of meen die in elk geval te herkennen. Die heb ik bij mijn oudste ook gebruikt, hoewel ik er niet altijd echt achter gestaan heb en uiteindelijk besloten heb dat ik die methode niet echt vond werken. Nu heb ik de boeken van Carlos Gonzales gelezen en dat is me een leuke dokter joh! Ik ben echt blij dat ik die boeken gelezen heb. Hij staat helemaal geen methode voor maar legt uit waarom kinderen en vooral kleintjes zijn zoals ze zijn en waarom hij al die andere methodes behoorlijk wreed en kindonvriendelijk vind. Ik heb er veel baat bij gehad, ga er gewoon van uit dat mijn kleintje van nu al weer zes maanden gewoon nog lang wakker zal blijven worden, vind het ook niet echt leuk om vier, vijf keer soms wakker te worden, maar ben er al gewend aan het worden, slaap dicht bij haar en heb er zo niet veel last van.
Ik ben benieuwd of je Carlos Gonzalez kent. Ik hoop voor jou van wel, want het is echt een hele verademing om een boek te lezen van een kinderarts die zegt dat wat de meeste moeders graag zouden willen doen (maar wat volgens de maatschappij, moeders, schoonmoeders, dokters en weet ik veel wie nog meer niet goed is) juist het beste is.

Groetjes

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.