Relaties
rotkind
11-03-2011 om 23:50
Ik ben een rotkind (denk ik)
De relatie met mijn ouders is nooit noemswaardig geweldig geweest. Al heel lang. Inmiddels is moeder geestelijk niet meer op deze wereld. Vader nog wel, maar mankeert lichamelijk van alles. Voorzover mogelijk probeer ik wel mijn steentje bij te dragen in wat mantelzorg, maar ik merk dat het best een opgaaf is en ik het ook meer doe uit een soort plichtsgevoel dan uit liefde. Dat maakt ook dat ik niet op elke gril reageer. Ook niet als het zorghuis waar hij woont belt. Soms om kleine dingen, soms grote. Vanavond weer, dit keer een groot ding. Huisarts was bij vader, vertrouwde het niet, hij is benauwd, en hij moet naar het ziekenhuis. Mijn man niet thuis, kinderen nog jong, kan ze niet alleen laten. Oppas regelen is niet mogelijk gelet op de beperkingen van de kinderen.
En dus zei ik dat ik niet kon komen. Zuster snapte er volgens mij niks van, bleef maar aandringen op oppas regelen. Ik nogmaals dat het niet kon. Daarop de verzuchting, dan moet hij maar alleen.
En hoewel ik nog steeds achter mijn beslissing sta, knaagt het plichtsgevoel nu toch weer aan me. Ik vind het zo moeilijk, jong gezin, met beperkingen, en daarnaast zorg voor 2 al oude ouders. Terwijl ze allebei in een instelling zitten, juist om veel zorg uit handen te geven.
fladder
26-03-2011 om 23:31
Kind
Dat alles wat je nu vandaag schrijft... Weet het verzorgend personeel waar je vader normaliter mee te maken heeft dat ook..? Inclusief jouw "tot hier en niet verder"? Is misschien wel verstandig om hen dat te vertellen.
Kind
27-03-2011 om 21:37
Fladder
dat ben ik ook zeker nog van plan, maar vond het niet zo passend om dat van de week te doen. Maar ik ga dat inderdaad nog doorgeven.
Kind
30-03-2011 om 11:23
Grrrrrrr
vermoeiend, nu kreeg ik gister van de verzorging, toen ik wat boodschapjes langs ging brengen, weer het verzoek om eens met vader bij moeder langs te gaan. Terwijl er dus gewoon een scootmobiel beneden staat voor hem! Heb aangegeven daar momenteel absoluut geen tijd voor te hebben!
Katinka
31-03-2011 om 12:50
Poot stijf
Heb niet veel geschreven meer, maar ik heb je draad wel gevolgd. Gewoon goed van je dat je meteen zegt 'geen tijd voor'. Duidelijkheid is maar alles. Niet schuldig voelen, hoor. Echt niet nodig. Zoals je ziet, zijn er meer die reden genoeg hebben om niet stante pede op te springen als er iets is met vader of moeder.