Relaties Relaties

Relaties

vastberaden

vastberaden

30-06-2011 om 09:51

Assertiviteitstips gevraagd

Wie kan me wat handige assertiviteitstips geven?

Mijn man vindt dat ik hem te weinig aandacht geef en voelt zich vaak door mij afgewezen. Zelf vind ik dat dat reuze meevalt.
De waarheid zal wel ergens in het midden liggen en nu ben ik op zoek naar een manier om hem duidelijk te maken dat wanneer ik niet met hem mee ga in zijn plannen, dit niet betekent dat ik hem niet belangrijk vind.
Even concreet: hij werkt een dag thuis en dan vindt hij het heel moeilijk als ik ook aan het werk ben. Ik werk als freelancer en mijn kinderen gaan niet naar de BSO dus de tijd waarin zij op school zitten is voor mij heel kostbaar. Soms, als ik tijdsdruk heb, wil ik gewoon doorgaan en niet een half uur koffie drinken.
Of als ik 's avonds in in bed meteen slaap val terwijl hij wil vrijen, dat niet betekent dat ik hem als man niet meer aantrekkelijk vind maar dat ik gewoon moe ben.

Even kort door de bocht: als zo'n situatie zich voordoet, en dat gebeurt nogal eens, gaat hij echt gewoon lopen mokken als een klein kind. Dat hij zich gewaardeerd voelt, dat ik geen rekening met hem hou, in bed gaat hij liggen zuchten, aan de dekens liggen sjorren, licht aan.
Als ik hem zijn zin geef, is het mokgedrag ook als sneeuw voor de zon verdwenen.

Ik vind dit heel erg lastig omdat ik steeds de neiging heb om verantwoording af te leggen voor dingen die ik eigenlijk heel normaal vind (bijvoorbeeld: mijn zakelijke afspraken willen nakomen, of afspreken met een vriendin als hij in die week al een avond weg is geweest voor werk.). En ik vind juist dat ik wél rekening met hem hou, juist omdat ik weet dat dit voor hem zo'n issue is. Ik doe misschien wel vaker dingen om hem te pleasen dan ik vanuit mezelf zou willen.

Nou ja, nogmaals, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen. Maar hoe kan ik dit assertief aanpakken?. Of eigenlijk: hoe zorg ik ervoor dat zijn probleem niet het mijne wordt

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
vastberaden

vastberaden

30-06-2011 om 09:57

Even nog...

Voor alle duidelijkheid wil ik niet een klaagverhaal houden over wat een klein kind mijn man kan zijn. Alhoewel... eigenlijk wel een beetje

Ik ben niet klaar voor heftige stappen. Daarom zoek ik naar manieren en tips om mijn eigen assertiviteit te vergroten en om een en ander hanteerbaar te maken.

Issey

Issey

30-06-2011 om 10:13

Wees vooral inflexibel

Waar Esmee (in het draadje hierboven) zich zeer inflexibel gedraagt, ben jij juist iemand die zich véél te flexibel gedraagt.
Je helpt je man niet door toe te geven en je aan te passen.
Ik zou hem uitleggen dat het zijn probleem is dat hij zich ondergewaardeerd voelt en dat hij dat ook zelf moet oplossen. Aan hem toegeven - of het nou koffiedrinken of vrijen is - helpt niet. Want het zal nooit genoeg zijn. Hij heeft kennelijk jouw waardering nodig om zijn gemankeerde gevoel van eigenwaarde aan te vullen.
Ga hem dus uitleggen dat het een daad van liefde is dat jij je grens trekt voor zijn claims. Gezien jouw aard is het heel erg moeilijk om grenzen te trekken omdat je mensen graag tevreden wilt houden en/of wilt helpen (dat is jóuw issue).
De beste manier om hem te helpen is dus hem in staat stellen zijn eigen probleem aan te pakken. Het is net ontwikkelingshulp: in plaats van de mensen vissen te geven kun je ze beter leren vissen.
Heel veel succes,
Issey

+ Brunette +

+ Brunette +

30-06-2011 om 11:34

Get a life

Issey slaat de spijker op zijn kop. Zelf lijk ik in relaties op jou, te veel willen aanpassen en mezelf dreigen te verliezen. De methode die je waarschijnlijk al hebt toegepast is: praten, uitleggen, nog meer praten, nog meer uitleggen. Hij gedraagt zich als een kind en het enige dat je nog kunt doen is hem als een kind behandelen, dus consequent zijn, voet bij stuk houden, enz. Dit is uiterst vermoeiend. Zelf heb ik onlangs mijn relatie beëindigd en geniet van mijn vrijheid, heerlijk, lekker mijn gang kunnen gaan en niet meer bang te hoeven te zijn voor gemok op - soms heel onverwachte - momenten. Maar zover ben je nog niet en kom je misschien ook niet, misschien overleeft jullie relatie het wél. Hoe lang kennen jullie elkaar en hoe lang is er al sprake van dit gedrag?

Minke

Minke

30-06-2011 om 12:20

Geen tips

Helaas geen tips voor je. Ik ken de situatie vanuit mijn schoonouders. Schoonvader was ook zo als jouw man en schoonmoeder is een soort van deurmat geworden. Volgens de algemene opinie is schoonvader zo geworden omdat schoonmoeder geen grenzen aangaf. Ook wel triest maar ze kon gewoon niet tegen die man op.
JIj lijkt mij een veel sterkere vrouw. En de waarheid die ligt niet in het midden, jij weet best wel waar die waarheid ligt en alle forummers die hier wat langer lezen weten het ook.
Een echtgenoot zoals die van jou kiest een partner er trouwens op uit. Zo iemand zal nooit een relatie aangaan met iemand die assertief is.
Klinkt hard allemaal maar zo is het wel en het leven van mijn schoonmoeder was ook erg hard. Mijn schoonvader had een prachtig leven.

Esmee

Esmee

30-06-2011 om 14:28

Issey

"in plaats van de mensen vissen te geven kun je ze beter leren vissen".

Ja, maar daar moet je dan wel haast een professional in zijn en om even bij mezelf te blijven: ik ben helaas geen psychiater!

Het inflexibele waar je het over hebt kun je ook vertalen naar: Grenzen trekken die ik duidelijk trek en dat ik daarmee inflexibel ben geworden…dan is dat maar zo!

Issey

Issey

30-06-2011 om 14:48

Grenzen trekken zonder verwijt (@esmee)

Er is een verschil tussen je grenzen uit liefde omdat je je relatie wilt verbeteren en grenzen trekken uit frustratie. Het één heeft een positieve intentie en het ander een negatieve.
Jij gebruikt grenzen trekken om je frustraties af te reageren en om te straffen. Jij koestert een diepgewortelde wrok tegen je schoonmoeder en die wrok is de motor van je gedrag jegens haar.
Laat het los. Maar dat ik denk dat je al gestopt bent met lezen, want al die anderen die je hetzelfde adviseerden heb je ook niet gelezen.
Issey

Roosje Katoen

Roosje Katoen

30-06-2011 om 14:58

Dit gaat niet om assertiviteit

En zijn probleem is al lang het jouwe. De vraag is hoe lang je hier nog mee door wil blijven gaan. Hoewel ik het bewonderingswaardig vind dat je toch elke keer blijft proberen om er nog iets van te maken, kan ik er tegelijk niet bij dat je nog steeds niet je conclusies hebt getrokken.

Ik zou mijn energie dan ook steken in de vraag hoe je ervoor zorgt dat je straks wel klaar bent voor heftige stappen. Want dit gaat niet goed komen. Het ligt niet aan jou, het ligt aan je man. En voor de duidelijkheid: been there, done that, got the t-shirt.

Snuggle's

Snuggle's

30-06-2011 om 16:55

Misschien ligt het aan mij, maar ik vind sommige reacties wel wat kort door de bocht om gelijk voor te stellen om uit elkaar te gaan. Het lijkt mij toch logischer om eerst wat dingen uit te proberen, te praten enz ipv gelijk een relatie te beëindigen? Of mis ik een deel van het verhaal?

Snuggle's

Snuggle's

Snuggle's

30-06-2011 om 17:14

Andere kant

Gezien de reacties hierboven toch ook even de andere kant. Je man voelt zich ondergewaardeerd en afgewezen door jou. Waarom is hij zo onzeker? Ik vind dat je gelijk hebt, en dat alle dingen die jij schrijft gewoon moeten kunnen. Maar vraag me wel af waarom hij daar dan zo onzeker van wordt? Is de basis wel goed? Het lijkt erop dat hij denkt dat je niet meer of niet genoeg van hem houdt als je zoiets doet. Waar komt dat door denk je?
Kort door de bocht de andere kant op Google eens op hechtingsproblemen/hechtingsstoornis. Vast te ver gezocht, maar wellicht vind je wel tips om zijn basis vertrouwen wat te versterken waardoor hij jou juist wat meer kan loslaten.
Snuggle's

En wat gebeurt er...

als je zegt dat je zijn gedrag onvolwassen vindt?

Heb je trouwens ooit een assertiviteitscursus overwogen?

Volgens mij zou jij in jouw geval daar meer aan hebben dan therapie. En het is ook goedkoper dan een echtscheiding. Je leert daar skills waar je overal wat aan hebt.

Vic

Vic

30-06-2011 om 22:07

Tja

Ik vind het op zich wel goed dat er zulke constructieve reacties komen van mensen die de eerste 4 jaar van je verhaal hebben gemist.
Vraagje. Heb je oprecht wel zin om met je man te vrijen? Houd je nog wel van hem?

vastberaden

vastberaden

04-07-2011 om 09:03

Over houden van

Inderdaad constructieve en positieve reacties. Dank daarvoor.

Die vraag heb ik me ook wel gesteld. En ja, ik hou nog van hem. Maar soms is dat niet makkelijk. In die zin dat het lastig is om hem te pleasen. En er zijn momenten dat ik hem echt niet leuk vind en dan heb ik zeker geen zin om te vrijen.

Ik vind dat ik wel degelijk rekening met hem hou. En ik doe ook dingen waarvan ik weet dat ik hem daar een plezier mee doe, terwijl ik het zelf misschien niet eens zo belangrijk vind. Dat ljkt me vrij normaal in een relatie trouwens. Maar het lastige is dat zijn gevoel van gebrek aan aandacht soms uit een hele onverwachte hoek komt. In die mate dat ik me in de verste verte niet had kunnen bedenken dat zoiets ook in dat gevoelsspectrum valt. Om even een voorbeeld te noemen: hij vindt dat ik mijn fiets op slot moet zetten als deze in onze eigen tuin (met hek afgesloten) staat. Ik vergeet dat wel eens of ik doe het niet omdat ik een uur later weer weg moet. Dat vindt hij dan dus een blijk van "geen rekening houden met" omdat "ik toch weet hoe belangrijk dat voor hem is". Hij kan daar dan echt minuten over doordrammen (in mijn ogen dan). Uiteindelijk doe ik het dan maar omdat ik geen zin heb in dat gezeur want hij begint er elke keer weer opnieuw over.
Dit is een praktisch ding maar het kan ook zo maar gaan over een verschil van mening. Heel lastig te voorspellen.

En misschien is het inderdaad wel zo dat ik me veel te veel focus op het gedrag dat ik als kinderlijk ervaar. Zeker als ik bij hem wil blijven is het wel belangrijk om er een positieve draai aan te geven. Maar ik vind het zo lastig omdat het elke keer uit een nieuwe hoek komt. Hierdoor vind ik het heel moeilijk om mijn eigen patroon (in de verdediging duiken en toegeven) te doorbreken. Dus het voelt niet goed en ik wil gewoon duidelijker en standvastiger zijn.
Dus die assertiviteitscursus is geen gek idee.

Rosase

Rosase

04-07-2011 om 09:48

Over je voorbeeld

Je gaat echt te ver in het hem naar de zin maken.

Je fiets in de achtertuin niet op slot zetten is niet persoonlijk, dat is hooguit slordig van jou maar waarschijnlijk ook onnodig.

Dat hij dit soort futiliteiten in het persoonlijke trekt en dat jij daar in meegaat is echt geen goed teken. Bovendien vind ik het een gevaarlijk hellend vlak, want ik heb echt niet het idee dat jij ooit voldoende kunt doen om je man het idee te geven dat je wel van hem houdt.
Dus waar houdt dit dan op? En hoe weet je dan nog wat je zelf belangrijk vindt?
Bovendien is het niet mogelijk om zo met iemand samen te leven, je bent immers een mens een geen machine. En mensen vergeten wel eens iets en laten wel eens een steekje vallen.

En om een tegenvoorbeeld te geven Hier staan de fietsen in de voortuin. Meestal wel op slot, maar mijn man heeft er nogal eens een handje van om dit te vergeten. Ik baal daar ook wel van, en mopper ook wel eens. Maar echt niet dat ik dat als een blijk van geen liefde zou opvatten. Dat heeft namelijk niets met mij te maken, maar alles met het feit dat mijn man nogal slordig en verstrooid is. Kan ie ook niets aan doen, en moet ik dus maar mee leren leven.

En fietsen overdag in de achtertuin op slot zetten terwijl je nog weg moet vind ik echt overdreven.

Is het echt zo belangrijk voor je man, of vindt hij de controle gewoon belangrijk? En doet hij ook alles voor jou wat jij belangrijk vindt en hij niet?

Ik denk dat je daar eens aan zou moeten werken. Ik weet echter niet of een assertiviteitscursus daar voldoende maatwerk voor biedt.

Vic

Vic

04-07-2011 om 11:28

Elke dag

"Bovendien is het niet mogelijk om zo met iemand samen te leven, je bent immers een mens een geen machine. En mensen vergeten wel eens iets en laten wel eens een steekje vallen."
Volgens mij laat je elke dag wel steken vallen. En ik denk dat je er ook wel nerveus van wordt als hij dan thuis komt. 'Waar zou hij vandaag weer over gaan z**ken?' Zelf maakt hij natuurlijk geen fouten, of anders zorgt hij wel dat die ook jouw schuld zijn.

vastberaden

vastberaden

04-07-2011 om 16:48

Steken

Jazeker! Helemaal omdat ik nogal chaotisch van aard ben en op een aantal punten gewoon een stuk makkelijker ben. Veel meer "leven en laten leven" dan hij. Niet dat het ene goed is en het andere slecht maar het is wel een vrij essentieel verschil.
De truc is (wat mij betreft) om elkaar te accepteren en om je grenzen te bewaken. Maar dat lukt dus niet zo goed.

Met het schaamrood op de kaken moet ik bekennen dat ik ook een aantal "trucjes" en systeempjes heb om mijn steken te verbergen of op te lossen. Soms heb ik daar zelf profijt van maar soms is het ook om de kritiek voor te zijn. Maar dan is er wel weer iets wat ik net even niet had bedacht. Dus dat probeer ik wel los te laten.
En nee, fouten maken is niet zijn ding

Belle Époque

Belle Époque

04-07-2011 om 18:16

Klinkt als...

...de hele dag op je tenen lopen omdat je anders weer kritiek krijgt. Niet jezelf mogen zijn (en daarmee bedoel ik niet: jezelf volledig in de chaos op laten gaan ).

Niet zo gezond, als ik eerlijk moet zijn.

minke

minke

04-07-2011 om 18:21

De gouden tip...

Die kreeg ik van een psycholoog en hij werkt!!!
Als er weer 'iets' is dan antwoord je; 'nou en?' Het is simpel en doeltreffend, in het begin komt het er een beetje bibberend uit maar na een paar keer heb je ook nog de juiste houding erbij. En toen was het na een tijde over met het commentaar en op alle zakken zout leggen.

Dit klinkt

Wel naar hoor. Dat je eigenlijk niet je slordige zelf kunt zijn. Als ik in mijn relatie tegen iets aanloop waarbij iets wat echt bij mij hoort, wordt afgezeken,bwvs, voelt dat enorm naar. Op zulke momenten denk je dan: 'bah, moet ik met jou oud worden?' het gaat erom of daarna blijkt dat de ander een pestbui had en jij misschien ook. En dan klaar je samen de lucht en soms maken wij er nog geintjes over.

Maar als jij al dingen bedenkt om te voorkomen dat jijzelf wordt 'afgezeken' lijkt dat me een slexht teken vr je relatie.

Hij moet zijn ogen openen! Maar ja..

Succes!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.