Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwanger worden Zwanger worden

Zwanger worden

Lees ook op
Therese

Therese

05-02-2009 om 12:21

Hoe nu verder? [herhaalde miskramen]

Momenteel ben ik in afwachting van mijn vijfde miskraam. Weer klopte er geen hartje en heeft me lijf me vreselijk voor de gek gehouden. Als het voor maandag nog niet op gang is gekomen gaan we het met cytotec opwekken.

En hoe nu verder? Er is al bloedonderzoek gedaan naar chromosomen, bloedstolling, schildklier, b12, foliumzuur, suiker, nierfunctie etc. Er kwam niks zinnig uit behalve dat mijn b12 te laag was en deze is inmiddels opgekrikt. Verder hebben we ons heil gezocht in het alternatieve circuit, ook zonder resultaat. Vanochtend weer een gesprek gehad met de gynaecoloog en is er gesproken over aspirine, heparine of progestron bij een eventuele volgende zwangerschap. Volgens hem wijzen betrouwbare onderzoeken uit dat dit geen positieve werking heeft. De onderzoeken die het tegendeel bewijzen zijn allen uitgevoerd vanuit commercieel oogpunt door de farmacuetische industrie. Kortom er lijkt geen aanknopingspunt voor een eventuele behandeling. Wel gaan we waarschijnlijk voor een second opinion naar de herhaalde miskramen poli in het AMC. waarschijnlijk ook weinig zinvol volgens onze eigen gynaecoloog. Toch raad hij het ons ook aan voor met name het psychische effect. Het gevoel dat je alles hebt gedaan wat mogelijk is. Zijn er vrouwen die ervaring hebben met het AMC en zo ja wat doen ze daar? Zijn er nog andere (alternatieve) onderzoeken of behandelingen om ons in te verdiepen? Eventueel in het buitenland? En zijn er ook vrouwen die na vijf miskramen of meer uiteindelijk toch een kind hebben gekregen? Een hoopvol verhaal is altijd welkom.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Therese

ik wil je veel succes wensen, ik vond het AMC een heel prettige gyn/verloskunde afdeling hebben met artsen die echt breed kijken naar alle mogelijkheden en oorzaken. Ik weet wel dat er onderzoek gedaan werd inderdaad naar herhaaldelijke miskramen in de periode dat ik daar voor een second opinion liep hingen er briefjes of mensen zich konden melden die dus dit hebben meegemaakt.

Sinilind's verhaal geeft je vast hoop. Ik hoop dat ze even reageert, ik heb in elk geval geemailt naar haar.

Veel sterkte !

Gerdina

Gerdina

05-02-2009 om 13:14

Nee toch

Therese, wat ontzettend rot voor jullie! Ik hoopte zo dat het deze keer goed zou gaan! Een hele dikke knuffel. Ik hoop van harte dat jullie wens nog eens vervuld mag worden.
Liefs,
Gerdina

Sara

Sara

05-02-2009 om 18:36

Therese

Allereerst...mijn medeleven hier vandaan.. ik weet ongeveer hoe je je voelt. Het is voor iedereen weer anders, maar de hoop en wanhoop en het al weer niet gegund zijn, ja dat weet ik. En de diepe put waar in je kan zitten als je gewoon niet kan bevatten dat je misschien nooit moeder wordt. Ja.

Ik reageer omdat je hoopvolle verhalen wilt. Nou, die krijg je van mij. Ik hoop dat je er hoop uit kan putten. Wij hebben altijd hoop gehouden. Zo lang het definitieve oordeel niet was gevallen, en die is zelfs wel ooit gevallen, konden wij ergens kracht vandaan halen.

Mijn verhaal, ik hoop kort...

Mijn man en ik trouwden 14 jaar geleden, omdat we aan kinderen wilden beginnen. Getrouwd dus, ipv samenwonend. Na een jaar proberen, nog niet zwanger. MMM in gegaan, en diagnose was geen goede eisprong. Geen goede hormoonbalans. Dus Clomid. Na 3 maanden zwanger. Kindje is met 34 weken geboren, en had aangeboren afwijkingen aan hart, hoofd en meer. Hij heeft 1 week geleefd.

Na een jaar, nog steeds niet zwanger. Weer Clomid. Na 6 maanden zwanger, miskraam. Volgende ronde, Clomid, na 6 maanden, zwanger, weer miskraam. Ondertussen waren we 7 jaar getrouwd. De diagnose was dat Clomid niet meer hielp, de hormonen kwamen niet op niveau. Tijdens de keizersnee van onze eerste was mijn baarmoeder en waren de eierstokken gecontroleerd, en dat was allemaal ok. Zonder ivf, geen zwangerschap mogelijk. Maar na een overleden kindje, en 2 miskramen,waren mijn man en ik op. Relatietechnisch was het ook bijna op. Bewust gestopt met kinderen krijgen. En geprobeerd om te leven met het feit dat het ons dus niet gegund was. En wat een verdriet. Mijn zusje kreeg in die periode haar eerste, oh hemel wat moeilijk. En toen, zomaar was ik spontaan zwanger. Na 7 Jaar proberen! Werd alweer bijna 6 jaar geleden mijn zoon geboren.

Wij lieten de boel voor het was, het zou waarschijnlijk toch nooit meer lukken. En ja hoor, 1 jaar later, alweer spontaan zwanger. Tot ons grote verdriet bleek bij de echo met 17 weken dat ons kindje was overleden. Ik ben toen bevallen van een ieniemienie mensje. We wilden geen curretage, we wilden bevallen, en afscheid nemen.

Daarna ook weer gestopt. We wilden niet per ongeluk weer zwanger raken. Maar toch, weer zwanger. Helaas, met 8 weken, nadat we een hartje met 7 weken hadden gezien, leefde het kindje niet meer.

En toch, zo konden we geen afscheid nemen van onze kinderkrijgperiode. En door zoveel hoopvolle verhalen om ons heen, toch weer geprobeerd. Het was de 1e ronde raak. Niet te geloven.

En dit monstertje is nu 2 jaar geleden geboren.

En zo, ben ik 7 x zwanger geweest. Ik heb een overleden kindje, 3 miskramen, een vroeggeboorte met 17 weken, en nu een levende zoon en dochter.

Ik ben in deze 14 jaar alle hoop al eens en vaker verloren... ik heb zoveel verdriet gehad.. maar ik wilde zo graag moeder worden, en mijn man zo graag vader.. we hebben grenzen gevonden, opgezocht, ontdekt... en nu... loopt er een kleuterpuber rond die in groep 2 zit en op zwemles, en een dreumespuber met 2 blonde staartjes

Ik had het nooit gedacht, echt niet, en God wat ben ik blij dat het ons gegund is, en wat ben ik blij dat we hoop hebben gehouden. Er gaat geen dag voorbij dat ik mij niet verwonder over ons grote wonder. Want dat blijft het. Een kindje (mogen) krijgen is een geweldig wonder. Een enorm wonder.

Dit is mijn hoopvol verhaal. Ik hoop dat je het je helpt, wat voor beslissing je ook wilt nemen. Het is heftig, ik weet het. Ik wens je alle sterkte.

Niet van mezelf

maar ik weet van een collega dat zij tussen nr 1 en 2 vaak zwanger is geweest en vaak na relatief korte tijd (ik geloof 7 of 8 weken) een miskraam kreeg. Ze hebben het toen nog 1x geprobeerd, om als het niet ging het nog een kind krijgen uit het hoofd te zetten. Zij gebruikte toen aspirine of ascal.

Anyway, er kwam een goede zwangerschap en ze heeft nu een dochter van 6 en een zoon van 11.

Therese, ik hoop dat de onderzoeken je verder helpen. Heel veel sterkte. Ook voor nu, nu je wacht op wat komen gaat, vreselijk.

Juul M

Juul M

06-02-2009 om 01:18

Hoopvol verhaal

Toevallig heb ik eergisteren een baby ter wereld geholpen bij een vrouw die in 1990 een dochter had gekregen en daarna 4x een ectopic zwangerschap en 20!! miskramen heeft gehad. Ze is voor IVF gegaan. Eerste keer 5 eitjes maar die deelden niet, toen 3 eitjes, alledrie goed waarvan er eentje in haar baarmoeder is geplaatst, de andere 2 worden bewaard. En jawel, het babietje bleef zitten en eergisteren is ze dus bevallen van een gezond zoontje!

Ik weet niet al te veel van herhaalde miskramen, maar soms helpt IVF om een of andere reden. Van deze vrouw vond ik het heel moedig dat ze zolang doorgegaan is en zo'n doorzettings vermogen had om nu eindelijk dit babietje in haar handen te mogen hebben. Hoe iemand dat emotioneel aan heeft gekund weet ik niet, ik denk dat het veel te maken heeft met haar persoonlijkheid. (Hoeveel vrouwen zitten op handen en knieen met enorme weeen, heupen schommelen zoals ze dat doen en te zingen 'see ya baby, shakin that ass!')

Ik kan verder weinig nuttig advies geven, maar een second opinion is een goed idee en dit verhaal geeft misschien een beetje hoop dat misschien een 6de zwangerschap tot de 40 weken gaat met een gezond babietje...
Juul

Lieve therese

Ik hoop zo dat je wat hebt aan deze verhalen, ik heb ze in elk geval met tranen in mijn ogen gelezen. Ik hoop dat jullie de kracht vinden om verder te gaan. Ik leef zo met je mee, en kan niet geloven dat het weer niet zo mag zijn. Had ik maar een advies, kon ik maar in de toekomst kijken.....Ik gun het je zo....Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. kwam hier op uit na googlen, maar kende je misschien al: http://www.miskramen.nl/index.html
Sterkte, heel veel sterkte
Liefs Nina

Bloempje

Bloempje

06-02-2009 om 20:09

B12

Hallo Therese,
Ik las je verhaal en mijn oog viel op jouw B12-tekort. Nu weet ik daar toevallig iets van omdat dat bij ons in de familie zit. Je schrijft dat jouw B12 tekort opgekrikt is, maar wist je ook dat het essentieel is voor een zwangerschap dat je moet blijven spuiten? Op de volgende site kun je er meer over lezen.
http://www.stichtingb12tekort.nl/zwangerschap.htm
Een B12 tekort is zowieso iets wat vaak onderschat wordt. Als je een B12 tekort hebt moet je in de meeste gevallen injecties hebben voor de rest van je leven. Geen idee of je dat al weet dus dit wilde ik je even meegeven, misschien heb je er iets aan. Verder wens ik je alle sterkte van de wereld!
Groetjes, Bloempje

Therese

Meid wat vreselijk alweer.Ik vind het zo gemeen gun jullie het zo. Een hele dikke knuffel voor jou meid.

Ik weet dat hier ooit een vrouw schreef ik geloof dat wendy haar nick was die ook 5 miskramen kreeg nr 6 was een blijvertje en die knul is nu ellof ik drie en daarna nog een keer zwanger dus nu mama van twee.

Misschien kan je is in het archief kijken?of ze daar nog in staat...

Heel veel sterkte

dikke kus Dieke

Therese

Therese

07-02-2009 om 13:02

Bedankt en update

Bedankt voor de verdrietige en ontroerende maar ook hoopvolle verhalen. We willen het ook nog zeker niet opgeven en we moeten er gewoon weer voor gaan. Ooit zal er toch eentje bij ons mogen blijven? Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik het hele zwanger-zijn-gebeuren, het bevallen en het geluid van kindergetrappel nooit zal meemaken. Van jongs af aan wist ik dat ik moeder zou worden en dat ga ik ook worden en Thereseman wordt de liefste papa ooit!
Soms voel ik me erg alleen en heb ik het gevoel dat ik de enige ben met vele miskramen, maar jullie verhalen beseffen me dat er zoveel vrouwen zijn en dat deze ook hebben doorgezet om hun droom te verwezenlijken. Waarom zou ik dat niet kunnen?

Siniland bedankt voor je verhaal over homocysteinemie. Ik ga dit volgende week zeker met mijn gynaecoloog bespreken.

Bloem ik spuit inderdaad nog steeds b12 en tijdens een zwangerschap wordt de dosis verhoogd. Mijn gyn blijft het onzin vinden, maar het feit is dat ik dankzij de b12 wel een compleet ander mens ben geworden. Zoveel energieker! Ondanks dat hij het onzin vindt werkt hij toch mee.

En de andere. Fijn om jullie verhalen te lezen. Ik ga nog eens in het archief snuffelen.

Verder heb ik gisteren wel een heftig dagje gehad. Ik ben gisteren begonnen met het opwekken van de miskraam d.m.v. cytotec. Dat was eens, maar nooit meer. Het was zeer heftig en de placenta bleek niet los te laten waardoor ik veels te veel bloed verloor. Ik ben gisteren met spoed gecurreteerd en vanwege het bloedverlies moest ik vannacht in het ziekenhuis blijven. Nu gelukkig weer thuis, maar wel met een zwaar ijzertekort en te lam om op mijn benen te staan. Maar even rustig aandoen de komende dagen.

Liefs Therese

Ach lieverd toch

Kom ik even checken hoe het met je gaat, lees ik dit afgrijselijke nieuws. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik vind het zooooooo ongelofelijk oneerlijk wat jullie moeten doormaken. Ik kan niet anders zeggen dat aan je denken en voor je hopen. Als ik gelovig zou zijn zou ik zelfs voor je bidden. Lieverd, heel veel sterkte en een enorme virtuele hug...

X
Linnie

"wonderkindje"

"wonderkindje"

07-02-2009 om 19:19

Hoopvol verhaal

Inmiddels al weer 40 jaar geleden werd mijn moeder voor het eerst zwanger. Ze was nog een tiener en zoals dat toen ging werd er dus getrouwd. Ze moest niet perse maar ze wilde heel graag. Net als mijn vader.

Het kindje werd met ongeveer 24 weken geboren, levenloos helaas.
Na een jaar was mijn moeder weer zwanger, helaas werd het deze keer na 14 weken een miskraam.
Weer een tijd verder, een nieuwe zwangerschap. Maar helaas, weer kwam het kindje veel te vroeg en levenloos ter wereld.
Ook de 3 zwangerschappen daarna eindigden in een miskraam of een veel te vroeg geboren kindje.
De 7e zwangerschap heeft mijn moeder bijna de hele periode in het ziekenhuis gelegen. En toen werd ik geboren, met 37 weken, wel klein maar gezond. Dat is 28 jaar geleden.

Na mij is mijn moeder nog een keer zwanger geweest, ongeveer 22 jaar geleden. Ook dit kindje kwam weer veel te vroeg, met 28 weken. Helaas was de medische wetenschap toen nog niet zo ver dat ze het kindje konden redden en het is vlak na de geboorte overleden.

Ze noemt me nog altijd haar wonderkindje. Er is een hoop verdriet aan vooraf gegaan, en nog heeft ze er wel verdriet van, maar uiteindelijk heeft ze dus een gezond kind mogen krijgen.

Wat erg voor jullie dat het weer mis gegaan is. Ik hoop van harte dat ook voor jullie uiteindelijk een wondertje weggelegd is. Sterkte.

Ik

Ik

07-02-2009 om 19:20

Fv leiden

Ben je ook op Factor V Leiden getest? Dat kan ook een verhoogde kans op miskramen veroorzaken.

Ook dit nog

Houd het dan nooit op.....
Opnieuw heel veel sterkte, ik brand een kaarsje voor je

Hoop

ja ik geloof er stellig in dat jullie nog een voldragen zwangerschap met een prachtige baby mee gaan maken.

Laat je desnoods op alle mogelijke dingen testen, veel geluk en succes gewenst !

Ook hoopvol

Hoi Therese,

Ik weet precies wat jij nu doormaakt. Ik heb eerst een missed abortion gehad met 13 weken, daarna een gezonde zoon ter wereld gebracht. Bij de eerste miskraam denk je nog dat het toeval is en dat het zo weer raak kan zijn. Toen wilden wij voor de tweede gaan en heb ik vier miskramen gekregen. Allemaal in een vroeg stadium waarbij steeds geen hartactie was bij 7 weken.
Wij zijn toen naar de miskramenpoli in Rotterdam geweest en ben ik daar ook doorgelicht. Zonder resultaat. Ik ben toen aspirine in een lage dosis gaan slikken. In Rotterdam zeiden ze dat ik het best kon proberen en dat het niet schadelijk was. Resultaat: een gezonde zoon.
Ook voor jullie is er hoop al lijkt deze verdwenen.

Heel veel sterkte!
V.M.

Therese

Oh meid ik zie net je bericht, wat vind ik dit weer erg voor. Weet dat er veel mensen zijn die met je meeleven en je graag zouden willen steunen.

Heel veel sterkte lieverd !

Lean1

Lean1

08-02-2009 om 20:41

Inbraakje therese

Ik wilde je alleen sterkte wensen, ik volg je een beetje en geloofde echt dat dit kindje bij jullie zou mogen blijven. Ik vind het zo erg voor jullie.

lean

Therese

Therese

11-02-2009 om 09:55

Update

Tot nu toe nog niet de energie gehad om te reageren, maar ik heb jullie berichtjes meerdere keren gelezen. Ik ben erg blij met de hoopvolle verhalen, de situatie is bij iedereen natuurlijk anders, maar 'als zij het kunnen, dan kan ik het ook!'. Deze gedachte kreeg ik heel sterk na het lezen van de verhalen en zelf vind ik het een gedachte van troost en hoop. Ik heb me er al bij neergelegd dat er waarschijnlijk nog meerdere miskramen zullen volgen, maar als er ooit maar een gezonde zwangerschap gaat komen, heb ik dat wel voor over.

Alle tips die ik van jullie heb gekregen, heb ik opgeschreven. Soms weet ik ook niet zeker meer waar ik wel en niet op getest ben. Volgende week dinsdag heb ik een afspraak bij mijn eigen gyn en daar wil ik het graag doornemen. De laatste keer heb ik het met hem gehad over het slikken van aspirine. Hij zei dat het niks deed, maar als ik wilde wilde hij het wel voorschrijven. Baad het niet, schaad het niet en ik vind het zeker het proberen waard. Ook als ik het verhaal van V.M. lees, maar daarnaast ken ik meer van dit soort verhalen.
Ik heb ook al heel voortvarend een afspraak gemaakt op het herhaalde miskramen spreekuur in het AMC. Het is in ieder geval prettig dat iemand er weer met een frisse blik naar gaat kijken en wie weet komen daar ook zaken uit die nog niet onderzocht zijn.

Het beste plan wat we nu eerst gemaakt hebben is een vakantie boeken van tien dagen naar de zon. Over 2,5 week vetrekken we. Even met zijn tweetjes de boel weer op een rijtje zetten en ook gewoon tien dagen bezig zijn met ontspannen en andere dingen. Het klinkt misschien erg zwaar, maar echt leuk vind ik het leven momenteel niet. Vakantie lijkt me broodnodig.

Bedankt voort jullie reacties!

Liefs Therese

Therese

Therese

11-02-2009 om 11:07

Iemand ervaring met acupunctuur?

Via een betrouwbare bron met iemand in contact gekomen die aan natuurgeneeskunde en accupunctuur doet. Zij gaf aan dat ze het graag wilde proberen om mij een gezonde zwangerschap te geven en had ook enkele hypotheses met wat er mis zou gaan. Het was voor mij nogal een abstract verhaal, maar degene van wie ik haar naam heb staat bij mij hoog in het vaandel. Voor het geld hoef ik het niet te laten, wnat ik ben 100% verzekerd tot een zeer hoog bedrag voor accupunctuur. Ik ga er denk ik maar eens een poging aanwagen en vroeg me af of er iemand is met ervaring met accupunctuur. Hielp het? Het hoeft natuurlijk niet alleen op dit gebied te zijn, maar meer in zijn algemeenheid.

Tante M.

Tante M.

11-02-2009 om 12:40

Amc

Dag Therese,

In principe zou je gynaecoloog in Groningen de standaard riedel onderzoeken gedaan moeten hebben, daar kan het AMC dan niets aan toevoegen. Wel hebben ze in het AMC erg veel expertise op dit gebied en soms halen zij nog iets uit de uitslagen wat je eigen arts niet was opgevallen. Verder streven ze ernaar al je vragen bevredigend te beantwoorden. Mocht je dat niet al gedaan hebben: maak een lijstje!

Wat acupunctuur betreft: er zijn veel onderzoeken gedaan naar acupunctuur in relatie tot vruchtbaarheidsbehandelingen en er wordt vrij vaak een effect gevonden, al is het niet altijd groot. Het probleem is alleen dat deze onderzoeken steevast worden gedaan door acupunctuur-believers en dat ze methodologisch meestal niet helemaal goed in elkaar steken. Als je er niet afwijzend tegenover staat en het wordt vergoed, kun je het altijd proberen.

Mocht je in het alternatieve circuit echter aangeraden worden kruiden oid te gebruiken, doe dat dan niet. Het adagium "als het niet baat, dan schaadt het ook niet" gaat daar niet op, aangezien veel middeltjes wel degelijk schadelijk zijn.

Goed dat jullie er even uit gaan om bij te tanken. Het is niet niks wat je de afgelopen anderhalf jaar of zo te verstouwen hebt gehad, geestelijk en lichamelijk. Misschien kun je je er een beetje op focussen lief te zijn voor jezelf en aandacht te besteden aan andere aspecten van je relatie.

Sterkte en veel geluk,
M

Merel78

Merel78

11-02-2009 om 15:21

Therese

lieve therese

ik heb verder niks in dit draadje te zoeken omdat ik je geen tips e.d. kan geven of een verhaal van iemand. Maar ik wil jou en je man nog een keer heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je samen echt even bij kunt komen als je daar lekker in de zon zit. Ik vind je echt ongelofelijk sterk en ik hoop heel erg dat je op een dag, niet al te ver van nu, een mooi kindje in je armen zult houden. Geniet van het zonnetje, ontspan en hopelijk wordt het leven gauw weer wat leuker!

Ik denk aan je. Knuffel, Merel

Therese

Ik heb na Quinten (mijn jongste)ook accupunctuur gehad omdat ik zo erg ongesteld was. Ik bloede echt leeg, na een uur een super tampon vol en ook nog doorlekken, mijn cyclus werd ook steeds korter. later heeft ze ook op vruchtbaarheid geprikt.Ik was deze keer veel sneller zwanger dan bij mijn andere twee.Voor mijn cyclus heeft het goed geholpen en het snel zwanger zijn geworden kan natuurlijk ook toeval zijn geweest....

Meid geniet lekker van je vakantie jullie hebben het verdiend.

X Dieke

femmetje

femmetje

11-02-2009 om 17:16

Doen!

Ik ben vrij nuchter en geloof niet zo in prikken met naalden maar JA!! bij mij heeft het echt geholpen!! Bij Jelle had ik een cycles van 65 dagen en na 2x prikken was dat 30 dagen en zwanger....!!
Na jelles geboorte duurde het 10 MAANDEN voor ik ongi werd... veelste lang dus!! en ik wilde zo graag weer zwanger worden! Dus de naalden erin na kuurtje primolut van de huisarts... die wel een menstruatie veroorzaakte uiteindelijk maar wel in 1x zwanger van ons meisje Femmeke(geboren op 5/2/09!) dus JA!!! doen meis!! Ik had ook zo iets van eerst zien??! Maar echt het helpt!! em idd je verzekering betaalt! daarom hoef je het niet te laten!!

Wil je wel even zeggen dat ik nog steeds met jullie mee leef meis!! Wat een rot situatie is dit!!Had zo gehoopt en geduimt dat het deze x een wolk van baby had opgelevert...!!

Hele dikke knuf Fem.

Therese

Wat goed zeg dat je al weer verder aan het denken bent, acupunctuur. Nou femmetje is erg belovingsvol, als ik dat had geweten had ik dat waarschijnlijk zelf ook geprobeerd.

Ik wil je net zoals zo velen gewoon ff een knuffel geven ((((therese)))) omdat ik zoveel bewondering voor je heb.

Therese

Therese

14-02-2009 om 10:00

Acupunctuur

Gisteren de eerste afspraak gehad voor accupunctuur. Wat zal ik er eens van zeggen?! De vrouw was heel behulpzaam en legde precies uit wat en waarom ze iets deed, maar daardoor werd het niet bepaald duidelijker. In tegendeel, de uitleg over energiebanen, meridianen, ying & yang, hemellichamen etc. maakte het nogal zweverig. Eigenlijk heb ik geen idee wat ze allemaal aan het doen was, maar ik heb besloten om me er maar aan over te geven. Het idee dat het lichaam één geheel is en dat alle organen invloed op elkaar oefenen sprak me overigens wel aan. In de westerse geneeskunde is het toch dat elke specialist alleen naar zijn eigen stukje kijkt en niet verder. Ik kan me er wel wat bij voorstellen dat als er problemen zijn in het ene orgaan dat het ook invloed heeft op een andere orgaan heeft enz.
Het vraagt nogal een omschakeling in mijn denken, maar het idee dat er in ieder geval weer wat gebeurt is wel erg prettig.

En verder. Sinds twee dagen lijken alle emoties plotseling los te komen. Ik merk dat deze miskraam toch weer erg veel met me heeft gedaan. Juist omdat ik deze keer zo goed gevoel over had en zoveel symptomem had. Het gevoel 'ik kan schijnbaar nergens meer op vertrouwen' overheerst erg. Ik heb besloten dat ik volgende week eerst halve dagen ga werken, omdat mijn werk emotioneel ook veel vraagt en ik dat momenteel lastig vind. Het liefst zou ik tot aan de vakantie onder een grote steen willen kruipen, maar dat lijkt me ook niet echt de oplossing .

Nogmaals bedankt voor alle knuffels, ervaringen, informatie (truus jij ook bedankt voor je verhaal over het AMC) en hoopvolle verhalen. Het helpt me om een beetje beter te voelen en dat is voor mij op dit moment heel veel waard.

Liefs Therese

Ik bewonder je

Kracht om door te gaan!! Knap van je. Hoop dat werken wat afleiding geeft en dat jullie vakantie wat ontspanning geeft. Ennnn ik hoop dat de accupunctuur helpt om zwanger te blijven de volgende keer.

femmetje

femmetje

14-02-2009 om 17:04

Ikke ook...

Vind je sterk en dapper!!
En mag je een emo zijn? Tis niet niets meis!!
Hopelijk helpen die naalden in je lijf!

Liefs FEM

Therese

Therese

19-02-2009 om 14:07

De achtbaan..

Inderdaad het is één grote emotionele achtbaan waar je doorheen gaat. Het ene moment denk ik kom op we gaan ervoor, om vijf minuten later niet meer te kunnen ophouden met huilen. En ik sterk?!? Zo zie ik het zelf niet, maar meer in de trant van we hebben geen keuze en we moeten doorgaan. De wens is te sterk. Wel lief dat jullie dat zeggen. Ik begin het wel erg moeilijk te krijgen met het feit dat mijn manneke het ook steeds moeilijker vind. Hij is een paar dagen geleden op zijn werk in huilen uitgebarsten en dat is echt helemaal niks voor hem. De arme schat voelt zich ook zo machteloos en dat maakt mij weer machteloos.
Afgelopen dinsdag nog naar mijn eigen gynaecoloog geweest en daar kwam weinig bijzonders uit wat we nog niet wisten. Over anderhalve week de vakantie gelukkig!!! En daarna zien we wel weer verder. Voorlopig kom ik ook hier even niet en ik zie na mijn vakantie wel weer verder. Nogmaals bedankt voor alle berichten en troostende woorden.

Therese

Nog even therese

Ik heb geen ervaringen met miskramen maar wil je gewoon een hart onder de riem steken. Ik denk aan je en zal voor jullie bidden (als je dat niet wilt, dan niet hoor).
Ik zou zeker ook een 2nd opinion doen zoals je van plan was, want jouw gyn vindt wel veel "niks" of "niet zinvol" valt me op. Ik vind het super dapper dat jullie ervoor blijven gaan en hoop ooit hier op Ouders Online te lezen dat je een gezond kindje in je armen hebt!
liefs Geerke

houtsnip

houtsnip

20-02-2009 om 14:15

Leestip

Dag Therese,
Ik vind het verschikkelijk rot voor je en ik hoop zo dat je dit nooit meer mee hoeft te maken... Een reactie van mijn kant, een beetje laat, sorry, was een beetje veel met mezelf bezig (zie draadje hierboven). Waar ik veel aan heb gehad is het boek The Infertility Cure van Randine Lewis. Bestellen via Amazon.com, ongeveer 17 dollar. Er staat ook een heel hoofdstuk in over herhaalde miskramen.
Het mooie van het boek is dat het westerse medische wetenschap combineert met de traditionele Chinese. Het resultaat is een heel concreet boek dat je helpt om de juiste stappen te zetten. Randine Lewis zet je als lezer weer in de bestuurdersstoel van je vruchtbaarheidsprobleem. Ze geeft zoveel tips en handvatten, er is altijd wel iets dat je kan doen. En alleen dat al geeft een goed gevoel. Daarnaast vond ik het fijn dat het boek me kennis gaf zodat ik op een meer gelijkwaardige manier kon overleggen met artsen en mijn acupuncturist.
Voor de prijs hoef je het in ieder geval niet te laten.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.