Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -

@masatu, dan snap ik wel dat je door gaat tot week 36. Ik voelde mij ook nog prima tot aan die week, maar kon het mooi plannen dat ik precies uit kwam qua verlof en ouderschapsverlof op een fijn tijdstip. Fijn dat je de lopende projecten nu goed af kan ronden of over kan dragen.

@neweve fijn dat de hormonen van de spiraal uit je lichaam zijn volgens de huisarts, wat hij je verder aanraad snap ik niet   Kan me voorstellen dat zwanger zijn met een rondlopende peuter een stukje zwaarder is, hopelijk snel een positieve test.

@marielaveau hopelijk voor jou ook snel een positieve test. Spannend dat zaadonderzoek, ik ben benieuwd of er wat uit gaat komen. Wat je vertelt over genieten van seks klinkt best heftig, gelukkig heb je nu geen pijn meer want dat hoort het niet te doen natuurlijk.

Hier gaat het nog steeds zijn gangetje, nog 2,5 week tot de uitgerekende datum. Ik voel een lichtelijke irritatie richting het ziekenhuis. De medewerkers zijn vriendelijk hoor (meeste dan) maar de organisatie een zooitje. Elke keer kom ik daar aan en gaan ze direct mijn bloeddruk meten, maar het is een groot ziekenhuis met een parkeergarage er naast dus dan heb ik best een eindje gewandeld. Met ingedaalde baby best al inspannend. Vervolgens meten ze direct mijn bloeddruk met zo’n apparaat en die is dan steeds te hoog. Elke keer weer moet ik aangeven dat ik hem handmatig gemeten wil hebben en niet direct als ik aan kom lopen, dat is steeds weer een punt van discussie. Ondertussen al een paar keer een middag aan de monitor gelegen waarna steeds bleek dat mijn bloeddruk weer netjes zakte. Ondertussen voel ik al stress als ik die bloeddruk meter zie. Het is steeds paniek als ik in het ziekenhuis ben maar aan de andere kant hebben ze het zo druk dat ik maar eens in de 1,5 week terecht kan. Als er zoveel zorgen zijn qua bloeddruk lijkt me dat ook niet passen. Van de week ook weer een groeiecho gehad, de baby zit nog steeds rond de p50 dus groei rond het gemiddelde door. Ik maak me maar niet teveel zorgen, ik voel me verder nog steeds goed en als er iets is kan ik gelukkig wel altijd bellen. Ik heb ook ontdekt dat de ziekenhuiscatering tegenwoordig best goed is 

Fijn dat je een goede klik had met de psycholoog, Afrodite! Ga je daar nu 1x per week heen de komende tijd? En ook mooi nieuws van de darmen natuurlijk. Wat een gedoe en stress om eigenlijk "niks" zo achteraf bekeken.

@yvaine: hier wordt bij de verloskundige ook de bloeddruk direct bij binnenkomst gemeten. De assistente gaf zelf ook al aan dat dat niet het handigste tijdstip is, "maarja de verloskundige wil het nu eenmaal weten voor de afspraak begint"... Afgelopen keer was hij bij mij ook hoger dan voorheen (niet te hoog), maar toen had ik ook een beetje haast en heb ik sneller gefietst. Volgende keer maar even goed op letten dat ik rustig ernaar toe ga, ik heb liever ook geen zin in een onnodig ziekenhuisbezoek. Is het trouwens nog een optie voor jou om al wat eerder naar je afspraak te komen en eerst even in de wachtruimte te zitten voor je jezelf aanmeld?

HR bleef er hier van overtuigd dat ziek in flexibiliseringsperiode = start zwangerschapsverlof. Ik heb dus zelf maar eens per chat met UVW contact opgenomen (dat werkte supergoed trouwens, heel snel deskundig antwoord op mijn vragen en vervolgvragen). Zij vertelden mij dat de ziektedagen in die flexibiliseringsperiode worden afgetrokken van het verlof aan het einde, maar dat UVW geen onderscheid maakt tussen "een beetje ziekgemeld" (20%) of volledig ziek. Dus die 2 weken 20% ziekgemeld betekent min of meer dat het verlof per direct ingaat (en dus aan het einde 2 weken korter is), bij 2 dagen 100% ziek betekent het dat je verlof met 2 dagen wordt verkort. 
Duidelijk verhaal. Ik heb het chatverslag aan HR gegeven, hopelijk komen ze snel met duidelijkheid dat zij het inderdaad (nu) ook zo gaan doen. En dan nog even regelen met mijn de leidinggevende dat ik niet de gehele periode 20% ben ziekgemeld, maar (bijvoorbeeld) 2x 1 dag en verder gebruikmaak van de extra pauzes.

Succes met de laatste loodjes, Yvaine! Fijn dat je je (ondanks de kwaaltjes) nog steeds relaxt voelt. 

Hier is gisteren nog de kraamzorg langsgeweest op intakegesprek, leuke dame! (maar haar zien we niet meer terug gezien ze alleen consulente is) Aan de hand daarvan nu vooral nog even een 'bedklossen'-plan regelen. We hebben een bed met bedombouw (ook ons logeerbed trouwens) met vrij dikke planken. Die lijken niet te passen in de standaard bedverhogers, dus nu een veilige oplossing met bierkratjes & plank maken. Gelukkig online genoeg voorbeelden te vinden. Gezien ik in principe voor een thuisbevalling wil gaan, moet hij wel omhoog.  

Afgelopen paasweekend een dagje geklust bij zwager, een beetje geluierd, en nog naar een verjaardag. Ook nog een hele doos vol met babykleding meegekregen! Inmiddels alles uitgesorteerd per maat (jeetje, wat een enorme afwijkingen zitten daar soms in zeg, sommige kleding gelabeld als 56 is net zo groot als een ander kledingstuk maat 68), dus nu ook wat duidelijker wat we nog bij zouden willen kopen qua kleding en ander textiel. Binnenkort eens babyproof wasmiddel kopen en alles wassen.

Fijn dat het met jullie goed gaat (naar omstandigheden dan)

Ook hier rustige paasdagen gehad. Eigenlijk niets aan gedaan, maar dat was prima. Gisteren weer bij de gyn geweest, gupje ligt nog steeds hetzelfde als donderdag, dus in stuit. Over 2 weken gaat de gyn ons voorlichten over een versie, maar ik wil dat niet. Genoeg gedoe aan m'n lijf (gehad). Dus als die kleine niet uit zichzelf draait, wordt het wat mij betreft een keizersnede. 

Inmiddels een nieuwe klacht erbij ontwikkeld, zeer waarschijnlijk carpaal tunnelsyndroom. Vooral op rechts, het begon met een pijnlijke duim, maar inmiddels doen ook mijn wijsvinger en muis van m'n hand zeer. Links begint ook steeds vervelender te doen. En de huid op m'n buik is megadroog en jeukt daardoor als een malle. Ik smeerde wel olie en creme om het vet te houden, maar gisteren zei de gyn dat ik beter vaseline kon proberen, dus dat doe ik nu maar braaf. 

Wat wasmiddel betreft: ik heb gewoon ons eigen waspoeder gebruikt. Wasverzachter gebruik ik nooit, of nouja, ik gebruik azijn ipv wasverzachter. Mocht die kleine toch gevoelig op ons wasmiddel reageren, is een nieuw pak zo gehaald. 

Geboortekaartje zijn wij ook druk mee bezig. We weten wel ongeveer hoe we willen dat het eruit komt te zien, maar bedenk dan nog maar de exacte tekst... En de tweede naam, die staat ook nog steeds niet vast. 

Kraamweekkoken lukt wel aardig goed, ik heb al een heleboel in de diepvries liggen en daarvan een overzicht in mijn telefoon gezet. Veel dingen waar weinig meer aan hoeft te gebeuren: alleen pasta/rijst/couscous erbij koken, of simpelweg in de oven gooien. Ik heb met mijn moeder afgesproken dat ze in de kraamweek een keer met de rijstkoker langskomt, zodat we een aantal porties voorgekookte rijst kunnen invriezen of meteen kunnen gebruiken. "Mijn" rijst is namelijk altijd een gedoe, wordt vaak heel klef, geen idee wat er mis gaat.

Volgende week geef ik mijn laatste les. Dan neem ik van die witte haribo-muizen mee als traktatie. Blij als volgende week voorbij is...

Tja, dat kraamweekkoken is voornamelijk omdat wij niet echt op iets anders kunnen terugvallen. Mijn moeder heeft het al druk zat met mijn vader, mijn schoonvader kookt nooit, mijn man vindt er geen zak aan en doet het dus nooit (en is er daardoor niet zo vaardig in). Mijn zus verwacht ik die eerste weken niet (woont in het buitenland). Verder hebben we niet zo'n groot netwerk, dus ik verwacht sowieso weinig kraambezoek, zeker die eerste weken. Dus dan maar zelf een voorraad aanleggen. Ach, ik vind het prima zo. En een keer Chinees halen, pizzaatje in de oven ofzo kan ook altijd.

De psych noemde vandaag ergens een eekhoorn en toen dacht ik: eigenlijk ben ik nu gewoon zoals een eekhoorn een wintervoorraad aan het aanleggen  Vandaag had ik de tweede afspraak, vorige week was de intake. Ze heeft wat opdrachten voor me klaargezet waarmee ik thuis aan de slag kan. Dus we gaan eigenlijk nu pas beginnen. Maar het is al wel fijn om met iemand te kunnen praten die er helemaal voor mij is, zonder eigen ideeën over of belangen bij wat ik zeg, denk en voel, omdat ze meer afstand heeft. 

Lekker trouwens, nog even op vakantie! Zou ik nu niet meer durven, maar fijn dat jij nog fit genoeg bent. Waar gaan jullie heen? Wij zijn al wel bezig met plannen maken voor de eerste vakantie met z'n drieën, maar gaan pas boeken na de geboorte. Eerst eens kijken hoe makkelijk gupje is en of wij het aandurven.

Ohja, dan kan ik mij wel voorstellen dat je wat in huis wilt hebben qua eten! Ik begreep ook dat de kraamzorg daarvoor ook wat kon betekenen, bijvoorbeeld voorbereiden van de maaltijd, ontdooien, etc. 
Fijn dat je een goede klik hebt met de psych en dat je er goed kunt praten!

We gaan op vakantie naar Normandië, aan de kust in een mooi appartement. 6 uur rijden met de auto, dus dat is prima te doen. En verder doen we daar gewoon rustig aan, we maken er geen volgepropte superactieve vakantie van natuurlijk  . We dachten er eerst aan om 'traditioneel' op vakantie te gaan in het 2e trimester omdat je je dan het beste voelt, maar ik wil niet vliegen en het weer in januari/februari/maart op auto/trein-afstand vonden we ook helemaal niet zo aantrekkelijk. Ja, ik ben nu natuurlijk wel wat minder mobiel en iets vermoeider, maar ik zie het nog niet echt als een probleem eigenlijk. Maar wel redelijk last-minute geboekt (2 weken geleden), met het idee dat we dan wel beter konden inschatten of het een goed idee zou zijn.

Hier weer rond ovulatie. Al mijn symptomen lijken minder dus mogelijk helpen de multivitaminen inderdaad. 

@Afrodite, ik heb bij dochter een gelukte versie gehad bij een verloskundige, zonder medicatie. Dat was een erg fijne sfeer, zij gaf ook aan dat ontspanning heel veel doet. Ze moest wel 3 keer proberen, maar eigenlijk voelde ik vooral de punten waar dochter "klem" zat. Dus aan het begin en aan het eind, als ze langs mijn heup bewogen werd. 
Ik was als het niet gelukt was voor een keizersnede gegaan (al hadden we dan ook nog de keus voor een versie bij de gyn), want een stuitbevalling eindigt best vaak alsnog in een keizersnede dus dan liever gepland. 

Je hebt ook nog yoga oefeningen en de moxa stick (homeopathie). Misschien is zoiets ook nog een mooie tussenweg. 

Eten kraamweek: hier had ik ook veel klaargezet en schoonouders brachten een lasagna. Bij ons kwam het echter zo uit dat dochter in de kraamweek altijd (deels) sliep tussen 5 en 7 dus man heeft ook nog gekookt en pas na een paar weken zijn we aan de freezer maaltjes begonnen.

Spannend, Neweve! Hopelijk betekent dat dat je lijf er klaar voor is. Ik heb even niet meer helder hoe lang jullie inmiddels proberen, maar ik hoorde vandaag over een onderzoek dat uitwees dat vrouwen die binnen 3 (of 4?) maanden na het stoppen met de pil zwanger raakten, een verhoogde kans hebben op zwangerschapsvergiftiging en/of vroeggeboorte. Blijkbaar doen die synthetische hormonen dus toch meer dan we dachten. Zelf ben ik wel binnen die 3 mnd zwanger geraakt. Dat was mijn tijdelijke pauze-pil om te voorkomen dat ik extra endometriose zou ontwikkelen. Maar ik stond sowieso stijf van alle neppe hormonen door alle medicatie rondom het fertiliteitstraject. Tja. 

Wat betreft het draaien van stuitligging naar gewone ligging: ik wil dit om verschillende redenen niet. Ik heb onderzoeken gelezen waaruit bleek dat er minder kans op succes is bij een placenta aan de voorkant (heb ik) en dat de buikwand soepel moet zijn (is bij mij vaak hard). En zelfs als die factoren wel mee zitten, is er zo'n 50% kans dat het kindje weer terugdraait naar stuit. En ik lees heel wisselende verhalen, sommige vrouwen vonden het prima te doen, andere vonden het ontzettend pijnlijk. Ik heb volgens mij een lage pijngrens. Die moxa wil mijn acupuncturist graag doen, maar ik zit daar eigenlijk niet op te wachten. Dan moet je zelf 10 dagen elke avond 2x20 min die behandeling zelf gaan doen, dat zie ik mijn man niet doen (hij gelooft er niet in en ik ook maar half). Daarbij komt dat we al met de gyn hebben afgesproken dat we een keizersnede gaan doen als gup in stuit blijft liggen, vanwege een traumatische en dodelijk afgelopen stuitbevalling in mijn nabije omgeving. Ergens vind ik dat vooruitzicht van een keizersnede wel prettig, dan kan ik die bevalling tenminste niet verpesten. Maar ja, de gyn stuurt wel aan op een versie, al zei ze ook dat wij/ik uiteindelijk de baas ben over mijn lijf. Puntje bij paaltje: ik ben een schijterd wat betreft die (vaginale) bevalling en als gup in stuit blijft, "hoeft" dat dus niet. Dus ik wil het eigenlijk aan die kleine overlaten en niet zelf ingrijpen, of dat nou de westerse of oosterse methode is. 

@neweve neem je nu een algemene multivitamine of iets specifieks voor zwangeren? Fijn in ieder geval dat het lijkt te werken. Ik had na verwijderen van de spiraal ook best wat last, maar van de spiraal zelf ook dus ik weet niet of dat met elkaar te maken had.

@aphrodite ik snap wel dat je liever geen versie wil. Tot aan welke week kunnen ze zelf nog draaien eigenlijk? Die moxa zou ik ook wel twijfels over hebben maar is het proberen misschien wel waard. Bij de verloskundige hier hebben ze ook een foldertje over Spinning Babies, volgens mij kan dat ook helpen met draaien ook al is het vooral voor tijdens de bevalling dacht ik.

@masatu lekker om nog even op vakantie te gaan. In Normandië is genoeg te zien. Zit je nog een beetje prettig in de auto? Ik merk dat ik het nu vervelend begin te vinden om drempels over de gaan of door bochten.

Gisteren heb ik mijzelf weer verbaasd over het ziekenhuis. Het ziekenhuis hier wil met iedere zwangere een afspraak maken met de anesthesist zodat mocht er een ruggenprik nodig zijn ze alle informatie hebben. Die afspraak hadden ze voor mij ingepland over 1,5 week, dan zit ik al in week 40. Ik vond het zelf rijkelijk laat, uiteindelijk kon het wel vervroegd worden. Ik heb nu geen controles meer voor de uitgerekende datum. Gelukkig nog wel wat leuke dingen gepland aankomende week, ik ga nog lunchen met een vriendin en wat andere leuke dingen doen. Gevoelsmatig denk ik dat ik wel over de uitgerekende datum ga, ik heb nog weinig voortekenen, dus ik stel me daar maar op in.

@masatu fijn dat je geen last hebt met autorijden, het zal ook wel veel snelweg zijn. Fietsen doe ik nog kleine stukjes want de buik zit wel echt in de weg nu, heb jij daar nog geen last van?

De verloskundigepraktijk hier heeft inderdaad ook elke week nu een controle, maar het ziekenhuis niet. Het ziekenhuis hier loopt echt best achter en heeft de zaken slecht geregeld vind ik, probleem is dat het vlakbij is en het dichtstbijzijnde andere ziekenhuis is zo’n 25 minuten rijden. Ik kan me voorstellen dat ik weinig zin heb in die autorit als de bevalling is begonnen. 

Neweve, ik duim verder voor je!

Yvaine, wat raar bij dat ziekenhuis! Ik snap dat je voor een zh dichtbij kiest, al is "mijn" ziekenhuis ook 25 min rijden, ik vind dat niet per se ver weg. De andere opties bij mij in de buurt zullen ook rond die afstand zijn. 

Masatu, lekker, Normandie! Fijn dat jij nog flexibel genoeg bent om dat aan te kunnen. Een autorit van een uur vind ik al heftig, en bochten en drempels zijn een crime voor mij, net als bij Yvaine. Als ik naar school ga (deze week is de laatste week gelukkig) kies ik de route met de minste drempels, ook al is dat de route met de meeste file/drukte. 

Tja, ik geloof dat ik inderdaad stiekem hoop dat die kleine in stuit blijft. Erg eigenlijk... Ik heb dat wel uitgesproken bij de psych en zij heeft het ook in mijn verslag genoteerd, ik denk dat dat ook zichtbaar is voor de gyn. Angst voor bevalling, vrede hebben met stuit en keizersnede. Ik voel me een beetje een verwend nest op die manier, maarja, ik kan m'n angst moeilijk uitschakelen. Die moxa en versie ga ik sowieso niet doen, dus ik laat "de keus" aan die kleine of het een ks wordt of toch een vaginale bevalling. Volgens mij kan die kleine nog draaien tot 36w, ik zit nu op 33+2. Maar gupje ligt vooralsnog op dezelfde manier.