Stress van ex

Catwoman schreef op 10-01-2023 om 22:15:

[..]

Ik vraag me af of het zin heeft om met die mensen af te spreken en ze te leren kennen voor waarschijnlijk een korte periode. Als het goed is krijg ik deze week bericht van veilig thuis en worden we doorgestuurd naar hulpverlening.

We hebben bij maatschappelijk werk niet dit traject gevolgd maar wel gesprekken gehad via dezelfde organisatie. Voor het traject wat hij voorstelt is wel een wachtlijst.

Maar ik zie het niet zo zitten om straks met 2 trajecten tegelijk bezig te zijn. Via veilig thuis en via maatschappelijk werk. Ik wil eigenlijk gewoon veilig thuis afwachten en verder gaan met de hulpverlening die we via hun krijgen.

De advocaat van ex nam ook meer dan een week om te antwoorden toch? En zij zijn de partij met haast. Je kunt dus rustig het advies afwachten en na ontvangst even op je laten inwerken en dan pas reageren.

ArianneH schreef op 10-01-2023 om 20:37:

[..]

Oei, hij wil zijn buurvrouw erbij hebben?

Is zij wel tegen hem bestand? Zal ze tegen hem ingaan als hij boos of onhandig doet tegen kind? Of zeggen als ze ziet dat hij gebruikt heeft en dus niet goed met kind om gaat? Zal ze met jullie kind weglopen als hij explodeert of zo?

Wat gaat er dan gebeuren voor haar? Dan is hij boos op haar, en het zal je buurman maar zijn. Niet zo erg als dat hij je partner is, maar toch?.... Ik geloof dat ik niet zo enthousiast zou zijn over deze optie, hoe geschikt zij misschien ook is... Je moet haar denk ik beschermen tegen ruzie met hem. Of anders gezegd: het zou kunnen dat ze niet optreedt tegen hem op momenten dat het wel zou moeten vanwege vervelende consequenties voor haar.

Iemand van een vrijwilligerscentrale (als je die geschikt acht) zou wel weer kunnen. Die kan met hem kappen als het mis gaat.

Verder zou ik met elke begeleider apart willen kennismaken als je ze nog niet kent (niet dat hij erbij is) en zou ik zelf mobiele nummer willen uitwisselen zodat jullie rechtstreeks contact kunnen hebben.

Catwoman, je had eerder op dit bericht gereageerd, maar alleen met "Ik weet het niet, ik ken de buurvrouw niet".

De vraag is: denk jij (zonder de buurvrouw te kennen) of het feit dat ze de buurvrouw van je ex is, 'onhandig' kan zijn als zij op hem toezicht moet houden? Zoals ik hierboven beschrijf?

Ik denk dat het goed is als je daar over nadenkt. Of jij dat, meer principieel, onhandig vindt en daardoor minder vertrouwen in die constructie zou hebben.

Het kan natuurlijk zijn dat als je kennis maakt met de buurvrouw dat je daar een veel beter beeld bij hebt, maar ik kan me voorstellen dat de buurvrouw geen ruzie met je ex wil hebben omdat ze naast hem woont. En dat ruzie dan vervelend kan zijn. En nu bekend is dat hij met zijn vader en broer of zwager (toch?) ook ruzie gemaakt had, is het niet zo raar te bedenken dat hij zo ook ruzie met die buurvrouw maakt als zij wat kritisch doet richting hem.

Mija schreef op 11-01-2023 om 10:26:

[..]

Maak het niet te ingewikkeld. Ze hoeven niet onpartijdig te zijn, alleen een prikkel voor hem om zich goed te gedragen. Dan is het dus een voordeel dat ze niks weten. Dan zal hij de schijn willen ophouden, zich zo gewoon mogelijk willen gedragen. En dat is precies wat jij wil! Even kennismaken, hardop uitspreken dat het de bedoeling is dat ze er de hele tijd bij blijven, je telefoonnummer aan die mensen geven; geregeld. Als het toch niet goed gaat, zie je dan wel weer.

Voor de langere termijn: Dat voorstel voor maatschappelijk werk hou je in beraad. Iets dergelijks zal waarschijnlijk onvermijdelijk zijn? Je staat er in beginsel voor open maar wil eerst horen wat Veilig Thuis adviseert. Dat laatste is toch wat je steeds hebt gezegd? Dan hou je daar nu ook aan vast.

Mia, hoe kijk jij dan tegen de buurvrouw als begeleider aan?
Overigens, is het belangrijker hoe jij tegen de buurvrouw als begeleider aankijkt, Catwoman.

Verder zou ik zelf ook de contactgegevens van die begeleiders willen hebben zodat je ook zelf met ze contact kan opnemen.

Met deze situatie heb ik niet echt ervaring, maar ik heb er wel gedachtes over. Wat is de reden dat je ex niet meer zijn vader of een ander familielid als begeleider wil? Ruzie? 
Het heeft namelijk wel voordelen als zij begeleiders zijn. Je kent hen, maar ook, je kind heeft zo wel contact met de familie van man. Het is voor een kind fijn als dat kan, contact met alle kanten van de familie. 

Daarnaast, het lijkt me toch voor je pleiten dat je zo op deze manier laat zien dat je jouw ex niet buitensluit omdat je juist zijn familie erbij betrekt.

Maar nogmaals, ik heb geen ervaring. Sterkte! Het lijkt me een heel stressvolle situatie.

ArianneH schreef op 11-01-2023 om 10:37:

[..]

Mia, hoe kijk jij dan tegen de buurvrouw als begeleider aan?
Overigens, is het belangrijker hoe jij tegen de buurvrouw als begeleider aankijkt, Catwoman.

Verder zou ik zelf ook de contactgegevens van die begeleiders willen hebben zodat je ook zelf met ze contact kan opnemen.

Ik zou het prima vinden als de buurvrouw erbij is, als het duidelijk is dat het echt de bedoeling is dat ze er de hele tijd bij blijft. Dat moet even met open vizier worden uitgesproken waar iedereen bij staat. Niet dat ex haar wegstuurt, zodra TO haar hielen heeft gelicht. 

Dit zijn allemaal korte termijn oplossingen, paar maanden, dat is al lang. Of die buuv het kan bolwerken met die man, dat weet je vantevoren nooit. In het ideale geval creëer je hiermee een situatie dat vader steeds net dat beetje beter let op zijn gedrag omdat hij weet dat er op hem gelet wordt. Het idee is dan dat het juist voorkomt dat er moet worden ingegrepen. Is de drempel voor wangedrag voor vader toch niet hoog genoeg en vallen er dingen voor, dan blijkt dat vanzelf wel. Je kunt niet alles vantevoren dichttimmeren. Als dit mis gaat, is het een dik rood kruis achter vaders naam in het vervolgproces. Je mag hopen dat die man onderhand ook een beetje strategisch begint na te denken. De strategie van TO zou moeten zijn: kansen geven met een aanvaardbaar risico waarbij falen voor vader nadelige gevolgen heeft. Voor mij voldoet dit plan hieraan. 

Philou schreef op 11-01-2023 om 11:30:

[..]

Ik zou dat even bespreken met je advocaat en er dan nog even over nadenken. Als ik er zelf bij stilsta (zou ik mijn baby toevertrouwen aan een vrouw die ik niet ken en 1x kennis mee heb gemaakt) zou ik toen (en ook nu) meteen nee hebben gezegd.

Je vertrouwt je baby niet aan haar toe. De baby is onder verantwoordelijkheid van de ex. De buurvrouw is er alleen om ex te laten beseffen dat hij zichzelf bij elkaar moet houden. 

Wat gaat hier nou voor vreselijks gebeuren? Natuurlijk kun je alle worst case scenario’s uit de kast trekken en rampen zijn niet uit te sluiten maar daar kun je niet op sturen. TO heeft geen controle over haar ex. Ze kan alleen strategisch zo handelen dat de kans het grootst is dat hij zich acceptabel en verantwoordelijk gedraagt naar het kind. De aanwezigheid van een buurvrouw biedt daar een goede kans op. Als je de situatie veel verder onder controle wil krijgen, reik je boven je macht. 

Philou schreef op 11-01-2023 om 11:30:

[..]

Ik zou dat even bespreken met je advocaat en er dan nog even over nadenken. Als ik er zelf bij stilsta (zou ik mijn baby toevertrouwen aan een vrouw die ik niet ken en 1x kennis mee heb gemaakt) zou ik toen (en ook nu) meteen nee hebben gezegd.

Philou, heb jij nooit oppasmeisjes in huis gehad toen je kinderen klein waren? Daar ging ik ook niet 4x kennismaken voordat ze alleen met de kleine kinderen waren.

Ik zou zeker wel van tevoren (zonder ex erbij) kennis maken met die mensen. En telefoonnummers uitwisselen, zodat ook jij evt. contact met die mensen kunt opnemen, Catwoman. Dat geeft denk ik een veiliger gevoel.

Mijn vraag is of de buurvrouw onbevangen kan handelen richting ex (of Catwoman durft te waarschuwen) als ze merkt dat ex 'raar' of 'onveilig' handelt of dat ze dat niet durft te doen omdat ze geen ruzie met haar buurman wil krijgen omdat ze daar dan vaker last van kan hebben. En als hij je buurman is, wil ze dat misschien niet.

En ja, hopelijk helpt de aanwezigheid van de buurvrouw om ex zich goed te laten gedragen. Maar bij zijn vader en broer/zwager lukte het ex ook niet. Dus geen garantie dat het hier wel lukt. En grijpt de buurvrouw dan in?

Mija schreef op 11-01-2023 om 12:03:

[..]

Je vertrouwt je baby niet aan haar toe. De baby is onder verantwoordelijkheid van de ex. De buurvrouw is er alleen om ex te laten beseffen dat hij zichzelf bij elkaar moet houden.

Wat gaat hier nou voor vreselijks gebeuren? Natuurlijk kun je alle worst case scenario’s uit de kast trekken en rampen zijn niet uit te sluiten maar daar kun je niet op sturen. TO heeft geen controle over haar ex. Ze kan alleen strategisch zo handelen dat de kans het grootst is dat hij zich acceptabel en verantwoordelijk gedraagt naar het kind. De aanwezigheid van een buurvrouw biedt daar een goede kans op. Als je de situatie veel verder onder controle wil krijgen, reik je boven je macht.

TO heeft ook geen controle over iemand die ze niet kent of een beetje kent. Als ik jou nu naar zijn buurvrouw neem, jou laat kennismaken en zeg, nu halen we er een drugsverslaafde bij die zijn emoties niet kan reguleren, niet zijn eigen inbreng & rol kan zien in een sociale setting, geen inlevingsvermogen laat zien en niet leerbaar is, maar is geen punt want de buurvrouw kent hem, kom… geef jouw baby even af aan buuv en wij zien jou over een uurtje of 2 wel, daaahaaag. Ik gok erop dat jij dat niet zou doen. Ik ook niet. Waarom is dit wel goed genoeg voor de baby van TO? 
 

Voor mij zou het anders zijn . Dat ex geen verantwoordelijkheid over een baby toe te schuiven is, lijkt mij wel duidelijk en inzake de veiligheid van kinds welzijn idem. Stel dat je daar een percentage aan kan toekennen (geen idee welk, maar minder dan 100%) dan kan je er wel iemand, om het even wie, bijhalen zodat het samen 100% wordt, lijkt dan heel wat, maar dat is het niet. Mijn eis zou zijn, maar ik spreek alleen voor mij, dat 1 van de 2 in elk geval 100% verantwoordelijk is zodat er nooit een getouwtrek kan ontstaan wie wat had moeten doen. Want elk 50% verantwoordelijk dat leidt zelden tot 100% adequaat handelen. Als moeder wil ik een volwassen gesprek met iemand als er iets is gebeurd en geen “ja, maar..”  omdat iemand vindt dat hij of zij maar 50, 60 of 70% verantwoordelijk is. 

De begeleiding is geen bijzit, de begeleiding moet zorgen dat als er wat gebeurt er adequaat gehandeld wordt want van de vader is dat niet te verwachten. Als twee samen 100% delen, is de kans groot dat als er iets gebeurt, het onder het tapijt geveegd wordt. Je wil natuurlijk niet dat er iets gebeurt wat niet hoort maar als dat wel zo is, wil ik weten wat het dan is geweest zodat ik daarnaar kan handelen. 

Mija schreef op 11-01-2023 om 12:22:

[..]
Als die buurvrouw in de gaten krijgt dat ze in de problemen kan komen met hem is het aan haar om zichzelf er weer onderuit te wurmen.

Dat zou ik niet aan een derde (in dit geval de buurvrouw) overlaten. Stel dat als hij zijn zin niet krijgt, hij met de deuren slaat, post wegmaakt, haar vuilnisbak omgooit in haar tuin, of haar de huid volscheldt (zoals hij dat bij zijn familie deed) dan maakt zij dus een afweging veiligheid baby of overlast. Ze zal vast ingrijpen als het te ver doorslaat naar onveilig maar welke afweging maakt ze als het tussenin zit? Zou ze daar eerlijk in zijn? Die vraag alleen al.

En misschien is deze buurvrouw altruïstisch en kiest zij zonder na te denken voor de baby, dat zullen we pas weten als er stront aan de knikker zit, dan nog zou ik niet willen dat iemand zich in zo’n positie bevindt want dan is de veiligheid van mijn baby daarvan afhankelijk. 

Stel nou dat zij even naar de wc moet en zijne is heel vies, en naar haar eigen wc gaat. Wat let hem om te zeggen dat het goed ging en dat zij voortaan het hele bezoek wel thuis mag blijven? Hoe weet je dat zij dat zou vertellen? Is zij bereid daarover ruzie met hem te krijgen? En zichzelf daarmee ook betrekken in iets dat niet de afspraak was? 

Imho kan je beter niet iemand hebben die loyaal is aan hem en zeker niet iemand die dan ook nog in een soort afhankelijkheidsrelatie met hem zit. 

Philou schreef op 11-01-2023 om 12:30:

[..]

TO heeft ook geen controle over iemand die ze niet kent of een beetje kent. Als ik jou nu naar zijn buurvrouw neem, jou laat kennismaken en zeg, nu halen we er een drugsverslaafde bij die zijn emoties niet kan reguleren, niet zijn eigen inbreng & rol kan zien in een sociale setting, geen inlevingsvermogen laat zien en niet leerbaar is, maar is geen punt want de buurvrouw kent hem, kom… geef jouw baby even af aan buuv en wij zien jou over een uurtje of 2 wel, daaahaaag. Ik gok erop dat jij dat niet zou doen. Ik ook niet. Waarom is dit wel goed genoeg voor de baby van TO?

Voor mij zou het anders zijn . Dat ex geen verantwoordelijkheid over een baby toe te schuiven is, lijkt mij wel duidelijk en inzake de veiligheid van kinds welzijn idem. Stel dat je daar een percentage aan kan toekennen (geen idee welk, maar minder dan 100%) dan kan je er wel iemand, om het even wie, bijhalen zodat het samen 100% wordt, lijkt dan heel wat, maar dat is het niet. Mijn eis zou zijn, maar ik spreek alleen voor mij, dat 1 van de 2 in elk geval 100% verantwoordelijk is zodat er nooit een getouwtrek kan ontstaan wie wat had moeten doen. Want elk 50% verantwoordelijk dat leidt zelden tot 100% adequaat handelen. Als moeder wil ik een volwassen gesprek met iemand als er iets is gebeurd en geen “ja, maar..” omdat iemand vindt dat hij of zij maar 50, 60 of 70% verantwoordelijk is.

De begeleiding is geen bijzit, de begeleiding moet zorgen dat als er wat gebeurt er adequaat gehandeld wordt want van de vader is dat niet te verwachten. Als twee samen 100% delen, is de kans groot dat als er iets gebeurt, het onder het tapijt geveegd wordt. Je wil natuurlijk niet dat er iets gebeurt wat niet hoort maar als dat wel zo is, wil ik weten wat het dan is geweest zodat ik daarnaar kan handelen.

Om het cru te zeggen: als de situatie zo ernstig is als jij schetst, vraagt dat om een professionele aanpak. Maar om een professionele aanpak te krijgen, moet het eerst vast komen te staan dat de situatie zo ernstig is. Oftewel, het moet eerst misgaan.

Het is jammer dat VT er zo lang over doet want ondertussen moet TO zich maar in haar eentje ermee zien te redden. Maar ik zou er toch maar vanuit gaan dat de hoge standaarden die jij hebt niet voor VT gelden. Die zullen waarschijnlijk vader ruimte willen geven om zich te bewijzen, wat inderdaad risico’s met zich meebrengt. Dit is een consequentie van een kind krijgen met een lastige man en daar komt TO niet meer vanaf als die man zijn zaakjes niet op orde krijgt maar wel betrokken wil zijn in het leven van zijn kind. Het is echt wel mogelijk om hier iets van grip op te krijgen maar ideaal gaat het niet worden tenzij vader het licht gaat zien. Dus daar is het hopen dan ook op. 

Ik heb ook kinderen met een lastige man en ik heb ook wel eens suboptimale oplossingen moeten accepteren, waar ik dan zenuwachtig van werd. Maar je hebt er binnen grenzen aan te wennen want dit is nou eenmaal de vader van je kind. Dat is niet meer terug te draaien.