Terug verhuizen / dichterbij familie?
Een onderwerp dat voor velen misschien wel speelt of heeft gespeeld: blijven wonen in de stad waar je hebt gestudeerd en je volwassen leven hebt opgebouwd? Of terugverhuizen naar je familie (buiten de randstad)?
Het stond voor mij eigenlijk altijd wel redelijk vast dat ik in de stad wilde blijven wonen. Maar nu mijn partner en ik een jong kindje hebben, en vrienden ook kinderen krijgen, knaagt het toch steeds meer om dichterbij familie en die vrienden te gaan wonen.
Maar in deze stad heb ik ook vrienden. Die misschien wel meer van mijn gedachtengoed en leefstijl delen. Ook heb ik hier mijn werk waar ik erg van hou en dat eigenlijk alleen hier bestaat. En niet in/dichtbij geboorteregio.
Mijn partner staat voor veel open. (Komt zelf wel uit een andere regio) Maar ik weet zelf eigenlijk niet goed wat mijn voorkeur heeft.
Het is ongeveer een uur rijden naar familie en oude vrienden. Dat maakt dat je toch altijd voor langere afspraken of zelfs logeren gaat. En eigenlijk alleen in het weekend want doordeweeks na werk is geen optie met file etc.
Aan de ene kant lijkt het me leuk om elkaar vaker en makkelijker te zien. Aan de andere kant ben ik helemaal niet zo van het spontaan bij elkaar naar binnenlopen etc. Ben best wel gesteld op mijn eigen tijd/plan.
En dat het nu ook juist vaak uitgebreide bijzondere momenten zijn als je elkaar wel ziet kan ook een voordeel zijn.
Iemand hier ervaring mee?
Ik vind het maar moeilijk om te bedenken: heb ik nou eenmaal mijn eigen leven hier en is dat goed zo. Of wil ik mijn leven en dat van mijn partner en kind misschien wel liever dichterbij familie/vrienden doorbrengen?
Nu met een kindje merk je wel dat het leven toch niet meer draait om uitgaan of uren aan je hobby’s besteden. En juist meer om gezellige momenten doorbrengen met anderen / andere kinderen etc. Dus dat maakt wel dat ik soms denk: misschien is dichterbij familie/oude vrienden wonen wel wenselijk.
Ik heb het niet gedaan omdat ik hier mijn leven heb opgebouwd.
Maar ik zit er wel aan te denken om na mijn pensionering weer die kant uit te verhuizen. De stad waar ik woon is nog steeds fantastisch maar wordt steeds drukker. Ik denk dat het voor mij te beklemmend gaat worden.
Waar familie woont is dat ook een stad of dorp ?
Wat wil je voor je kind?
En komen jouw ouders makkelijk jouw kant op ?
ik ga niet meer terug, er is daar niets dan 2 vriendinnen dat mij nog bind.
Hier heb ik nieuwe vrienden, faciliteiten op loop afstand.
Daar moet je voor een restaurant gelijk de auto pakken, geen filmhuis in de buurt etc.
En werk wat ik leuk vind is er ook niet echt.
Dus nee, ik blijf lekker hier
Als je partner niet uit die regio komt, heeft hij ook een netwerk in jouw geboorteplaats? Of zal hij daarvoor afhankelijk zijn van jou? En zo ja, wat doet dat met de dynamiek in jullie relatie? Wordt het voor hem ook makkelijker om vrienden en familie te zien of wordt het juist verder voor hem?
Voor mijn kind lijkt het me erg fijn om dichtbij familie te zijn. Bij oma. Neefjes en nichtjes. Kind van mijn beste vriendin. Die dus allemaal in m’n oude regio wonen.
Maar hier in de stad heb ik ook m’n vrienden met kinderen. Die een wat meer stadse en minder traditionele manier van doen en denken hebben.
Denk ook dat voor mij en mijn vrouwelijke partner het leven fijner is hier in de stad. Als twee moeders zijnde.
En mijn werk dus hier.
Misschien komt het neer op het volgende: werk, dagelijks leven en cultuur zijn hier fijner voor ons.
Maar familie en oude vrienden zitten best ver weg en dat geeft nadelen.
zeker omdat mijn moeder ouder wordt en op dit moment 24/7 bezig is met mantelzorg voor haar partner en dus niet zo makkelijk deze kant op komt helaas. Dat is best verdrietig want nu ziet ze ons kind veel minder dan zij en wij zouden willen.
plus ze wordt ouder en rijdt minder makkelijk zo’n stuk. En ze heeft straks zorg nodig. Dat wil ik ook niet helemaal op m’n broer z’n schouders neerleggen.
Maar ik lees ook over familie spanningen die meer naar boven komen als je weer dichterbij elkaar gaat wonen. Daar ben ik ook bang voor.
filmhuis en faciliteiten op loopafstand vind ik ook super belangrijk.
Of zoiets als alleen uit lunchen gaan. In een grote stad kijkt niemand je aan. In de middelgrote stad waar we naar toe zouden verhuizen denk ik wel.
Pensioenleeftijd lijkt mij ook juist heel leuk in de grote stad.
Goed punt over afhankelijkheid van partner qua netwerk. Haar vrienden zitten vooral hier. Alhoewel deel van vrienden en familie emigreert / gaat emigreren (meerdere mensen). Dus soms denk ik: waarom houden wij zo’n rekening met anderen terwijl zij letterlijk het land uitgaan.
maar al die logeerpartijen zijn stiekem heel gezellig. Die je doet door de grotere afstanden.
jammer dat er maar 2 dagen in t weekend zitten en je niet altijd iedereen zo vaak kan zien als je wil.
tja. Je moet doen waar je je goed bij voelt en zoals je zegt iedereen doet zn ding. Bij ons is uiteindelijk iedereen uit de stad van studie weggegaan en woont overal en nergens.Ik rij prima naar mn werk een klein uur om te gaan eten met een vriendin of met ov. Ik ben het gewend om overal heen te rijden. Ik ga echt niet logeren omdat ik op een uur woon. Dat deed ik alleen met kerst. Het is ook een beetje mindset. Werk je volle bak 40 uur? Anders kun je toch ook op woensdag middag naar je ouders? Wij brachten de kinderen weleens naar ouders om te logeren als wij bv een feestje hadden. En dan haalden we ze volgende dag weer op.....Zijn je ouders nu al heel oud?
Ik ben zelf 50 plus en nu begint mantelzorg te spelen. Dan is een uur rijden ver als er iets is. Ik rij nu 2 x pw op en neer. Zoals gezegd.ik ben het gewend veel te rijden om mensen op te zoeken...
Hoe regel je de opvang?
Ik ken mensen die het handiger vinden dichtbij familie - beide families of één van de twee - te wonen omdat oma bijvoorbeeld elke week een dag oppast. Oma elke week heen en weer laten rijden is geen werk.
Hoe zit het met scholen?
Ik ken mensen die "terug" verhuizen omdat er in de stad bijna geen plaats is in het onderwijs van hun keuze. En je maar op de wachtlijst moet en moet hopen dat 1 van je 12 voorkeursscholen het wordt.
Hoe vaak ga je straks nog effectief naar de film als kind gewoon op tijd naar bed moet? Hoe vaak zie je die vrienden straks nog als iedereen in een ritme van werken-huishouden-kinderen-familie-hobby's-ren-je-rot zit?
Hoe vaak ga je straks effectief nog logeren als kind elke zaterdag naar hockey, voetbal of turnen wil? Of een feestje heeft.
Ik zou niet persé nu evalueren. Ik zou eventueel wel kijken hoe de boel loopt als kind iets ouder wordt. En bijvoorbeeld beslissen tegen dat kind naar school moet of in groep 3 start.
Ik denk als jij de voor en nadelen op papier zet van blijven dat er meer voordelen zijn .😅
Ik vind wel dat je veel vooroordelen hebt over leven buiten de stad.
En is je moeder nu al heel oud?
Die opmerking over dat mensen kijken als je alleen luncht vat ik echt niet
klinkt alsof je eigenlijk heel tevreden bent met je leven zoals het nu is.
Als je werk alleen in de regio is waar je nu woont kan je toch niet gemakkelijk verhuizen? Of wil je wel een uur naar je werk reizen, maar niet voor bezoek?
En dan ben je verhuisd, en dan moet je weer heen en weer gaan rijden om je oude vrienden te zien. En je beste vrienden van vroeger besluiten dat ze gaan verhuizen wegens nieuwe baan, of at dan ook. En dan ben je er al met al weinig mee opgeschoten.
En hoe zit het met werk, Of ga je daar dan voor op en neer rijden?
