Ontwikkelingsvoorsprong... wat te verwachten.
Hallo,
Mijn zoontje van drie heeft een ontwikkelingsvoorsprong en zit nu al soms met mijn handen in het haar omdat hij vrij pittig is
Toen hij 1,5 was sprak hij met volle zinnen en wou híj alles weten. Voor zijn tweede verjaardag was hij dag en nacht zindelijk en voor zijn derde verjaardag fietste hij weg zonder zijwielen. Hij bedenkt oplossingen voor problemen waar ik zelf versteld van sta.
Het klinkt allemaal heel leuk maar ik vind het vrij pittig omdat hij door de dag veel huilt omdat bv iets niet lukt of hij van mij iets niet mag omdat ik hem daar te klein voor vind.
Heeft iemand hier ervaring mee en hoe er mee om te gaan.
Vooral voor mijn zoon is die frustratie vrij lastig.
Hij gaat naar het kdv drie dagen, toen hij twee was ging hij daar ook naar de oudste groep (3-4jr) Toen ging het goed. Nu hij nog in die groep zit met zijn leeftijdsgenoten is er veel "ruzie" .
Heeft iemand het zelfde meegemaakt en hebben jullie evt handvaten of tips hoe hier beste mee om te gaan.
vraagje
Geef eens voorbeelden van dingen die hij niet mag omdat hij daar te klein voor is en wat doe je wel met hem wat je normaal niet met een kind van 3 zou doen? Hoe past het kdv zich aan aan hem?
gedrag en leeftijd
Ik zou zelf op zoek gaan naar uitdaging in de thuissituatie. Kindedagverblijf is voor een kind met een ontwikkelingsvoorsprong ellende ik weet het uit ervaring. Bij ons was de oplossing een hele dag kdv en 2 halve dagen, de halve dagen werd hij gehaald door iemand die de rest van het dag op hem pastte en hem kon bieden wat hij nodig had.
Biedt hem zelf thuis wat hij nodig heeft, je moet niet naar leeftijd kijken maar naar gedrag. Dus niet ieder kind van 3 kun je gerust met kleine dingetjes laten spelen maar jouw kind waarschijnlijk wel. Of niet iedere 3 jarige kan naast zijn moeder fietsen naar de winkel maar misschien de jouwe wel.
Hmmm, hij mag iets omdat jij hem daar te klein voor vindt
Daar zou ik meteen van afstappen. Laat je leiden door je kind. Kinderen kunnen heel goed zelf aangeven wat ze willen en kunnen. Dus als hij jou wil helpen met het snijden van de boontjes, laat hem dan helpen. leg het goed uit, blijf in de buurt en kijk of het lukt.
Idem met andere dingen. Als hij op je tablet wil, kijk dan naar apps speciaal voor kinderen met zijn interesses.
Koop moeilijker speelgoed voor hem. Ga naar een goede speelgoedwinkel, een echte, geen Bart Smit of zo, en vraag naar uitdagend speelgoed voor je kind. Kapla of zo, of de echte lego (niet de duplo). Er zijn ook leuke spellen voor kinderen van zijn leeftijd die voorlopen.
Maar ik vraag me inderdaad ook af wat jij hem weigert. Aan welk soort dingen moet ik dan denken? Waar vind jij hem te klein voor? En waarom dan?
Eh, ik bedoel: hij mag iets NIET... z
omdat jij hem daar te klein voor vindt... enz..
herkenbaar
Heel herkenbaar. Mijn zoontje van bijna 2,5 loopt in onze ogen ook erg voor in zijn ontwikkeling. Al eens aan hoogbegaafdheid gedacht? Belemmer in ieder geval zo weinig mogelijk en probeer hem uit te dagen. Met het oog op de school waar hij straks naar toe zal gaan, zou ik direct inspringen op zijn taakniveau. Tegenwoordig wordt er veel gewerkt met kangoeroegroepen o.i.d.! Als je wat meer over hoogbegaafdheid gaat lezen (hoeft het natuurlijk niet te zijn he), dan merk je dat hij het nodig heeft uitgedaagd te worden. Zo niet, dan is gedrag een logisch gevolg. Het heeft gewoon net een iets andere aanpak nodig, maar als je dan het resultaat ziet, dan heb je het er zeker voor over.
Niet om kunnen gaan met leeftijdsgenootjes is in wezen dan ook logisch, omdat hij al een stap verder is met zijn ontwikkeling. Oudere kinderen begrijpen hem en andersom begrijpt hij andere kinderen veel beter.
Ik heb er zo één
Daar ga je een boel ellende van krijgen, of een boel plezier: jij hebt de sleutel.
Als jij (en straks school, kies in vredesnaam een school met een goed HB beleid) hem uitdaging weten te bieden en begeleiding bij de frustratie van meer willen dan al kunnen; dan krijg je er een heel makkelijk kind aan.
Of hij raakt verveeld en gefrustreerd, en dan krijg je een harde dobber.
Je hebt geluk: er zijn zoveel leuke educatieve apps inmiddels. Wij haalden iedere week tien boeken van de bieb en 3 dingen uit de speel'otheek. NPO kijken, daar zit veel leerzaams bij. Kijk of er dingen in de buurt zijn van natuurmonumenten of iets anders. Ze hebben veel 'voedsel' nodig, maar dan voor de geest.
jongste dochter is ook zo
hoi,
ik las dit. en wilde toch even reageren. onze jongste dochter exact zo. zij is net 3. ze heeft een sterke eigen wil en verbaal ontzettend sterk. heel klein voorbeeldje. ze was aan het knoeien met melk. ik zeg tegen haar kom even bij mij op schoot je melk op drinken. antw. wie zegt dat ik bij jou op schoot wil... we staan soms met onze oren te klapperen wat zij allemaal zegt. ze bepaalt ook haar eigen slaapritme etc. we kunnen bijwijze van spreken op onze kop gaan staan ze doet hoe zij het befacht heeft en anders redeneert zij zich eruit.
wij hebben er uit eindelijk voor gekozen op het consultatiebureau in te schakelen voor tips. zij hadden 5 mnd geleden al gezegd dat ze een ontwikkelings voorsprong heeft. Die ze niet meer gaat verliezen omdat ze in haar gehele ontwikkeling voorloopt. nu lopen wij daar echt tegen aan. vooral haar wilskracht haar weinig slapen etc.. we willen graag dat ze vrolijk en levenslustig blijft en duidelijk is hoe we het beste met haar om kunnen gaan voordat ze naar school gaat. en dat onze oudste twee hier niet onder gaan lijden omdat de jongste verder is dan zij. (tweeling van net 4) ik dacht schrijf dit even als tip.
Zoek uitdaging
Dat is zeker pittig en het zal in sommige gevallen ook pittig blijven. Het is heel belangrijk de interesses te volgen van jouw kind. Alleen dan blijft hij geprikkeld. Echter is de leeftijd inderdaad nog niet zo hoog dat je alles kan toestaan. Duidelijke afspraken hierover zijn belangrijk: wat kan en mag hij wel/niet. Overleg dit samen, want... groot pluspunt... op zijn niveau zal hij hierover zeker al zaken kunnen afspreken. Bedenk je echter wel dat wanneer kinderen op een hoger niveau functioneren dan leeftijdsgenoten ze vaak ook de verantwoordelijkheid van taken aankunnen die meer voor oudere kinderen zijn weggelegd.
Behalve op 'leerdingen' zoals lezen/schrijven/rekenen zou je je ook kunnen richten op knutselen, bouwen, knikkerbanen en dergelijke.
Heerlijk dat hij al kan fietsen! Eropuit! Eventuele frustratie eruit fietsen!
Veel succes.
Muziek
"Heerlijk dat hij al kan fietsen! Eropuit! Eventuele frustratie eruit fietsen!"
Hij is wel 3 natuurlijk. Fijn een eindje fietsen beperkt zich daarmee logischerwijs tot een blokje rond het huis. Nou vooruit, 2 blokjes.
(Je longen worden er niet groter op als je kunt nadenken over de manier waarop ze werken.)
De misverhouding tussen lichaam en geest is een grote bron van frustratie.
Wel snappen hoe het moet, hoe het zelfs beter kan, maar er niet bij kunnen.
Of niet de kracht in je handen hebben om...
Woest kun je daarom worden.
Ja, ervaring.
Mijn zoon heb ik op vioolles gedaan (instrument was zijn keuze).
Muziek is een hobby die je zo ingewikkeld kunt maken als je wilt.
Ervaring mee.
Uitdagen, uitdagen, uitdagen en je hebt het zoetste kind ter wereld.
Mee naar de speelotheek, educatieve spellen op de iPad, twee keer per week naar de bieb, voorlezen, laten meehelpen met koken, telspelletjes, muziekinstrument, kapla, duplo, bouwspeelgoed, naar buiten en alle bomen leren, spelen met oudere kinderen enz. enz.
Ik had er ook zo één en nu op het gym is ze aan het compacten, anders is het niet uitdagend genoeg.
