Roepen en uit bed komen
Onze dochter (bijna 2) is altijd een hele goede slaper geweest op soms wat erg vroeg wakker na maar geen problemen met inslapen en ook niet met de overgang naar eigen bed en eigen kamer een paar maanden geleden. Slaapt als een roosje. Nu ineens vanavond: drama! Ze gaat om 8 uur naar bed maar het was vanavond pas half 9 eer we haar in bed hadden omdat ze zo bleef protesteren en sinds dien komt ze de hele tijd uit bed en gaat voor haar slaapkamerdeur staan roepen en huilen. We zijn ondertussen al tig keer heen en weer gelopen om haar te troosten en terug te leggen maar het werkt niet.
Ik vind het zo lastig dat ze nog niet kan praten en dus niet kan zeggen wat er is en wat we kunnen doen om haar te helpen. Want dit doet ze normaal nooit en er moet iets achter zitten. En ik wil het absoluut niet als probleemgedrag zien of bestraffen maar het is wel verdraaid lastig en frustrerend dat ze zo blijft huilen. Wat doen jullie in zo'n situatie? Geduldig de hele avond heen en weer blijven lopen en hopen dat ze uiteindelijk wel een keer in slaap valt?
erbij blijven
en het vandaag nemen zoals het komt. Niet teveel verklaren willen en kijken of je met zo min mogelijk inspanning de boel in slaap krijgt.
Kun je morgen verder nadenken. Denk niet dat je haar meteen 'verpest', er is kennelijk iets en ze heeft jullie nodig.
of denk er morgen ook niet over na en geef haar wat ze wil, namelijk gezelschap van 1 van jullie 
.
Ik zou willen dat ik toen de jongens klein waren, ik meer had gedaan wat het makkelijkste was, maar ik heb heel veel 'geprobeerd' om structuur ergens in te brengen en telkens weer plannetjes te bedenken hoe het beter kon enzo . .
ik weet niet, ik denk dat het handiger is om haar te geven wat ze nu wil.
succes . ..
Angela
Als het de eerste keer is
zou ik een matras naar haar bed leggen en ernaast gaan liggen (wel pas ná wat jullie al geprobeerd hebben). Blijkbaar heeft ze nu die zekerheid nodig. En dat kan ook een paar dagen duren.
Als dat niet werkt, dan kun je altijd andere oplossingen verzinnen. Nu heeft ze jullie nodig.
Oh dat wil ze ook niet
Tenminste, aangeraakt worden, opgetild en geknuffeld. Wurmde zich los. Nog niet uitgeprobeerd wat er gebeurt als ik er gewoon bij ga zitten en haar niet aanraak.
Alleen maar er zijn
Als het nodig is wat sussende geluiden maken. Misschien een hand op haar rug of buik. Hier werkte een bekend liedje zingen (zachtjes) goed.
Vertel haar dat jij ook gaat slapen en bij haar blijft.
Wat wij doen / deden
Is eerst een paar keer heen en weer lopen maar zodra ik merk dat er echt iets is ga ik erbij zitten. Ik vond het soms wel fijne momentjes, als ze dan rustiger werden en in slaap vielen, knus met mijn kleintje in het kamertje.
oorpijn
Er is ook een kans dat het oorpijn is, en juist bij liggen kan dat pijn doen, vandaar dat peuters niet willen liggen. Dan zou je het kussen wat hoger moeten leggen en pijnstilling kunnen geven.
Ik weet niet of ze al kan aangeven of ze pijn heeft? Peutertjes wijzen daarbij vaak het verkeerde lichaamsdeel aan. Is ze net verkouden geweest? Bij twijfel even in de oren laten kijken.
ziek geweest
Ja, ze heeft net (net als wij allemaal hier thuis) de griep achter de rug en AB gehad voor een beginnende luchtweginfectie. En verkouden is ze nog steeds. Wie weet...
Ze is gisterenavond uiteindelijk al wiegend op schoot in slaap gevallen. Rest van de nacht niets meer gehoord.
Echt lichaamsdelen aanwijzen als ze pijn heeft doet ze volgens mij nog niet maar ik zal er eens extra opletten. En ik hoop maar dat het vanmiddag en vanavond met naar bed gaan beter gaat.
oorpijn
Inderdaad, kan best oorpijn zijn. Mijn jongste had dat op vakantie toen hij bijna vier was. Hele dag verliep normaal, hij leerde zelfs fietsen maar 's nachts werd hij opeens wakker en wilde alleen maar bij ons zijn.
Toen we thuiskwamen gingen we naar de dokter en bleek hij een dubbele oorontsteking te hebben.
turen
Na een griep kan het goed oorpijn zijn, zeker nu ze nog verkouden is. Niet alle kinderen grijpen naar hun oor als ze daar pijn hebben (de mijne niet). Tegen de tijd dat ze naar bed moeten (en liggen) doet het helse pijn.
Als je het niet vertrouwd moet je de huisarts er maar even in laten turen, en/of anders voor alle zekerheid paracetamol geven en wat hoger laten liggen, of even googelen wat je er tegen kan doen en hoe lang je het moet aanzien.
Ja zo lastig
Ze is hartstikke vrolijk vanmorgen. Spelen, kwebbelen, knuffelen, helemaal niets aan de hand. Ik wacht nog even af hoe het straks gaat met slapen. Misschien was het een eenmalige actie. Anders idd maar dokter bellen.
weer
Oké, ik dacht even dat het een eenmalige actie was want de avonden erna ging ze gewoon slapen. Tot gisteren. Weer de hele avond roepen. Steeds erbij blijven tot ze sliep maar zodra ze alleen was werd ze weer wakker en ging ze roepen. Heeft tot kwart voor elf geduurd voor ze eindelijk vast sliep. Erg frustrerend en vermoeiend.
eruit halen?
Iemand die niet kan slapen hier, haal ik eruit en leg ik beneden op de bank. Dat werkt binnen 5-10 minuten.
Ik kan ook om de minuut naar de trap lopen, maar dat is toch echt veel meer gedoe.
Als ze zou blijven liggen 
Eruit halen ook geprobeerd (nou ja, meer eruit laten want ze komt zelf al uit bed) maar dan gaat ze gezellig doen en spelen en dat lijkt me toch niet de bedoeling. En nu is ze moe en chagrijnig vanwege te korte nacht.
Overigens wonen we in een flat dus ze ligt op dezelfde verdieping als de woonkamer. Vrij dichtbij ons. Misschien is dat het ook wel. Hoort ze ons en wil er misschien gewoon bij zijn.
of toch oorpijn
want als je dan zit en speelt heb je er veel minder last van.
Ga even langs de huisarts om dat uit te sluiten.
Ja dat denk ik ook
Ze wil er gewoon bij zijn. En ze is blijkbaar niet moe genoeg of ze wordt wakker van iets als oorpijn. Kan allemaal, maar dat wil ze niet zonder jou.
ja ik ook
zie vorige posting
Ik heb wel eens gelezen dat een moeder een cd speler in het bed van haar kind zette en het kind dan met muziek in slaap viel. Ik weet niet of je hier aan wilt beginnen en of dit wel verstandig is, maar zo maak je het ook gezellig in haar eigen bed
Cultuur
Het is ook een cultureel dingetje. Ik weet nog dat mijn zoon bijna 2 was en ik had het helemaal goed. 's middags een dutje en om 20.00 uur naar bed. Ik probeerde dat vol te houden in het thuisland van hun vader want ik zou alleen met kind teruggaan en weer aan het werk en dan wil je wel wat routine vasthouden.
Maar dat vond exschoonmoeder niet prettig, dus toen ik niet direct naar haar luisterde stuurde ze de andere kinderen naar de kamer waar zoon lag te slapen en ze haalde zoon er zelf weer bij. Een klein kind alleen in een kamertje vond ze niet veilig en niet sociaal.
Ook dankzij mijn exschoonmoeder heb ik dat alleenslapen losgelaten en dat beviel uiteindelijk veel beter.
kiezen
Bij mijn kinderen waren het altijd kiezen die heel langszaam doorkwamen die dat soort taferelen veroorzaakten. Bij oudste 2 standaard met oorontsteking.
ach ja
Als kinderen zich opeens heel anders gaan gedragen moet je een lichamelijke oorzaak echt eerst goed uitsluiten.
Weet nog dat ik me best irriteerde aan zoon die midden in de nacht zeurde om appap (appelsap) en koekies. Hoezo appap en koekies, water is voor in de nacht! Hij kreeg nooit appelsap en koekjes 's nachts! Maar hij bleef zeuren en zeuren. Uiteindelijk bleek hij een fikse oorontsteking te hebben. Vandaar wrs de behoefte aan eten op de een of andere manier.
Vaker
Je hebt hier toch al eens geschreven dat je dochter veel ziek was en vaak oorontstekingen had? Dan moet je nu dus naar de huisarts, lijkt me het eerste dat je dan wilt uitsluiten.
ziek
Ze is wel vaak ziek maar heeft nog nooit oorontsteking gehad. Vanavond weer de hele avond met haar bezig geweest. Morgen bellen we de huisarts inderdaad maar.
kan ook iets anders zijn
Ik heb, tot mijn jongste ca 4 jr werd, ook vaak bij haar gezeten, of haar bij ons in bed gelegd. Huilen, soms zo overstuur dat ik dacht haar niet rustig te kunnen krijgen en vooral veel trapp(el)en met haar benen. Onrustige benen of groeipijnen. Het ene kindje is daar gevoeliger voor dan het andere kindje... En de ene keer konden we haar wel troosten, de andere keer niet. Dan kun je niet anders dan haar even laten huilen.
Als ze vaak ziek is, zou ik toch aan haar amandeltjes denken, maar dat is weer aan mijn zoon gerelateerd: hij was tot zijn 6e jr zo'n 6x per jaar goed ziek: hoge koorts, keelpijn, verkouden, misselijk etc.
Toen een doorverwijzing gevraagd voor de kno-arts (omdat ikzelf al had gezien dat zijn amandelen behoorlijk groot waren), en ook hij vond zijn amandelen te groot, terwijl hij op dat moment niet ziek was. Toen amandelen laten knippen, en sindsdien nog maar zo'n 2x per jaar ziek...
oh ja....
Ik wil nog even toevoegen dat als ze zo onbedaarlijk ah huilen was, we haar wel gewoon bij ons liet zitten/liggen; wat zij op dat moment het fijnst vond.
Toch het idee
Dat er niet iets lichamelijks is want dan zou ze het wel elke avond hebben, toch? Nu is het vaak maar er zitten ook wel avonden tussen dat maar 1 of 2 keer roept of zelfs helemaal niet. En sowieso nooit bij het middagslaapje.
Ze is wel te troosten. Maar zodra we weglopen, zelfs als we denken dat ze slaapt, gaat ze weer huilen en roepen. Maar net kwam ik erachter dat ze misschien wel bang is voor het donker. Ze was een beetje paniekerig op de gang en kalmeerde pas toen ik de lamp aan deed. Dus misschien is het dat en moet ik morgen eens een nachtlampje gaan kopen.
