Advies nodig…
hallo allemaal, weet iemand wat de mogelijkheden zijn wanneer vader (die wel gezag heeft) zijn kinderen niet komt halen volgens het (niet officiele maar onderling gemaakte) ouderschapsplan?
er is dus niets officieel vastgelegd, maar wel onderling. vader komt echter niet meer opdagen en heeft ook geen enkel bericht gestuurd vooraf noch sindsdien.
afhankelijk van hem zijn we gelukkig niet, mijn zeer jonge kinderen hebben er geen problemen mee, maar kan hij zomaar opdagen wanneer hij wil en vooral wanneer hij niet wil? Kan ik de officieuze omgangsregeling nu van mijn kant beeindigen gezien vader niet komt? En hem verzoeken zelf iets via de rechter op touw te zetten, mocht hij zich weer melden? Ik zou niet willen dat vader ineens opduikt en kids van opvang haalt bijv
context: vader heeft dit vaker gedaan, ineens van de radar af gaan, met een maximum (tot dusver) van enkele maanden aaneengesloten geen contact.
Dolfijntje2023 schreef op 30-05-2023 om 16:25:
[..]
Daar heb je gelijk in ja, alleen als vader niet komt dan is die omgang ook voor niks… ik ben niet geneigd om nu namens hem (want van mij hoeft het niet) een omgang vast te leggen waar hij blijkbaar geen behoefte aan heeft
Maar met een officieel bekrachtigd ouderschapsplan sta je sterker dan een onderling officieus plan lijkt mij. Met deze reactie komt het bij mij een beetje over alsof je het niet officieel wilt vastleggen, omdat het jou wel goed uitkomt. Echter, het gaat hier niet om jou of vader, maar wat het beste is voor JULLIE kinderen!
Kersje schreef op 30-05-2023 om 19:42:
[..]
Maar met een officieel bekrachtigd ouderschapsplan sta je sterker dan een onderling officieus plan lijkt mij. Met deze reactie komt het bij mij een beetje over alsof je het niet officieel wilt vastleggen, omdat het jou wel goed uitkomt. Echter, het gaat hier niet om jou of vader, maar wat het beste is voor JULLIE kinderen!
Dat mag haar goed uitkomen, gezien het gedrag van de vader.... die man neemt geen verantwoording, ik snap wel dat ze daar niet op zit te wachten.
Yumi schreef op 30-05-2023 om 19:46:
[..]
Dat mag haar goed uitkomen, gezien het gedrag van de vader.... die man neemt geen verantwoording, ik snap wel dat ze daar niet op zit te wachten.
Dan nóg is het beter alles officieel op papier te hebben!
Kersje schreef op 30-05-2023 om 19:47:
[..]
Dan nóg is het beter alles officieel op papier te hebben!
Dat schreef ik ook in mijn vorige bericht, al is het maar om te voorkomen dat hij komt wanneer hij zin heeft
Wat lastig voor je! Hij trekt volledig zijn eigen plan zo te lezen. Wanneer er onderling afspraken zijn gemaakt worden die wel vaak overgenomen is mijn ervaring. Ik zou vader dan ook aan die afspraken proberen te houden als hij de kinderen op wil halen.
Zoals nu zou ik geen slapende honden wakker maken. In actie komen met advocaten kan altijd nog.
Kan je inschatten hoe hij zal reageren? Mijn ex vond het op vergelijkbaar moment opeens ontzettend belangrijk om de kinderen zoveel mogelijk te zien. Eigenlijk dus precies het tegenovergestelde... Als die kans bestaat zou ik het maar even laten gaan en vooral zorgen dat je zelf alles rond krijgt. Komt hij de regeling na, prima en zo niet ook geen probleem.
Voor de kinderen kan het op een gegeven moment natuurlijk wel fijn zijn als er een voorspelbare regeling is. Al valt er ook niet veel te dwingen (of liever, dat moet je niet willen) en kunnen kinderen ook wennen aan het idee dat hun vader eerst in zijn eigen agenda kijkt voordat de kinderen aan de beurt zijn.
Hier ook zo'n ex. Vergat zijn kind op te halen, verdween maanden van de radar en kwam dan ineens weer opduiken en de geweldige vader uithangen... voor twee dagen en dan was hij weer weg. Je kunt alles nog zo goed op papier hebben staan, als hij niet komt, komt hij niet. Ook al heeft het kind recht hem te zien en is het een basisbehoefte. Het is alleen maar heel frustrerend als je denkt dat je met een stuk papier kunt afdwingen dat hij ineens een goede vader wordt.
Gewoon je eigen plan trekken dus en doen alsof hij er niet meer is. Als hij de kinderen wil zien, maakt hij maar een afspraak, dan kan hij ze gerust zien. Gaat hij maar even een ijsje eten of zo. Als er regelmaat in de bezoeken komt, kun je nadere afspraken maken. Als hij gaat dreigen, moet hij maar naar de rechter gaan, maar hij weet ook dat jij daar vertelt hoe vaak hij zijn kinderen heeft gezien in de afgelopen maanden.
Ik ben met mijn dochter een paar keer op de spoedeisende hulp terecht gekomen, geen dokter die vraagt of de vader het er wel mee eens is dat het kind wordt behandeld.
Toen ik ex een keer weer zag, had ik toestemming nodig voor een paspoort voor dochter. Hij dacht mij te kunnen treiteren door dat te weigeren, ook al onthield hij zijn eigen kind daarmee een vakantie naar het buitenland. Toen heb ik hem venijnig toegesist dat als hij niet als de donder zijn handtekening zou zetten, ik per omgaande een verzoek zou indienen om hem uit de ouderlijke macht te laten zetten en dat ik dan direct ook alle achterstallige alimentatie zou innen. Hij wist niet hoe snel hij zijn krabbel moest zetten.
Dochter is inmiddels volwassen en heeft maar een paar keer per jaar contact met haar vader. Heeft hij zelf voor gezorgd. Naar haar toe heb ik altijd luchtig gedaan als haar vader weer eens zou komen en hij kwam niet. "Nou, domme papa, moest zeker ergens anders heen. Zullen wij gaan puzzelen/lezen/filmpje kijken/cup cakes bakken?" Ik ging er allang vanuit dat hij niet kwam. Voor het kind was het wel sneu, maar het wordt nog sneuer als je er de nadruk op gaat leggen. Zorg in ieder geval dat jouw kinderen een paar stabiele volwassenen om zich heen hebben. Hier was ik dat natuurlijk, maar ook opa en oma en twee van mijn vriendinnen. Zo heeft dochter zich nooit onveilig gevoeld, die wist dat er altijd mensen voor haar waren. Zelfs als pa die ochtend nog had beloofd om haar van school te halen en toch niet kwam, was één van die mensen altijd binnen 10 minuten bij haar om haar van juf over te nemen.
Kersje schreef op 30-05-2023 om 19:42:
[..]
Maar met een officieel bekrachtigd ouderschapsplan sta je sterker dan een onderling officieus plan lijkt mij. Met deze reactie komt het bij mij een beetje over alsof je het niet officieel wilt vastleggen, omdat het jou wel goed uitkomt. Echter, het gaat hier niet om jou of vader, maar wat het beste is voor JULLIE kinderen!
Het is meer wat anderen ook al aanstipten, wat ik ook afspreek of doe met deze man; hij trekt zijn eigen plan. Het komt mij inmiddels beter uit dat hij niet komt door zijn eigen grilligheid en het effect hiervan op de kinderen. Wel, niet, soms, misschien, even, om 11 uur s ochtends ophalen kan zomaar half 5 worden, een weekendje bij pa wordt last minut teruggeschaald naar 1 middag. Zieke kinderen doet hij al helemaal niet aan, dan kreeg ik ze sowieso al terug of gingen ze helemaal niet. Ik heb nooit iets tegengehouden mbt omgang, altijd alles gefaciliteerd, nog nooit iets afgekapt maar er is wel een einde aan hoe lang je zoiets naar je kinderen kan verkopen en je je eigen leven in het teken kan zetten van deze situaties of het redden van…
Een door een rechter bekrachtigde omgang gaat hem niet een ouder maken die wel op komt dagen, het voelt dan als “wat voor zin heeft het”. Ik sta open voor een dergelijke regeling, als hij het nakomt helemaal… maar het initiatief hiervoor komt momenteel niet direct van mij af.
Evaluna schreef op 30-05-2023 om 21:12:
Wat lastig voor je! Hij trekt volledig zijn eigen plan zo te lezen. Wanneer er onderling afspraken zijn gemaakt worden die wel vaak overgenomen is mijn ervaring. Ik zou vader dan ook aan die afspraken proberen te houden als hij de kinderen op wil halen.
Zoals nu zou ik geen slapende honden wakker maken. In actie komen met advocaten kan altijd nog.
Kan je inschatten hoe hij zal reageren? Mijn ex vond het op vergelijkbaar moment opeens ontzettend belangrijk om de kinderen zoveel mogelijk te zien. Eigenlijk dus precies het tegenovergestelde... Als die kans bestaat zou ik het maar even laten gaan en vooral zorgen dat je zelf alles rond krijgt. Komt hij de regeling na, prima en zo niet ook geen probleem.
Voor de kinderen kan het op een gegeven moment natuurlijk wel fijn zijn als er een voorspelbare regeling is. Al valt er ook niet veel te dwingen (of liever, dat moet je niet willen) en kunnen kinderen ook wennen aan het idee dat hun vader eerst in zijn eigen agenda kijkt voordat de kinderen aan de beurt zijn.
Wat jij zegt “geen slapende honden wakker maken” heb ik nu ook wel inderdaad. Als ik met advocaten kom en hij dan ook bijv alimentatie zal moeten betalen (ook achterstallig) dan denk ik dat hij erg boos wordt en gaat vechten tegen alles en iedereen. Treiteren wellicht.
ik heb niet de behoefte om alimentatie na te jagen, op dit moment en eerder ook nooit gedaan, maar niet weten waar je aan toe bent of wat je de kinderen kan vertellen is ook onprettig. Een zaak starten zou ik alleen doen om zekerheid te hebben en wellicht dan aan te kunnen tonen dat hij zn afspraken niet nakomt.
Yumi schreef op 30-05-2023 om 20:00:
[..]
Dat schreef ik ook in mijn vorige bericht, al is het maar om te voorkomen dat hij komt wanneer hij zin heeft
Hoe zou een door de rechter bekrachtigd ouderschapsplan dat voorkomen? Niemand kan die man dwingen zich aan een omgangsregeling te houden als hij gewoon niet komt opdagen.
Ik zou het voor nu op zijn beloop laten TO. Ik vind het heel reeel om, als hij weer opduikt, te zeggen dat er formele afspraken moeten komen. Dat kan eventueel ook via een mediator of met een viergesprek. Het is hoe dan ook symbolisch maar het laat in ieder geval zien dat jij afspraken belangrijk vindt.
Ik zou niet zeggen dat hij ze anders helemaal niet te zien krijgt. Dat is niet in het belang van jullie kinderen. In die zin is het wel goed om er alvast eens over na te denken hoe je dit het best kan insteken en eventueel al eens een gesprek met een advocaat te hebben, puur oriënterend.
Ik zou vooral de angst hebben dat hij wél ooit pakweg co-ouderschap aanvraagt.
Ga dan maar - zonder veel officieel bewijs - aan de rechter uitleggen dat hij er al jaren met de pet naar gooit.
De kinderen lijken mij te jong om gehoord te worden en te kunnen vertellen dat ze hun vader nauwelijks zien.
Hoe bewijs je naar overheden en politie toe dat hij die kinderen niet zomaar van de kinderopvang mag halen? Of er zo de grens mee overwandelt als hij daar zin in heeft? Hij heeft immers wel alle rechten op dit moment en als hij ze gewoon in de auto zet zit hij snel in pakweg Spanje zonder 1 douane-post.
Daddy_gijs schreef op 30-05-2023 om 19:29:
Ik begrijp je term 'officieus' niet helemaal. Bedoel je dat er onderling wel een getekend ouderschapsplan bestaat (met twee handtekeningen) maar niet via rechter, mediator of notaris?
Of bedoel je: soort van mondelinge afspraken, die nergens op papier staan?
Indien het laatste, zou ik daar de vader op wijzen => gezien het wispelturige en onzekere gedrag, wil ik het graag vastleggen. Hier tekenen of anders kind niet mee van opvang/school (en dus zorgen dat jij er eerder bent, dan hij).
Er is niks vastgelegd, niks getekend. Alleen whatsapp gesprekken en mondelinge afspraken. Ik heb eerder geprobeerd het vast te leggen maar daar werkt vader niet aan mee omdat hij geen alimentatie wil betalen (en dat onderdeel was van het plan). Hij vindt doordat ik kinderbijslag krijg ik voldoende wordt gesteund in de kosten. Het gaat hier om enkele dagen per maand dat de kinderen bij hem zouden zijn dus zeker geen co ouderschap want dat wil hij niet.
Marty1984 schreef op 30-05-2023 om 23:08:
Ik zou vooral de angst hebben dat hij wél ooit pakweg co-ouderschap aanvraagt.
Ga dan maar - zonder veel officieel bewijs - aan de rechter uitleggen dat hij er al jaren met de pet naar gooit.
De kinderen lijken mij te jong om gehoord te worden en te kunnen vertellen dat ze hun vader nauwelijks zien.
Hoe bewijs je naar overheden en politie toe dat hij die kinderen niet zomaar van de kinderopvang mag halen? Of er zo de grens mee overwandelt als hij daar zin in heeft? Hij heeft immers wel alle rechten op dit moment en als hij ze gewoon in de auto zet zit hij snel in pakweg Spanje zonder 1 douane-post.
Daar heb ik met hem geen angst voor. Zijn leven is niet gebouwd op het hebben van kinderen. Hij leeft een heel ander leven met zogenaamde fame, groot sociaal leven, feesten, veel vakanties en dus geen plek voor jonge kinderen. Het is al een crime om die paar dagen per maand te laten plaatsvinden laat staan 24/7 diensten 
Mija schreef op 30-05-2023 om 23:06:
[..]
Hoe zou een door de rechter bekrachtigd ouderschapsplan dat voorkomen? Niemand kan die man dwingen zich aan een omgangsregeling te houden als hij gewoon niet komt opdagen.
Ik zou het voor nu op zijn beloop laten TO. Ik vind het heel reeel om, als hij weer opduikt, te zeggen dat er formele afspraken moeten komen. Dat kan eventueel ook via een mediator of met een viergesprek. Het is hoe dan ook symbolisch maar het laat in ieder geval zien dat jij afspraken belangrijk vindt.
Ik zou niet zeggen dat hij ze anders helemaal niet te zien krijgt. Dat is niet in het belang van jullie kinderen. In die zin is het wel goed om er alvast eens over na te denken hoe je dit het best kan insteken en eventueel al eens een gesprek met een advocaat te hebben, puur oriënterend.
Ja eens, die vraag staat uit bij een advocaat. Wat kan ik evt nu al doen én wat te doen als hij wel weer opduikt.
Hoe dacht hij het trouwens te doen als jij "een paar middagen per week" ook wel meer dan leuk genoeg vindt om voor je kinderen te zorgen?
Hij heeft geluk dat jij alles opvangt én zelfs gratis. (Of tegen officiële nationale kinderbijslag die iedereen krijgt.)
Maar wat als jij morgen er ook geen zin meer in hebt?
Als ik hem was zou ik net kinder-alimentatie gaan betalen zodat jij tenminste de kinderen niet vroeg of laat voor zijn deur achterlaat en zegt "trek je plan er maar mee, ze zijn ook van jou".
Desnoods - als hij ooit zou gaan betalen - spaar je de alimentatie op voor hun studies ofzo.
Want hij heeft dus blijkbaar wel geld om te feesten.
Marty1984 schreef op 30-05-2023 om 23:27:
Hoe dacht hij het trouwens te doen als jij "een paar middagen per week" ook wel meer dan leuk genoeg vindt om voor je kinderen te zorgen?
Hij heeft geluk dat jij alles opvangt én zelfs gratis. (Of tegen officiële nationale kinderbijslag die iedereen krijgt.)
Maar wat als jij morgen er ook geen zin meer in hebt?
Als ik hem was zou ik net kinder-alimentatie gaan betalen zodat jij tenminste de kinderen niet vroeg of laat voor zijn deur achterlaat en zegt "trek je plan er maar mee, ze zijn ook van jou".Desnoods - als hij ooit zou gaan betalen - spaar je de alimentatie op voor hun studies ofzo.
Want hij heeft dus blijkbaar wel geld om te feesten.
Ja en daar zit het m inderdaad.. ik zou mijn kids nooit laten zitten. Never. Gebeurd niet. Ik regel alles zodat zij er geen last van hebben. Hij weet dat elke steek die hij laat vallen, ik opraap. Ik zou nooit kunnen doen wat hij doet. Weken of maanden de kinderen niet zien of spreken, ik moet er niet aan denken. Hij kan dat.
geld om te feesten en vakantie te vieren is er wel inderdaad, dat vind ik ook krom.
