Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Schreeuwerd

Schreeuwerd

24-01-2009 om 16:30

Dat geschreeuw en gezuig! hoe ga ik ermee om?

Dochter van ruim 3 zet het zo vaak op een krijsen, dramatisch huilen en zeuren als er eens NEE wordt gezegd. Als ze niet gaat krijsen gaat ze zitten zuigen. Voorbeeld: 8 uur in de ochtend. Mag ik een snoepje? Nee het is nog vroeg. Je mag een snoepje als mama koffie gaat drinken (is altijd al zo geweest, maar telkens probeert ze het weer.)
Dus: maham mag ik en snoehoehoepje?
Nee schatje.
Snoepje snoepje snoepje?
Nee en nu zeg ik het niet meer.
SNOEPJE!!!!!!!!!!!! Gevolgd door brullen.

Ik kan hier dus echt niet tegen maar haar hiervoor echt straffen (hoek? trap?) gaat me dan weer te ver, maar missch ben ik een softie.
Ik heb nog een zoon van bijna 6 (hoog sensitief) en die is altijd vrij snel van begrip en snel onder de indruk. Die snapt het na 1 stemverheffing wel, ook toen hij 3 was. Hem straffen we eigenlijk nooit dus wat staat in verhouding tot wat? Ik vind in de hoek echt iets als er geslagen of gegooid wordt, dat soort dingen.

Ik merk aan mezelf dat ik echt zelf ook overprikkeld raak en vaak zeg ik: als je gaat krijsen ga je even in de keuken staan.
Dat doe ik dan ook wel maar ze krijgt eigenlijk alleen maar een grotere aanval. Tot op heden zie ik geen verbetering. Maar goed omdat ik zelf echt de zenuwen krijg van de gezuig en gezeur en gekrijs laat ik me op een gegeven moment op de kast jagen en soms schreeuw ik keihard terug, dan trek ik het niet meer, om daarna nog meer spijt te hebben.
Hoe doe ik dit nou handig?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sandra

Sandra

24-01-2009 om 16:53

Wel op de gang

Dus wel op de gang zetten. Geef duidelijk aan waar je grenzen liggen. 'Ik heb het nu twee keer gezegd en dat is genoeg. De volgende keer ga je naar de gang.'

Ef

Ef

24-01-2009 om 17:06

Ook zo'n brullert

Hier kan mijn zoon van drie er ook wat van. Ik probeer altijd maar zo lakoniek mogelijk te reageren, ook voor mezelf want ik ben ben van nature ook niet zo'n immer geduldige en zacht pratende moeder. Meestal zeg ik iets van "helaas pindakaas voor jou, (Nee!! NIET PINDAKAAHAAS!! gilt hij dan...) maar als je erom gaat brullen dan mag dat best maar dan wel op de gang". De laatste tijd kiest hij toch vaker eieren voor z'n geld en houd hij op met brullen want hij wil liever niet naar de gang.
De kunst is om vooral niet toe te geven, maar dat deed je al niet, dus je bent al goed bezig volgens mij. af en toe bied ik hem wel een alternatief; dan mag hij geen snoepje maar wel een madarijntje o.i.d.

Pippie

Pippie

24-01-2009 om 20:55

Meepraten

Mmm nee om zoiets ga ik niet straffen. Allereerst is het goed om te beseffen dat je kind een goed doorzettingsvermogen heeft. Dat moet ze zeker zo houden he

Ik ga het meestal niet meer hebben over het 'nee'. Ik ga het met mijn dochtertje hebben over hoe graag ze dat wil. Zo zit je op 1 lijn.

Zo ziet het er hier uit:
Hier is het koekjes. Koehoehoehoekje!
Ja, dat vindje zooooooo lekker he? Jahaaa
Oei oei jij ben een echt koekiemonstertje
Nee ha ha ha
O nee, want die eet het zo he (koekiemonster wordt na gedaan).
Jij bent een koekiemeisje. Jaaaa
Je vind het zooo lekker, ja ze zijn ook lekker
Weet je wat.... je krijgt het koekje als mama koffie gaat drinken. Lekker samen. Want mama vind koffie lekker en jij koekjes he. etc.

Ik wil niet zeggen dat alles dan heel soepeltjes gaat. Ze wil nou eenmaal dat wat ze wil. Maar ze weet wel dat je haar begrepen hebt. Herhaal altijd wat je kind zegt, dan komt het al veel beter aan.

Dus: mag ik een snoepje?
Wil jij een snoepje? ja
Nou, nee, nu niet etc.

Pippie

lukke

lukke

24-01-2009 om 22:47

Hier ook meepraten

Hier eerst meepraten (niet altijd zo creatief leuk als Pippie moet ik zeggen)en als dat niet helpt negeren (desnoods even zelf wat in de keuken gaan doen ofzo). Als ze hard schreeuwt mag ze even op de gang gaan schreeuwen.

Ik schreeuw nooit terug, als ik zo boos ben ga ik even op de wc zitten.

Trouwens, bij die van mij is het niet half zo erg als ze goed geslapen heeft en niet moe is, misschien ook een tip?

Schreeuwerd

Fijn zijn ze he?

Op het weerkerende 'mag ik een snoepje'? is mijn reactie (behalve een diepe zucht) vaak ofwel 'heb je poep/ontbijtkoek/ een banaan in je oor? Dan wel 'wat denk je zelf? Die laatste werkt nog wel eens
Voor de vierde keer 'mag ik een snoepje'?'- 'Wat denk je zelf?'''Nee!' 'Helemaal goed geraden!' Soms leidt dat net genoeg af om het gezeur te stoppen.

Tegen gedrein, gehuil en gezeur heb ik nog geen magische oplossing gevonden. Ik zeg altijd dat-ie moet ophouden, dat het niet leuk is, dat-ie net een kleine baby is of wat ook maar. Soms werkt het. Soms niet. Als hij door blijft gaan wil ik nog wel eens zeggen dat ik niet meer tegen hem praat zolang hij blijft jengelen, en dat helpt. Soms. En soms ook niet.

Eigenlijk modder ik maar gewoon wat aan en zit het gedrens uit. En soms wordt het me teveel en blaf ik hem toe dat hij Nu! Moet! Ophouden met dat gemiep!
En dat helpt. Soms
En soms ook niet....

Sterkte ermee

Temet

Yta Chalne

Yta Chalne

26-01-2009 om 12:35

Afschuiven

Inmiddels wéét ik dat er geen ideale truc is waarmee je een kind kunt laten stoppen met zeuren. Hier thuis hebben we vier 'groten' en in erge zeurbuien schuiven we het kind steeds door (ga nu maar even bij je zus/ vader zeuren), dat helpt voor onszelf heel goed. Voor het kind maakt het geen verschil, die moet z'n zeururen gewoon volmaken op deze leeftijd...

Kersen

Kersen

26-01-2009 om 12:42

Hier ook de gang

zoon had ook een tijdje van dat soort aanvallen.
Wij hebben we hem wel op de gang gezet, want dat is niet de manier om iets te vragen. Wel waarschuwen wij hem eerst.
Ze proberen hoe ver ze kunnen gaan, en als de ouders geen grenzen aangeven, dan gaan ze telkens ietsje verder.
Consequent zijn, en zeker niet toegeven.
En probeert zelf rustig te blijven.
Ja, wij weten het allemaal, het is soms zo moeilijk!! maar zo bespaart je zelf wel veel problemen en het kind weet snel hoe ver hij kan gaan.

schreeuwerd

schreeuwerd

26-01-2009 om 13:26

Dank

Dank voor alle reacties. Ik ben op zich wel consequent van nature en met oudste is dat altijd perfect gegaan maar deze dame weet me tot het uiterste te krijgen. Bij ALLES net over die grens gaan, bij bijna alles strijd aangaan. Heel normaal gedrag overigens maar ik ben het niet in die extreme mate gewend dus heb ik nu zelf heel snel het gevoel dat ik veel te streng ben terwijl dat eigenlijk wel moet. Als ik oudste zo streng zou aanspreken of tegen hem zou doen zou hij zwaar overstuur raken en tot in zijn ziel geraakt zijn. Het is best schipperen. Daar waar ik nooit geloofde dat kleine kinderen krokodillentranen kunnen produceren (als oudste tranen huilt, huilt hij ECHT) begin ik ineens te twijfelen. Ik ga dus altijd serieus in op huilen maar dat moet ik bij dochter waarsch helemaal niet doen.
Even herijken dus
Dank

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.