Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
mama 78

mama 78

09-12-2009 om 22:46

Dochter 2,5 komt steeds haar bed uit

Sinds kort slaapt mijn dochtertje van ruim 2,5 in een groot bed.(dit i.vm. komende gezinsuitbreiding) Helaas heeft ze nu ook door dat je daar gezellig uit kunt komen. Voor elk 'wissewasje'komt ze naar beneden. Wij leggen haar geduldig (tot zover dat lukt) weer in bed en zeggen stelligdat ze nu echt moet blijven liggen. Lampje aan, knuffels erbij, nog een kus en knuffel, deur p een kiertje, maar daar verschijnt ze weer.
Na zo'n 10x op een avond wordt je daar toch erg sacho van, ook omdat je dan merkt dat ze de volgende dag echt niet genoeg slaap heeft gehad.
Hoe kunnen we haar op een goede manier leren om te blijven liggen en te gaan slapen?
Ik snap ook wel dat je niks kunt dwingen, maar het wordt elke avond erg laat zo...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
*bella*

*bella*

10-12-2009 om 10:29

Naar haar toe

Wij hebben het altijd omgedraaid, we gaan naar de kinderen toe. Het is hier zo´n gewoonte geworden dat ik het blijf doen terwijl het echt niet meer nodig is, maar dat is luiheid van mijn kant, normaal kun je dat snel genoeg weer afbouwen. Zorg dat je sneller naar haar toe gaat dan nodig is, voorkom dat ze eruit komt. Dat bouw je weer uit op geleide van haar. Zorg dat ze er vertrouwen in heeft dat je komt, er is dus geen enkele reden om op te staan.

dc

dc

10-12-2009 om 11:05

een goede tip die ons in deze situatie heeft geholpen: doe het avondritueel 1 keer. Elke keer erna, leg je haar zonder iets te zeggen weer in bed. (natuurlijk wel goed van te voren uitleggen). Hier was het gespook toen binnen 2 avonden over.

Linda99

Linda99

10-12-2009 om 16:43

Het voor zijn

Hier werkte het ook goed om gewoon op de gang te wachten toen oudste (toen ook 2,5) deze periode had. Meteen terug kieperen in bed als ze er uit kwam zonder iets te zeggen. De aanhouder (wij dus) wint zeggen we altijd maar.

Kadonaj

Kadonaj

10-12-2009 om 19:52

Helaas is die aanhouder soms...

heel herkenbaar, al begon het bij ons toen hij 11 maanden was en uit zijn ledikant kon klimmen. Supernanny was toen net 'in' en we hebben het kind wat zwijgend terug gelegd. (bij supernanny duurde het drie avonden, bij ons 6 weken lang 80 keer per avond (en ik overdrijf niet) Toen hebben we het opgegeven en de deurknop omgezet zodat hij zelf zn kamer niet uitkon. Als er echt iets was hoorden we dat dan vanzelf aan geroep/gehuil.

Inmiddels bijna 5, nog steeds een rampslaper, sinds een jaar wordt hij 'nog maar' 2 keer per week wakker, maar hij weet nu wel dat hij in zijn bed moet blijven als het donker is, ook al is hij wakker. (hoor hem snachts vaak zingen en spelen )

verschil is dat hij er nooit humeurig van is geworden, hij heeft gewoon niet zoveel slaap nodig...

Misschien heb je er iets aan, ik hoop voor je dat je dochter een minder stenen kop heeft dan mijn aanhoudertje

succes!

saskia

saskia

14-12-2009 om 13:12

Ik ken het ook

Mijn zoontje klom toen hij bijna 2 jaar was zijn laidikant uit. Dus vanwegen de veiligheid moest hij in een groter bed. Dit met rampzaligheid ten gevolgen hij bleef er niet in. De techniek van niets zeggen en steeds terug leggen ben je na twee weken echt wel zat, als je geen verbetering ziet en iedere avond tot half tien bezig met hem bent en inderdaad met als gevolg een jengelend kind overdag. Mijn oplossing na 2 weken simpel weg een duidelijk avondritueel met boekje lezen en knuffel/kroel tijd dan naar bed en zeggen dat we gaan slapen, dan de deur barikeren,zo dat hij zijn bed uit kan maar niet zijn slaapkamer,en al het gehuil en geschreeuw natuurlijk totaal negeren. (erg moeilijk hoor) na een week heeft hij de hoop opgegeven om zijn kamer uit te kunnen komen en blijft hij keurig in zijn bedje liggen. nu is hij 2 en komt zelfs sochtends pas zijn bed uit als ik in onze slaapkamer het lichtje aan doet, hij weet dat dat het teken is dat hij er uit mag. het is een hoop strijd en gaat af en toe totaal tegen je gevoel in maar ja je moet wat. Met als geweldige resultaten voor hem en ons.RUST De avond is weer van onszelf de ochtend begint als wij dat zelf bepalen.

Nachtklokje

Hoi
Binnenkort leggen wij onze flinke man (2;3 jaar) ook in een gewoon kinderbedje. We zijn nu al aan het oefenen met zijn klokje.
Dit is een klokje dat je zelf kunt instellen. Het wordt donker om vb. 19u30 als je kind gaat slapen en het zonnetje komt op om vb. 7u30 als hij mag opstaan.
Onze kleine man snapt het principe en roept nu pas als het zonnetje op is. Ik hoop dat hij snapt dat hij er ook pas uit zal mogen als het zonnetje op is...
Misschien het proberen waard bij jullie?

mama 78

mama 78

22-12-2009 om 12:31

Het gaat beter nu!

Dank voor jullie reacties.
Inmiddels gaat het best goed.Af en toe heeft ze nog zo'n rare avond dat ze er steeds uitkomt, maar steeds vaker merken we nu dat ze blijft liggen.
We hebben haar steeds consequent teruggelegd, zonder er veel bij te zeggen (wel dat ze nu moet gaan slapen en dat de knuffels en kusjes nu OP zijn).
Dit lijkt te werken!
Hopelijk blijft het zo...!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.