Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Driftbui. goed gehandeld?

Ik wil een situatie van vanmorgen voorleggen. Ik ben benieuwd hoe jullie zouden handelen.
Vanmorgen werd dochterlief van ruim 2,5 vrolijk wakker en dribbelde onze slaapkamer in. Ik was al uit bed om haar krukje te pakken (daar staat ze altijd op om te helpen/kijken bij het maken van de papfles). Ze ziet de kruk en begint meteen te schreeuwen dat ze geen pap wil en laat zich brullend op de grond gooien. Dus ik vraag of ze me nog komt helpen en zo niet, dan zou ik gaan douchen. Ik kreeg geen reactie (ze is eigenlijk ook niet bereikbaar in zo'n bui)en zeg dat ik ga douchen. Meteen komt ze achter me aan, brullend, en zegt dat ze toch wil helpen. Ik ben de beroerdste niet, dus vooruit maar. Terug bij de kruk begint ze weer te gillen dat ze niet hoeft, maar nu maak ik de fles toch maar en zeg dat ze moet stoppen met gillen. Intussen probeert papa haar te kalmeren, wat niet lukt.
Ik geef hem de fles maar en ga douchen.
Even later zit ze gillen naast me in de douche en ik negeer haar. Even later komt papa haar halen en is ze weer even later rustig haar pap aan het drinken.
Ten eerste vraag ik me af waar die eerste reactie op die kruk vandaan komt en of ik dingen anders had kunnen zeggen/doen. De situatie heeft ca. 15 minuten geduurd, maar we zaten alledrie weer op scherp...
Vanmorgen kwam ze ook wat verdrietig/humeurig aan op het KDV. En dat om een krukje, denk ik dan. Wat zit daar achter?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Pippie

Pippie

29-07-2009 om 10:54

Willen

Als ik het zo lees, kan ik het volgende begrijpen:
Ze wil wel helpen, maar ze wil geen pap. Maar ze is natuurlijk veel te klein om dat te zeggen. Dus...frustratie.
Vervolgens ziet ze mama komen en gaan.

Kan je haar iets anders laten 'eten'? Laten kiezen. Drinkt ze nog uit een fles pap dan? 2,5 jaar... misschien voor haar wel spannend om pap van een bordje te eten?

Het ging niet om de kruk. Maar om de pap. Die wilde ze niet. En de verdrietige/humeurige bui op het kdv was omdat ze zich niet heeft kunnen uitdrukken en dus niet begrepen werd.

Pippie

Chris35

Chris35

29-07-2009 om 11:29 Topicstarter

Pap nooit probleem

Pippie, de pap(fles) is het probleem niet. Logistiek is het makkelijk om haar op deze manier te laten ontbijten en vooralsnog vindt ze de fles een fijn begin van de dag, dus daar zit het probleem niet.
Maar er was nog niets gezegd, ze ziet mij met het krukje aan komen lopen en ze zet het direct op een brullen en daar zit voor mij dus het vraagteken.
Het enige wat ik kan bedenken is dat ze die kruk zelf had willen pakken.
Maar deze bui is een voorbeeld, er zijn vaker van dit soort explosies, dat ik me echt afvraag of ik misschien wat gemist heb. Misschien moet ik het niet allemaal uit willen pluizen, maar ik ben altijd te laat, voor mijn gevoel, want zodra ze in zo'n bui zit, is er niet met haar te communiceren en nadien "weet" ze er niets meer van.

Talia

Talia

29-07-2009 om 13:21

Nog een tip

Benoemen, benoemen, benoemen. En dan bedoel ik niet wat jij denkt dat zij wil, maar heel simpel wat je ziet: Goh, je wordt erg boos, zie ik. En: Poeh, poeh, wat moet je er hard van brullen. En: Het is ook niet fijn als mama het niet snapt, he. Verder doe je alles wat jij nu ook deed, alleen heb je kans dat ze iets beter snapt wat er gebeurt, oftewel: jij geeft woorden aan wat zij voelt.
Overigens vind ik dat je het prima gedaan hebt, heel herkenbaar ook. Het is niet erg voor een kleine meid om eens te ervaren dat je iets anders wil en dat papa en mama het even niet snappen.

Groet, Talia

Talia

Ja, dat helpt hier ook zo goed. Zo goed dat zoon beetje bij beetje zijn eigen gevoelens kan benoemen. Maar het voorkomt de buien jammergenoeg niet (altijd).

Chris35

Chris35

30-07-2009 om 09:49 Topicstarter

Benoemen

Misschien dat ik dat bij driftbuien te weinig doe. Ik benoem eigenlijk altijd alles (vanaf de geboorte al gedaan, vandaar dat ze nu ook zo goed praat, denk ik Maar ik denk dat ik bij die buien net te ongeduldig ben en na een paar keer proberen me maar even afzijdig houd (dat zeg ik dan overigens wel, hoor: "ik laat je hier even liggen en als je rustig bent, kom je maar weer", maar dat werkt ook niet altijd).

Ach

Zoals ik wel eens tegen mijn vriend heb opgemerkt, naar aanleiding van een driftbui 'tja, het is een peuter, dat staat in zijn functie-omschrijving'.
Ook hier kan zoon overigens best aardig benoemen, bleek mij laatst. Ik vroeg waarom hij zo boos was "Ik ben niet boos, ik ben chagrijnig". Vond ik een knap onderscheid voor een kind van nog geen vier. Niet dat het daarmee gezelliger werd, overigens

Groeten,

Temet

Talia

Talia

30-07-2009 om 16:36

Voorkomen

Hmm ik dacht ook niet dat voorkomen van driftbuien echt de vraag van Chris 35 was, maar misschien had ik het niet goed gelezen. Ik merk zelf dat het de heftigheid wel eens van de drift af kan halen en dat ik zelf het gevoel heb dat ik meer "in control" blijf. Voor de rest nogmaals: veel herkenning, hier regelmatig driftige buien met een temperamentvolle peuterdame. Ik kan er inmiddels bij mezelf om lachen en verder routineus reageren . Maar ik blijf lang niet altijd rustig, vaak betrap ik me erop dat ik net zo hard terugroep, niet goed, wel begrijpelijk. Ze went er wel aan .

Groet, Talia

Mariska

Mariska

30-07-2009 om 20:43

Even denken

"Ze ziet de kruk en begint meteen te schreeuwen dat ze geen pap wil en laat zich brullend op de grond gooien."

Wat ze aan geeft is dat ze geen pap wil. Maar jij denkt nu dat ze liever het krukje zelf had willen pakken? Ik denk: kind is net wakker, heeft een hele nacht zonder eten gedaan, lage bloedsuikerspiegel - moet zsm eten naar binnen. Hier zijn de kids in de ochtend ook niet te genieten als ze nog niet hebben gegeten. Eerst eten, dan keten

Dus als ik denk wat je anders had kunnen doen... nog sneller die fles of iets te eten geven

Die vlieger gaat natuurlijk niet altijd op maar toch heb ik de oorzaak van driftig worden heel vaak terug kunnen relateren aan A) kind moet nodig weer wat eten en kind moet nodig weer naar bed of C) kind wil zin hebben maar krijgt het niet.

In alle gevallen is blijven praten tegen je kind (benoemen) ee n hele goeie. Maar als je kind zelf al erg mondig is dan zou ik daar zeker ook een beroep op doen. Niet tijdens zo'n bui, maar erna wel even op terug komen. Wat was er precies aan de hand? Wat wilde je? En aangeven dat ze dat een volgende keer ook gewoon kan zeggen

Blijft boeiend zo'n peuter!

Schuim om de mond

Bij onze oudste kon zo'n bui soms wel 20 minuten duren en zat hij letterlijk met het schuim om zijn mond, helemaal bezweet, zo kwaad was hij.

Jongste van net 1 begint nu al te kuren, ik zet hem gewoon een stukje verderop (vanwege de herrie) en ga gespeeld stoicijns verder met wat ik aan het doen ben.

Na een tijdje is hij moe en komt vanzelf naar me toe kruipen. Ik vind het ook allemaal erg vervelend voor hem, hoor, dat we hem niet begrijpen, maar ik heb echt geen zin in dat gegil. Hij mag bij me komen zitten, ik ga hem niet vasthouden. (hij is ook niet te houden, trouwens) Bij oudste werkte vasthouden ook niet, uitrazen wel. Als ze wat ouder zijn en beter kunnen benoemen wat ze dwars zit, gaat het beter.

Linda

Misschien ...

.... is er iets anders aan de hand.

Mijn dochter (bijna 3) kan driftbuien krijgen als ze haar zin niet krijgt maar een paar weken geleden waren ze wel heel erg. Schreeuwen als een speenvarken omdat ze niet in het winkel karretje wilde zitten, zich overal tegen verzetten, ik werd er doodmoe van.
Toen kreeg ze opeens de waterpokken.
Geen wonder dat ze zo'n kort lontje had.
Het hoeft natuurlijk niet, maar ik denk dat je goed handelt. Je kent je dochter, en we weten allemaal dat je rustig moet blijven. Bij mij gaat ze wel altijd even op de gang en daarna troost ik haar. Waak er wel voor dat je niet toegeeft na een driftbui want dan zou ze er misschien misbruik van gaan maken.
Maar misschien wil ze wel een boterhammetje 's-morgens ipv pap.

Sterkte ermee!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.