Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
ayla

ayla

12-03-2009 om 09:05

Gedrag peuterzoon

heb in dreumestijd al eens eerder gepost over het gedrag en de driftbuien van onze bijna peuterzoon. Maar zo langzaam zie ik mijn geest kruipen.
Het is een mannetje met een eigenwil wat langzaam begint te praten maar die zich dus nog niet heel goed kan uitdrukken. Hij begrijpt wel alles. Alleen hij luistert gewoon weg niet. Het is echt een ramp, we zijn geduldig geweest, boos geweest, straf gegeven. Maar hij blijft dingen uitvreten. Deze week op een mooie dag met fietsje naar buiten, we lopen met hem mee en hij mag de hele straat op en neer. Alleen meneer heeft zijn zinnen gezet om verder te gaan. Dus na drie keer terughalen krijgt hij een mega driftbui, gaat met zijn fietsje gooien en kunnen we met hem onder de ene arm en het fietsje onder de andere arm naar binnen gaan. Zulke dingen gebeuren bijna dagelijks.
Moest oudste bij vriendje ophalen, jongste had niet heel veel geslapen dus was al niet in een oppperbeste stemming. Meestal een scenario voor een ramp maar ik moest oudste gaan halen. Eenmaal daar begint hij vriendje van oudste te duwen want hij wil perse autootje hebben wat vriendje vast heeft, gaat met knikkers op de glazen tafel gooien omdat ik ze hem wil afpakken en krabt daarna van woede bijna mijn gezicht open.
Hij laat zich nauwelijks afleiden, wil dingen perse op zijn manier en als het hem niet bekt gaat hij met alles gooien, of maakt dingen kapot.
ook kan ik hem niet duidelijk maken dat hij niet moet weglopen, zo gauw als hij buitenkomt gaat er ene knopje in hem om en rent hij zo hard als zijn beentjes hem kunnen dragen naar het einde van de straat. Het is ook echt een buitenkind, een robbedoes.

Was van mijn oudste al wat gewend maar hij is nog 3 keer erger.

schoonouders letten iedere week een dag op en ook zij geven aan dat we hem echt kort moeten houden want hij gaat met je op de loop

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
ayla

ayla

12-03-2009 om 11:30

Nee

wel ooit met oudste een cursus omgaan met peuters gedaan, die was namelijk ook niet de makkelijkste.
Alleen lijkt dit allemaal niet echt bij hem te werken. Hoe consequent je ook bent, hij doet toch wat hij zelf wil.

Ben bang dat een pedagoog meteen zo zwaar is, ik bedoel, verder is het een hardstikke lief ventje

Guinevere

Guinevere

12-03-2009 om 13:18

Dondersteen

Als ik je bericht zo lees zie ik toch geen opvallende dingen, Ayla. Alleen is je zoon een ongelooflijke dondersteen. Ik kan me voorstellen dat je daar doodmoe van wordt. Als hij een driftbui krijgt, heb je hem dan wel eens gewoon laten uitrazen? Werkt hier prima met onze ook-bijna-peuter.
Die Pipo van ons zit gewoon van alles uit te proberen en híj is degene die wil bepalen wat er allemaal gebeurt. Rijdt bijvoorbeeld met zijn loopauto een keer tegen de kast, kijkt me lachend aan om de reactie te bekijken (die dus "Nee, mag niet" is) en rijdt er nog een paar keer tegen aan. Hij loopt ook de andere kant op als we buiten zijn, want daar heeft ie een poes gezien. En krijsen, krijsen, krijsen als hij zijn zin niet krijgt. Ik zet 'm dan op een veilige plek op de grond neer, doe mijn vingers in mijn oren en wacht tot hij klaar is. Kan wel een paar minuten duren en daarna gaat hij weer leuk spelen. Ik heb ook al een paar keer met een krijsend figuur onder mijn arm bij de winkels gelopen, vermoeiend is dat. Maar ik trek me er verder niets van aan, hij stopt vanzelf en heeft dan wéér een les geleerd.

MLN

MLN

12-03-2009 om 15:31

Alles moet kapot

Hier een mannetje van 2,5 jaar die constant dreigt met alles kapot maken. Als hij zijn zin niet krijgt of als hem iets niet lukt of als hij valt, huppa: ik ga dit of dat kapot maken. En dat varieert van zijn auto's tot de muur tot de tafel tot...alles eigenlijk. Verbieden, boos worden enz. heeft geen effect. Heb ook al de aanpak geprobeerd: ja doe maar. En als het kapot is dan kan ik het weggooien en dan kun jij er niet meer mee spelen. Werkte alleen maar bij zijn speelgoed en op een dag was hij mij aan het uitdagen met ons bed. 'Ik die kapot maken, mama die weggooien' Tsja...... Op een gegeven moment was ik het zo zat dat ik 'dreigde' zijn Bumba kapot te maken. Drama en huilen natuurlijk want Bumba is alles. Maar na een paar dagen was dat effect ook weg. Bumba heeft nog wel een keer in de vuilnisbak gelegen, maar het opvoedkundige effect heb ik er niet mee bereikt. Nu reageer ik heel zacht en rustig met: nee dat doe je niet, als hij zegt dat hij iets kapot gaat maken en geef er verder geen aandacht meer aan. Voorlopig werkt het. Maar moeilijk is het wel. Vooral omdat het verder een schaap van een kind is.
Ook het weglopen herken ik. Tot twee weken geleden bleef hij keurig bij me lopen en nu rent ie 'kilometers' voor me uit. Sprint parkeerplaats bij supermarkt over en luistert voor geen meter. Ik lees dus met je mee bij dit draadje. Succes met je dondersteen!

MLN

MLN

12-03-2009 om 15:35

Wat ik hem verder niet laat merken, is dat ik ergens wel heel trots op hem ben. Tot nu toe was het een vrij mak schaap, kat uit de boom kijken, beetje verlegen enzo. Nu begint ie een beetje Pietje Bel te worden. Niet altijd makkelijk voor de ouders, maar ik zie wel graag dat beetje extra pit in hem.

Herkenbaar

Het gedrag dat je beschrijft herken ik helemaal in mijn zoon van net 2 jaar. Het is toch heel normaal peutergedrag al doet de een dit heftiger dan de ander.
Ook al lijkt het dat verbieden/toespreken/in de hoek zetten etc geen enkel effect heeft, het dringt toch echt heel langzaam door dat zijn gedrag ongewenst is. Het blijft dus herhalen, herhalen, herhalen tot je er een punthoofd van krijgt. Laat je niet gek maken! Uiteindelijk zal je peuter handelbaarder worden.

Mathilde

Mathilde

13-03-2009 om 11:51

Ondeugend

O, onze zoon van 3 kan ook ZO ondeugend zijn! En als je hem dan corrigeert, maakt hij zich er met een geintje vanaf. Mijn man vond dat ik de laatste tijd te veel dreigde met straf/consequenties en zei: je moet eens wat vaker gewoon iets doen. Dus dat doe ik . Met een autootje tegen de muur raggen? Meteen autootje wegnemen. Wegrennen op de parkeerplaats? Alleen nog maar aan het handje mogen lopen. Toch grind tussen mijn planten gooien? Meteen de schep afpakken. Daar is hij wel van onder de indruk, dus op een of andere manier werkt 'voelen' beter dan 'horen'.
En verder moeten we soms ook enorm om hem lachen (stiekem natuurlijk)!
Mathilde

miranda oomkes

miranda oomkes

16-03-2009 om 19:59

Heb ik ook

Ik ken het probleem van mijn jongste zoontje 2.5 jaar ik heb via de huisarts en peuterspeelzaal een verwijzing naar een padagoog gehad.
Zij heeft mij aangeraden en mijn moeder ook want die is oppas oma om naar een opvoedcursus te gaan.
En nu zal je wel denken een opvoedcursus ik weet wel hoe dat moet want dat dacht ik ook maar nu blijkt dat ze bij die cursus je tips en trucs leren om met het gedrag van je kind om te gaan en je heb contact met andere ouders die het zelfde probleem hebben.
Ook gaat er een pedagoog bij mij thuis komen om mij verder te helpen met de driftbuien van mijn kleine drift kop.
Deze buien heeft al sinds hij doorheeft hoe hij zich moet uitdrukken en ik kan je zeggen ik ben ten einde raad dus ik hoop dat dit allemaal helpt.
Ik zou jou aanraden om naar de huisarts te gaan en het er met hem erover hebben en om een pedaggoog te vragen wat helpt voor je naar de huisarts gaat is om een maand een dagboek bij te houden van zowel de goede als slechte buien van je kind en niet alleen als hij thuis is maar ook bij opa en oma en deze mee te nemen naar de huisarts dan heeft hij er beter zicht.
En geloof me je bent niet de enige met dit probleem en schaam je er niet voor om hulp in te roepen heb ik wel gedaan en ben nu eigenlijk net op het randje van we kunnen je kind thuis nog helpen ipv van in een speciale instelling.
Schakel op tijd hulp in en baad het niet dan schaad het niet

succes en groeten miranda

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.