Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
miemamoeder

miemamoeder

13-10-2008 om 11:37

Help, huilen!

Mijn zoontje van 2.9 huilt tegenwoordig continu als hij zijn zin niet krijgt. En als je die leeftijd hebt krijg je nog al eens "nee"te horen! Ik ben echt geen extreem strenge moeder maar bepaalde dingen mogen nu eenmaal niet ( schoenen op de bank, eten voor de tv, in de box van je broertje klimmen etc.) Maar als het er maar enigzinds op neer komt dat het anders gaat/moet/kan gaan dan hij wil, dan gaat hij huilen. Dat betekend dat er op een dag héél wat wordt gehuild en dan niet écht, maar van dat nep-gejammer en ik wordt er gek van....
We hebben al zoveel geprobeerd, troosten, boos worden, negeren maar het lijkt wel steeds erger te worden.
Voorbeeld: vanmorgen ziet hij zijn favoriete vriendinnetje buiten spelen en hij vraagt of hij ook buiten mag spelen. Ik zeg"ja hoor, even je jas halen", maar nog voor ik de laatste woorden had uitgesproken stond hij alweer te jammeren "Mij met M. peën, mij met M peën...." Ik had nu niet eens nee gezegd!!
Kent iemand dit en wat heb je gedaan?? Ik weet dat het een fase is die overgaat, maar hoe kom IK die fase door???

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Mamvantwee

Mamvantwee

13-10-2008 om 11:57

Negeren na afspraak

Je zoontje is 2 jaar en 9 maanden? Inderdaad, herkenbaar. Onze zoon (bijna 3) deed dat ook, in iets mindere mate.

Wat wij deden: op een moment dat hij niet zeurde (piepen noem ik het), heb ik duidelijk tegen hem gezegd dat als hij ging piepen, ik niet zou luisteren. Pas als hij iets normaal zei/vroeg, zou hij weer antwoord krijgen.

Als hij dan in zo'n zeurbui begon te piepen ('dat wil ik niehiehiet! jammer/drein/etc) dan zeg ik tegen hem dat ik nu niet naar hem luister omdat hij aan het zeuren is. "Als je weer gewoon kan praten, luister ik weer naar je".

Dat moet je even een paar dagen volhouden, afhankelijk van het doorzettingsvermogen van je kind (de mijne deed er dus wel een paar dagen over). Daarna zei mijn zoontje "Mama, ik zeur niet meer" en konden we normaal met elkaar praten en afspreken dat hij bv zijn jas aan deed.

Echt, zelf niet laten merken dat je het erg irritant vindt, maar gewoon stoïcijns een boek lezen (net alsof) of de was opvouwen, iets doen waarmee je je zeurende kind negeert. Zodra hij stopt met zeuren, weer positieve aandacht geven.

Tegenwoordig komt mijn peuter héél snel zelf tot inkeer, meestal al binnen 10 seconden. Succes!

1 tacktiek

Hi Miemmoeder,
ik sluit me aan bij mamvantwee: positief gedrag belonen, negatief gedrag negeren.
Het kan zijn dat je zoontje dit blijft doen omdat je wellicht in een korte tijd verschillende tacktieken hebt geprobeerd: troosten, boos worden en negeren.
Troosten en boos worden geeft resultaat: aandacht.

Negeren levert niks op, dus de 'lol' van het blijven dreinen gaat er echt wel van af. Het kan lang duren, of kort, maar als je consequent blijft zeggen dat je snapt dat hij zijn zin wilt maar dat hij het niet mag omdat... en vervolgens niet naar hem luistert omdat hij zeurt en dan gewoon iets anders gaat doen, dan valt uiteindelijk het kwartje wel. Ik liep echt soms weg, ging de krant lezen, afwassen of wat dan ook maar in ieder geval niet toegeven.

Als hij dan ophoudt met zeuren belonen met een knuffel en complimenteren en dan positieve aandacht geven. Het kost energie, maar het gaat over. Als je toegeeft, duurt het alleen maar langer of gaat het nooit over.....

Ilona

Ilona

14-10-2008 om 15:07

Hier ook één

O, wat herkenbaar. Helemaal GEK wordt ik ervan. Dat gepiep de hele dag. De ene week gaat gelukkig beter dan de andere, maar oef, wat vermoeiend!
Negeren is ook wat hier het beste helpt. En het is heeeel lastig om je er niet aan te ergeren, vind ik. Ik ga ook wel eens de kamer uit: "als je klaar bent met piepen, mag je ook komen."
Mijn dametje vraagt ook nog wel eens of ze bij me mag zitten, als ze zo op de grond ligt. Nou, dat mag alleen als ze stopt met dat gejammer. Als ze weer begint, staat ze zo weer op de grond.
En wat verder goed werkt is afleiden op het moment dat je een bui ziet hangen. Als je Nee moet zeggen, of je kind moet eerst nog iets doen zoveel mogelijk positief benaderen: "Wil je naar buiten? Dat mag! Kun jij dan zelf je jasje aan?" "O, wat jammer dat kan nu even niet. Maar we kunnen wel..."
Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik daar ook niet altijd zin in heb zelf . Het werkt wel, maar soms roep ik ook gewoon "Nee" en negeer ik dametje voor de rest!
In ieder geval genoeg ouders die met je meeleven! Groeten, Ilona

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.